Zelden of nooit kenden ze een rimpelloos verloop, de liefdesavonturen  van Apollo, de god van de schoonheid en het licht, de wetenschap en de voorspelling, de orde en de regelmaat. Menig keer werd Apollo verliefd op sterfelijke of onsterfelijke vrouwen. Tot zijn geliefkoosd “jachtterrein” behoorden de nimfen. Er zijn ook twee zeer bekende verhalen waarin Apollo verliefd werd op een mooie jongeling: de ene was Kyparissos, een jonge jager, de andere was de jonge prins Hyakinthos, zoon van koning Oibalos van Lakedaimonië. Niet alleen Apollo was verliefd op Hyakinthos, ook Zephyros, de Westenwind. Toen Apollo en Hyakinthos zich eens verlustigden in het spel met de discus, deed de jaloerse Zephyros een door Apollo geworpen discus van zijn koers afwijken en met kracht terecht komen tegen het hoofd van de geliefde prins. Deze viel dood ter aarde neer en wat Apollo ook beproefde, hij slaagde er niet in Hyakinthos’ levensgeesten weer op te wekken. Uit het bloed van de dode jongeling liet Apollo, door verdriet overmand, een bloem ontspruiten, de hyacinth, op wier bladeren hij schreef “AI-AI”, de weeklacht van de treurende god.