Waarom Nederland en België kiezen voor een ondergronds net om de stroom bij de mensen te brengen, is wel duidelijk. De draden in de straat zijn lelijk en bovenal gevoelig voor storingen als vorst of storm. Al sinds de jaren zestig loopt er geen draad meer door de lucht in Nederland. Met uitzondering van het hoogspanningsnet  dan, die stroom gaat nog wel door weer en wind. In België worden de draden in hoog tempo onder de grond gestoken.

Het kost een lieve duit meer, al dat graven en spitten in de grond, maar een betrouwbaar elektriciteitsnet is toch ook wat waard. Er hoeft maar een boom te vallen op de draad en er is een storing. In Sydney ligt dat allemaal wat anders. In de bodem is niet zo gemakkelijk een sleuf te graven, de ondergrond is zandsteen, dus dat  betekent bikkelen.

Verder zijn er minder vernietigende stormen, en dingen als vorst kennen ze hier ook al niet. Dus drie redenen om de stroom dan maar helemaal door de lucht te vervoeren. Nu zou het net in Sydney veel kwetsbaarder moeten zijn voor storingen dan in pakweg Antwerpen. Maar dat
lijkt wel mee te vallen. Het wil ook in Sydney wel eens hard waaien, maar de stroom blijft bijna altijd uit de stopcontacten stromen. Toch is het een aanrader om een zaklamp (met volle batterijen) op een vaste plaats neer te leggen.

Maar mooi zijn al die draden niet. Slordig zelfs. Een wirwar aan draden dat door de straten loopt. Maar voor de vogeltjes is het wel weer leuk. Die hebben kilometers en kilometers extra om lekker op te zitten.

______________________________________________________
Volgende week een nieuwe column - Live Nieuws