American games het was op donderdag 25/01/2007 om 13u30
We moesten met de bus naar de sporthal van de hallen in Roeselare. Toen we aankwamen gingen we naar de kleedkamer. We moesten daar nog 10 mininuten wachten om naar binnen te gaan in de sporthal. Dan waren we verdeeld in groepen de kleuren rood en blauw. Dan gingen we spelletje spelen zo genaamd frisbee en baseball en met de grote bal. Als de meneer van de American games op zijn toeter floot moesten we verwisselen van spelletje. Er waren 3zalen in twee ruimtes waren er 6 spelletjes en in de andere zaal 3. Bij meester Rudie was het met de grote bal en bij juf Brigite moest je ballen vangen. En bij juf Charlot moesten we staarten aftrekken.
Winter nadert. Ik voel het aan de lucht En aan de woorden die ik schrijf. Alles wordt klaarder: de straat Is tot aan zijn eind te zien. De woorden Hebben geen eind.
Ik ben dichter Bij de waarheid in December Dan in Juli. Ik ben dichter Bij gratie van de kalender, lijkt het Soms wel. Toch, de woorden niet, de steden Nemen hun eind.
Als er ergens Zomer en winter, maar een ster Brandde die een fel wit licht gaf. Ik zeg een ster, maar het Mag alles zijn. Als het maar brandt en Woorden warmte geeft.
Maar ik geloof Niet, 's winters nog minder, aan Zo'n ster. In woorden moet ik geloven. Maar wie kan dat? Ik ben Een stem, stervend en koud, vol Winterse woorden.
Witte winter Wollen wanten Warme jas Waar gisteren nog gras was zie ik pijltjes in de sneeuw poes volgt de pijltjes,van een spreeuw mijn adem is een wolkje witte schreeuw vliegt door de lucht vlug vogel vlucht.
De vlokken dwarrelen als in schoolopstellen volwassenen staan verrukt als kinderen te staren voor het raam en ademloos bedampt het venster van hun warme adem Wij zijn het niet gewoon als kinderente voelen zouden kinderen zelfs het nog kunnen?
Het sneeuwt vandaag in kinderopstellen en hun argeloze blik schrijft moeizaam o zo moeizaam wat zij nu allemaal wel voelen moeten als het sneeuwt De vlokken dwarrelen, schrijven zij en inderdaad hoe kan het anders?
op 24/01/'07 begon het te sneeuwen we hebben grote sneeuwmannen gemaakt. Het was dolle pret op school, we mochten zelfs langer spelen . Maar voor de bussen was het geen goed teken. ze kwamen veel later op school aan, daardoor konden we niet veel spelen.
op 25/01/'07 veranderde de sneeuw in ijs nu mogen we geen sneeuwballen meer gooien maar toch gooien we een beetje met de sneeuw. een groot gevecht met de sneeuw. we bouwden een groot fort op het grasplein.
maar op 26/01/'07 mochten we er niet meer in, want we mochten niet meer op het grasplein omdat er al gewonden zijn gevallen
Toen we naar het zwembad gingen konden we glijden op het ijs op de stoep.
Terwijl jullie je aan het verwarmen zijn binnen na een middagje ravotten in de sneeuw heb ik me daarnet nog even bezig gehouden met het in elkaar knutselen van een blog voor ons project dat we vrijdag starten... De nodige uitleg zal je wel krijgen op vrijdag, maar jullie kunnen alvast een kijkje gaan nemen op
Ook zou ik jullie nog eens willen aansporen om toch nog eens naar onze kladsite te surfen om berichten achter te laten, want ben eigenlijk een beetje teleurgesteld in het aantal berichten die gepost worden... dat is sinds de start van onze kladsite....0..... ja jullie lezen juist er is nog niemand die een bericht heeft achtergelaten... Hopelijk schieten jullie na het lezen van mijn klaaggezangen onmiddellijk in de pen (of beter achter het toetsenbord) en laten jullie een bericht achter.... In ieder geval verwacht ik één dezer dagen nog een verslag van onze sneeuwpret deze morgen en een van de American Games morgennamiddag....
Vergeet trouwens jullie sportieve kledij niet thuis en indien het sneeuwt breng dan ook reserveschoenen en reservekledij mee... zal veel warmer zijn als jullie dan terug in de klas zitten...
Voila, Ik ga de aardappelen nu op het vuur zetten want Louise heeft me al proberen duidelijk te maken dat ze zin heeft in worst met appelmoes.... Tot morgen allemaal en alvast slaapwel
In de eindeloze uitgestrektheid van het Mongoolse landschap leeft een nomadenfamilie met zijn kudde schapen. Tijdens het verzamelen van mest vindt Nansal, de oudste dochter, een zwerfhond die ze Zochor noemt. Ze houdt hem bij zich, tegen de wil van haar vader die bang is dat hij contact met wolven heeft gehad. Op een dag, bij het schapen hoeden, verdwaalt Nansal op de steppe en ze komt bij een oude vrouw die haar de legende van de gele hond vertelt en haar inwijdt in de regels van reïncarnatie. Zal de band tussen mens en hond verbroken worden? Moet Zochor alleen achterblijven, als het gezin zijn tenten opbreekt en verder trekt?
Samen met het 3de, 4de en het 6de hebben zijn wij op uitstap geweest. Deze keer was het een film genaamd The cave of the yellow dog. We vroegen de mening van een paar kinderen: Klein beetje saai, maar mooi , saai , Meer documentaire achtig , Lelijk . Bekijk hier de
Officiële website. Het is wel in het Duits.Wil je de site inhet engels bekijken surf dan naar http://www.caveoftheyellowdog.com/. De film duurt 1uur en 33 minuten. Het is een tragikomedie en het werd gemaakt door Byambasuren Davaa.
