Een week vol dubbel gevoel. Zo kun je t best wel noemen ja! Soms gebeurt het dat je in een korte periode met heel wat verschillende gevoelens te kampen krijgt, en dat is soms best vermoeiend. Hoe geef je dit alles een plaats, hoe ga je er mee om? Soms is het een ware zoektocht naar evenwicht in je hoofd, dat merkte ik ook op. Niet alleen was er plaats voor geluk en vreugde voor mij deze week, ook was er plaats voor een leeg en koud gevoel, een gevoel van eenzaamheid.
Het gevoel van geluk ervaarde ik eind deze week toen ik mijn resultaten kreeg van de tweede zit, goede cijfers! Ik had dit zelfs niet durven hopen, en toch was het er. Het ware gevoel van geluk en opluchting overspoelde mij als een enorme vloedgolf. Tsunamigevoel, zo heet ik het. Dit is het soort gevoelens waarbij je even moet gaan zitten om het over je heen te laten gaan, een gevoel dat je omver kan blazen als een windbui. Het is net of je eventjes in een droom zit, en waarbij je jezelf moet vertellen Dit is echt, cindy! Je droomt niet.
Geluk, we ervaren het niet elke dag, en dat is volgens mij ook de reden waarom het ons zo overspoelt. Misschien zien wij ook vaak het geluk niet in de dingen. Je moet toegeven, we zijn niet snel tevredengesteld. Het geluk in de kleine dingen ervaren is dan voor sommigen ook een grote boodschap. Maar niet voor mij. Mijn motto? Wear your smile like a diamond, because IT IS your diamond! Niet altijd even makkelijk, maar ik prober mij eraan te houden, in goede en kwade tijden. Met vallen en opstaan.
Niet veel later na het gevoel van geluk en blijdschap, ondervond ik het gevoel van kille leegte, van eenzaamheid. Soms ben je ook eenzaam in je geluk. Wat is er nu minder leuk dan je gevoel van geluk en blijdschap niet te kunnen delen met anderen? Want want maakt ons zo gelukkig, het feit dat wij alles kunnen delen toch? Geluk is ook best wel besmettelijk. Ga maar eens bij je vrienden staan en begin spontaan te lachen, ik durf wedden dat de helft van hen vrolijk meegiechelt! Met nadien natuurlijk de vraag wat je nu zo deed lachen. Ach, waarom moet gelukkig zijn altijd een reden hebben?
Maar de eenzaamheid die ik voelde, had eigenlijk niets te maken met dit alles. Het was een gevoel waar ik erg van schrok. Het kan soms echt wel verwarrend zijn van zon tsunami van gevoelens over je heen te krijgen. Misschien had het te maken met het feit dat ik toch wel al een eindje single ben? En dat het al wat begint te knagen vanbinnen? Ik zou het gevoel die ik had best kunnen omschrijven als een leegte, ondanks alle geluk en blijdschap die ik ervaarde deze week. Het ontbrekende puzzelstukje.
Cindy
06-09-2009 om 21:35
geschreven door LittlePrecious 
Tags:Column
|
