Heerlijk uitgeslapen op onze vrije dag, en er ganse dag relax van gemaakt... Rustig rondgeslenterd, iets eten iets drinken, boek lezen op een bankje onder waterzonnetje.... Aankomende vrienden begroet die de trip naar Finisterre te voet hebben gedaan....en heel gelukkig in ons bedje seffes se. Ni te laat want morgen met de bus retour naar compostella.... Voor nog 1 nachtje...
Uitslapen is er ni bij vandaag, de bus op richting Finisterre... Het einde van de ( Europese) wereld....onderweg hele mooie landschappen gezien... De ene baai na de andere, soms met soms zonder strandje.. In het stadje eerst wat rondgelopen alvorens in ons pensionnetje te gaan. Iets gegeten en alweer te voet op weg voor enkele km tot aan de kaap waar de vuurtoren staat. Het einde dus... En dan is er water.... Overal rond u. Mooi!!! Daar worden nog steeds kleding en zo (lees zorgen) verbrand. Van daaruit naar zonsondergang kijken is mooi, al heb ik gekozen om deze te zien vanop een boot op het water. Geen woorden voor zo mooi!! En eigenlijk gaat dat redelijk snel, ong 15 min. Nog ni Wow! Met zalig gevoel in een heerlijk fris bed gekropen vandaag.....
RUST - AFKICKEN ! naar de pelgrimsmis geweest.... Nog vele bekende gezichten ontmoet en afscheid genomen.... Kuieren langs de straatjes... GENIETEN van alle drukte hier .....
En het blijft hier wondermooi.... Met vele herkenningspunten nu.... Zalig gevoel en toch loop ik hier met dubbel gevoel... Hele emotionele voormiddag gehad. En dan de kers op de taart... Ik die daar al 2 keer op het plein had gestaan, het doet toch iets met een mens na 3maanden daar aan te komen. Eerst gedaan wat ik beloofd had, en ook de beloofde kaarsjes doen branden, en dan plat op de rug op het plein gaan liggen, met zovele andere pelgrims afkicken.... Vele amigo's en amoga's nog een laatste dikke knuffel geven.... Heeeeeeeel veel emoties!!! En zo gaat het nog een ganse tijd verder, tussendoor onze Compostella gaan afhalen en de terugreis geboekt (ook belangrijk natuurlijk), en zo druk bezig dat we vergeten te eten waren.... Dus redelijk laat toch maar een lekker restaurantje opgezocht....
Deze morgen vertrokken in Arzúa int gezelschap van manneke maan. Mooi! En dan die nevel erbij. En de natuur hier blijft mij verbazen...terug stenen paadjes, dreven tussen eucalyptusbomen, moest er zo een volk ni zijn.... T ware nog beter.... Evengoed genieten zen. Na 19km aangekomen in O Pedrouzo, waar we al snel een prachtige albergue vonden... Met zalig zachte ontspannende achtergrond muziek. RELAX.. En t begint hier ondertussen de ronde te doen onder Italianen en Spanjaarden dat ik al zoveel km in de benen heb, met heel veel respect van hen.... Wordt er zowaar verlegen van.... (Zij vinden 100 al een hele prestatie dus ja)
Rond 7u Palas de rei achter ons gelaten, om door de prachtige streek verder te wandelen. Ook al is het hier uitzonderlijk droog, hier en daar toch nog een kabbelend beekje waar regelmatig voeten in stonden. Verder door de prachtige bossen met eucalyptusbomen... Wow! Schitterend schouwspel als de zon daar op schijnt. Ik kom ook geregeld plaatsjes tegen die ik al eens zag in 2010, raar wel... Om 15u ong aangekomen in Arzúa onder alweer een mega brandende zon pfff (maar toch beter dan regen)
Als een zwerm bijen op gang..... Heb hier echt wel het dodentocht gevoel nu.... Zoveel volk pfff... Maar we gaan door langs mooie en soms minder mooie stukjes helemaal tot palas de rei. De grote albergues laten we links en rechts liggen. Midden in t dorp een gezellig iets gevonden met de toepasselijke naam "buen camino" voilà, t gewone ritueel, douche, was doen, eten en rusten....
Het begint later licht te worden, valt echt op, al was heet vanmorgen heel mistig...tot 10u dan kwam de zon erdoor. Ze hebben hier een dubbeldekker koreaantjes gedropt, en zoveel nieuwe gezichten. Sinds vandaag, ni te doen....t was hier precies dodentocht met momenten....zoveel volk op de wandel... Met als gevolg...na een prachtige en ook wel warme wandeling toegekomen in Portomarin....daar staan aanschuiven (ong50 min.) en vlak voor onze neus...volzet.. Ondertussen was Magdalena gaan informeren in t dorp... Alles van albergues vol... Dus ons twee dan maar op hotel... Zalig... Rustig... En ook maar 20 per pers dus viel mee...
Aude wou al vlug vertrekken, ik wou genieten van ontbijt en koffie. Dus weg was ze en ik heb haar ni meer gezien of gehoord. Van Fonfria naar Sarria. Ik dacht 24 maar ojé, het bleken er 29 te zijn. Prachtige natuur, schitterende paadjes, veel afdaling. Moe maar zéér voldaan om half 4 aangekomen. Samen met magdalena gaan eten bij den Italiaan in Spanje, klinkt gek maar was super lekker. Genoten van sangria en mojito en dan bed in....
Na een overheerlijke maaltijd gisteren moesten we beloven om niet voor 6u op te staan wat door iedereen hier gerespecteerd werd. S morgens werden we gewekt door muziek, zoals afgesproken....zaaaaaaalig gewoon. Na t ontbijt, op weg richting O Cebriero. Zware klim dus. Al viel die na ons avontuur van gisteren reuze mee. Vlak voor de top werden we vergast op prachtige natuurverschijnselen.....een ware tsunami van wolken die over de bergtop gestroomd kwamen. Wauw!!!! En het toppunt was dat we daar dwars door moesten, schitterend maar ineens veel graden kouder.... Daarna nog verder gewandeld tot fonfria, goed voor 22km vandaag.
Normaal 18km vandaag, maar dat is buiten Aude en mij gerekend.... Zonder dat we het doorhadden liepen we op de alternatieve route. We vonden dat het volgende dorpje verdacht lang wegbleef, en ook vonden we het raar dat het geen vlakke wandeling was maar verdorie een hele stevige klim. Op de bergtop (letterlijk) dan toch maar op i pad gekeken naar de route op njam njam dodo. En ja idd we hebben dus een extra berg beklommen vandaag. Uitgekomen in Ruitelàn na ong 25km. Tijd voor een siësta... In een kleine refuge maar oh zo rustig..
23km op t programma, van ponferrada naar Villafranca del Bierzo. Nog vermoeid van de vorige dag maar toch genoten van de mooie natuur hier. We lopen hier terug tussen de wijngaarden (deja vue) Ware het ni zo heet dan kon ik er nog meer van genieten. Alles hier draait om de camino... zelfs het rond punt doet mee...Prachtig dorp op t eind waar we afscheid namen van Anneke die huiswaarts ging...
Na 1.3km wandelen waren we aangekomen aan de Cruz de ferro, DE plaats waar iedereen zijn steentje (zorgen) achterlaat. Nog iets verder staan we op het hoogste punt van het Spaanse gedeelte van mijn camino (1515m) daarna gaat alles in sterk dalende lijn over rotspaadjes. Prachtig maar oh zo zwaar om te doen.... En koppige ik wou dit absoluut doen zonder hulp van mijn stokken. Opdracht geslaagd, ikke heel FIER op mezelf nem. Doorgestapt tot Ponderrada, dus 27km...pfff doodop nu. Om dan aan te komen in een super grote refugio, met ong. 210 bedden, en als je dan weet dat er nog tientallen buiten sliepen op plastiek matrassen..... Teveel volk......
Vanuit astorga vertrokken richting. Rabanal del camino, das 20km, al hadden Aude en ik afgesproken om eventueel verder te stappen. Vandaag gaat alles in stijgende lijn. Van 868 tot uiteindelijk 1504m in Foncebadon waar we sliepen, dus op 25,6km ipv 20. Daar brak boven de nabij gelegen bergen een onweer los dat boven de vallei bleef hangen. Prachtig om te zien vanop ons bergtopje. Met als bonus een heel mooie regenboog.
Een pad parallel aan de baan, ni t mooiste wat er is maar ok. 23.5km en dan omhoog want Astorga ligt bovenaan. Wat natuurlijk prachtige vergezichten geeft. Zeker vanop mijn plaatsje in de openluchtbar. Jawel, naast de albergue lag een schitterend parkje, met lekkere drankjes... Astorga mag er ook best wezen, prachtige kathedraal en pallazio... En Astorga is DE stad van de chocolade dus deze mocht ook niet intbreken natuurlijk. slapen deden we op een kamer van 4... Eindelijk eens rustig plaatsje.
Van Leon tot san Martin del camino was goed voor 26.5 km. Beetje saaie wandeling maar geen nood, we amuseren ons zo ook wel. Tot er plots een dorpje opdook waar iedereen in middeleeuwse kledij liep en alles zich ook afspeelde zoals in die tijd. Aangename onderbreking... De albergue bij aankomst viel wat tegen .... Heb daar pasta gemaakt voor 6 pers. En met deze camino vrienden buiten opgegeten. Lag rap inslaap maar vanaf 12 begon t spel. Open lucht fuif vlak voor onze slaapplaats... Goeie muziek zen, alleen het tijdstip was ni echt perfect voor ons. Ze waren zelfs nog aan t spelen toen we om 6 u vertrokken.... Van een party gesproken !
Vandaag 26km tot León. Je ziet en voelt de bergen al een beetje dichter komen. Om 11u in de voorm was ik al terplaatse. We moesten nog eventjes wachten, de auberge ging maar open om 11.30. Geen nood, plaats genoeg. Al is er een lange wachtrij...En hier vinden vele vrienden elkaar terug.... Is hier een prachtige stad met mega kathedraal.... Eventjes met treintje een rondrit gemaakt ook se... Al vond ikzelf Burgos mooier. Ik tel hier nu mee af voor de dodentocht...gek hé....
Ons groepje is vandaag uiteen gewandeld, Stephanie wou meer km doen, dus Àude en ik ietsje later vertrokken voor onze wandeling. Maar ook bij haar zat er vaart in en ikzelf wou ni te snel... Dus uiteindelijk ben ik gestopt op 19km in Mansilla de las mulas.. Heel leuk dorpje en wandelaars genoeg hier. Ben om verse groentjes geweest voor een lekkere pasta saus se... En de overschot uitgedeeld aan zij die nog honger of goesting hadden. En t zonnetje is terug van de partij ook.
Amai, geen van ons 3 geraakte uit haar bed. Om half 8 vertrokken voor maar 18. Dus ja tegen de middag aangekomen in El burgo ranero waar ik al nr 11 was. De auberge ging maar tegen 1u open en was in geen tijd volzet....maar er zijn er hier nog... Douche en bed in... Minstens 2 u geslapen.. Naar winkel en t café in op zoek naar internet... Seffes wa soep uit een pakken en da zal t zijn denk ik. Morgen normaal 26....
Vertrokken voor 23 of 26 km maar ja t ging zo goe dat het er 39 waren. Stikkapot toegekomen inSahagun. Mekaar oppeppend, zingend... Toch nog de moed gevonden om in t dorp te gaan voor boodschappen en de nodige versterking voor het einde van de dag. Moe maar voldaan ons bed in. T zal morgen veel minder zijn hi hi ..''
Heerlijk uitgeslapen op onze vrije dag, en er ganse dag relax van gemaakt... Rustig rondgeslenterd, iets eten iets drinken, boek lezen op een bankje onder waterzonnetje.... Aankomende vrienden begroet die de trip naar Finisterre te voet hebben gedaan....en heel gelukkig in ons bedje seffes se. Ni te laat want morgen met de bus retour naar compostella.... Voor nog 1 nachtje...
Uitslapen is er ni bij vandaag, de bus op richting Finisterre... Het einde van de ( Europese) wereld....onderweg hele mooie landschappen gezien... De ene baai na de andere, soms met soms zonder strandje.. In het stadje eerst wat rondgelopen alvorens in ons pensionnetje te gaan. Iets gegeten en alweer te voet op weg voor enkele km tot aan de kaap waar de vuurtoren staat. Het einde dus... En dan is er water.... Overal rond u. Mooi!!! Daar worden nog steeds kleding en zo (lees zorgen) verbrand. Van daaruit naar zonsondergang kijken is mooi, al heb ik gekozen om deze te zien vanop een boot op het water. Geen woorden voor zo mooi!! En eigenlijk gaat dat redelijk snel, ong 15 min. Nog ni Wow! Met zalig gevoel in een heerlijk fris bed gekropen vandaag.....
RUST - AFKICKEN !
En het blijft hier wondermooi.... Met vele herkenningspunten nu.... Zalig gevoel en toch loop ik hier met dubbel gevoel... Hele emotionele voormiddag gehad. En dan de kers op de taart... Ik die daar al 2 keer op het plein had gestaan, het doet toch iets met een mens na 3maanden daar aan te komen. Eerst gedaan wat ik beloofd had, en ook de beloofde kaarsjes doen branden, en dan plat op de rug op het plein gaan liggen, met zovele andere pelgrims afkicken.... Vele amigo's en amoga's nog een laatste dikke knuffel geven.... Heeeeeeeel veel emoties!!! En zo gaat het nog een ganse tijd verder, tussendoor onze Compostella gaan afhalen en de terugreis geboekt (ook belangrijk natuurlijk), en zo druk bezig dat we vergeten te eten waren.... Dus redelijk laat toch maar een lekker restaurantje opgezocht....
Deze morgen vertrokken in Arzúa int gezelschap van manneke maan. Mooi! En dan die nevel erbij. En de natuur hier blijft mij verbazen...terug stenen paadjes, dreven tussen eucalyptusbomen, moest er zo een volk ni zijn.... T ware nog beter.... Evengoed genieten zen. Na 19km aangekomen in O Pedrouzo, waar we al snel een prachtige albergue vonden... Met zalig zachte ontspannende achtergrond muziek. RELAX.. En t begint hier ondertussen de ronde te doen onder Italianen en Spanjaarden dat ik al zoveel km in de benen heb, met heel veel respect van hen.... Wordt er zowaar verlegen van.... (Zij vinden 100 al een hele prestatie dus ja)
Rond 7u Palas de rei achter ons gelaten, om door de prachtige streek verder te wandelen. Ook al is het hier uitzonderlijk droog, hier en daar toch nog een kabbelend beekje waar regelmatig voeten in stonden. Verder door de prachtige bossen met eucalyptusbomen... Wow! Schitterend schouwspel als de zon daar op schijnt. Ik kom ook geregeld plaatsjes tegen die ik al eens zag in 2010, raar wel... Om 15u ong aangekomen in Arzúa onder alweer een mega brandende zon pfff (maar toch beter dan regen)
Als een zwerm bijen op gang..... Heb hier echt wel het dodentocht gevoel nu.... Zoveel volk pfff... Maar we gaan door langs mooie en soms minder mooie stukjes helemaal tot palas de rei. De grote albergues laten we links en rechts liggen. Midden in t dorp een gezellig iets gevonden met de toepasselijke naam "buen camino" voilà, t gewone ritueel, douche, was doen, eten en rusten....
Het begint later licht te worden, valt echt op, al was heet vanmorgen heel mistig...tot 10u dan kwam de zon erdoor. Ze hebben hier een dubbeldekker koreaantjes gedropt, en zoveel nieuwe gezichten. Sinds vandaag, ni te doen....t was hier precies dodentocht met momenten....zoveel volk op de wandel... Met als gevolg...na een prachtige en ook wel warme wandeling toegekomen in Portomarin....daar staan aanschuiven (ong50 min.) en vlak voor onze neus...volzet.. Ondertussen was Magdalena gaan informeren in t dorp... Alles van albergues vol... Dus ons twee dan maar op hotel... Zalig... Rustig... En ook maar 20 per pers dus viel mee...
Aude wou al vlug vertrekken, ik wou genieten van ontbijt en koffie. Dus weg was ze en ik heb haar ni meer gezien of gehoord. Van Fonfria naar Sarria. Ik dacht 24 maar ojé, het bleken er 29 te zijn. Prachtige natuur, schitterende paadjes, veel afdaling. Moe maar zéér voldaan om half 4 aangekomen. Samen met magdalena gaan eten bij den Italiaan in Spanje, klinkt gek maar was super lekker. Genoten van sangria en mojito en dan bed in....
Na een overheerlijke maaltijd gisteren moesten we beloven om niet voor 6u op te staan wat door iedereen hier gerespecteerd werd. S morgens werden we gewekt door muziek, zoals afgesproken....zaaaaaaalig gewoon. Na t ontbijt, op weg richting O Cebriero. Zware klim dus. Al viel die na ons avontuur van gisteren reuze mee. Vlak voor de top werden we vergast op prachtige natuurverschijnselen.....een ware tsunami van wolken die over de bergtop gestroomd kwamen. Wauw!!!! En het toppunt was dat we daar dwars door moesten, schitterend maar ineens veel graden kouder.... Daarna nog verder gewandeld tot fonfria, goed voor 22km vandaag.
Normaal 18km vandaag, maar dat is buiten Aude en mij gerekend.... Zonder dat we het doorhadden liepen we op de alternatieve route. We vonden dat het volgende dorpje verdacht lang wegbleef, en ook vonden we het raar dat het geen vlakke wandeling was maar verdorie een hele stevige klim. Op de bergtop (letterlijk) dan toch maar op i pad gekeken naar de route op njam njam dodo. En ja idd we hebben dus een extra berg beklommen vandaag. Uitgekomen in Ruitelàn na ong 25km. Tijd voor een siësta... In een kleine refuge maar oh zo rustig..
23km op t programma, van ponferrada naar Villafranca del Bierzo. Nog vermoeid van de vorige dag maar toch genoten van de mooie natuur hier. We lopen hier terug tussen de wijngaarden (deja vue) Ware het ni zo heet dan kon ik er nog meer van genieten. Alles hier draait om de camino... zelfs het rond punt doet mee...Prachtig dorp op t eind waar we afscheid namen van Anneke die huiswaarts ging...
Na 1.3km wandelen waren we aangekomen aan de Cruz de ferro, DE plaats waar iedereen zijn steentje (zorgen) achterlaat. Nog iets verder staan we op het hoogste punt van het Spaanse gedeelte van mijn camino (1515m) daarna gaat alles in sterk dalende lijn over rotspaadjes. Prachtig maar oh zo zwaar om te doen.... En koppige ik wou dit absoluut doen zonder hulp van mijn stokken. Opdracht geslaagd, ikke heel FIER op mezelf nem. Doorgestapt tot Ponderrada, dus 27km...pfff doodop nu. Om dan aan te komen in een super grote refugio, met ong. 210 bedden, en als je dan weet dat er nog tientallen buiten sliepen op plastiek matrassen..... Teveel volk......
Vanuit astorga vertrokken richting. Rabanal del camino, das 20km, al hadden Aude en ik afgesproken om eventueel verder te stappen. Vandaag gaat alles in stijgende lijn. Van 868 tot uiteindelijk 1504m in Foncebadon waar we sliepen, dus op 25,6km ipv 20. Daar brak boven de nabij gelegen bergen een onweer los dat boven de vallei bleef hangen. Prachtig om te zien vanop ons bergtopje. Met als bonus een heel mooie regenboog.
Een pad parallel aan de baan, ni t mooiste wat er is maar ok. 23.5km en dan omhoog want Astorga ligt bovenaan. Wat natuurlijk prachtige vergezichten geeft. Zeker vanop mijn plaatsje in de openluchtbar. Jawel, naast de albergue lag een schitterend parkje, met lekkere drankjes... Astorga mag er ook best wezen, prachtige kathedraal en pallazio... En Astorga is DE stad van de chocolade dus deze mocht ook niet intbreken natuurlijk. slapen deden we op een kamer van 4... Eindelijk eens rustig plaatsje.
Van Leon tot san Martin del camino was goed voor 26.5 km. Beetje saaie wandeling maar geen nood, we amuseren ons zo ook wel. Tot er plots een dorpje opdook waar iedereen in middeleeuwse kledij liep en alles zich ook afspeelde zoals in die tijd. Aangename onderbreking... De albergue bij aankomst viel wat tegen .... Heb daar pasta gemaakt voor 6 pers. En met deze camino vrienden buiten opgegeten. Lag rap inslaap maar vanaf 12 begon t spel. Open lucht fuif vlak voor onze slaapplaats... Goeie muziek zen, alleen het tijdstip was ni echt perfect voor ons. Ze waren zelfs nog aan t spelen toen we om 6 u vertrokken.... Van een party gesproken !
Vandaag 26km tot León. Je ziet en voelt de bergen al een beetje dichter komen. Om 11u in de voorm was ik al terplaatse. We moesten nog eventjes wachten, de auberge ging maar open om 11.30. Geen nood, plaats genoeg. Al is er een lange wachtrij...En hier vinden vele vrienden elkaar terug.... Is hier een prachtige stad met mega kathedraal.... Eventjes met treintje een rondrit gemaakt ook se... Al vond ikzelf Burgos mooier. Ik tel hier nu mee af voor de dodentocht...gek hé....
Ons groepje is vandaag uiteen gewandeld, Stephanie wou meer km doen, dus Àude en ik ietsje later vertrokken voor onze wandeling. Maar ook bij haar zat er vaart in en ikzelf wou ni te snel... Dus uiteindelijk ben ik gestopt op 19km in Mansilla de las mulas.. Heel leuk dorpje en wandelaars genoeg hier. Ben om verse groentjes geweest voor een lekkere pasta saus se... En de overschot uitgedeeld aan zij die nog honger of goesting hadden. En t zonnetje is terug van de partij ook.
Amai, geen van ons 3 geraakte uit haar bed. Om half 8 vertrokken voor maar 18. Dus ja tegen de middag aangekomen in El burgo ranero waar ik al nr 11 was. De auberge ging maar tegen 1u open en was in geen tijd volzet....maar er zijn er hier nog... Douche en bed in... Minstens 2 u geslapen.. Naar winkel en t café in op zoek naar internet... Seffes wa soep uit een pakken en da zal t zijn denk ik. Morgen normaal 26....
