Ooit heef er een rijke en beroemde schrijver geleefd.
Hij had een vrouw en twee schatten van kinderen, Jennifer,10, en Marie,5,
(uitgesproken `Merie´). Zijn naam was Harold en zijn vrouw heette Carolyn(Cerolin uitgesproken). Hij leefde heel
gelukkig in Amerika en kon zich van alles veroorloven. Tot hij op een dag een boek schreef dat en totale flop
werd! Hij verloor al zijn geld en een tijd daarna verdween
Marie spoorloos. Vanaf toen was hun leven een en al verdriet. Nu 20 jaar later leeft Jennifer op een Nederlandse kaasboerderij in Utrecht. Ze herinnert zich niets meer van Marie en het rijke
leven. Op een dag gaat ze nog eens op bezoek bij haar vader, die nu 60 is, en
haar moeder, 52. Daar vindt ze een foto van zij en haar zusje toen ze
nog rijk waren. Zichzelf herkende ze wel maar dat andere meisje
herkent ze niet. Voorzichtig stopt ze de foto in haar jaszak. Ze bleef een paar
weken om informatie te vinden over dat andere meisje op de foto. Na een tijdje
ontdekte ze dat het meisje Marie heette. Voor de rest kon ze niet veel meer te
weten komen. Ze besloot terug te keren naar huis. Toen ze daar
aankwam zag ze haar man, Jo, praten met een vrouw. Binnenin gloeide ze van jaloezie
maar vroeg beleefd wie ze was. Ze heet Marie, ze leefde vroeger ooit in een
rijke familie. Maar nu is ze haar familie verloren door een storm.
Sindsdien zwerft ze rond en is nu hier. vertelde haar man. Marie, was het
toeval...
Marie woonde nu al een paar dagen op de boerderij, ze
hielp mee met klussen. Zoals de machines onderhouden, de winkel poetsen, enz. Jennifer en Marie waren al goede vriendinnen en
Jennifer was al helemaal vergeten dat het misschien haar zus. Op een dag kwam
de broer langs van Jo. Het was precies dat Marie hem heel goed kende, héél
goed zelfs. En ze hadden het niet mis, bij een mooie avond en een
prachtige zonsondergang zag Jennifer hem kussen met Marie. Die avond vertelde
ze Marie wat ze gezien had. Het was blijkbaar haar oude schoolvriendje. De volgende ochtend stelde Jennifer dit voor om eens met
zijn allen te gaan eten. Die avond vroegen de jongens hen ten huwelijk. De eerste
trouwde zondag en de andere zaterdag.
Het is vrijdag, Jennifer en Marie gaan
shoppen voor de trouw. Hei, weet je, toen ik mijn familie verloor hadden we
juist een foto getrokken. Ik heb hem bij. Maar, dacht Jennifer, is dat niet
dezelfde foto als ik heb. Ze haalde de foto uit haar jaszak en vergeleek hem
met die van Marie. Ongelofelijk, de foto was hetzelfde! Nu zag ze alles
weer voor zich. De
kermis, de storm, Marie. En hoe ging dat nu ook al weer, O ja, ze trouwden en
leefden lang en gelukkig enz.
Even vertalen:
