Zaterdag 13 maart 2010 om 17 uur Daniel Girls <-> Bloopers
Zou het voor ons de zoveelste dertiende van de maand worden met hoge verliescijfers?
Of zouden we ons na een goede match tegenover de Kenjis het tij doen keren?
We kwamen met zes Girls aan de aftrap: Muriël, Lynn, Tamara, Emmy, Esme en Nele.We waren in ieder geval van plan ons vel duur te verkopen.
Geen negatieve gedachten dus
De match was nog maar net bezig of we kregen al een penalty tegen door een aangeschoten bal tegen de elleboog van Emmy.
GRRRRRRRRRRRRRRRR das balen zeg ...
Ik zag de donderwolken zich weeral boven onze hoofden zich verzamelen
Maar we lieten ons kopke niet hangen Esme speelden een van haar betere matchen meestal wil ze niet van de bank en nu wilde ze niet van het plein
Op Muriël kan je natuurlijk ook altijd rekenen das gelijk een duiveltje uit een doosje met springveertjes onder de voetjes.
Tamara blokkeerde iedere aanval door alle hoge ballen voor haar rekening te nemen amaai mijn hoofd en Emmy deed de rest.
We konden tegen scoren, we kwamen zelfs op 2-1 voorsprong maar het was nog een eind te gaan en ik begon toch aardig wat stress te kweken het was nu of nooit deze match moest gewonnen worden
We misten onderweg ook nog eens onze schepcorn waardoor onze voorsprong beperkt bleef tot één simpel goaltje.
De laatste vijf minuten maakten we dan nog de verlossende 3-1, nadat een speelster van hen gekwetst uitviel en ze noodgedwongen met vier Bloopers verder moesten spelen.
Dit waren echt wel opsteekpuntjes, dit hadden we nodig, volgend jaar stoppen? NOOIT, toch niet als ik er iets kan aan veranderen
Kapitein
AGENDA
Zondag 21 maart
9.30 uur
DG tegen Rekegirls
Laat het aub weten als je er niet bij kunt zijn met dank
Zondag 21 februari 2010 om 10.30 uur Kenji's <-> Danielgirls
Iedereen kwam een beetje met kleine oogjes toe want de meeste Danielgirls hadden naar de opening geweest van het nieuwe lesbisch kaffeetje in Kortrijk 'Malou'. En ik was nog 'Baloe' Maar niet getreurd we stonden paraat op het plein om om 10.30 uur te voetballen tegen de Kenji's.
We komen met de volgende girls aan de aftrap: Emmy (met een tandje minder), Lynn (slaapt nog), Muriël (met champagneoogskes), Virginie (fris als een hoentje), Nele (met zonnebril) en Sylvie (terug van weggeweest).
Nu we starten de match wetende dat we het waarschijnlijk wel niet zullen kunnen halen ; maar we waren het allemaal eens dat we de schade willen beperken ...
Zogezegd zo gedaan, aan de rust staat het nog altijd 0-0 daaaaaaaaaaaaaaaa JA HOOR ze moeten tijdens het tweede kwartier zelfs wachten op een SCHEPCORN om op 1-0 voorsprong te KUNNEN komen
Presteren zij zo zwak? Of ligt de verdienste bij ons? Van elks een beetje denk ik ... We speelden héél goed en de Kenji's hadden een minder dagje denk ik.
Ze lopen uit tot 2-0 maar we kunnen de aansluitingstreffer maken --> Sylvie zet namelijk de 2-1 op het bord. We verliezen de match met opgeheven hoofd ... 3-1
WEL DONE
Onze volgende match is op zondag 7 maart 2010 om 9.30 uur tegen Diabolo's
Zaterdag 06 februari 2010 om 14 uur Hypnozz <-> Danielgirls
We begonnen supergoed aan de match. Voor de Danielgirls kwamen Emmy, Lynn, Leslie, Shirley, Virginie, Heidi en Nele aan de aftrap.
We maakten tijdens het eerste kwartier onmiddellijk al een hele mooie goal deze werd gemaakt door Virginie PROFICIAT
En we speelden inderdaad goed mee tijdens de volledige match. We konden zelfs 2 schepcorns verzilveren die we jammer genoeg niet konden afmaken ... spijtig
Verliezen met 4-1 is natuurlijk geen schande maar over het geheel van de match bekeken verdienden we toch een gelijkspel vandaag.
Zondag was er dan de babyborrel van Heidi haar kroost en wie zat daar op krukken de mensen te ontvangen? Heidi ... die liep zaterdag op het einde van de match een gescheurde achillespees op met als gevolg dat ze maandag 8 feb moet geopereerd worden om deze pees terug aan elkaar te naaien. Ja het seizoen is voor Heidi gedaan ... spoedig herstel ... naar volgend seizoen toe ...
Zondag 14 februari 2010 staat er weer een tegenstander van formaat tegenover ons namelijk om 9.30 uur spelen we tegen Traiteur Mieke, hopelijk houden we zoveel mogelijk de sluizen dicht ... hopelijk zijn de traiteurs nog moe zondagmorgen van al die valentijnmenu's te prepareren ... laat ons hopen.
Voetballen op valentijn dat is eens iets anders ... vergeet in ieder geval uw geliefde niet maar zorg dat ge op tijd uit uwe nest geraakt laat u niet bezig houden ... geen ontbijt op bed organiseren als je al om 9.30 uur moet voetballen that is not done ...
AGENDA FEBRUARI
zondag 14 feb 2010 om 9.30 uur: Danielgirls tegen Traiteur Mieke zondag 21 feb 2010 om 10.30 uur: Kenji's tegen Danielgirls zaterdag 27 feb 2010 is er GEEN voetbal omdat we uitgeschakeld zijn jammer
Een gescheurde achillespees, achillespeesscheur of achillespeesruptuur is een geheel of gedeeltelijke scheuring van de achillespees. Meestal voelt het moment van een dergelijke scheuring als een schop of klap tegen de kuit. De scheuring kan gebeuren tijdens belasting van de pees, maar kan ook bij relatief zeer kleine bewegingen (zoals rustig fietsen) plotseling ontstaan.
Bij volledige doorscheuring is de kuitspier niet meer verbonden met de voet. Dit kan getest worden door te knielen op een bank of stoel; de voet moet vrij in de ruimte hangen. Wanneer de achillespees intact is, zal de voet bewegen bij knijpen in de kuitspier. Bij een gescheurde achillespees blijft de voet stil hangen, wanneer er in de kuitspier geknepen wordt.
Behandeling is operatief door hechting van de gescheurde peesdelen of conservatief door fixatie in strekstand met een verband, waarbij de peesvezels vanzelf aan elkaar moeten groeien.
Zaterdag 30 januari 2010 om 14 uur Racing Ladies <-> Danielgirls
Zondag laatstleden zat ik klaar om naar het wereldkampioenschap veldrijden te kijken ... neen niet naar de veelbesproken MANNEN-strijd maar ik wilde persé de vrouwen aan het werk zien.
Ik dacht van een benden ventevrouwen aan de slag te zien zoals die over-hormonale Roemeense gewichteffers ... maar niets was minder waar. Schoon volk stond er aan de start de ene met een lange vlecht de andere met twee pipilangkous-staartjes die uit de helm staken. En eenmaal het startschot gegeven was vlogen ze als een pijl uit een boog het slijk der aarde in ...
Dan denk ik bij mezelf wie zijn wij dan voetballertjes in een zaal zonder enig spoortje modder te bespeuren ... mietjes? in hun ogen misschien wel denk ik ... nu ieder zijn hobby natuurlijk maar ik vind het nog altijd jammer dat ik in mijn jeugdjaren niet tot deze prestaties bekwaam was ... dan was er geen sportinteresse ... enkel de hondenschool kon mij dan charmeren.
Terugkomend op zaterdag, we speelden onze match, we kregen véél te véél doelpunten tegen maar het was geen match die ons extra belachelijk maakte, ze voetbalden en tikten ons uit en maakten de zaak goed af ... en daardoor kwamen de goals natuurlijk vlugger dan dat we dachten.
Ik moet zeggen dat Shirley al een véél betere match speelde dan de eerste keer, proficiat en ook een dikke proficiat aan heidi die weeral bijna in haar conditie van weleer is ... RESPECT
Muriël zit nog tot en met zondag 7 februari in New York ... misschien is ze daar de laatste nieuwe voetbaltechnieken aan het bijleren, wie weet
Sylvie beloofde tegen Hypnozz van de partij te zijn en dan denk ik ... Leslie en Sylvie in de spits dat zou toch sparkels moeten geven en ons misschien een sprokkelpuntje kunnen opleveren (droomt).
Dus op het agenda staat er het volgende:
* Match op zaterdag 06 februari 2010 om 14 uur Hypnozz <-> Danielgirls * Babyborrel op zondag 07 februari 2010 vanaf 16.30 tot 19 uur te Harelbeke in de Arendstraat 62
Niets met voetbal te maken ... maar helaas wel realiteit ... krijg je daar ook de tranen van in de ogen? ik in ieder geval wel ... Hoe kon je!!
Toen ik een pupje was, entertainde ik jou met mijn bokkensprongen en maakte je aan het lachen. Je noemde me 'je kind' en ondanks sommige kapot gekauwde schoenen en een aantal kapot gemaakte dekens werd ik je beste vriend. Als ik 'stout' was hief jij je vinger op en vroeg me "Hoe kun je?", maar dan kreeg je medelijden met me en rolde je me om en gaf me buikkriebels. Het kapot maken van dingen in huis duurde een beetje langer dan verwacht, omdat jij het enorm druk had. Maar daar werkten we samen aan. Ik herinner mij de nachten van lekker tegen elkaar aan liggen in bed, waarbij ik luisterde naar dingen die je me toevertrouwde en je geheime dromen, het leven was perfect op dat moment. Samen maakten we lange wandelingen, renden in het park, maakten autoritten en stopten voor ijsjes (ik kreeg enkel het hoorntje omdat ijs slecht is voor honden, zei je) ik deed lange dutjes in de zon in afwachting van jouw thuiskomst aan het eind van de dag. Geleidelijk aan begon je steeds meer tijd te spenderen aan je werk en je carrière, ook ging je op zoek naar een maatje uit de mensenwereld. Ik wachtte geduldig op jou, ik hielp je met je soms gebroken hart en teleurstellingen, ik ging nooit tegen je tekeer als je een slechte beslissing had genomen en overrompelde je altijd met mijn vrolijkheid als je thuis kwam, ook toen je verliefd was. Ze is nu je vrouw en geen 'honden-persoon', maar ondanks dat verwelkomde ik haar in ons huis, ik probeerde haar affectie te tonen en gehoorzaamde haar. Ik was gelukkig omdat jij ook gelukkig was. Toen de mensenbaby's kwamen deelde ik jouw opwinding. Ik was gefascineerd door hun roze kleur, hun bijzondere geur en ik wilde ook moeder van hun zijn. Maar zij en jij raakten ongerust, waren bang dan ik hen pijn zou doen en ik spendeerde zodoende de meeste van mijn tijd opgesloten in een andere kamer of in een hondenmand. Ik wilde zo graag van hun houden, maar ik werd een 'gevangene van de liefde'. Toen ze groter werden, werd ik hun vriend. Ze trokken aan mijn vacht, duwden zichzelf omhoog aan mijn wiebelende benen, staken hun vingers in mijn ogen, onderzochten mijn oren en gaven me kusjes op mijn neus. Ik hield van alles dat met de kinderen te maken had en van hun aanrakingen, omdat jouw aanrakingen vrijwel niet meer voor kwamen. De kinderen zou ik verdedigen met mijn leven als dat nodig zou zijn. Ik sloop vaak stiekem naar hun bed en luisterde naar hun angsten, onzekerheden en geheime dromen, samen wachtend op het geluid van jouw auto die de oprit op zou rijden. Er was ooit een tijd dat andere mensen je vroegen of je een hond had en dat je op dat moment mijn foto nam uit je beurs en hen verhalen vertelde over mij. De afgelopen jaren antwoordde je slechts met "ja" en veranderde je van onderwerp. Van 'jouw hond' veranderde ik een 'zomaar een hond', en je vond iedere kostenpost ten aanzien van mij teveel. Nu heb je een nieuwe carrière kans gekregen in een andere stad, en jij en hun zullen gaan verhuizen naar een appartement waar ze geen huisdieren toestaan. Je nam de juiste beslissing voor je 'familie', ......maar er was een tijd dat ik jouw enige familie was. Ik was opgewonden omdat we een autorit maakten totdat we aankwamen bij het asiel. Ik rook de geur van honden en katten, ... van angst, .... verloren hoop. Je vulde het papier in en zei: 'Ik weet zeker dat jullie een goed tehuis voor haar zullen vinden'. Ze gaven je een pijnlijke blik. Ze begrepen de realiteit van een hond op middelbare leeftijd, ondanks dat ik er eentje was met een stamboom. Je moest de vingers van je zoontje van mijn halsband aftrekken toen hij schreeuwde: 'Nee papa! Alsjeblieft laat hun mijn hond niet afpakken!". Ik maakte me zorgen om hem en om de les die jij hem net gegeven had over vriendschap en loyaliteit, over liefde en verantwoordelijkheid en over respect voor alles wat leeft. Je gaf me een vaarwel klopje op mijn hoofd en ontweek mijn ogen, je weigerde beleefd mijn halsband en riem mee te nemen. Je had een deadline die je moest halen en nu had ik ook een deadline. Toen je weg was, zeiden twee aardige dames over je dat je vast al maanden eerder had geweten dat je zou verhuizen en dat je geen enkele poging had genomen om voor mij een goed tehuis te vinden. Ze schudden beide met hun hoofd en vroegen "Hoe kon je..." In dit opvangcentrum geven ze je de aandacht die hun drukke schema toelaat. Ze geven ons eten, natuurlijk, maar ik verloor mijn eetlust enkele dagen geleden. In het begin rende ik steeds naar de voorkant van mijn hok als ik iemand hoorde lopen, ik hoopte dat jij het was, dat je van gedachte was veranderd en dat het allemaal maar een nare droom was...ik hoopte dat er misschien iemand was die om mij gaf... , iemand die me zou redden. Toen ik me realiseerde dat ik de concurrentie met de vrolijke kleine puppies niet kon winnen werd ik verplaatst naar een hok ver in de hoek en daar wachtte ik. Ik hoorde haar voetstappen aan het eind, ze kwam voor mij en nam me mee naar een aparte kamer. Een heerlijk stille kamer. Ze plaatste me op een tafel en aaide mijn oren en ze me dat ik me niet druk moest maken. Mijn hart bonkte om wat er zou gebeuren, maar er was tegelijk een gevoel van verlossing. De dagen van de gevangene van de liefde waren op. Conform mijn natuur maakte ik mij meer druk om haar dan om mijzelf. Ze droeg een zware last op haar schouders, dat wist ik, net zoals ik van jou iedere stemming kon aanvoelen. Ze plaatste met gevoel een tourniquet om mijn voorpoot en ik zag een traan op haar wang. Ik likte aan haar hand op dezelfde manier als ik dat deed om jou op je gemak te stellen, jaren geleden. Ze duwde kundig een naald in mijn ader en ik voelde de koele vloeistof door mijn lichaam gaan. Ik ging slaperig liggen en keek in haar vriendelijke ogen en ik murmelde. "Hoe kun je.." En omdat zij mijn hondentaal kon verstaan zei ze "het spijt me zo erg". Ze knuffelde me en vertelde haastig dat het haar werk was om een betere plaats voor mij te bewerkstelligen, een plaats waar ik niet genegeerd zou worden, mishandeld of verlaten zou zijn. Of waar ik mezelf een plek zou moeten veroveren zoals op deze aarde. Met mijn laatste beetje energie probeerde ik het puntje van mijn staart te laten kwispelen om haar te vertellen dat mijn eerdere "Hoe kun je" niet bedoeld was voor haar. Het was jij, mijn geliefde baas, waar ik aan dacht. Ik zal aan je denken en voor eeuwig op je wachten. Ik hoop dat ieder in jouw leven jou dezelfde loyaliteit zal tonen als ik.
Zaterdag 16 januari 2010 om 15 uur ProMille <-> Danielgirls
Eenmaal aangekomen in de sporthal zag ik de Danielgirls toekomen ... Onder andere Heidi kwam toe, met een sporttas mee ... ik zoek verschrikt naar de buggy met de twee poppemiekes in, maar niets van hen te bespeuren, héél eventjes dacht ik ze dropte die twee toch niet in diene sportzak zekers?
Maar neen, Heidi was daar al om te voetballen, een dame met "PIT" moet ik zeggen --> zo zien we het graag !
De verloop van de match weet ik niet meer zo goed want mijn notaboekje is achtergebleven bij de griffier van dienst ... ik dacht dat het 5-0 was, we speelden een goede match met zeven girls: Emmy, Virginie, Heidi, Lynn, Sandra, Esme en Nele.
De tegenstand was natuurlijk ook weer niet ZO groots maar toch we draaiden goed mee in de match en we kregen niet constant het gevoel dat we aan het verzuipen waren.
Naar mijn gevoel misten we onze "SUPER" spits Leslie en haar assistente spits Muriël vandaag, hadden we op één van hen beroep kunnen doen in deze match was het misschien wel gelukt hoor ... ik weet het niet.
Onze volgende match is op zaterdag 30 januari 2010 om 14 uur tegen Racing Ladies ...
UITDAGING
het weekend van 27-28 februari is er voor ons geen voetbal daarom volgende UITDAGING voor de girls:
Wie van ons durft de uitdaging aan te gaan om tijdens de nationale wandeldag (28 februari 2010) mee te doen in Geraardsbergen (oostvlaanderen) aan de 22 kilometer omloop (onder andere de klim van de muur) omloop: vlak, wat klimwerk, wat daalwerk : kortom een uitdaging of doen we er nog een schepje bovenop en gaan we voor de hele buit namelijk de 32 kilometer? DOEN ZE HET OF DOEN ZE HET NIET ?
Kapitein
ps hetgeen ik in mijn handen heb is de prijs die je kan winnen voor de girls die de uitdaging aangaan ... tis te zeggen degene met de MEESTE blaren krijgt ze om de pijn te verzachten hi hi
Op 7 februari wordt u vriendelijk uitgenodigd naar de babyborrel van 16.30 uur tot 19 uur. Te Harelbeke, Arendstraat 62 Graag een seintje vóór 1 februari
De lijst vol cadeau-ideetjes ligt in Dreambaby Kuurne: surf naar www.dreambaby.be om online de lijst te bekijken het is lijstnummer 162249, paswoord: CSM0021 veel shopgenot ...
Zaterdag 9 januari 2010 om 17 uur Menen United <-> Danielgirls BEKERMATCH
Het jaar 2010 is nog maar pas begonnen en dit brengt in de ploeg VREUGDE en VERDRIET mee.
Vreugde met de geboorte van de tweeling voor het gezin van Heidi ... bij deze proficiat van de gehele ploeg.
Verdriet met het overlijden van de zoon van Metje na een ongeval ... hierbij willen de danielgirls dan ook hun medeleven betuigen aan Metje en familie ... tijdens de begrafenis van dinsdag laatstleden zorgde de ploeg dan ook voor een bloemstukje.
Bij aankomst in de sporthal bracht iedereen zijn wensen over aan elkaar en hoopten we om toch nog enkele puntjes te kunnen sprokkelen dit seizoen ... (zucht) het zal moeilijk worden ...
We starten aan de match met vijf danielgirls: Emmy, Leslie, Lynn, Virginie en Nele. We komen tijdens het eerste kwartier 1-0 achter maar tijdens een schermutseling voor de goal kan Lynn de 1-1 binnen zetten. 2-1 is het nog in het eerste kwartier.
Tijdens het tweede kwartier vallen er geen goals ... het derde kwartier scoren ze de 3-1 en de 4-1.
Op aangeven van Andy veranderen we het vierde kwartier van tactiek en ik moet toegeven het werkte we komen terug tot 4-3 met 2 PRACHTIGE NEEN ik zou liegen SUPER-PRACHTIGE GOALS van Leslie ... PROFICIAT! !! Onder de weg misten we een schepcorn dus voor hetzelfde ... (droomt) ...
Kort erna krijgen we echter een penalty tegen en ja dan voel je de bui al hangen we verliezen het verdict met 6-3.
De wil was er zeker maar de weg is nog niet effen genoeg ... teju weeral niet gewonnen ...
AGENDA
Zaterdag 16 januari 2010 om 15 uur ProMille versus Danielgirls nadien naar Metje (Cameo-Wevelgem)
Hier zijn we dan heel vlotjes gekomen. Gewoon bevallen. Het tweede kindje kwam er met de voetjes eerst uit. Onze namen zijn Cheyenne en Charlize. 2kgr820 en 48 cm - 2kgr780 en 50cm. Dus we zijn twee meisjes. Groetjes Bert en Heidi
Zaterdag 19 december 2009 om 15 uur Menen United <-> Danielgirls
Danielgirls: Emmy, Lynn, Shirley, Leslie, Virgnie en Nele
Deze week ben ik naar de kapster geweest, met een dilemma ging ik het GI JANE kapsel pakken of meer het HOMO kapsel... GI JANE = Tondeuse HOMO = schaar ...
Aangezien ik meer POWER wil langs achter in de ploeg, omdat we de laatste tijd zoveel goals om ons oren krijgen dat het niet meer normaal is daarom ging mijn voorkeur uit naar GI JANE mmmmmmmmhhhh en niet alleen voor haar kapsel een vrouw met ballen kan me wel charmeren moek zeggen
En bij God we kunnen ze gebruiken ... bij de danielgirls ... Mijn kapster stak de tondeuse in het stopcontact en plots sprong tamara recht vanuit de stoel naast mij en riep 'k ga kik wel voor GI JANE spelen ... neem gij da HOMO kapsel maar ... onze kapster trok een bedenkelijk gezicht en veranderde van tactiek ... de schaar voor de tondeuse. OEF
Toen ze halfweg de snit kwam riep ik VERVANGING niet gelijk een strandganette wech maar toch ... het kapsel doet een mens veranderen ... tijdens deze schermutseling tussen draaiende tondeuzen, knippende scharen, krulspelden ... zette ik vlug Tamara op mijn plaats. OEF
Nu het bovenste was al gesneden dus het onheil was al geschiedt ... gelukkig hangen mijn lange manen er nog aan ... want plots zag ik het visioen van Mel Gibson in braveheart tijdens zijn veldslag en den dienen had ook lang lang haar dus bij deze is het de coupe geworden: kort van boven en lang van achter ietske tussen een HOMOkapsel en een MELGIBSONneke ... nu ja of dat dit onze overwinningskansen zal bevorderen valt nog af te wachten ... of we winnen hangt meestal toch niet van mij af want ik kan toch geen prikken.
Shirley kwam aantreden in de ploeg vandaag ... het verliep allemaal niet zo gemakkelijk zomaar zonder training onmiddellijk een match voeballen maar ja we hebben het allemaal meegemaakt hé onze eerste keer ... met dan nog meiden die je niet kent geloof me het is geen sinecure ... maar ze heeft haar best gedaan ... hopelijk was het voor haar ook leuk en blijft ze verder komen ...
Vandaag ging ik mijn goalke maken ... haalt die ##### hem niet uit met haar handen ... gelukkig kon Leslie de strafschop omzetten in een goal.
Soms Leslie kweet niet ik vind je zo een FANTASTISCHE SPEELSTER hé maar neem van mij aan als je al twee speelsters bent overgegaan dat je dan best shot naar de goalle want die derde schipt je de voeten af indien nodig want deze zal het je niet gunnen om nog verder door te dringen tot in de goal ... laat het mij zo zeggen : ge moet ze der niet in PISSEN hé maar in SJOTTEN ... maar wie ben ik natuurlijk om kritiek te geven als je ziet dat ge weeral vier goals op uwe naam moogt schrijven ... PROFICIAT voor alle vier !
Deze week zijn Esme en ik naar de kerstmarkt geweest als dagtrip naar Duitsland ... dit zou toch tof zijn om eens met ons ploegske samen te doen denk ik dan ... een ideetje misschien voor de volgende kerstperiode?
We verliezen dus onze match met 8-4, we speelden goed mee maar ja het mocht blijkbaar weer niet zijn ... nu denk aan de woorden van de oom van Lynn na de match tegen ons ... we laten in ieder geval ons kopke niet hangen.
Onze volgende match is terug tegen dezelfde ploeg dus tegen Menen United dit op 9 januari om 17 uur ... dit is wel een BEKERmatch.
Bij deze wil ik aan al de danielgirls, alle supporters, onze sponsor een vrolijk kerstfeest toewensen en een gelukkig nieuwjaar aan iedereen met hopelijk in 2010 toch nog een overwinningske dat zou me echt waar héél gelukkig maken en ik wens iedereen die een kinderwens geeft een gezond boeleke toe ... Heidi gij moogt er twee hebben !
Kapitein
Wij wensen je een zalig kersfeest En een heel voorspoedig nieuwjaar Daarom sturen we je de allerbeste wensen Daar zijn we bijna weer mee klaar.
Op Valentijnsdag zullen we aan je denken Dan weet je dat alvast. Je ziet we besparen ons geen moeite En halen alles uit de kast.
Ben je ziek of voel je je niet lekker Wij wensen je veel beterschap kijk alstublieft uit met oversteken en hou je ook goed vast op de trap.
Moet je examen doen of solliciteren Je zult vast slagen, dus proficiat Krijg je een nieuw onderkomen ? Geluk ermee, Tjonge tjonge en dat was dat.
Ook gefeliciteerd met je verjaardag ! ! ! Ziezo, die kunnen we niet meer vergeten En als we afgelopen jaar niet zijn geweest, spijt ons dat oprecht, dat mag je ook best weten.
Prettige paasdagen gunnen we je ook We zullen regelmatig op jouw gezondheid klinken. en mocht je in de buurt zijn, Kom gerust langs om iets mee te drinken.
Met Pinksterweekend hopen we op heel mooi weer Om de lente in te luiden. En alvast een prettige vakantie gewenst Ook al ga je niet naar het zuiden.
Wij wensen je veel zonnige dagen Om onderuitgezakt, Even aan ons te denken als je een koel pilsje, Een borrel of een wijntje pakt.
Wij zullen St Nicolaas vragen Je met heel veel pakjes te bedenken ... En vooruitlopend op de klok Misschien vind je het raar Ook een VROLIJK KERSTFEEST Alvast voor volgend jaar.
Ook sturen we een engel mee Om je voor ongeluk te behoeden, Zo krijg je alleen het beste, Dat had je toch niet kunnen vermoeden.
Veel gezondheid, liefde, geluk, En een leuke prijs in de loterij, Veel liefs en kusjes ...
Zaterdag 12 december 2009 om 15 uur Danielgirls <-> Pumi's
Danielgirls: Leslie, Emmy, Lynn, Virginie, Esmeralda en Nele Supporters: Andy Coach: zwangere Heidi
van een tweeling dan nog!!!
Hoe moet ik nu dit verslag schrijven?
We voetbalden goed mee tot halfweg de match ... tijdens het derde kwartier ervaren we een dipje en krijgen we zes goals te slikken.
Esmeralda kan onze eer redden met een goaltje te maken (een toppertje), gelukkiglijk in de juiste goale want met haar weet je nooit hé .
We kregen opnieuw een pandoering om de oren van 1-12 .... JAMMER. Als je eens kijkt naar het klassement zijn wij de ploeg met de meeste goals tegen namelijk 92 goals tegen ...
spectakel bij de match tussen diabolo's en de bloopers ... arbiter heeft de match vroegtijdig afgefloten wegens agressie ... hoe zal dat uitdraaien?
Nadien zijn we met z'n zessen naar de KERSTMARKT geweest en hebben we de nederlaag met Hasseltse koffie weggespoeld ... nadat we eerst politiecontrole kregen gelukkig was de controle vóór de kerstmarkt en niet erna
Onze volgende match is op zaterdag 19 december om 15 uur, tegen Menen United ...
Dat is de eerste match van de terugronde, dus die zouden we moeten kunnen starten met een overwinning dat zou de feestdagen voor mij nog zo aangenaam maken. Maar als je ziet dat ze vorige weke maar met 5-6 verliezen tegen de Kenji's krijg ik al stress ...
Hopelijk kan Shirley zich goed vinden in ons ploegske ... laten we ze in ieder geval een warme welkom geven als ze toekomt zaterdag.
Kapitein
ps zelfs met de resultaten die nu wat minder zijn ben ik nog altijd fier een danielgirl te zijn
eind goed al goed ... bij ons zal het ook zo zijn onze terugronde zal beter worden ...
Mimis kerstavond
Brrr, wat was het koud. En zo donker! Alleen de sterren aan de hemel zorgden nog voor wat licht. Verder was het helemaal pikdonker. En heel stil. Mimi schudde zich uit. Haar gestreepte vacht was doornat. Steeds weer kwamen fijne, glinsterende kristallen op haar vacht terecht. Mimi hield niet van de sneeuw, die als een tapijt over velden en weiden lag en waar haar poten zo diep in wegzakten. Ze had het koud. En ze had heimwee. Wat was het nu fijn geweest thuis, bij het vrouwtje op schoot, twee liefdevol kroelende handen tussen de oren, onder de kin, daarbij de warmte van de knisperende, knapperende houtkachel. Maar thuis, waar was dat?
Meer dan drie weken was Mimi nu al weg. Nieuwsgierigheid had haar ver, ja te ver van huis gedreven. Toen had haar vertrouwde, kleine wereldje haar benauwd, maar nu was het alles waar ze naar verlangde. Te bekrompen was het geweest. De kleine kat wilde vrijheid, ze wilde wat beleven. Toen ze over straat liep en de donkere stationcar naast haar stopte, voelde ze geen angst. Door een verleidelijke stem werd ze dicht naar de auto gelokt. Het was al te laat toen twee sterke handen haar vastpakten en de auto in trokken.
Nee, ze behandelden haar niet slecht hoor, waar ze nu naartoe was gebracht. Er was genoeg te eten, ze had een zacht bedje en de mensen, die zichzelf baasje en vrouwtje noemden, wilden haar steeds weer aaien. Maar Mimi bleef op haar hoede. Ze wilde daar niet zijn, ze wilde naar vrouwtje, naar haar echte vrouwtje! In haar bed knuffelen, haar begroeten wanneer ze uit het werk kwam en naar haar luisteren wanneer ze vertelde over haar vermoeiende werkdag. Maar nu was ze zo ver weg, gevangen in een huis dat haar nieuwe thuis zou moeten worden. Zo hadden die mensen dat in ieder geval bedacht. Toen ze echter op een dag vergaten om het raam dicht te doen, greep de kleine tijgerkat haar kans. Mimi wist wel dat je nooit door een gekanteld raam mocht klimmen. Dat is gevaarlijk, had het vrouwtje altijd gezegd. Maar nu waagde ze het erop. Ze krabbelde omhoog en perste zich door de spleet en liep en liep en liep.
Nu was ze hier, in dit grote, donkere bos. Hoe ver van huis? Waar was het vrouwtje? Mimi keek vertwijfeld het ijskoude donker in. Daar zag ze hem. De heldere streep aan de hemel. Een ster met een lange, lange staart. En hij leek te zeggen: Kom mee! Ik wijs je de weg! Mimi treuzelde niet lang. Ze kwam in beweging. Hoop maakte zich meester van haar. De glinsterende ster wees haar waar ze naartoe moest. Onvermoeibaar zette ze pootje na pootje in de sneeuw. Ze merkte niet eens meer dat het vroor, dat haar maag knorde, dat haar keel droog was. Ze rende en rende met voor haar dat felle, felle licht. En plotseling een vertrouwde geur. De geur van thuis. Voor zich zag ze de lichten van het dorp. De ster flakkerde, werd vager. En verdween. Maar dat maakte helemaal niks uit, want Mimi kende de weg verder wel. Ze zette nog één keer haar beste pootje voor en vloog het laatste stuk, ondanks dat ze zo uitgeput was. En eindelijk sprong ze op de vertrouwde vensterbank. Ze duwde met haar pootje tegen het raam, zoals ze dat altijd deed. Een gezicht, een zo heerlijk vertrouwd gezicht, verscheen achter het venster. Het raam werd geopend. Twee warme handen tastten liefkozend naar het geliefde dier. 'Welkom thuis', zei het vrouwtje, en een traan liep over haar wang. En haar ogen straalden nog meer dan de lichtjes in de kerstboom.
Zaterdag 05 december 2009 om 17 uur DHC Kortrijk <-> Danielgirls
Van deze keer zal mijn wiskundige vlieger niet kunnen opgaan want er waren geen corn- of penaltydoelpunten bij en wij scoorden ook niet dus ...
Ja 12 keer de bal uit de netten moeten rapen ... er zijn leuker dingen dan dat ... onze keeper verloor er zowat de moed bij ...
We stonden met Emmy, Virginie, Lynn, Muriël, Esmeralda en Nele op het plein. Weeral een aantal afwezigheden zonder een bericht naar mijn GSM jammer hierdoor zal ik ook de selectie niet meer noteren want inderdaad die klopt toch NOOIT ...
Gelukkig hadden we aan de kant van het publiek wat aanwijzingen ... na Nieuwjaar als Heidi terug kan voetballen en je voelt je geroepen "join the club" zou ik zeggen maar ik verwittig je best dat onze vorige coach toch een attakske of 3,4 heeft gedaan met ons te coachen dus ... eerst een cardiologisch onderzoek aub een serieuze hart check-up zou ik ten sterkste aanbevelen, zeker zolang da kik meedoe ...
We vonden misschien dat we zeker en vast moesten gewonnen hebben tegen de Bloopers maar ik zie dat De Reke het blijkbaar ook niet meer kan halen tegen hen (10-1) ... De Bloopers en de Pumi's zijn niet meer dezelfde tegenstanders als voordien ... en inderdaad de beste stuurlui staan altijd aan wal ... misschien dat wij best het Bloopersgevoel overnemen ... en blij zijn met een winst maar niet kribbig zijn bij verlies.
Nu ga ik een van onze speelsters citeren: "ik speel het liefst van achteren op het plein, ge weet wel dicht bij de goal van de tegenstander" Ja MIJNE BRAVEN ... hier is nog werk aan de winkel !!!
Dit schooljaar zijn we gestart met een groepjes meisje over de middag 1 maal per week te voetballen. Op het einde van het schooljaar ga ik dan wel eens naar daar gaan scouten misschien kan ik daar ook nog wel iemand overtuigen voor volgend seizoen dan ... jong vlees ... Okey ... laat maar komen er zit daar veel energie en PIT in.
Onze volgende match is op zaterdag 12 december 2009 om 15 uur tegen de Pumi's.
Ik wens Muriël veel beterschap en spoedig herstel toe van haar operatie ... hopelijk kan ze vlug terug voetballen en onze rangen weer vervoegen....
Zaterdag 28 november 2009 om 15 uur Danielgirls <-> Tropicana's
Danielgirls: Lynn, Tamara, Emmy, Muriël en Nele (5)
Als ik even mag beginnen met een wiskundige berekening te maken, en als je weet dat wiskunde niet mijn beste vak was ... maar toch kan ik het niet laten dit eens te proberen . Ik waag de sprong ...
10 goals tegen waarvan: 2 schepcorns, 1 penalty, 1 own ... dan hebben we er nog 6 te slikken tijdens het spel waarvan we er 2 mogen aftrekken die wij tegenscoorden dan zitten we nog aan 4 ... ja dat kan ermee door ...
We houden zelfs lang de 0-0 op het bord. Onze eerste goal dat we tegen krijgen is een schepcorn ... weinig aan te doen. Onze derde goal is een penalty die geheel onterecht door een scheidsrechterlijke dwaling is gegeven aan de tegenpartij. Maar intussen staan we wel al 0-3 achter en hierdoor kijken we op een te grote kloof, we waren ook maar met vijf girls : dat is eentje te weinig ... voor het geval iemand ne keer wil wisselen maar goed we hebben gevaren met de riemen dat we hadden.
Muriël maakt de 1-4, tijdens het derde kwartier valt er een own goal NEEN MISPOES niet van MIJ van deze keer. In de plaats dat de senior van de ploeg de dader was , was het nu ons junior apejonkske die er ons ene lapt ... twas wel een mooike moek zeggen recht de winkelhaak binnen oepssssssssssss in de verkeerde goalle ...
Maar ze maakt het goed door in het laatste kwartier ene in de juiste netten de leggen ... allé met de hand van God dan ...
NEEN het is niet goed, zal het beteren? ik weet het niet ... hopelijk wel ... we laten in ieder geval de moed niet zakken en boos zijn op elkaar heeft gene enkele zin we moeten als team naar voor komen 'één voor allen ......' that's the spirit that I like to see and hear ... it can only get better ...
Ik durf bijna hier mijn selectie niet meer op te zetten, want ze klopt toch nooit, hier toch een poging: Tamara, Leslie, Lynn, Emmy, Sandra, Muriël en Nele (7)
Vanaf 19.12.2009 mag Shirley onze rangen versterken WELKOM IN HET ZOTTEKOT!!!
AGENDA
05.12.2009 om 17 uur spelen tegen DHC 12.12.2009 Kerstmarkt 12.12.2009 Instuif bij Leslie 19.12.2009 WELKOM SHIRLEY
Liz Hatch, renster bij LOTTO Ladies Team
Voor de Danielgirls kwamen Emmy, Lynn, Leslie, Shirley, Virginie, Heidi en Nele aan de aftrap.
jammer
in hun ogen misschien wel denk ik ...
maar het was geen match die ons extra belachelijk maakte, ze voetbalden en tikten ons uit en maakten de zaak goed af ... en daardoor kwamen de goals natuurlijk vlugger dan dat we dachten.
uitnodiging babyborrel Cheyenne & Charlize
tegen en ja dan voel je de bui al hangen we verliezen het verdict met 6-3.
een vrouw met ballen kan me wel charmeren moek zeggen 
tijdens zijn veldslag en den dienen had ook lang lang haar dus bij deze is het de coupe geworden: kort van boven en lang van achter ietske tussen een HOMOkapsel en een MELGIBSONneke ... nu ja of dat dit onze overwinningskansen zal bevorderen valt nog af te wachten ... of we winnen hangt meestal toch niet van mij af want ik kan toch geen prikken.
van een tweeling dan nog!!!
... hoe zal dat uitdraaien?
MISPOES niet van MIJ van deze keer. In de plaats dat de senior van de ploeg de dader was , was het nu ons junior apejonkske die er ons ene lapt ... twas wel een mooike moek zeggen recht de winkelhaak binnen oepssssssssssss in de verkeerde goalle 
