Enerzijds was er het plezier van het experimenteren met water, schuim: poppen wassen, tanden poetsen, bellen blazen, schuim wegblazen, en anderzijds waren we diep aangeslagen door het verlies dat Maquelle en Maite leden.  Niet makkelijk om al deze gevoelens te verwerken.  We richtten een rouwhoekje in, waar foto's, knutselwerkjes, beertjes, een plekje kregen.  Elke dag brandden we een kaarsje.  Ook voor de mémé van leana die gestorven is in de voorbije week en de oma's van de andere kleuters.  We maakten het stil en werden rustig op instrumentale muziek.  Ik vertelde een verhaal over "Océane en de visjes", waarin het thema "dood"/afscheid nemen op kindertaal bespreekbaar gemaakt wordt.  Tijdens deze rustige momentjes voelden we ons verbonden met elkaar en er kwamen spontaan gesprekken los.  Belangrijk om de kleuters te laten praten over wat ze ervaren, voelen, en hen te laten communiceren met elkaar op kinderniveau.  We boetseerden visjes zoals in het verhaal en stopten ze in een bokaal tussen steentjes.  1 bokaal heeft nu een plekje op het kerkhof bij de papa van Maquelle een andere bokaal met visjes mocht mee naar huis met Maquelle.  We wensen de familie van Maquelle heel veel sterkte en zullen er proberen te zijn voor Maquelle in moeilijke momentjes.

Juf Karen

(het thema van volgende week is moederdag, dan knutselen we verder aan een geschenkje voor de mama's)