Ik heb het nooit onder stoelen of banken gestoken... ik had mijn wens om ooit mama te worden en het liefst van al... een jonge mama. We hadden er al heel veel over gepraat, ikzelf had er nog vaker aan gedacht en mezelf er vanalles over voorgesteld. Maar nu was het moment ook echt aangebroken!
Alhoewel ik geen vaste cyclus heb vond ik dat ik nu wel langer als anders niet ongesteld werd. Ook had ik enorm veel pijn in de borsten en Wesley bevestigde ook wel dat ze wat anders waren. Alhoewel ik ook op mijn voeding lette met momenten... ik viel maar niet af! Ik besloot op dinsdag 21 mei tijdens een bezoek aan carrefour (tijdens de middagpauze voor nog een aantal boodschappen voor de leerlingen) toch maar een testje mee te nemen. Spannend moment op toilet... ik wachtte... en wachtte en zag 2 horizontale streepjes... ik keek op de verpakking en dit bleek dan positief te zijn. Ik wachtte nog heel even met het gedacht dat dit nog zou veranderen. Het veranderde uiteindelijk niet en ik begon de bijsluiter te lezen. Want misschien vergiste ik me toch wel? ...Niet dus! En plots begon mijn les... Ik heb nog een hele namiddag lesgegeven met dit wel in het achterhoofd maar ik wilde toch een 2e test doen. 16u... de bel gaat. Om 16.30u stond er een vergadering gepland dus ik reeds snel heen en weer naar Kruidvat voor een andere test... deze keer een Clearblue omdat ik wel heel zeker wilde zijn, maar misschien was ik stiekem al wel overtuigd want ik kocht meteen een paar baby-sokjes als verassing voor het thuisfront :) Ik deed de test en daar kwam opnieuw een positief resultaat met bevestiging 3+ (wat dan eigenlijk wilde zeggen dat ik al meer dan 5 weken geleden zwanger geraakte).
Ik propte de zwangerschapstest terug in de verpakking en daar zat ik dan in de vergadering... met mijn zwangerschap in geachten en 2 testen in mijn handtas. Heel veel indrukken, gevoelens en gedachten gingen door mijn hoofd! Ik wilde lachen en huilen tegelijk... het aan iedereen vertellen en het stilhouden tegelijk...
Onderweg naar huis... hoe zou ik dit nu aanpakken? Ik kwam thuis en Wesley zat achter de pc :) (zoals gewoonlijk ;) ) Goed dus want dat gaf mij de kans om de sokjes in te pakken. Graag had ik er altijd een heuse verassing van willen maken met een mooi tekstje erbij maar daarvoor had ik dus wat meer tijd nodig en daar wilde ik niet op wachten. Daarom de sokjes gewoon ingepakt in geschenkenpapier en ik riep Wesley bij mij. Op regelmatige basis heb ik al wel eens een verassing voor hem dus misschien stelde hij zich daar geen vragen bij. Hij opende het pakje en keek een beetje verontwaardigd :) Zoals ik al wel gedacht had, en ik was erop voorzien vroeg hij of ik zeker was. En daarop pakte ik de eerste zwangerschapstest... en daarna de 2e :) Oke... de bevestiging van 2 testen was er nu al wel :) Een paar traantjes, een stevige knuffel en wat lieve woordjes waren voldoende voor ons...
