Eindelijk lijkt het erop dat we van die erg koude winter verlost zijn. Het zonnetje schijnt al meer en dat laat de lentekriebels opborrelen. Caves trekt zich nooit iets aan van het weer: hij speelt bij elk weer graag buiten. De zon doet de baasjes wel iets: iedereen komt terug naar buiten. Nu kunnen we meer buiten spelen en daar heeft Caves niets op tegen. Hij heeft ondertussen een oude voetbal van ons gevonden en heeft er evenveel plezier mee net als toen wij als kind ermee speelden.
De eerste verjaardag van Caves konden we niet zomaar laten voorbijgaan. Daarom zorgden we voor een groot cadeau: een nieuw speelgoedje. En 's avonds hebben we een extra grote avondwandeling gedaan. Wat een verjaardag!
Een wandeling is altijd leuk. Zowel voor ons, als voor onze trouwe viervoeter. Helaas horen daar ook minder leuke bezigheden bij. Op de wandeling moet een hond zijn behoefte doen en dan zijn we als eigenaars verplicht om alles proper op te ruimen. Hoe lastig dat ook is, wij doen onze job.
Helaas zijn er vele baasjes die hun verantwoordelijkheid niet nemen. Hierbij een oproep naar alle eigenaars van honden: kuis alsjeblieft alles op! Het is niet leuk om erin te trappen.
Dat Caves een speciale hond is, wisten we al langer. Toch heeft hij een heel speciaal trekje. Hij mag niet in de zetel zitten maar hij heeft er iets op gevonden. Hij gaat naast de zetel staan en schuift dan zijn achterste in de zetel. Zo zit hij met zijn achterste in de zetel en de voorpoten staan op de grond. Het lijkt wat op de manier hoe wij, mensen, dat doen.
We hebben weer een zalig weekendje achter de rug. Heerlijk met de frisbee gespeeld, leuke wandelingen gemaakt, terug een paar oude bekenden gezien. Zaterdagavond is hij nog eens op bezoek geweest bij zijn "oma". Linda, de eigenares van de ouders van Caves, was blij om hem nog eens terug te zien. En hij ook. Zo zot dat hij was toen hij binnenkwam. Het was leuk om hem bezig te zien. Hij wou alles verkennen en hij kende Linda ook nog. Het was een blij weerzien voor beiden. Hij heeft iets lekkers gekregen: een boulet. En Caves was heel tevreden. Zo smullen dat hij deed. Het smaakte naar meer.
Alweer een leuke wandeling gemaakt vandaag. Samen met Joris nam ik Caves mee voor een grote wandeling. Joris koos welke kant we op gingen en zo hebben we nieuwe wegen verkend. Met het zonnetje en de blauwe hemel boven ons, maar toch goed aangekleed tegen de snijdende koude, hebben we een fantastische wandeling gemaakt.
Bij het vertrek en het terugkomen passeren we over de viaduct waar onder ons de treinen rijden. Telkens er een trein passeert, wordt Caves lichtjes zot en wil hij snel naar de kant om te kijken. Het is een schattig zicht hoe hij dan zijn kopje voor de tralies houdt en naar de passerende treinen kijkt.
