Inhoud blog
  • Proficiat!
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    project nederlands

    27-11-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Ik zal mezelf eerst maar even voorstellen. Ik ben Axelle Delveaux, 19 jaar en woon in Antwerpen. Ik studeer rechten, zit in mijn tweede jaar en deel een kot met Kathleen, een van mijn beste vriendinnen. Op school heb ik niet erg veel moeite met de leerstof. Als ik eerlijk ben moet ik eigenlijk toegeven dat ik meer niet naar de les ga dan dat ik daar aanwezig ben. Maar als ik er wel ben amuseer ik me wel erg goed met m’n klasgenoot Tina. Nu, als ik niet op school ben is de kans groot dat ik samen met Tina niet op school zit. Onze favoriete bezigheden zijn op café zitten, feesten en af en toe kan slapen zeker ook aangenaam zijn!

     

    Ik zit niet op kot vanwege de afstand ofzo, maar vanwege mijn thuissituatie. Er zijn altijd immens veel spanningen geweest tussen mijn ouders, die ondertussen gescheiden zijn. In mijn kindertijd probeerde ze mij zo weinig mogelijk te betrekken bij hun geruzie, maar dat lukte niet altijd even goed. Steeds werd ik op een of andere manier toch geconfronteerd met hun falende relatie of hun ontelbare affaires. Ik vertel dit absoluut niet om medelijden te wekken! Ik zal nooit beweren dat ik al geen geweldig leven achter de rug heb en ik weet dat ik ook dat aan mijn ouders te danken heb. De reden dat ik dit vertel is dat het de enige manier is te verklaren waarom ik in Antwerpen op kot zou gaan, terwijl ik met mijn mama al in Antwerpen woonde. Zij heeft ervoor geopteerd mij op kot te laten gaan, om van hun constante geruzie te ontsnappen.

     

    Tijdens het weekend werk ik in de ‘Arte’, een café dicht bij mijn mama‘s appartement en ook niet al te ver weg van mijn kot. Enkele jaren geleden ben ik daar begonnen als afwasser, maar sinds vorig jaar augustus werk ik er in de zaal. De meeste klanten zijn niet echt het aangenaamste volk wat je je kan inbeelden. Arte trekt over het algemeen een publiek aan dat, laat ik zeggen, erg welgesteld is. Deze mensen hebben dan ook het idee dat ze zich alles kunnen veroorloven want in hun wereldje koopt geld macht en bij macht horen privileges. Maar hun systeem werkt blijkbaar, dat kan ik niet ontkennen. Ik zou willen dat hier een hele uitleg kon geven over mijn ideale waarden en steevaste principes, maar dat kan ik niet. Nee, ik moet toegeven… Voor die mannen ben ik een lustobject omdat ze me fooi geven en ik laat toe dat zij mij zo behandelen precies omdat mijn fooi het driedubbele van mijn loon bedraagt.

     

     

    Wanneer ik vrije momenten heb is de kans erg groot dat ik bij Jonas ben. Hij is al mijn beste vriend sinds we 5 jaar zijn. We waren toen buren en speelden altijd samen, we hebben samen op de lagere school gezeten en ook het middelbaar hebben samen doorlopen. In het middelbaar snapten velen onze vriendschap niet erg goed. Jonas is nooit populair of knap geweest maar na 14 jaar is hij dus nog steeds mijn steun en toeverlaat en vooral iemand die me altijd doet lachen!

     

     

    Woensdag 23 april

     

    Vandaag heb ik een super vermoeiende dag gehad. De eerste dag van de stages zit er op. We zijn onze stage met school al een tijdje aan het voorbereiden, maar nu is de eerste echte werkdag dus ook achter de rug. Ik loop stage bij het advocatenbureau ‘Samyn’. Normaal gezien ben ik niet bepaald de perfecte leerlinge te noemen, maar hier zet ik me wel erg voor in. Ik ben van plan een geweldige indruk te maken op mijn baas en zo al meteen een goede reputatie op te bouwen. In de praktijk werken is ook veel leuker dan m’n dagen te verslijten achter de schoolbanken. Mijn droom is ooit als bekende advocaat te werken en ik ga er dan ook alles aan doen om dat te kunnen verwezenlijken!

     

    Na het werk was ik zo enorm uitgeput dat ik het niet zag zitten nog een hele maaltijd klaar te maken. Het leek me een beter en vooral ontspannender idee om even in de gezellige bar achter te hoek iets kleins te eten. Na deze schitterende ingeving (al zeg ik het zelf…), kon ik beginnen aan mijn rustige avond. Ik zat lekker relaxed een croque-monsieur te eten toen ik hem zag…

     

    Hij zag er nog steeds even schitterend uit als vroeger. Ik probeerde mezelf te bedwingen maar het was absoluut onmogelijk hem niet aan te staren. Nog nooit heb ik iemand knapper gezien dan hij, Jelle. Hij zat in het middelbaar op dezelfde school als ik maar was 2 jaar ouder, toen al was hij de meest begeerde jongen van school. Jelle… Die naam alleen al, Jelle. Jelle, Jelle, Jelle. Ja, hij is geweldig! Dat alles spookte toen ook door m’n hoofd terwijl ik hem bleef aanstaren. En toen, oh nee, toen zag ik hem naar mij kijken en hij liep mijn richting uit. Ik schaamde me zo hard. Ik had volledig tegenstrijdige gevoelens. Langs de ene wou ik dat hij kwam, wou ik een gesprek met hem voeren, wou ik hem van dichtbij nog meer bewonderen. Maar langs de andere kant schaamde ik me zo hard, hij had me sowieso zien staren.

     

    Hij heeft mijn kruk aan de bar bereikt….

    ‘Heey’, zei hij, ‘lang geleden!’. ‘Ja, inderdaad. Ik was daarnet al aan het kijken of jij het was.’ (Ik vroeg me af of hij dat geloofde, of zou hij doorhebben dat ik in de ban was van zijn indrukwekkende verschijning?) De rest van het gesprek verliep vlotjes, zonder schaamte weliswaar. Ik merkte niet veel meer van mijn moeheid en we hebben daar nog heel de avond een super gezellige tijd gehad. Toen de bar sloot, zaten we er nog altijd. Jelle vroeg of ik bij hem thuis nog even iets wou gaan drinken. Ik stemde ermee in, vanzelfsprekend.

     

    Eenmaal daar aangekomen, niet geheel nuchter meer, werd het wel heel gezellig. We opende een flesje rode wijn, gingen in de zetel liggen en de vonk sloeg over. Toen we eenmaal kusten was er geen houden meer aan. Het kwam allemaal vanzelf, alsof we dit al jaren deden. Kleren gleden uit, het leek of zijn handen overal tegelijk waren, het was geweldig. Met elke aanraking van hem kwam ik meer en meer in de hemel terecht. Hij wist precies waar hij me moest aanraken, wat hij moest doen en wat hij, om deze strelingen kracht bij te zetten, in m’n oor moest fluisteren. Het was zo intens en passioneel, ik wou dat het nooit zou ophouden.

     

     

    Donderdag 24 april

     

    Vandaag ben ik iets gaan drinken met Jonas, hij had geen les en ik had geen zin! Ik vertelde hem dat ik Jelle had gezien gisteren en dat het best wel gezellig was geweest. Zijn reactie was niet wat ik gehoopt had. Voorzichtig vertelde ik hem ook wat er later die avond allemaal gebeurt was. Ik was ervan overtuigd dat ik hem zijn mening over Jelle kon doen herzien, maar dat bleek niet bepaald haalbaar. Hij begon een hele uitleg (je zou het bijna kunnen afstempelen als preek) over het feit dat Jelle vroeger al een womanizer was en dat hij hier duidelijk niet van was afgeweken. Hij snapte niet dat ik mezelf zo liet gebruiken. Ik denk zelfs dat hij zei dat ik me vernederde en verlaagde door me door Jelle in te laten pakken. Komaan, Jelle die mij gebruikt? Als er al sprake zou zijn van iemand die iemand anders gebruikt, dan zou ik moeten toegeven dat ik hem gebruik. Zo’n verbazingwekkende seks, je zou voor minder!

     

    ‘s Middags kwam ik thuis en aangezien ik niet echt veel geslapen had de voorbije nacht, kroop ik in m’n bed.

     

    Om half 8 ongeveer, werd ik weer wakker en besloot ik naar dezelfde bar te gaan als gisteren. Ik hoopte stiekem dat ik Jelle daar weer zou tegenkomen. Spijtig genoeg was dat niet het geval en in tegenstelling tot gisteren lag ik om half 1 alweer in mijn bed, alleen.

     

     

    Vrijdag 25 april

     

    Vanochtend toen ik wakker werd, was ik niet erg blij. Ik vroeg me af wanneer Jelle zouiets van zich zou laten horen, zou hij nog wel bellen? Of had Jonas misschien gelijk? Zou het bij die ene avond blijven?

     

    Eenmaal ik in de aula zat, op mijn vaste plekje naast Tina, besloot ik dat ik nog iemands mening over de kwestie nodig had! Ik vertelde Tina vervolgens heel het verhaal. Je zal nooit geloven wat haar reactie was… Toen ik woord seks uitsprak, krijste zij het door de hele aula. We werden door iedereen aangestaard en de professor heeft ons buiten gezet. Nu ja, ik zou liegen als ik zei dat het spijtig was zo’n saaie les te missen. We gingen toen maar op café, daar deed ik mijn verhaal een beetje uitgebreider en gelukkig verliep dat krijsloos! Tina was razend enthousiast en positief. Ze zei dat ze er zeker van was dat Jelle iets zou laten weten. Ze had me weer hoop gegeven en ik was er eigenlijk ook van overtuigd dat hij iets zou laten weten, het moet voor hem toch ook geweldig zijn geweest!

     

     

    Zaterdag 26 april

     

    Gisteren kreeg ik nog een sms van Jelle, ‘Iets te doen vanavond?’.

    - ‘ Nog niet…’

    ‘10 uur bij u dan? Xx’

    - ‘Nee, dat gaat niet. Roommate is thuis, misschien niet zo gezellig. Bij jou of gaan we iets drinken?’

    ‘Ouders zijn thuis, café is te druk… Wat dacht je van het park?’

    Ik had hier wel even mijn bedenkingen bij. Het park? Waarom zouden we afspreken in het park? Maar ja, ik wou hem erg graag zien en stemde toe.

     

    Wanneer we in het park waren stelt hij voor een wandelingetje te maken. We hebben ondertussen een leuk gesprek en zonder het te merken bereiken we het donkere beboste deel van het park. Daar zoeken we een bankje, maar na lang zoeken hadden we er nog steeds geen gevonden. Jelle begon me plots te kussen, hij legde zijn jas in het midden van het bospadje, pakte me op en legde mij op de jas. Wat we daar vervolgens beleefde was zo spannend en hartstochtelijk! We herbeleefde onze eerste nacht samen, deze keer was het  nog beter!  

     

     

    Donderdag 1 mei

     

    De afgelopen dagen heb ik niets boeiends gedaan. De stage was vermoeiend, maar zeker boeiender dan les. Sinds het avontuur in het park heb ik niets meer van Jelle gehoord. Ik heb bijna elke avond gewerkt en er waren deze week weer enorm veel bekakte klanten. Die voze mensen denken echt dat ze zich alles kunnen permitteren omdat ze geld hebben. Maar ik mag eigenlijk niet klagen, want het zijn de grootste vetzakken die het meeste fooi geven. Er was gisteren een dikke Hollander die meer dan 10 keer over m’n kont wreef, het begon me stilaan wel echt te irriteren. Toen hij vertrok stopte hij me nog 60 euro toe. Het zal waarschijnlijk erg goedkoop klinken, maar voor 60 euro mogen ze wel al eens aan m’n kont zitten.

     

     

    Vrijdag 2 mei

     

    Ik heb een sms van Jelle gekregen: ‘zelfde plaats om 10 uur?’

    - ‘Gaan we niet gewoon eens iets drinken?’

    ‘Vond je het niet gezellig in het park dan?’

    - ‘Jawel, natuurlijk wel, het was geweldig! Maar misschien kan eerst iets gaan drinken ook wel gezellig zijn.’

    Die eerst heb ik ertussen gezet omdat ik dacht dat hij anders niet zou komen. Is dat niet een beetje zielig?

     

    We spreken af in de prof en het was enorm gezellig. Na twee drankjes vroeg Jelle al of we niet naar mijn kot zouden gaan. We zijn toen nog ongeveer een uurtje gebleven en zijn vervolgens vertrokken naar mijn kot. Toen we daar aankwamen zag ik vanuit de auto al dat er licht brandde, wat betekende dat Kathleen thuis was.

     

    Ik zei dat ze echt een leuk, sympathiek meisje was en dat het best nog wel gezellig kon worden. Het enige wat hij daarop antwoordde was: ‘Zou ze een triootje zien zitten?’. Een grapje, hoop ik. Hierna gleed hij, met een enorme soepelheid, op de achterbank en deed hij teken dat hij wou dat ik hem volgde. Dat deed ik. Kleren gingen weer uit, sneller dan dat ik erover kon nadenken. Anders waren ze waarschijnlijk toch nog uitgegaan, hoor. Amper een minuutje later, slaakt hij een zucht en zijn bezwete gezicht begint me te kussen. ‘Dat was het?’, dacht ik, ‘Was het dat?!’. Dit was absoluut niet hetgeen ik van hem gewoon was, en eerlijk gezegd vond ik deze nieuwe niet erg leuk. Hij verontschuldigde zich meerdere keren en beloofde dat hij het volgende keer goed zou maken. Dat hoop ik maar.

     

     

    Woensdag 7 mei

     

    Dit weekend heb ik het echt leuk gehad. Vrijdag met Jelle in de prof, de seks was niet goed maar over het algemeen was het wel een erg leuke avond. Zaterdag ben ik met Tina gaan shoppen en ’s avonds zijn we naar Noxx gegaan. Het was allemaal heel gezellig, maar dat is het altijd met Tina! Zondag is Jonas langsgekomen en hebben we een filmpje gekeken,  

    2012, ik vond hem goed maar wel een tikje overdreven.

     

    Vandaag, maandag en dinsdag had ik spijtig genoeg gewoon les. Ik moet mezelf daar echt doorslepen, maar met mijn stage punten alleen ga ik er niet door geraken.

     

    ‘s Avonds sms’te Jelle of hij mocht langskomen, ik antwoordde dat het ok was en dat Kathleen niet thuis was. Toen hij op m’n kot was, hebben we eerst een uurtje gepraat in de zetel met een glaasje wijn. Daarna, raar maar waar, hebben we seks gehad. Maar niet zomaar seks, nee, Jelle moest nog iets goed maken, weet je nog?

     

    We waren al aan het kussen en ik stond op om naar de slaapkamer te gaan, toen hij zei: ‘Wacht even, ik heb nog een verrassing bij!’. Ik kon me echt niet inbeelden wat hij bij zou hebben. Hij nam zijn jas en haalde uit de jaszak een … pornofilm. Nu wist ik het allemaal echt niet meer, wat moest is daar van denken? En wat moest ik daar nu mee? Ik heb porno nooit echt goed begrepen. Waarom zou je mensen willen bekijken die seks hebben, terwijl jij op dat moment gewoon datzelfde zou kunnen doen?

    Ik besloot het maar te proberen en zei: ‘Oh, leuk!’. Ik probeerde enthousiast te klinken maar weet niet of dat gelukt is. Hij was heel lief, hij kwam heel dicht tegen me aan zitten en het was eigenlijk echt wel leuk. Zijn aanrakingen voelde nog intenser aan dan anders, wat ik al niet voor mogelijk had gehouden. Ik had het echt niet verwacht maar het was best opwindend, en de daaropvolgende seks was verbazingwekkend!

     

     

    Vrijdag 9 mei

     

    Gisteren en vandaag had ik weer stage bij Samyn. In de loop van de dag liep er iemand door de gang naar boven. Iemand abnormaal knap! Het bleek de zoon van mijn stagebegeleider te zijn, die samen met zijn zoon boven het kantoor woont. Vanaf nu ga 10 keer liever werken, ik wil er nu al terug naartoe!

     

    Woensdag 14 mei

     

    Ik weet niet meer wat ik wil, of misschien beter gezegd wie ik wil.

    De afgelopen dagen zijn zo verwarrend geweest. Sinds ik Sebastiaan op het bureau heb gezien (jaja, ik weet zijn naam ondertussen al) kan ik niet stoppen aan hem te denken. We hebben nog niet echt de tijd gehad om diepgaande gesprekken te voeren, maar ik weet zeker dat hij zich hetzelfde voelt als ik. Gisteren zijn we samen buiten een sigaretje gaan roken, met z’n tweetjes. Vandaag zei hij dat ik hem ‘Bas’ mocht noemen. Dat zeg je toch alleen tegen mensen die je ziet als vrienden, of mogelijke vrienden.

     

    Dit weekend heb ik dan weer een ongelooflijke tijd gehad met Jelle. Onze seks is geweldig, super, onovertrefbaar! Ik weet echt niet wat ik er nu van moet maken. Jelle of Bas? Jelle of Bas? Jelle of Bas? Of moet ik helemaal niet kiezen? Als ik niet moet kiezen, kan ik werken aan mijn beginnende relatie met Bas en nog steeds genieten van de seks met Jelle. En als het met Bas dan meer wordt dan zet ik een punt achter mijn Jelle-avontuur.

     

    Morgen ga ik eten bij Jonas, op onze vriendschap kan ik tenminste rekenen!

     

     

    Donderdag 15 mei

     

    Oh nee, Oh nee! Je kan nooit raden wat er is gebeurd! Ik kwam aan op het appartement van Jonas en voor ik binnen was zei hij dat ik m’n ogen dicht moest doen. Eenmaal binnen zag ik dat er overal kaarsjes stonden, een bos rozen op tafel… Ik snapte er helemaal niets van! Tot Jonas zijn hele verhaal vertelde. Hij had al een tijdje gevoelens voor me, daarom kon hij het ook niet goed verdragen wat er allemaal aan de hand was met Jelle. Ik had het echt nooit in mijn hele leven kunnen vermoeden! Nu ben ik nog veel verwarder. Ik heb helemaal geen gevoelens voor Jonas, maar ik wil onze vriendschap niet verpesten. Misschien moet ik hem dan maar een kans geven. Of niet? Ik weet het allemaal niet goed. Misschien helpt een goed nachtje slapen wel…

     

     

    Vrijdag 16 mei

     

    Ik ben net terug van een avondje stappen met Jonas. Ik kan me op deze moment echt niet meer voorstellen dat ik de hele dag  heb lopen piekeren over Jonas, of ik hem een kans moest geven of niet. Jonas heeft het mij door zijn gedrag heel gemakkelijk gemaakt. Het is me nu overduidelijk dat het nooit iets zal kunnen worden tussen ons!

    Toen ik aankwam in de bar achter de hoek van mijn kot, waar ik met Jonas had afgesproken, zag ik hem onmiddelijk aan de toog zitten. Hij was duidelijk aangeschoten. Hij reageerde iets te enthousiast toen hij me zag, zodat iedereen naar ons keek. Ik ergerde me er erg aan, en ik denk dat Jonas dit wel merkte. De rest van de avond was best nog gezellig, zeker toen er nog vijf van mijn vriendinnen aankwamen. Ik had het erg naar mijn zin totdat Jonas (op die moment als ver voorbij het stadium aangeschoten, beter te omschrijven als strontzat) begon te zagen over hoe hij in de lagere school gepest werd. Het interesseerde niemand, maar hij bleef maar doorgaan. Toen hij begon te vertellen dat ze hem vroeger Jonas-ponas-potloodgat noemden, ben ik doorgegaan, dit ging erover!

     

    Ik ben echt een hopeloos geval! De knapste jongen op aarde, Bas, ziet me amper staan en de enige twee jongens die wel geintresseert zijn, zijn eikels! Jelle gebruikt me gewoon. Hij wil niets serieus beginnen, bij hem draait het alleen om de seks. En Jonas is een sukkel. En waarschijnlijk ben ik hierdoor ook mijn beste vriend door kwijtgespeeld!

     

    Ik heb dringend nood aan afleiding! Een weekendje er tussen uit zou me goed doen. Ik zal morgen eens aan Kathleen vragen of ze geen zin heeft om mee een paar dagen naar zee te gaan. Er gewoon even tussenuit en mijn gedachten op een rijtje zetten.

     

     

    Zaterdag 17 mei

     

    weekend zee met vriendin om mislukte relaties uit het hoofd te zetten

     

    Het weekend is eindelijk aangebroken. Hier heb ik heel de week naar uitgekeken want dit is het weekend dat ik samen met met mijn beste vriendin naar zee vertek. We hebben besloten om naar De Haan te gaan. Dit leek mij het beste om mijn gedachten weer op orde te brengen en tot rust te komen. Het was een zonninge dag en ik had afgesproken om 10 uur aan het station. Maar om half 11 uur was ze er nog niet! Ik had haar al enkele keren proberen te bellen maar ze nam niet op. Ik begon de wildste dingen te denken. Misschien wou ze helemaal niet mee of misschien heeft ze een accident gehad of erger. Maar net toen ik op het punt stond te vertrekken kwam Kathleen aangehold. Haar auto had het begeven onderweg naar het station. Het weekend begon al goed. Uiteindelijk stapte we op de trein opweg naar De Haan en toen gebeurde het! Ik zat nog geen vijf minuten op mijn stoel en zag een knappe man de trein opstappen. Ik schatte hem ongeveer 20 jaar. Hij had blond haar en blauwe ogen. Hij was groot en had brede schouders. En het beste van al, hij was alleen! Met mijn kwijlende ogen bleef ik in zijn richting kijken totdat Kathleen plots hevig in haar handen klapte. “ Hallo, aarde aan Axelle!” “ Je leek precies van de aardbol verdwenen.” Zonder iets te zeggen wees ik in de richting van mijn ‘beachboy.’ En ja hoor, plots zaten we met twee te kwijlen. Zonder er bij stil te staan liep ik op hem af en opende het gesprek.

    Hij wist me te vertellen dat hij Steven heette en dat hij op bezoek ging bij zijn moeder in De Haan. Het kon niet beter! Ik regelede zijn nummer met de belofte hem de volgende dag te bellen.

     

     

    Zondag 18 mei

     

    De ochtend brak aan en hoewel ik me gisteren fantastisch geamuseerd had met Kathleen moest ik de hele tijd aan Steven denken. We gingen samen ontbijten en we hadden ondertussen met steven om 2 uur afgesproken aan het strand. Op ons gemak maakten we ons klaar voor onze date. We begonnen wild te fantaseren over hoe de dag zou verlopen. We gingen zo op in onze fantasie dat het al reeds half 2 was en we stilletjes aan moesten vertrekken. Aan het strand aangekomen zagen we hem niet meteen staan. Ondertussen was de zon hevig aan het schijnen en zagen we in de verte een jongen naar ons toe lopen. Het was Steven en nog wel in zijn zwemshort! Hij had een goddelijk lichaam waardoor ik terug begon te staren. Ik zat nog steeds te dromen, toen ik naar Kathleen keek die reeds haar T-shirt had uitgedaan en klaar was om in de zee te gaan zwemmen. “Kom Steven.” Zei ze. “ Gaan we zwemmen?” Waarop Steven geen moment aarzelfde en in de zee sprong met Kathleen. Hier stond ik dan, alleen. Normaal zou ik er achteraan gaan maar in dit geval was Kathleen mij een stap voor. Ik vroeg me af hoe dit weekend ging eindigen.

     

     

    Maandag 19 mei

     

    Eenmaal terug thuis gekomen van ons weekend was ik zeer kwaad op Kathleen. Of eerder jaloers. Ze had mijn weekendflirt vlak voor mijn ogen ingepalmt en mij verder in de kou laten staan. Haar aandacht was volledig op hem gericht en op de kop toe bleef ze die avond bij hem slapen. Ik was zeer ontdaan van haar gedrag! Wie laat nu haar beste vriendin in de steek voor een weekendflirt?! Terwijl ik degene was die nood had aan afleiding! Het werd me te veel en ik besloot haar er mee te confronteren. “Waarom?” vroeg ik haar. Waarop ze antwoordde : “ik weet het, mijn gedrag was onverandwoord maar ik had nog nooit zoiets gevoeld voor een jongen.” Uiteindelijk kwam er nog veel bullshit uit haar mond maar op de één of andere manier begreep ik haar. Ik had het tenslotte zelf al is meegemaakt.

     

     

    Donderdag 22 mei

     

    Het was donderdag en Tina belde me om te vragen of ik mee ging feesten.

    Ik vond het eerst niet zo’n goed idee maar gaf uiteindelijk toch toe. Dit omwille van mijn vorig weekend te vergeten. We gingen eerst apperetieven in de Muse. Dit is een geweldig jazz café waar ik vaker kom. Toen ik eraan kwam was er een man op zijn saxofoon aan het spelen. Ik zag Tina aan een tafel voor de muzikant zitten en gauw ging ik er heen. Ze was er al stevig ingevlogen en begon luidkeels te zingen op de noten van de saxofonist. Ik lachte me te pletter. Ik besloot er ook in te vliegen en al gauw stonden we met twee te zingen. Het werd ondertussen twaalf uur, tijd dus om naar de volgende lokatie te gaan. Zwaar aangeschoten verlieten we de Muse en vertrokken we richting de Red and Blue. Dit is een populaire dancing aan de kaaien. We stonden nog maar net aan te schuiven of ik hoorde iemand mijn naam roepen. Het was Bas! In mijn dronken toestand liet ik mij in zijn armen vallen. “Wow, Axelle! Heb je niet een beetje teveel op?” “Maar nee, ik heb zin om te feesten.” We schoven samen aan om de dancing binnen te gaan. Het werd een fantastische avond met Bas.

     

     

    Zaterdag 24 mei

     

    Ik had afgesproken met Bas. Het was donderdag zo gezellig dat we besloten om naar de cinema te gaan. Hij mocht kiezen welke film we gingen zien. Want mijn keuze van films is voor velen nooit aangenaam. Hij koos voor een comedie genaamd “The Hangover.” De lichten gingen uit. Op dit moment legde Bas zijn hand op de mijne. Het deed me blozen. En zonder te aarzelen deed ik mee. Halverwege de film was zijn hand al iets verder gekropen dan mijn arm en zat hij over mijn been te wrijven. Ik werd er hitsig van. Opeens stopte hij met strelen en kroop dichter bij me aan. Hij fluisterde me lieve woordjes toe en kuste me op de wang. Ik keek hem met een verlangende blik aan en kuste hem.

     

     

    Zondag 25 mei

     

    Na een zwoele avond te hebben gehad met Bas werd ik bij hem thuis wakker. Ik kreeg een koude rilling over mijn rug en wist niet goed wat te doen. Zou dit nu serieus zijn? Zou het een one-night stand zijn? Maar toen ik mijn blik wendde naar Bas wist ik het antwoord. Mijn verontrustende blik veranderde al snel in een glimlach. Dit was serieus. We hebben de hele dag geluierd en als een verliefd koppeltje rondgehangen.

     

     

    Woensdag 28 mei

     

    Vandaag was een rotdag! Die onozele profesoren gaven me op de laatste minuut van de les een enorme taak mee die ik moet indienen tegen vrijdag. Ik moest al mijn activiteiten van deze dag verzetten om tijdig klaar te geraken. En op de kop toe kwam Bas vanavond langs. Daar ging ons romantisch avondje. Hulpeloos ging ik op zoek naar hulp. Ik belde iedereen op die ik kende om te vragen of zij die taak al niet gemaakt hadden. Maar nee hoor, niemand kon me helpen. Ik was gedoemd om deze opdracht zelf te maken tot in de vroege uurtjes van de dag. Ik belde Bas op om te zeggen dat het niet door kon gaan voor vanavond wegens te veel werk. Hij vroeg of hij kon helpen maar ik zei dat hij er waarschijnlijk toch niet veel van af wist. “Denk jij dat ik achterlijk ben?” Zei Bas op een verheven toon. “Natuurlijk niet lieverd, maar het is een opdracht in verband met juridische zaken.” “ Heb jij even geluk dat mijn ouders advocaat zijn. Ik kan je vast en zeker wel met iets helpen. Weet je wat, kom vanavond met al je werk maar naar mij thuis. Moest je iets niet direct weten kan je het altijd aan mijn ouders vragen.” En zo gezegd zo gedaan. Mijn werk was vroeg in de avond af en nu kon ik me volop concentreren op Bas.

     

     

    Vrijdag 30 mei

     

    Ik ging vandaag naar school om mijn werk in te leveren. Toen ik de school verliet, op weg naar huis, botste ik op Jelle. Ik was hem al helemaal vergeten. Hij was zeer aanhankelijk  en vroeg of ik geen zin had om straks bij hem langs te komen. Ik wist niet goed wat te zeggen, want ik wist wat zijn bedoelingen waren. Maar wat nu gedaan. Ik kon Bas toch niet bedriegen met een ander. Hoewel dit puur voor de seks was. Ik twijfelde maar wees zijn aanbod af. Ik verzon een leugentje om best wil. Ik ging zogezegd mijn oma bezoeken in het ziekenhuis. Hij keek mij teleurgesteld aan, maar snapte het. Ik was gered, voor even toch.

     

     

    Zaterdag 31 mei

     

    Deze dag is onvergeetelijk. Het zal me altijd bij blijven. Ik werd wakker met een telefoon van mijn moeder. Ze klonk heel verdrietig. Ik wist niet wat er gebeurde totdat ze het me vertelde. De leugen die ik gisteren tegen Jelle vertelde werd werkelijkheid. Mijn oma lag werkelijk in het ziekenhuis en nog wel op intensieve zorg. Ik moest van mijn moeder onmiddelijk naar het ziekenhuis komen, want ze lag op sterven. Aangekomen in het ziekenhuis zag  ik haar in een comatueuze toestand liggen. Ik vroeg hoe het kwam. Mijn moeder vertelde me dat ze een verkeerde reactie had op bepaalde pillen die ze toegediend kreeg. Ik barstte in tranen uit.

     

     

    Zondag 1 juni

     

    Ik voelde me slecht. Ik had heel de dag liggen piekeren en wenen. Ik kon het me niet voorstellen mijn oma te verliezen. Bas, die ondertussen bij mij was aangekomen, probeerde me te troosten. Hij veegde mijn tranen weg en vertelde mij zijn verhaal toen zijn oma stierf. Ik barstte nog harder in tranen uit. Niets hielp. Zelfs niet zijn tevergeefse pogingen om mijn gedachten op iets anders te zetten. Ik besloot om langs te gaan bij mijn oma. In de hoop dat ik haar uit haar coma kon doen ontwaken door oude herinneringen boven te halen. Tevergeefs. Ze bleef daar onbewegelijk in haar bed liggen. Het was een vreselijk zicht. Al die draden die van één of andere machine met haar lichaam verbonden waren. De dokter kwam binnen. Ik keek hem aan in de hoop goed nieuws te ontvangen. Nee hoor, integendeel. Zijn letterlijke woorden waren: “Mevrouw, het spijt me u dit te moeten meedelen maar ik geloof niet dat we haar uit haar coma zullen krijgen. Alleen een mirakel zou deze oude vrouw nog kunnen redden.” Het werd een depressieve dag.

     

     

    Maandag 2 juni

     

    Shit! Ik had me overslapen en was te laat voor school. Nu ja, ik kon evengoed niet naar school en een dagje vrijaf nemen. Ik had tenslotte wel betere dingen aan mijn hoofd dan naar die saaie preeken zitten luisteren van de professor. Ik nam een stevig ontbijt en belde mijn moeder op om te vragen of de toestand van oma al beter was. Maar nee, haar toestand was nog niet veranderd. Om niet bij de pakken te blijven zitten trok ik mijn jas aan en verliet mijn kot. Ik wist niet goed naar waar ik naartoe ging maar alles was beter dan eenzaam op mijn kamer opgesloten te zitten. Onderweg naar de muse, waar ik een koffie wou gaan drinken, ging mijn gsm af. Het was Jelle. Hij had al gedaan met zijn lessen en vroeg zich af waar ik zat. We spraken af in de muse en begonnen een gesprek dat niet veel later eindigde over hoe onweerstaanbaar hij me vond. Ik kreeg het benauwd en wist dat dit de moment was waarop ik alles moest opbiechten. Ik vertelde hem over mijn situatie en de relatie die ik had met Bas. Ik verwachtte het ergste maar hij nam het eerder sportief op. Geen kwade reactie, geen woedeuitbarsting. Onze koffie was al een tijdje op toen hij wou vertrekken met de woorden: “Moest je ooit nog eens zin hebben om één van onze geweldige avondjes te herbeleven, dan kan je mij altijd bellen eh.” En hij vertrok.

     

     

    Dinsdag 3 juni

     

    Ik had vandaag beter niet de telefoon opgenomen. Ik kreeg telefoon van mijn moeder met als boodschap dat oma was overleden. Ik bevond me in een shocktoestand. Ik kreeg geen woorden uit mijn mond en er kroop een akelig koude rilling over mijn ruggengraat. Het was dan toch gebeurd. Na een tijdje kwam ik terug tot mijn verstand en maakte me klaar om mijn oma een laatste groet te geven. Onderweg naar het mortuarium, dat naast het ziekenhuis lag, moest ik heel de tijd denken aan de geweldige tijden die ik met haar had meegemaakt. Ik kende haar al heel mijn leven en ze stond altijd klaar voor mij. Dit maakte het extra moeilijk om te begrijpen dat ze ons voor eeuwig had verlaten. Ik stapte het mortuarium binnen en zag mijn famillie in de wachtkamer zitten. Ze hadden speciaal op mij gewacht om de haar een laatste groet te geven. Het werd een emotioneel moment.

     

     

    Donderdag 5 juni

     

    Omdat ik in een rouwperiode zat had ik besloten om vanavond thuis te blijven. Bas had speciaal een film gehuurd en we lagen dicht bij elkaar in de zetel. Dit gaf me een heerlijk gevoel. Ik had me gisteren zo hard opgewonden over de dood van mijn oma, dat ik vandaag wel wat rust kon gebruiken. En dat kreeg ik ook. Met een zacht muziekje op de achtergrond en een fles rode wijn lag ik in zijn armen. Heerlijk was dat en ik viel in slaap. Het leven had ook zijn positieve kanten!

     

     

     

     

    27-11-2009 om 10:18 geschreven door 6de jaar KA  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)

    Archief per week
  • 23/11-29/11 2009
  • 09/11-15/11 2009

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs