Lieve Snor, schattie jij was de laatste van deze
generatie. Het is vreselijk je te moeten laten gaan, zo onverwacht. Nu ben je
bij je broer en zusjes. Je werd zo graag aangehaald en gestreeld, dan ging je
helemaal uit je dak. En je langgerekt gemiauw klinkt nu niet meer door het
huis. Het is stil, veel stil
Vaarwel lieverd, we vergeten je niet zo gauw.
Snor: september 1998 bij ons gekomen en
gestorven op 1 september 2012.
Liliane en Lucien
Ons hondje Billie is op 13 juli 2012 overleden. Hij was 17 jaar bij ons
en we beleefden heel doldwaze dingen met hem. Hij was ons manneke in huis, een
echte roedelleider tot het einde. Ondanks hij niet meer mee kon, omdat hij oud
was geworden, wilde hij er toch nog steeds bij zijn en probeerde steeds weer op
te staan en mee te doen. Tot het laatste heeft hij gevochten om bij ons te
blijven, maar uiteindelijk is hij zachtjes ingeslapen omringd door ons en zijn
vriendjes de katten. Wij weten heel zeker dat als hij had kunnen blijven hij
bij ons was gebleven. Hij wilde niet opgeven. Nu komen de dagen zonder hem, je
zal altijd in ons midden zijn lieverd.
Liliane en Lucien
Jaakske-Boyke was een zwerfkater die 10
jaar zijn kostje bijeen gescharreld heeft bij ons en onze buren. We wisten wel
dat hij nog een plaatsje had maar we wisten niet waar, en zij wisten het ook
maar wisten ook niet bij welke mensen hij nog kwam.
Hij trotseerde weer en wind, regen en
koude, liep altijd voorzichtig de straat over en wandelde echt ver langs de
straten. Het is een verhaal apart onze Jaakske-Boyke. Zij noemde hem Boyke, wij
noemden hem Jaakske.
Dan werd Jaakske-Boyke ziek en de andere
mensen lieten hem verzorgen. Hij nam de benen en belandde terug bij ons in de
tuin. Hij pendelde tussen ons en hun.
Riny kwam op een zondag bij ons aan, kennen
jullie deze kat? Ja hoor, dat is Jaakske. Ze deed het verhaal over hem dat hij
ziek was en vermist. We zochten de tuin na en vonden hem in een holletje tussen
de coniferen. Riny nam hem mee naar haar huis, maar Jaakske-Boyke werd niet
beter.
Op 12 maart 2012 lieten zij en haar
man Jo hem inslapen. De dierenarts constateerde katten-aids.
We willen hem graag blijven gedenken via uw
blog, deze kater met zijn apart verhaal die onze harten zo veroverde. Hij ligt
bij onze katten begraven.
Lieve Jaakske-Boyke we zullen je niet
vergeten, jongen. Wandel nu in het land van de
regenboogbrug.
Van Riny en Jo
Liliane en Lucien
1998 - 31 januari 2012
Liliane moest op korte tijd haar 3 schatten afgeven. Na Mieke en Mammie, die hier onder staan is nu ook Zep gestorven na een korte ziekte. Hij is 14 jaar geworden en is nu weer bij zijn twee vriendinnen. Liliane mist haar drie lievelingen zo erg en draagt ze voor altijd in haar hart.
Amper 7,5 week na het overlijden van
mijn poes Mieke
Is nu ook mijn lieve poes Mammie
overleden
slaap zacht lieve schat tot later
Liliane
Afscheid van mijn lieve kat Mieke
Mijn kat is mijn engel Mijn allerliefste troeteldier Met een hart vol liefde En een tong van schuurpapier Vaarwel lieve schat, tot later ...
Liliane
Na een prachtig leven aan de zijde van Liliane, sliep Mieke in. Zij is nu weer bij haar zusje Pietje Belle, die 2 jaar geleden overleed.
Op 6 november 2008 moesten Jan en Simonne hun geliefde Bas afgeven. Vijftien jaar lang heeft hij hun al zijn vriendschap en trouw gegeven. Hij heeft voor altijd een plekje in hun hart.
13,5 Jaar lang was Katja de grote vreugde in het leven van Helene Smulders en Huub Knubben.
Zij gaven hun lieveling een prachtig afscheid.
Op het herdenkingsprentje schreef Helene een ontroerend gedicht ...
Mijn Lieve Maatje Katja
Lieve Katja, Lieve Meis,
Wat zal ik je missen
We deden alles samen
Samen wandelen,
Samen boodschappen doen
Samen alles ....
Maar zo ginghet niet Langer
Na een hele benauwde aanval
Waar je niet meer uit kwam
Moesten we een beslissing nemen
Een hele zware beslissing
Die we in bestwil hebben genomen voor jou
Lieve Katja
Door dik en dun
In goede tijden en in slechte tijden
Mijn heleLeven lang
Ben jij mijn maatje geweest
Het Leven is soms hard
en heel erg wreed
Dat jij er niet meer bent
En dat, dat niet wendt
Katja mijn leven zal niet
meer hetzelfde zijn zonder jou
Jij bleef me steeds Trouw
Mijn dagen zullen leeg zijn zonder jou
Lieve Katja
Je mag nou naar je zusAsja
Hoop dat er ook een hondenhemel
is waar jesamen mag komen
Ook ons Bea zal je heel erg missen
Samen deden jullie Veel
We zullen je nooit vergeten
Katja voor altijd in ons HART
Liefs Huub (baasje), Helene (Vrouwtje)
en Bea (slurp)
Mijn kat is mijn engel,
mijn allerliefste troeteldier,
met een hart vol liefde,
en een tong van schuurpapier.
Liliane en Lucien.
Liliane schreef mij:
Onze kat, Pietje Belle, kwam bij ons in het jaar 1998, en is ingeslapen op 5-9-2009. Ze kreeg melkklierkanker en amper twee maanden na de diagnose stierf ze . We waren erg aangedaan en we willen haar via uw blog blijven gedenken.
Douchka, geboren 14 februari 1992 en ingeslapen 27 november 2007.
Lieve Douchka,
Als duiveltjes bidden en engeltjes vloeken,
Als katten en muizen elkaar bezoeken,
Als water veranderd in wijn,
Dan pas zullen we jou vergeten zijn.
Raymonde
Timmy-Boy van Yvonne en Wijnand 2 mei 1995 - +21 maart 2009
Op zaterdag, 21 maart 2009, hebben Yvonne en Wijnand hun lieve Timmy-Boy moeten laten inslapen. Hij had vocht achter het hart en de longetjes en er was geen hoop meer. Terwijl hij insliep lag hij in de arm van Yvonne, zoals hij altijd het liefste lag. Rust zacht lieve Timmy-Boy, je zal nooit vergeten worden.
Remco was de Groenendaeler van Jan.
Hij schreef mij:
"Op 15/11/2007 overleed mijn trouwe vriend Remco . Ik liet hem inslapen op de operatietafel, uitgezaaide prostaatkanker.
Ik mocht hem 8 jaren houden, maar heb door omstandigheden geen enkele foto van toen hij leefde. Hij was mij erg dierbaar en dat is hij nog steeds."
Rieki schreef mij:
Dinsdag 09-09-2008 om 18.30 uur sloot onze kleine lieveling voorgoed haar lieve bruine oogjes. 13 Jaar hebben wij haar bij ons mogen hebben. De leegte is enorm, omdat ik ziek ben waren wij 24 uur bij elkaar. Vergeten zullen wij haar nooit.
Sandra schreef mij:
"Ons Snuffel is een echt schatje! Weet je dat ze op 2 juni '08 al 10 jaar wordt? Op 21 augustus woont zij reeds 10 jaar bij mij. Een echt lieveke!"
Spijtig heeft dit laatste niet meer mogen zijn. Sandra schreef mij:
Ik moet spijtig genoeg meedelen dat snuffeltje vanmorgen 13-07-2008 gestorven is, zij had melkklierkanker en die is van binnen opengesprongen en volledig uitgezaaid. Nu ligt ze mooi begraven in de tuin onder haar lievelingsboompje. Rust zacht lieve Snuffel.
Bienaimee van Andrea Rigters
Andrea schreef:
"Mijn hondje is 2 jaar geleden overleden maar kan nog steeds niet over dat verlies komen. Kort daarvoor heb ik mijn man en vader verloren en had steun aan mijn hondje, die mij ''begreep''. Zij heette voluit "Bienaimee Chantal van Morimaro" maar haar roepnaam was Biennie."
Dit was Tara +, de allerliefste schat van Bob, Petra, Johan en Remko Popma uit Eindhoven.
Op 21 februari 2008 overleed ze. Dit schreef haar bazinnetje:
Ik wil even laten weten dat vanmorgen onze schat in mijn armen is overleden aan een auto immuunziekte. Ze is helaas maar 8 jaar geworden. We zullen haar nooit vergeten. Tara bedankt voor de fijne jaren.
Dit is Cindy+ van Betty. Cindy is op 6 februari 2008 ingeslapen en ze is 13 jaar oud geworden.
Rust zacht lieve Cindy. Je hebt voor altijd een plaatsje in onze harten. Liefs van je bazinnetje, Betty
Dit is Pitoe+ van Jose68. Pitou werd 14 jaar en José mist hem nog steeds heel erg.
Dit was Raki+, de lieve poes van Jan en Syl uit Nederland.
Wendy+ van de familie J.G.F. van Voorst Zij overleed op 24 juli 2007. Op haar geliefde plekje in de tuin sliep zij rustig in na een heerlijk leventje van 15,5 jaar.
Mara+ van Lies Bleeker
Na een korte ziekte sliep Mara zachtjes in op 10 september 2007. Ze werd nog een maand vertroeteld door haar familie en leed geen pijn. Ze was nog maar vijf. Rust zacht lieve Mara ...
Dit is Duck+ van Teresa. 14 Jaar lang was hij haar trouwe huisvriend. Ze mist hem ontzettend.
Dit is Nest+, het vriendje van Dréke. Deze foto werd 2u voor dat hij stierf genomen, nog zo jong, speels en gezond. Hij was een ontzettende schat. Hij was pas 1,5 jaar toen hij op 5 oktober 2007 werd overreden. Wij missen hem heel erg en zal voor altijd in ons hart blijven.
Dit is Daisy+, een zwarte zwerfkat die in het tuinhuis kwam wonen. Ze werd in onze familie opgenomen en werd het vriendinnetje van Dréke en zorgde als een moeder voor de toen nog kleine Nest. Zij werd overreden op 4 oktober 2006. Zij was pas 2 jaar. Wij zullen haar nooit vergeten. Rust zacht lieve Daisy.
Ga terug in de tijd en denk aan die allereerste keer en al die speciale momenten die volgden ....
Voor de mensen wiens Engels niet zo goed is heb ik hieronder een vrije vertaling gemaakt.
Ik voel hoeveel verdriet je hebt ...
Wetend dat je me nooit meer zal kunnen zien, horen of in je armen nemen.
Toch, voor deze laatste keer, ga met me mee, als ik enkele van onze fijnste momenten herbeleef, van toen wij ons nog konden zien door elkaars aardse ogen.
HERINNER JIJ JE NOG die keer dat jij mij voor het eerst zag? Was jij niet geweldig verbaast dat jij zo een wezentje vond, ZO WONDERBAARIJK ALS IK? Keek ik niet met grote ogen naar je op, met zoveel adoratie?
Bracht mijn starende blik niet zoveel bezorgdheid over, goedkeuring, geduld en vertrouwen, al die dagen tijdens al die jaren dat we samen waren?
De diepte van onze liefde voor elkaar creëerde echos van gelach die nooit uitstierven en die ik nog steeds kan horen op dit moment.
Nu vallen je tranen en je hart is verscheurd door de herinneringen die de tijd ons heeft gegeven.
Zovele gelukkige gisterens vol met buikgestreel, dutjes op de schoot, gespetter in het bad, buiten dolle streken uithalend, geknuffel waar nooit een einde leek aan te komen en zovele kusjes.
Ik vergeet nooit hoe je altijd thuis kwam, ondergedompeld in de zorgen van alle dag. Ik begroette je al aan de deur, zo opgewonden en vol ongeduld om jou te vervullen met alle blijdschap die ik in me had, alleen maar van jou te zien ..
Ik heb altijd geprobeerd om jou op mijn eigen grappige manier te laten zien hoeveel ik om je gaf.
Ik deed steeds alles wat ik kon voor jou omdat jij mij voedde, warmte gaf, me een thuis gaf en van me hield.
Jij was altijd mijn beste vriend.
Zelfs als je heel erg kwaad was zodat ik in elkaar krimpte, me wegstopte, zelfs plaste waar ik stond. Ik begreep je, vergaf en hield van je onvoorwaardelijk.
En zo, tot op een dag, de ouderdom en de ziekte me bekroop.
Ik deed mijn uiterste best om me voor te doen zoals ik altijd geweest was in mijn beste jaren.
Je hebt nooit geweten hoe pijnlijk het voor me was om op te staan en te lopen
Maar ik kreeg het altijd voor mekaar om je tegemoet te komen en je overal te volgen, alleen maar om je te laten weten dat ik altijd bij je wou zijn en dat ik je aanbad, goed wetende dat mijn tijd er bijna op zat.
En dan keek ik naar jou voor de allerlaatste keer, hopend jou te kunnen laten weten hoe dankbaar ik was voor de allergrootste gift die jij me ooit gaf: JEZELF
Zo nu, als ik ons verhaal naar een einde leid, wil ik dat je jouw tranen afveegt en voor één moment ... ME VOELT Ik ben hier weer jong en gezond.
En in dit paradijs zal ik wachten op jou
Tot dan ...
Nog een prachtig gedicht (in het engels)
I Remember
I stood by your bed last night, I came to have a peep. ... I could see that you were crying. You found it hard to sleep.
I whined to you softly as you brushed away a tear, "It's me, I haven't left you, I'm well, I'm fine, I'm here."
I was close to you at breakfast, I watched you pour the tea, You were thinking of the many times your hands reached down to me.
I was with you at the shops today. Your arms were getting sore. I longed to take your parcels, I wish I could do more.
I was with you at my grave today, You tend it with such care. I want to re-assure you, that I'm not lying there.
I walked with you towards the house, as you fumbled for your key. I gently put my paw on you, I smiled and said "It's me."
You looked so very tired, and sank into a chair. I tried so hard to let you know, that I was standing there.
It's possible for me to be so near you everyday. To say to you with certainty, "I never went away."
You sat there very quietly, then smiled, I think you knew... in the stillness of that evening, I was very close to you.
The day is over... I smile and watch you yawning and say "Good-night, God bless, I'll see you in the morning."
And when the time is right for you to cross the brief divide, I'll rush across to greet you and we'll stand, side by side.
I have so many things to show you, there is so much for you to see. Be patient, live your journey out... then come home to be with me.
.