|
Narkissos was de zoon van de riviergod Kephisos. Hij was een knappe jongeling, die niet gaf om vrouwelijk schoon en vooral interesse toonde voor de jacht. De mooie nimf Echo voelde zich bijzonder aangetrokken tot Narkissos, doch deze negeerde haar volkomen. Dit was niet naar de zin van de goden en al zeker niet naar de zin van Aphrodite. Als hij dan niet verliefd kan worden op een vrouw, dat hij dan verliefd worde op zichzelf, zo sprak de godin van de liefde. Het was een vloek die de godin over hem uitsprak. En ziet wat er gebeurde... Toen Narkissos op een dag zichzelf zag in het wateroppervlak van een meer, raakte hij zo in de ban van zijn spiegelbeeld, dat hij er zijn ogen niet meer kon van afhouden. De vloek van Aphrodite was uitgekomen: Narkissos was verliefd op zichzelf. Als aan de grond genageld bleef hij staren naar zijn eigen beeld, zonder eten of drinken. Uiteindelijk begon hij wortel te schieten en tenslotte veranderde Aphrodite hem, toch enigszins door medelijden bewogen, in een bloem: de narcis.
|
