Vandaag bezochten we het Heemkundig Museum te Rijkevorsel. Omdat onze school haar 100-jarig jubileum viert, wilden wij wat meer te weten komen over het leven van alledag gedurende de voorbije 100 jaar. Maar de belangrijkste reden waarom we naar Rijkevorsel trokken was het museumklasje. Daar zouden we aan den lijve ondervinden hoe het eraan toe ging in een klasje uit de tijd van oma en opa.
Van onze verslaggevers ter plaatse :
Eva : Er was geld van heeeeeeeeeeel lang geleden, toen betaalden ze nog met franken !
Romy : Vroeger wasten ze hun kleren in een ton, met de hand. De droogkast heette toen droogtrommel en daar moest je zelf aan draaien.
Salim : We hebben oude fietsen gezien, die waren raar.

Cléo : Vroeger maakten de mama's voor hun dochter een mandje vol mutsjes om te dragen.

Silke : De mensen van vroeger maakten prachtig handwerk en ze waren heel gelovig.
Yara : Er stond een machine die wind maakte. Dat was om het kaf van het koren te scheiden.
Matteo : We hebben een oude winkel gezien.
Davino : De gids heeft getoond hoe je klompen maakt.

Rani : De gids vertelde dat de scharenslijper van huis tot huis liep met een scharensliep op zijn rug.

In het museumklasje ...
Matteo : De meester sloeg met een plak op de handen van stoute kinderen.
Rani : We mochten de plak doorgeven en er dan eens rustig mee op onze handpalm slaan.
Davino : De meneer heeft verteld dat ze inkt maakten van galnoten.
Peter : Vroeger moesten de kinderen hun pen in inkt dopen om te kunnen schrijven. Er stonden ook veel opgezette dieren in de klas.
Nathalie : We mochten met een griffel op een lei schrijven en tekenen.
Laura : In het klasje stond een meisjesbank met speldenkussentjes aan de onderkant van het werkblad.
Keilan : Het missiebusje was grappig. Het was een jongetje dat met zijn hoofd knikte als je geld in zijn bakje stak.

Melissa : Ik vond het helemaal niet saai, maar interessant ! Ik wou niet naar huis gaan.
Laura : Het was heel boeiend en tof om terug in het verleden te gaan.
Keilan : Ik vond het een leerrijke uitstap.
|