Sjee wat gaat dat vlug... juni vorig jaar: ik was 22, had mijn allerlaatste examens (hoopte ik toch) vooraleer ik kon afstuderen. In elke pauze die in tussen het blokken in inlaste, ging ik vlug wat gaan schilderen. Mijn vriend en ik waren al zo'n goeie 4 jaar samen en zouden in juli gaan samenwonen. De huisbaas was zo vriendelijk ons al een dikke maand vooraf de sleutel te geven, zodat we het huis in goede staat konden brengen voor we erin trokken. 29 juni (of 28, heel precies weet ik het niet meer) maar in elk geval die werden we op school verwacht voor de resultaten. Voor de eerste keer in 3 jaar hoorde ik mijn naam vallen bij de geslaagden. Een moment die me tranen van geluk bezorgde, want vanaf dan zou ik een stap verder in het leven kunnen gaan, maar ook, vanaf dan moest ik mijn onbezorgde studententijd gaan afsluiten. Fantastisch vond ik het, een zomer zonder herexamens met een nog fantastischer vooruitzich: 1 juli zou ik al alleen gaan wonen.
Na de uitdeling van de rapporten en voorlopige diploma's gingen we met de vrienden nog een glaasje drinken en daarna trokken mijn vriend en ik richting IKEA (tafeltjes stoeltjes voor de keuken)
de avond erna sliep ik al voor het eerst in ons nieuwe huis. Vreemd gevoel was dat: de dag ervoor was ik nog student en nu plots moest ik op mijn eigen benen staan. Geluk zoals wij ALTIJD hebben kwamen we die nacht aan in ons huis, twas rond 1u. We hadden bij mijn tante nog een wasmachine gaan halen die we voor een prijsje konden afkopen. Ik druk de schakelaar in, maar geen licht: electriciteit was uitgevallen.Waar die terug aanleggen? We wisten het niet en we zagen geen steek voor ogen dus besloten we als 2 dieven in de nacht de wasmachine binnen te zetten en in te gaan slapen.
De volgende morgen geen warm water (weeral zoveel geluk) en nog steeds geen electriciteit dus ging ik mij bij mijn ouders wassen (slechts enkele straten verder) Stonden die twee daar niet triestig te huilen in de keuken: vanaf vandaag was hun tweede kind en enige dochter het huis uit ==> kheb dan maar even zielig staan meehuilen, want mijn ouders zijn schatten en dat alleen wonen leek leuk maar was ook vreemd.
een week erna trokken ze op reis, mijn vriend had de nacht, ik werkte als vakantiejob overdag, mijn beste vriend zat aan zee en andere vrienden waren weg op reis of hadden het druk op het werk. Met andere woorden: ik voelde me moederziel alleen. Maar dat zijn zo van die periodes die overgaan
Hier zijn we er dan mee... al enkele weken verveel ik mijn nogal op het werk (tis nogal rustig) en ik begon dus eens wat rond te kijken op het net. Tot voor kort wist ik dat er zoiets als een "blog" bestond, maar wat het precies was en waarvoor, eerlijk gezegd het interesseerde me niet zoveel... Door te vervelen begon ik het te lezen en te bekijken en uiteindelijk werd ik ook gebeten door deze microbe... Het lijkt mij een leuke manier om mijn dagelijks leventje neer te schrijven. We zullen proberen en zien wat het geeft denk ik dan maar...
enfin, eerst een kort woordje uitleg. Ik werk in de sociale sector. Ik ben gezinswerker en werk meestal met gezinnen met tieners en pubers, supernanny maar met de oudere generatie dan, zeg ik vaak. Omdat internet zo'n makkelijke manier is om allerlei zaken op te zoeken over iemand, heb ik ervoor gekozen mijn naam niet vrij te geven. kwestie van werk en privé gescheiden te houden. (want die gasten kunnen er wat van) Foto's en dergelijke hou ik voorlopig ook nog eventjes voor mezelf. Wie weet verander ik ooit van gedacht en plaats ik toch eens een foto. we shall see
wat is mijn blog? wel zoals eerder al gezegd: ik zal er proberen mijn dagelijkse (of soms meer) belevingen neer te schrijven. Heb ik dan zo'n interessant leven? Nee ik denk het niet, maar toen ik daarnet eventjes aan het zoeken was naar oude klasgenoten dacht ik bij mezelf dat een leven in een korte tijd zo veel kan veranderen. Als ik naar mezelf kijk, dan denk ik vaak dat ik naar een film in versnelling kijk, maar om dit berichtje niet té lang te maken, zal ik verschillende berichtjes aanmaken die mijn leven van de afgelopen 12 maanden weergeven.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sunshine.
Ik ben een vrouw en woon in Houthulst (België) en mijn beroep is Maatschappelijk Werker .
Ik ben geboren op 02/01/1985 en ben nu dus 40 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: film, interieur, dieren.
kwamen we die nacht aan in ons huis, twas rond 1u. We hadden bij mijn tante nog een wasmachine gaan halen die we voor een prijsje konden afkopen. Ik druk de schakelaar in, maar geen licht: electriciteit was uitgevallen.Waar die terug aanleggen? We wisten het niet en we zagen geen steek voor ogen dus besloten we als 2 dieven in de nacht de wasmachine binnen te zetten en in te gaan slapen. 
