Zoals Sarina voor mij, wil ook ik graag mijn mening geven over ons avontuurlijke weekend :D 2 vrouwen op pad, alleen gelaten door onze mannelijke krachtpatser! Één ding kunnen we wel met 100% zekerheid zeggen, Poolse treinen, OH BOY!  Intercity is niet hetzelfde als interregio, maar hoohoow, vindt dat maar eens uit als toerist! Gelukkig kon de conducteur ons alles vriendelijk vertellen in het Engels ( niet dus!) Ook ging de trein vrij traag ( wat vrij lastig is als de reis sowieso al 5u23 duurt!). Maar de sympathieke vrouw in onze coupé ( Harry Potter trein) kon ons, na een melding door de parlefon, melden dat dit kwam doordat er weinig geld was. Waren wij even gerustgesteld zeg. Eens aangekomen, merkten we dat het treinstation toevallig uitkwam in een winkelcentrum. Mmh, geef toe, als je kan kiezen tussen Poolse worsten als souvenir of een toffe Poolse handtas, is de keuze snel gemaakt! Dus na even geshopt te hebben en eens niet Pools gegeten te hebben, gingen we op zoek naar ons Hostel. Deze zoektocht viel uiteindelijk goed mee en we hebben dat snel gevonden. Krakau is ook  toeristischer en iets meer mensen kunnen Engels, wat handig meegenomen is met ons handjevol Pools. Aangekomen in ons hostel, waren we blij te zien dat onze kamer met 4 nog leeg was en we met een beetje geluk de enige overnachters gingen zijn die nacht. Hoera! Om dan toch nog eens buiten te komen zijn we de stad wat gaan verkennen, restaurantje gedaan (met een michelinster!), al kon je hier nog steeds voor 9 euro een hoofdschotel bestellen. Sja, voor dat geld kon er uiteraard wel een dessert af (miihii!). Na nog wat rondgekuierd te hebben in de straatjes van Krakau zijn we huiswaarts gekeerd, we moesten de volgende dag fris zijn om naar Auschwitz te gaan. Ik voelde mij op de terugweg naar het hostel wel even in Lloret. You want party? Delicious cocktails inside! Héél erg grappig,maar moeilijk te ontwijken, dus deden we maar alsof we Chinees waren en liepen we door.

Die nacht sliepen we hélemaal alleen in onze mooie hostel waar we maar 7 euro voor betaald hebben! :D

De volgende ochtend kwam er toch wel wat stress. Onze tour in Auschwitz was geboekt via een organisatie die u met een airconditioned minibus komt oppikken aan u hostel. Allemaal heel erg fijn, jammerlijk genoeg hadden we betaald met paypall en kan dit wel eens lang duren. Dus stonden we helemaal niet op de lijst en aangezien de mini van minibus wel echt serieus mag genomen worden, was er dus geen plaats voor ons. Wij héél erg teleurgesteld! De vriendelijke vrouw van het hostel vertelde ons dat er ook bussen rijden vanuit het centrum. Dus hebben we het er maar op gewaagd. Daar aangekomen hebben we de bus gehaald die binnen 4minuten ging vertrekken ( straf!). Na een uurtje zijn we daar aangekomen, zijn we aangesloten bij een groep met een gids en hebben we Auschwitz en Birkenau bezocht. We hadden eerst getwijfeld om een gids te nemen, maar uiteindelijk zijn we er echt heel gelukkig om! Heel veel dingen zijn vervallen of niet opnieuw opgebouwd en dan kun je er als buitenstaander eigenlijk niks van maken. Het was een unieke ervaring & kwerd er toch koud van vanbinnen. Met de bibber nog op ons lijf hebben we een bus genomen die niet eens op de lijst met busuren stond ( Polen en openbaar vervoer, sjongejonge :D) .

Aangekomen in het station hebben we nog snel iets niet Pools gegeten en zijn we naar ons hostel vertrokken. Het grappigste moment van de 3 weken was toen wel op de tram richting ons hostel. Er stapten 2 jongens op die er tot onze verbazing héél goed uitzagen ( Poolse mannen zijn zo onze types niet). En aangezien het al een gewoonte was geworden om over mensen te praten waar ze bijstaan, aangezien ze dit toch niet verstaan ( hihihi) was het ook nu weer zo. Ik meldde aan Sarina dat deze 2 kerels toch wel best de moeite waren. Sarina moest dit beamen. Waarop ik dan weer zei dat het wel erg grappig zou zijn als ze ons toch zouden verstaan ( wat in die 2 weken nog nooit voorgekomen was). Wij alletwee aan het lachen tot we opmerkten dat de taal die die jongens spreken wel écht geen Pools was. Tiens, even beter geluisterd en van de 1^ste kerel was het niet af te leiden, maar van de 2^e jammerlijk genoeg wel. HOLLANDERS IN KRAKAU! Gelukkig hebben ze ons niet gehoord, omdat ze waarschijnlijk ook geen complimentjes verwacht hadden van 2 Belgische meisjes in een Poolse tram. Manman, toen ze dan ook nog eens afstapten aan onze tramhalte  was het vol jolijt.  Sja, twee vrouwen op stap en dan krijg je zo’n toestanden. Het plan was om nog het nachtleven in te duiken, maar wegens wat slaapgebrek hebben we het niet gedaan en hebben we gezellig gebabbeld. Tot om 12u onze eerste medeovernachter binnenkwam. Een man rond de 35 ( zo hebben we dat ook eens meegemaakt). Wij slapen vredig, als ineens tegen 5u een koppel? binnenkomt, begint te douchen en dan heel luidruchtig ‘slaapt’. Het was me de nacht wel. Smorgens zijn we dan tegen 11u op de trein gestapt richting Wroclaw.

Eindelijk aangekomen hebben we ons nog eens tegoed gedaan aan een heerlijke pasta (muhaha Esli!) Hierna op zoek naar een taxi, aangezien bussen op zondag sowieso niet rijden en eentje richting Jaszkotle werkelijk onvindbaar is. Toen zijn er enkele problemen opgetreden.

1 Taxi’s rijden op zondagen aan 50% meer L 2 de eerste 2 taxi’s die we aanspraken, hadden nog nooit gehoord van Jaszkotle ( en nee, onze uitspraak is niet zo uitermate slecht!). & GPS is daar als taxichauffeur blijkbaar geen must have. Gelukkig hebben we dan toch een sympathieke man gevonden die wel een gps had en ons veilig heeft afgezet. Hij heeft ons zelfs korting gegeven, omdat we studenti waren en gewoonweg sympathiek ;)?

Het is nu donderdagavond, dus morgen onze laatste dag. Het zijn gemengde gevoelens. Ergens wil ik graag terug naar huis, maar er zijn er hier toch enkelen die mij hartzeer gaan bezorgen alsk moet afscheid nemen. Sommige hun schattigheidsfactor is gewoon niet te beschrijven. Één lach en je smelt. Het grootste hoogtepunt thuis zal wel Belgisch eten zijn. Vlees met structuur, here I come! :D

Morgen onze presentatie en een laatste dag therapie geven. Ook zal onze evoluatie plaatsvinden. Spanneeeeend!

Nog heel veel Poolse groetjes!

23-02-2012 om 17:55 geschreven door Gwen/Sarina/Esli  

22-02-2012 om 18:28 geschreven door Gwen/Sarina/Esli