alles is terug veel beter, alhoewel het eerst wel wat slechter ging.. nu ik zal beginnen bij vrijdag 13januari, D. stond aan de bushalte omdat ik dat gevraagd had. Ik moest erover praten! Ik was aan het huilen (als die hele week al) en hij nam me vast, na een eindje praten en ruzie maken, zei ik hem dat hij een keuze moest maken ofwel kon hij blijven praten met haar en mij kwijt raken, ofwel haar negeren en mij nog hebben. toen ik vroeg of hij haar wilde negeren antwoordde hij niet.. toen ben ik huilend naar huis gegaan maar hij kwam achter en beloofde mij om haar te negeren! zaterdag en zondag was alles goed. Die zondag had ik dans-wedstrijd. Als ik eindelijk terug thuis was zei hij dat hij weer met haar gepraat had.. toen ontplofte voor mij de bom. ik heb hem opgebeld (alweer huilend) en hem vertelt dat dit voor mij niet meer kon. Maar om het niet uit te maken via de telefoon zei ik dat hij de maandag avond voor de dansles maar eventjes moest komen. Toen ik daar aankwam was hij aan het wenen. Ik maakte van mijn hart een steen en zei wat ik moest zeggen.. Hij huilde de hele tijd. Na heel veel roepen en huilen heb ik hem terug gekust! Hij begon nog meer te wenen, maar dan van blijdschap. Ik heb hem toen wel duidelijk gemaakt dat dit echt zijn laatste kans is! Als ik na de dansles terug thuis kwam zag ik dat hij en dat meisje geen vrienden meer waren op facebook! ! ! Nu is alles terug veel beter en gaan we zaterdag samen winkelen!
