Behaarde vrouw vindt haar baard sexy en is klaar voor een relatie
Mariam, een 49-jarige vrouw uit Duitsland, heeft al sinds de geboorte
van haar zoon last van haargroei op haar gezicht. Toen ze beviel, zo'n
28 jaar geleden, begon haar baard te groeien. Nu zegt ze eindelijk haar
baard aanvaard te hebben. Meer nog, ze vindt het zelfs sexy.
De vrouw liet vanaf 2008 haar baard staan. Sinds haar zoon het huis
verliet, is ze gestopt met de beharing tegen te gaan. "Ik was gewoon
nieuwsgierig om te zien wat er met mij aan het gebeuren was", vertelt de
vrouw. "Zou ik meer mezelf zijn als ik mijn baard liet staan? En vooral
hoe zouden de mensen reageren?"
Mariam begon met een blog waarop
ze sprak over haar gezichtsbeharing en hoe ze er jarenlang tegen
gevochten had. "Sommige mensen zeiden dat 'mensen zoals ik'
neergeschoten zouden moeten worden. Maar aan de andere kant heb ik veel
reacties gekregen van mensen die het dapper en inspirerend vinden."
Eigen mening: Iedereen geeft zijn eigen smaak en als ze haar gelukkig voelt waarom niet aan relatie beginnen?
âKan een vader dan niet met zijn eigen zoon trouwen?' Rafaela Rocha
Acteur en Oscarwinnaar Jeremy Irons heeft een bijzonder argument
tegen de legalisering van het homohuwelijk. Dat zou er volgens hem
kunnen toe leiden dat vaders met hun zonen trouwen om successierechten
te ontlopen.
Gevraagd naar zijn standpunt tegenover het homohuwelijk in een interview met The Huffington Post Live,
vertelt de 64-jarige acteur dat hij zelf geen sterke gevoelens heeft
noch voor noch tegen het homohuwelijk, maar hij pakt wel uit met een
bijzonder argument tegen de legalisatie van het homohuwelijk De Brit, die nooit verlegen zit om een straffe uitspraak, maakt zich
zorgen om de eventuele gevolgen van die legalisatie. Belastingsgewijs
is het een interessante optie, want kan een vader dan bijvoorbeeld niet
met zijn eigen zoon trouwen?', aldus Irons. Vaders die met hun zonen
trouwen kunnen immers hun erfenis doorgeven zonder eerst langs de
belastingdiensten te passeren, vervolgde hij zijn redenering
Eigen mening: Ik vindt dat, dat niet kan vader trouwen met zijn eigen zoon, je zou toch geen noemale leven hebben.
'Leeftijd
speelt geen rol' is in de liefde een cliché met een kern van waarheid. Je kunt
tegen enkele praktische of hormonale verschillen op lopen wanneer je een relatie
hebt met iemand die veel ouder of jonger is dan jij. Maar met inlevingsvermogen
en begrip kun je veel overbruggen.
Overbrugt liefde leeftijdsverschillen?
'Leeftijd speelt geen
rol' is in de liefde een cliché met een kern van waarheid. Je kunt tegen enkele
praktische of hormonale verschillen op lopen wanneer je een relatie hebt met
iemand die veel ouder of jonger is dan jij. Maar met inlevingsvermogen en begrip
kun je veel overbruggen. Een liefdesrelatie ga je aan wanneer er sprake
is van wederzijdse aantrekkingskracht, gedeelde interesse, begrip, humor,
sociaal gevoel en verantwoordelijkheidsgevoel. Leeftijd is geen criterium, het
is slechts een manier om mensen in groepen onder te verdelen.
Leeftijd
en leeftijdsfase
Of je nu tien, twintig of dertig jaar met elkaar in
leeftijd scheelt, het áántal jaren is niet van belang. Wat wel belangrijk is, is
in welke leeftijdsfase je zit en of je dezelfde beleving en interessen hebt of
je op dezelfde golflengte zit. Hoe kleiner de verschillen in beleving en
leeftijdsfase, hoe groter de kans op een geslaagde relatie.
Bijvoorbeeld: een stel van 18 en 38 jaar is bezig met tegenstrijdige
zaken als studiekeuze contra kinderwens, een stel van 38 en 58 jaar heeft
verschillende belevingen zoals carrière versus prepensioen, terwijl een stel van
58 en 78 jaar samen voor de kleinkinderen zorgt...
Twistpunten
Omdat
je partnerkeuze gebaseerd is op gelijke interesses zal er weinig discussie
ontstaan als het gaat om de vakantiebestemming, vrijetijdsbesteding of werk en
studie. Wat wel een struikelblok kan vormen is de kinderwens: hij vindt zichzelf
te oud en is net opa geworden, terwijl zij hem graag als vader zou zien.
Omgekeerd is het probleem groter: als zij te oud is, terwijl hij graag kinderen
wil.
Vandaag de dag worden steeds meer oudere mannen (opnieuw) vader en
dit kan voordelen bieden: hij zorgt voor het kind en zijn partner kan zich
wijden aan studie of carrière.Uithoudingsvermogen, energiepeil en
ondernemingslust kunnen ook een twistpunt vormen. Bijvoorbeeld: hij wil voor de
tweede achtereenvolgende avond gaan stappen maar jij hebt geen zin, of hij wil
even uitrusten terwijl jij nog uren door kunt fietsen.
Veranderingen
Gezondheidsproblemen,
verminderde vitaliteit en afnemende seksdrive kunnen op latere leeftijd een rol
gaan spelen. De oudere partner zal hier statistisch gezien eerder last van
krijgen dan de jongere.
Voor vrouwen geldt dat zij gemiddeld rond de 50
jaar de menopauze doormaken en ook bij mannen komen op deze leeftijd hormonale
veranderingen voor. Beiden kunnen in deze periode last hebben van vervelende
bijverschijnselen zoals: opvliegers, depressie, afname van de libido en
nervositeit.
Wanneer de oudere partner richting zeventig gaat, zie je
een toenemende terughoudendheid en aarzeling ten aanzien van nieuwe
ondernemingen of grote veranderingen. Onbegrip voor deze veranderde beleving kan
een relatie flink onder druk zetten. Dit is echter een 'ouderenprobleem' en komt
ook voor wanneer het leeftijdsverschil kleiner is, bijvoorbeeld 66 en 71 jaar.
Geen
standaardformule
Elke relatie is anders, is uniek, en je kunt geen
standaardformule geven van een relatie met een oudere of jongere partner. De
voordelen en nadelen in zijn algemeenheid op een rijtje. Voordelen:
Oudere partners hebben meer levenservaring, zijn evenwichtiger
Jonge partners stimuleren in nieuwe ervaringen opdoen
Oudere partners geven een gevoel van veiligheid, stabiliteit
Jonge partners houden je jong van geest, energiek
Oudere partners geven (financiële) zekerheid en ruimte tot ontplooiing (zorg
voor kinderen)
Nadelen:
Oudere partners hebben minder feeling met tijdgebonden onderwerpen.
Jongere partners hebben minder feeling met 'vroeger' (generatiekloof).
Oudere partners kunnen belerend lijken, jongere juist onervaren.
Oudere partners hebben eerder kans op gezondheidsproblemen.
Verschil in vitaliteit, seksdrive, ondernemingslust.
De eventuele kinderwens is moeilijker te realiseren.
Andere beleving, ervaringen, herinneringen.
Negatieve reactie uit omgeving.
Oplossing
en vaardigheden
Zolang je zorgt dat je aansluiting bij elkaar blijft vinden,
vormt een groot leeftijdsverschil in een relatie geen enkel probleem. Het succes
van een prettige relatie schuilt in het vermogen je in te leven in de ander.
De kracht zit in de kleine gedeelde dingen: de dagelijkse gesprekken,
het delen van de taken en zorg, samen tijd doorbrengen en (sociale) activiteiten
ondernemen. Inleving en aanpassing zijn sleutelwoorden; zorg bij eventuele
struikelpunten voor een goed compromis.
Voorbeeld:
Heeft
hij heeft geen puf in die steile bergwandeling maar jij wel, dan ga je lekker
alleen en vanavond eten jullie samen.
Voorbeeld
:
Zij heeft geen benul waar hij over praat terwijl hij met zijn Joodse achtergrond
is aangegrepen door dodenherdenking. Kijk eens samen naar de film Schindler's
List en praat erover met elkaar.
Voorbeeld:
Zij
heeft last van opvliegers en een laag libido, maar hij heeft zin in seks.
Probeer dan een keer te vrijen zonder coïtus of orgasme zorg dat je
genegenheid en liefde deelt!
Een liefdesrelatie ga je aan wanneer er sprake is van
wederzijdse aantrekkingskracht, gedeelde interesse, begrip, humor, sociaal
gevoel en verantwoordelijkheidsgevoel. Leeftijd is geen criterium, het is
slechts een manier om mensen in groepen onder te verdelen.
Leeftijd
en leeftijdsfase
Of je nu tien, twintig of dertig jaar met elkaar in leeftijd scheelt, het áántal jaren is niet van belang. Wat wel
belangrijk is, is in welke leeftijdsfase je zit en of je dezelfde beleving en
interessen hebt of je op dezelfde golflengte zit. Hoe kleiner de verschillen
in beleving en leeftijdsfase, hoe groter de kans op een geslaagde relatie.
Bijvoorbeeld: een stel van 18 en 38 jaar is bezig met tegenstrijdige
zaken als studiekeuze contra kinderwens, een stel van 38 en 58 jaar heeft
verschillende belevingen zoals carrière versus prepensioen, terwijl een stel van
58 en 78 jaar samen voor de kleinkinderen zorgt...
Twistpunten
Omdat
je partnerkeuze gebaseerd is op gelijke interesses zal er weinig discussie
ontstaan als het gaat om de vakantiebestemming, vrijetijdsbesteding of werk en
studie. Wat wel een struikelblok kan vormen is de kinderwens: hij vindt zichzelf
te oud en is net opa geworden, terwijl zij hem graag als vader zou zien.
Omgekeerd is het probleem groter: als zij te oud is, terwijl hij graag kinderen
wil.
Vandaag de dag worden steeds meer oudere mannen (opnieuw) vader en
dit kan voordelen bieden: hij zorgt voor het kind en zijn partner kan zich
wijden aan studie of carrière.
eigen mening : ik vind leeftijdsvercshil niet erg zolang het echt liefde is dat telt de leeftijd heeft dara niks mee te maken .
Van koninklijke koppels hoor je vaak dat ze apart slapen. Volgens recente studies is dit behoorlijk slim.
Slaap je samen écht goed? Voel je je na 8u slaap kiplekker, fris en monter? Doe zo verder. Dan is weinig aan de hand. Maar er zijn situaties dat je meer geradbraakt uit bed stapt dan normaal is. Omdat je partner je regelmatig uit je slaap haalt. Dit zijn de meest voorkomende redenen:
wc
verkouden
snurken
slapeloosheid van je partner
trekken aan lakens
hoesten
dromen
gewoon omdraaien
rusteloze benen
de ene is een ochtendmens terwijl de ander niet voor middernacht in bed duikt
lezen
Herkenbaar? Recente onderzoeken (slaapklinieken) bewijzen nog maar eens dat apart slapen voor een betere nachtrust zorgt. Vroeger was apart slapen doodnormaal. Maar sinds de industriële revolutie trokken mensen massaal naar de stad voor een betere job. En vermits de behuizing er stukken kleiner en smaller was, gingen koppels in een dubbelbed slapen.
Een eigen plekje Een aparte slaapkamer is een eigen plekje waar je op adem kan komen zonder partner of gezin. Maar maak er geen toevluchtsoord van. Want dan betekent het dat er iets fout zit in je relatie.
Het is natuurlijk erg belangrijk dat je erover praat. Speel je al een tijdje met dat idee? Praat erover in alle eerlijkheid en openheid. Intimiteit is natuurlijk erg belangrijk. Maar een goede nachtrust ook. Als je op één vlak egoïstisch mag zijn, dan is het wel op dit vlak.
eigen mening : ik vind dat zever ik zou liever bij mij partner slapen dat is gezelliger en beter voor je relatie , zo kan je beter met elkaar omgaan vind ik .
Het nieuws van het overlijden van de jonge Belgische renner Wouter Weylandt die een zwangere jonge vrouw achterlaat, laat haast niemand onberoerd. Zijn vriendin Ann Sophie verheugde zich op een nieuw begin met haar kersverse gezin, nu moet ze als single moeder door het leven. Het is een fenomeen dat steeds vaker voorkomt, volgens onderzoekers, maar waar nog veel te weinig aandacht aan besteed wordt.
De Amerikaanse onderzoekster Mary Ellen Doherty bestudeerde het fenomeen van weduwe worden tijdens de zwangerschap na de 9/11, bij mannen die het leven lieten bij de aanslagen in New York. Volgens haar komt dit fenomeen steeds vaker voor door het stijgend aantal aanslagen (denk maar aan New York, maar ook die in Madrid, Londen, en de oorlogen in Irak en Afghanistan). Dit zal ook nog toenemen door onder meer natuurrampen, arbeidsongevallen, auto-ongelukken en cardiovasculaire ziekten. Extra aandacht Ze geeft in haar boek 'The Lived Experience of Widowhood During Pregnancy' op basis van onderzoek bij 10 vrouwen een handleiding hoe verder te gaan met je leven na dit pijnlijke verlies. Maar ze ontdekte zo ook dat de gezondheidszorg meer aandacht aan deze problematiek moet besteden, omdat deze vrouwen extra aandacht nodig hebben. Ze hebben namelijk specifieke noden. Een goede manier volgens haar zijn opleidingen voor vroedvrouwen en speciale hulpgroepen om deze vrouwen alle steun te geven die ze nodig hebben.
Juiste houding In haar boek 'Signs of life' legt de Amerikaanse Natalie Taylor de emotionele mallemolen uit waarin ze terecht kwam toen ze op haar 24ste plots weduwe werd. Ze was toen ook 5 maanden zwanger van Kai. Toch bleef ze erg positief en probeerde ze haar verdriet te verwerken door een dagboek bij te houden. "Nadat ik Josh kwijt was, voelde ik me alleen op de wereld en ik dacht dat dat gevoel nooit zou verdwijnen. Maar na een tijdje begon ik terug hoop te krijgen. Mijn familie, mijn schoonfamilie, mijn leerlingen, mijn vrienden die me steunden en natuurlijk mijn zoon zorgden hiervoor. Al die dingen hielpen me dat verdriet te verwerken. Ik hoop dat ik met mijn boek mensen kan doen inzien dat als je je slecht voelt, om welke reden dan ook, dit niet altijd zo zal zijn. Probeer vooruit te denken, je hebt hier de juiste houding voor nodig en je moet actie ondernemen."
Jezelf Ook de Amerikaanse Rachel Green, ook bekend als 'The Green Widow', raakte haar partner kwijt op haar 38ste, ze was zwanger van haar eerste kind. Haar raad voor lotgenoten is vooral voor jezelf te zorgen. "Vanaf het moment dat je kind op de wereld komt, is dat je eerste prioriteit in je leven. Maar voor dat moment ben jij dat. Mensen rond je zullen bezorgd zijn en je aanmoedigen om te eten, slape en aan het kind te denken. Maar maak je niet te veel zorgen om kind als je even niet kunt slapen of eten, je baby kan daar wel tegen. Jij moet hier door, dus jij weet ook het best hoe je hiermee moet omgaan." Hulp aanvaarden Green gaat verder: "Een tweede tip is hulp te aanvaarden wanneer mensen dit aanbieden, zolang het om praktische hulp gaat. Mensen zullen niet weten wat tegen je te zeggen of hoe zich te gedragen, ze zullen dankbaar zijn dat ze iets positief voor je kunnen doen. Doe dit ook als de baby er is, laat anderen babysitten, maaltijden klaarmaken. Je bent geen slechte moeder als je een dag in bed wil blijven en eens goed wil huilen. Het is net goed omdat je wil dat je kind veilig is terwijl jij even intens verdrietig bent. Echte vrienden zullen er zelfs na jaren nog steeds voor je zijn." (ep)
Geen paniek als het kussen niet helemaal gaat zoals gewenst. Experten stellen namelijk dat er voor elk probleem een oplossing is. Ontdek hier tips en trucjes om slechte kussers helemaal te transformeren.
Met de deze kustips kan het niet meer fout lopen:
1. Tongzuigers Het kan eens leuk zijn, maar wie te hard op een tong zuigt, verknalt de vibe. Streel daarom zachtjes op de kaak van je partner als afleidingsmanoeuvre, trek rustig je tong weg en begin opnieuw met zachte kusjes om de toon te zetten.
2. Lipstoempers Een beetje druk kan sexy zijn, maar te veel is te veel. Constante hevige druk op de lippen is niet bepaald fijn en voor sommigen zelfs pijnlijk. Gebruik daarom deze zachtaardige, subtiele wegtrektruc: ga met je handen door de haren van je partner en trek hem of haar lichtjes weg zodat jullie elkaars lippen nog amper raken. Benadruk dan dat je het zo fijner vindt.
3. Luierikken Het zou kunnen dat je date zenuwachtig is of bitterweinig ervaring heeft. Maar, wanneer jij voor alle actie moet zorgen, kan het net zo goed een luie kusser zijn. Maak er daarom een spelletje van. Geef commando's waar je kusjes wilt en verhuis traag en gestaag richting de lippen. Laat dan zonder schroom zien wat je graag hebt.
4. Bijters Een knabbel hier en daar kan best lekker zijn, maar wanneer je moet kussen met een hevige bijter, is het tijd voor een interventie. Als het pijn doet, mag je nooit aarzelen van dat te zeggen en het gewoon opnieuw te proberen. Plan B is gewoon een ander deel van je lichaam 'op het menu' te zetten, waar je al liever eens een beetje krijgt.
5. Kwijlers Te veel tongactie en te weinig lipbeweging resulteert in ... een overdosis speeksel. Verleg daarom je focus op de lippen, kus ze en zuig er even zachtjes aan. De kans is groot dat je partner je voorbeeld zal volgen.
6. Lamleggers Er is niets zo vervelend als iemand die zijn of haar tong in je mond steekt om er dan helemaal niets meer mee te doen. Neem daarom het roer in handen door de eerste beweging te maken. Hopelijk is dat een effectieve katalysator voor een actieve zoenpartij.
(Door: Lynn Formesyn)
EigenMening : hier heb je tips als u lief één van die heeft omda te transformeren
Zowel singles als getrouwden knopen vaker een relatie aan op het werk. Dat aantal lijkt te stijgen, zo blijkt uit onderzoek van Singlessite.nl.
Geheim Het aantal collega's dat sekst onder de werktijd stijgt van 6 naar 11 procent de afgelopen vier jaar. De werkplek lijkt daarmee een broeihaard van relaties: 71 procent van de ondervraagde singles begint al eens een affaire met een collega. Niet enkel vrijgezellen flikflooien erop los: 41 proent beweert al een geheime relatie achter de rug te hebben omdat één van beide al bezet is. Stiekeme geheimdoenerij is dan de boodschap. Al is dat vaak moeilijk in de praktijk te brengen: een derde beseft dat collega's op de hoogte zijn van de relatie en dat er over hen geroddeld wordt. Tongzoenen Seks op het werk, lijkt geen taboe meer. 11 procent doet het op kantoor, 7 procent doen die seksuele activiteiten zelfs alleen tijdens de werkuren. 23 procent houdt het op stiekem knuffelen en tongzoenen. De vonk slaat meestal over door veel samen te werken. Overwerken of bedrijfsrecepties lijken minder van tel, net als bedrijfsuitjes of congresbezoeken.
Niet eeuwig Hoewel de passie op kantoor hoog kan oplaaien, zijn de meeste van deze relaties geen lang leven beschoren. 36 procent houdt het minder dan een half jaar vol. Toch vindt een kwart dergelijke relatie geen onnuttige zaak, volgens hen heeft een werkaffaire een positief effect op de prestaties. Een derde zou opnieuw een relatie met een collega aangaan.
Verbieden Je zou denken dat niemand dergelijke relaties op het werk wil verbieden. Niets is minder waar. Ruim 24 procent vindt dat werkgevers dit moeten veroordelen uit vrees voor negatieve gevolgen. (lvl)
eigen mening : ik heb het zelf nog niet ondervonden maar de laatste tijd hoor ik wel veel van deze geruchten maar weet niet of het fabels zijn of niet . Van debora 5v
Vijf jaar geleden stond het huwelijk van Ramona (40) op springen. In een ultieme poging hun relatie te redden, klopten zij en haar man aan bij een relatietherapeute.
"Ik ben blij dat ik mijn vooroordelen opzij heb gezet en tóch in therapie ben gegaan"
"De beslissing om in therapie te gaan is er eigenlijk van het ene op het andere moment gekomen. De relatie met mijn man zat al een tijdje in het slop. We hadden heel wat meegemaakt de voorbije jaren: vruchtbaarheidsproblemen, het dilemma tussen dan maar geen kinderen of adopteren en uiteindelijk een adoptieprocedure die allesbehalve van een leien dakje was gelopen. De stress, de twijfels, de emoties. We hadden elk zo onze eigen manier om daarmee om te gaan en zijn manier en mijn manier lagen soms mijlenver uit elkaar. Zo waren we steeds meer uit elkaar gegroeid. Op een gegeven moment zagen we zelf ook wel in dat het zo niet langer kon, dat het beter was dat we uit elkaar gingen. En dus zou ik die dag, ergens in de zomer van 2003, een afspraak maken bij de notaris om de scheiding in gang te zetten. Ik weet nog altijd niet wat het precies geweest is dat me anders heeft doen beslissen, maar ineens besefte ik dat ik helemaal geen punt wílde zetten achter onze relatie. Het was alsof alle mooie herinneringen aan hoe het geweest was me plots weer glashelder voor de geest kwamen. Dat konden we toch niet zomaar verloren laten gaan? En dus belde ik mijn man en zei: we gaan in relatietherapie. Ik zag het als het allerlaatste redmiddel, vond het eigenlijk niks voor mij en twijfelde eerlijk gezegd ook of het iets zou uithalen. Maar wat hadden we te verliezen?"
"Het heeft even geduurd voor we een therapeut gevonden hadden met wie het klikte, bij wie we ons op ons gemak voelden. De eerste twee deskundigen die we consulteerden, boezemden ons niet meteen vertrouwen in, dus zochten we verder. Uiteindelijk zijn we bij een fantastische relatietherapeute terecht gekomen. Zij heeft ons geholpen om met veel praten en concrete opdrachten, zoals elkaar weer verrassen of samen uit eten gaan, opnieuw naar elkaar toe te groeien en steentje per steentje onze relatie weer op te bouwen. Het heeft tijd gekost en het was niet altijd even gemakkelijk, maar dankzij de therapie is onze relatie beter geworden dan ze ooit geweest was."
"Maar hoe goed onze relatie na twee jaar therapie ook was, zelf voelde ik me helemaal niet zo lekker in mijn vel. Ik was somber en depri, lichtgeraakt en geïrriteerd. En dus besloot ik opnieuw bij onze therapeute aan te kloppen, maar deze keer voor individuele therapie. We zijn nu drie jaar verder en ik ga nog altijd eens in de vijf weken naar haar toe. In die drie jaar heb ik een lange weg afgelegd en een boel onverwerkte gebeurtenissen uit mijn leven eindelijk een plaats gegeven. Maar het allerbelangrijkste is toch wel dat ik door de therapie ook zelf veranderd ben. Ik ben rustiger geworden en heb geleerd om de lat wat minder hoog te leggen, wat minder perfectionistisch te zijn en meer van het leven te genieten. Natuurlijk heb ik nog af en toe moeilijke dagen, momenten waarop de Ramona van vroeger weer even de kop opsteekt. Maar dankzij de therapie weet ik hoe ik die momenten het hoofd moet bieden. Ik ben zó blij dat ik vijf jaar geleden al mijn vooroordelen opzij heb gezet en hoewel ik het eigenlijk niks voor mij vond, toch in therapie ben gegaan. Het is misschien wel de beste beslissing van mijn leven geweest."
Hulp nodig? - Kamp je met emotionele problemen, dan is je huisarts de aangewezen persoon om je naar een geschikte therapeut door te verwijzen. - Ook bij een Centrum voor Geestelijke Gezondheidszorg kan je aankloppen voor hulp of advies. De adressen vind je op http://users.skynet.be/oase (doorklikken naar 'CGG in Vlaanderen').
EigenMening: dat is ieder zijn keus of ze by een relatietherapeut te gaan maar ik zou da nooit doen , kzou da zelf oplossen !
5 BSO_verzorging
 "Confused"){kind=icon}
