WK VOETBAL ZUID-AFRIKA
Own-goal breekt ban voor een lange tijd matig Oranje
Geen wervelende Oranje-show in Johannesburg, wel een droge en rationalistische 2-0 zege tegen een matig en defensief Denemarken. Met dat gevoel verliet het Nederlandse legioen het Soccer City en daar waren ze best blij mee. Na een erg slechte eerste helft, waarin Oranje nooit de motor aankreeg, brak een eigen doelpunt van Simon Poulsen de ban. Poulsen, een speler van AZ Alkmaar nota bene, werkte een voorzet van Van Persie via Agger in eigen doel. Pas in het slotkwartier, met de inbreng van Afellay en vooral Elia, begon Oranje wat te swingen. Dat leverde nog een tweede goal via Kuyt op.
De altijd nuttige Dirk Kuyt was goed voor de 2-0.
Van Marwijk, met assistent Frank De Boer, opgelucht.
Afellay kwam nog dicht bij 3-0, maar Poulsen haalt van de achterlijn.
Elia speelde maar 23 minuten, maar werd toch nog de man van de match.
Twee jaar geleden swingde Oranje wel meteen op het EK. Zowel Italië als Frankrijk werden weggeblazen met het Nederlandse 'totaalvoetbal'. Euforie alom, Oranje presenteerde zich als grootse titelpretendent. Maar in de achtste finales al, tegen een leep Rusland, liep het al mis. 'San' Marco van Basten hield het voor bekeken, welkom Bert van Marwijk. Zijn doel: Oranje een pak zakelijker doen voetballen. De man heeft lak aan 'De Grote Vier', waarmee de Nederlandse pers graag het kwartet Sneijder-Van der Vaart-Robben-Van Persie omschrijft. Nee, van Marwijk verkiest Dirk Kuyt. Gelukkig voor Van der Vaart dat Robben nog gekwetst is, of anders was een plaatsje op de bank hem deel.
Te laag tempo
Maar wie scoorde er tegen de Denen de 2-0? Juist, Dirk Kuyt. En wat voor voetbal legde Nederland op de mat? Een zakelijk, realistisch balspel, waarbij er niet in de counterval gelopen werd die Morten Olsen spande. In tegenstelling tot twee jaar geleden op het EK geen offensieve uitspattingen van Van Bronckhorst, die zijn honderdste interland speelde. Gio bleef Rommedahl opwachten, net zoals Van der Wiel aan de overkant vooral Jorgensen in de knip hield. Daarbij had van Marwijk wel het geluk dat Poulsen pardoes verkeerd kopte, want voor de rust ontwikkelde Oranje een veel te laag tempo om de goed georganiseerde Denen uit verband te spelen. Aanvallend, met een onzichtbare Van der Vaart en een tegenvallende Van Persie, werd er nauwelijks wat klaargespeeld.
Geweldige Elia
Pas toen Elia inviel, en wat later ook Afellay, begon Oranje wél lekker te draaien. Plots was er gevaar vanop de flanken, met vooral Elia op links die meteen met twee gave dribbelnummers uitpakte. Het was ook de Hamburg-aanvaller die aan de basis lag van de late 2-0. Weggestuurd door Sneijder vond hij de paal nog op zijn weg, maar Kuyt was goed gevolgd om in te tikken. Geen champagnevoetbal dus, geen Nederlander die zal zeggen dat ze op basis van vandaag wereldkampioen worden, geen 'Grote Vier', maar wel een goeie basis gelegd voor de rest van het WK. Zoals Bert het wil.
|
< / a > 
