Worstje, worstje gij aardig ding des werelds vrouwen lieveling door u is een groot genot ontstaan dat van vader op zoon is overgegaan Zo gij, mijn worstje, er niet meer moest zijn ware de wereld een dorre woestijn had ik kou, of stond ik heet steeds, lieve worst, waart gij gereed Toen na het lengen van de jaren in mij de drang kwam om te paren heb ik menig vrouwtje pas ontloken op mijn worstje vast gestoken Toen ik dan moe van al dat schieten nog even stil lag te genieten legde gij, moe van al dat stoten uw hoofdje op mijn kloten Eenmaal heeft een vrouwtje met durf bezeten mijn worstje bijna in twee gebeten dus mannen aller landen kies vrouwtjes zonder tanden
Amai, eindelijk weekend!! zit eindelijk in de helft van mijn examens 7 van de 14 dus. Pff, echt te veel als je het mij vraagt. Maar ja, ik ga ze wel nog allemaal doen ze. Je weet nooit dak der doorben hé ;-). Heb het vandeweek weer moeilijk had. Zo hele e tijd alleen zitten op mijn kot is echt nie goed voor mij. Heb namelijk een maand geleden een maat van mij verloren. hij is verongelukt met zijn wagen toen hij terug kwam van een feestje met een industriele friteus. Ze hebben nooit gevonden waarom hij van de baan is geraakt. Zelf de getuigen kunnen nix vertelen die tot een oorzaak zou komen. Maar ja, helaas kan ikdaa rnix meer aan veranderen, al heb ik het nog altij moeilijk met het te geloven. Geloven dat ik hem nooit meer zal zien. Een week voor het gebeurde zatten we nog op ene BBQ dom te doen na het werk, en toen plots... Ben zelf nog niet naar de plaats kunnen gaan waar het gebeurde, denk dak na de examens er eens naartoe zal gaan. Al weet ik nog nie of ik het wel al kan. Ben wel naar de begrafenis gegaan, alle ja da von ik maa rnormaal, en iedereen was er van de gemeente. Toen zag je echt wat voor persoon Sander was, hoe geliefd hij welniet was. Ook al is het ondertussen al een maand geleden, kzal er nog lang mee sukkelen, zeker als ik alleen ben...
Jaja, al eentje gedaan. Denk wel dat goed gegaan is, maar ja, da dacht ik vorig jaar ook... Maar heb wel een paar dingen gezien dak vorig jaar nie kon invullen en nu wel, dus da geeft wel al wa vertrouwen. En nu een avondje blokken aan recht Das wel minder leuk, en saai, en moeilijk om te blokken. Maar ja, wat moet zal gebeuren!!
Alle ik ga er terug helemaal in vliegen -x-x-x- Kuskes, Groetjes en Biezoekes, Anne-Leen
Jaja de stress is lichtjes gekomen al is het besef er nog niet. Morgen om 13.30 mijn eerste examen. En tis dan nog een belangrijke ook. Namelijks engels, en waarom die zo belangrijk is, omdat ik die al voor het tweede jaar opnieuw doe. Dus als ik er dit jaar niet dorben kan ik het vergeten. Allemaal duimen dan maar hé. Vandaag is mij iets zeer vreemd overkomen. Zat rustig mijn eten op te eten toen plots mijn bel ging. Deed open en der stond een vreemde man voor mijn deur. at wel wat raar was want ik zit op kot, en om binnen te geraken in het gebouw heb je al een sleutel nodig. Hij verschoot ook toen ik opende dus ik was ervan overtuigd dat hij gewoon verkeerd had aangebeld. Maar toen begon hij plots tekens te doen. Hij kon zeer gebrekkig engels, maar ik enk dat dat kwam omdat hij slechthorend was, want hij begon tegen mij in gebaren taal. Het probleem was alleen dat ik dat dus niet kan. ik vroeg dus maar of hij het kon opschrijven. Allen schreef hij nix maar tekende hij wat hij aan het uitbeelden was. Niet echt practisch dus. Het enigste wat ik begreep was dat hij een meisje zocht met lang blond haar. Ik hem een deur aangewezen waar een meisje met lang blond haar sliep. Hij knikte van ja dus ik dacht dat hij nu goed zat. Alleen was dat niet het geval. 5 mijnutjes later ging mijn bel weer. Weer die vreemde man, samen met mijn buurmeisje probeerden we te verstaan wat hij bedoelde. Toen begon hij het volledig uit te beelde. wij moesten gaan zitten, hij nam van ons bijde en voet aan toonde onze 10 tenen aan. vervolgens legde hij een hand voor zijn mond. Veel konden wij daar niet uit maken. Toen dachten we dat we hem konden helpen als hij ons een naam gaf. Dus we gingen naar buiten en vroegen of hij een naam herkende van op de bellen. Helaas niet. Plots ging hij terug naar binnen en belde bij een derde deur aan. Daar deed hij weer heel dezelfde uitleg. Tenslotte is hij dan maar door gegaan. Maar dit vonden we wel maar raar. Normaal weet je toch de naam van je vriendin, en hij kon alleen maar tekenen maar nie schrijven, en hij was zo zenuwachtg alsof er iets ging gebeuren. Echt raar, al gaan we waarschijnlijk nooit weten wie hij zocht. En waarom hij hier zocht.
Maar alle ga jullie laten, morgen is een stressie en lange dag dus... -x-x-x- Kuskes, Groetjes en Biezoekes, Anne-Leen