Voorkomen van statische elektriciteit

Voor het voorkomen van statische elektriciteit dient bijvoorbeeld de mens geaard te zijn. Dit is onder andere noodzakelijk bij het verwisselen van spanningsgevoelige geheugenchips bij computers of het solderen van bepaalde elektronische componenten. Ook bij meditatie neemt men aan dat men goed "geaard" dient te zijn. Meestal is men er zich niet van bewust dat het menselijk lichaam zeer hoge spanningen kan hebben in droge (isolerende) lucht op een isolerende ondergrond. Men kan zich dan opladen door schuifelen over de grond. Die statische elektriciteit merkt men soms pas bij de ontlading, als men bijvoorbeeld een ander de hand geeft en er een felle pijnlijke vonk overspringt. Ook een auto kan vanwege de wrijving met de lucht een hoge spanning verkrijgen net als een elektriseermachine. Met een "aardende" geleidende strip die over de grond sleept kan men dit tegengaan. Het gaat bij deze aarding om kleine stromen en hoge spanningen. De aardingsdraad mag daarom dun en hoogohmig zijn.

Afvoeren van bliksem

Bij de bliksem gaat het om zeer grote en tevens zeer snelle stromen. Derhalve dient de aarddraad een grote diameter te hebben vanwege het skineffect en voldoende materiaaldikte voor een lage weerstand. Er mogen geen scherpe bochten zijn: vanwege de hoge snelheid gaat de stroom toch rechtdoor. Bekend is het geval van een bocht van de bliksemgeleider om een uitstekend kozijn heen; de bliksem ging dwars door het kozijn heen en liet een gaatje achter. Theoretisch te verklaren: de (parasitaire) capaciteit van het kozijn en de (parasitaire)zelfinductie van de halve lus van de geleider bij zeer hoge frequentie ofwel, de hoge snelheid van de bliksem.

Geleidende behuizing

Als iemand die op natuurlijke wijze elektrisch verbonden met de aarde is moet, om een chassis of behuizing veilig te kunnen aanraken, dat chassis of die behuizing geaard zijn. Aanraakbare metalen delen van elektrische apparatuur mogen (in normaal gebruik) niet elektrisch in verbinding staan met het elektriciteitsnet; ze moeten dus geïsoleerd van het net zijn. In dat geval kunnen ze veilig aangeraakt worden. De eventuele statische elektriciteit van zo'n apparaat is ongevaarlijk. Door een defect kan wel een elektrische verbinding van het net met de metalen behuizing ontstaan. In de volksmond: het apparaat staat "onder stroom". In wezen staat het apparaat dan "onder spanning" en gaat de stroom pas lopen als iemand het aanraakt. Die stroom gaat dan door de mens heen. Het gevaar bestaat dan dat door de wisselspanning op een bepaald ongunstig moment een stroompuls het hart kan laten fibrilleren. Om die reden is de behuizing "geaard". De potentiaal van het apparaat blijft dan nul. Er is geen potentiaalverschil met de mens: beiden zijn nul volt en er loopt geen stroom. Het probleem is dan voor het elektriciteitsnet dat de stroom in plaats door de "nulleider" (blauw) ten onrechte door de "aardleider" (geelgroen) stroomt. Dat heeft nadelige effecten. De aardleider is "geaard" op de aarde (planeet). Er kunnen door de aarde allerlei ongedefinieerde zogenoemde zwerfstromen lopen, van een huis naar een transformatorhuisje of een verdeelstation of een centrale en onderling. Die stromen kunnen dan in de bodem metalen verbindingen en constructies elektrochemisch afbreken. Daarom zijn aardlekschakelaars in gebruik genomen die de ongewenste aardstromen uitschakelen. In een later stadium zijn deze zo gevoelig gemaakt dat de stroom te gering is om fibrillatie van het hart te veroorzaken. De aardlekschakelaars hebben dus tegenwoordig twee doelen.