Vandaag zal ik jullie iets meer vertellen over
aardolie,
Aardolie, ruwe olie of petroleum is een brandbare
vloeistof bestaande uit een mengsel van koolwaterstoffen dat is
ontstaan uit organische resten. Het is als meest verhandelde
commodity* van groot belang voor de wereldeconomie, evenals de
producten die via de raffinage* en kraken* uit de aardolie worden
verkregen. Als belangrijke energievorm is aardolie van groot
strategisch belang, wat versterkt wordt door het beperkt aantal
winplaatsen, waarvan een deel dan ook nog in politiek minder stabiele
gebieden ligt.
Aardolie bevat de categorieën alkanen, cycloalkanen,
aromaten en bitumen. Door de verwerking in de petrochemische
industrie worden deze gescheiden in fracties of producten als de
lichtere benzine en smeerolie en de zwaardere diesel en stookolie.
Naast brandstoffen worden er ook grondstoffen voor allerlei
kunststoffen van gemaakt. Ook de fijn chemie gebruikt aardolie als
grondstof, onder andere voor medicijnen. Bijna elke organische stof
die gebruikt wordt in het dagelijks leven wordt gewonnen of
gesynthetiseerd vanuit een verbinding van aardolie.
Het verbruik van aardolie is vooral vanaf 1950 enorm
toegenomen en mede verantwoordelijk voor de sterke economische groei
in die periode. Stilaan is echter ook het besef gegroeid dat dit
gepaard gaat met milieuverontreiniging en klimaatverandering.
Daarnaast is er de zorg dat de voorraad olie ten einde is en dat de
piek bereikt wordt.
*commodity: is een bulkgoed, een massa-geproduceerd
ongespecialiseerd product, veelal een vervangbaar goed als
grondstoffen en argarische producten. Als zodanig is het ook een
beleggingsklasse: commodity's worden verhandeld via termijncontracten
op de beurs, maar ook daarbuiten.
*raffinage: is het industrieel
zuiveren van een chemische stof, door middel van destillatie,
extractie of een ander proces.
*kraken: is een scheikundige techniek die vooral
gebruikt wordt bij de verwerking van aardolieproducten. Bij deze
techniek worden grotere organische moleculen omgevormd tot moleculen
met een lager moleculair gewicht of tot moleculen die betere
eigenschappen hebben met betrekking tot de verbranding
Tot de volgende keer
~Fenna~
(een machine om aardolie te winnen, om aardolie op te boren)
vandaag zal ik julllie iets meer vertellen over
radioactief afval.
Kerncentrales zijn belangrijke bronnen van
radioactief afval. Verbruikte splijtstof
bevat grote hoeveelheden radioactief uranium, plutonium, cesium en
nog andere isotopen waarvoor geen toepassingen zijn. Bij de
ontmanteling van een kerncentrale komen er grote hoeveelheden
bouwmaterialen, pijpleidingen, , vrij die zeer radioactief zijn.
De nuclaire geneeskunde*, radiotherapie* en brachytherapie* die
worden toegepast in ziekenhuizen leveen een breed scala aan licht
radioactief afval. Tal van industrietakken zoals de olie-industrie,
en bepaalde onderzoekscentra produceren eveneens licht radioactief
afval. Bij de ontwikkeling van kernwapens komt er naast herbruikbare
splijtstof ook radioactief afval vrij waar niets mee gedaan kan
worden. Ook bij de winning en vrwerking van nuclaire brandstof
ontstaat radioactief afval. Ten slotte levert de radioactief afval
verwerkende industrie zelf ook radioactief afval.
Het afval kan van heel
verschillende aard zijn. Vaste stoffen, bijvoorbeeld verbruikte
splijtstofstaven, filters, gereedschappen, verontreinigde grond en
kleding, maar ook vloeistoffen zoals koelwater of oplosmiddel dat
radioactieve stoffen bevat. In principe wordt ele vorm van afval da
radioactief besmet is, gerekend tot radioactief afval.
*Nuclaire geneeskunde is een medisch specialisme,
uitgeoefend door nucleair geneeskundigen, dat gebruikmaakt van het
verval van radioactieve isotopen voor de diagnostiek en behandeling
van ziekten.
*Radiotherapie is een behandeling met radioactieve of
ioniserende stralen die tot doel heeft de kwaadaardige cellen
(kanker) te vernietigen.
*Brachytherapie, ook bekend als inwendige bestraling
is een vorm van radiotherapie waarbij een stralingsbron binnen of
naast het gebied van de vereiste bahandeling wordt geplaatst
De bekenste kerncentrales van België zijn
Kerncentrale Doel in Doel en Kerncentrale Tihange te Hoei.
Vandaag zal ik
jullie iets meer vertellen over de waterkrachtcentrale.
Waterkracht is
energie die wordt ontleend aan water, hetzij door gebruik te maken
van een hoogteverschil hetzij door gebruik te maken van de
stroomsnelheid van water. Men spreekt soms ook van 'witte steenkool'.
Met 'witte' bedoeld men vooral de kleur van het schuimende water en
op het schone karakter van dit type energie.
Tegenwoordig
wordt vrijwel alle waterkracht omgezet in elektriciteit in
waterkrachtcentrales, in het verleden werd de opgewekte mechanische
energie ook wel meteen gebruikt, bijvoorbeeld om water op te pompen
met een watermolen.
Het
gebruik van waterkracht is al eeuwen oud. Reeds in het Oude Egypte en
Mesopotamië werd waterkracht gebruikt voor irrigatie. In India en
het Romeinse Rijk kende men reeds systemen om molens en wielen aan te
drijven met waterkracht. In China werden sinds de Handynastie
watermolens op grote schaal toegepast, bijvoorbeeld voor het delven
van erts. Tegenwoordig kent men waterkracht vooral van
waterkrachtcentrales, waarin stroom wordt opgewekt.
Waterkracht
kan worden uitgedrukt als he beschikbare vermogen, ofwel energie per
tijdseenheid. In grote reservoirs is het vermogen doorgaans een
functie van de stijghoogte en de stroomsnelheid.
Vandaag zal ik
jullie iets meer vertellen over een transparante zonnecel......
Wist je dat
wetenschappers aan het onderzoeken zijn om zonnecellen transparant te
maken ? Ze hebben een systeem uitgevonden; het
systeem maakt gebruik van kleine organische moleculen die golflengtes
van zonlicht opvangen die niet zichtbaar zijn voor het menselijk oog; ultraviolet en infrarood. De moleculen zetten de straling om
in een andere golflengte van infrarood, die vervolgens naar de rand
van de oppervlakte van de cel wordt gestuurd. Daar wordt dit
infraroodlicht door middel van kleine fotovoltaïsche zonnecellen
omgezet in elektriciteit.
Op
dit moment zijn de cellen nog niet erg efficiënt maar, de
onderzoekers verwachten dat te verbeteren naar ongeveer de helft van
de capaciteit van een traditionele zonnecel.
Als
alles verloopt zoals ze het hopen worden binnenkort de ramen een
energiebron.
De
onderzoekers proberen ook deze toepassing op smartphones; namelijk
dat het scherm de batterij oplaad, zo moet je je telefoon zelf niet
meer opladen.
Er zitten altijd meer en meer zonnecellen in toestellen. Bijvoorbeeld in rekenmachines; ik vond het altijd raar dat die rekenmachine nooit plat was. Door de techniek les weet ik dat er een zonnecel in zit. Tegenwoordig zitten er ook zonnecellen in weegschalen en mixers.
Vandaag zal ik jullie wat meer vertellen over een windturbine.
Een windturbine zet de energie van de wind om in een draaiende beweging, die door een generator wordt gebruikt om energie op te wekken.
Een windturbine bestaat uit verschillende onderdelen ,namelijk: een fundering, een mast, een gondel met daarin de turbine en ten slotte de wieken (het is van onder naar boven).
De fundering:
een windturbine moet goed verankerd worden met de grond waarop hij staat. De fundering is gemaakt van beton, en is voorzien van doorvoeren waar de elektriciteitskabel doorheen kan.
De mast: een mast van een windmolen moet veel belasting
kunnen verdragen. De grootste belasting is
de windbelasting daarom is de regel: hoe
hoger de mast, hoe breder de voet. De ashoogte van windturbine is met
de jaren ook sterk gestegen. Tegenwoordig zijn windturbines
gemiddeld 100 meter hoog. De mast kan gemaakt zijn van beton of staal. Afhankelijk van de grootte worden ze ofwel met lieren ofwel met een kraan in elkaar gezet.
De gondel: in de gondel bevindt zich een generator en tandwielkast. De generator zet de bewegingsenergie van de as om naar elektriciteit en is te vergelijken met een grote dynamo. De meeste windturbines hebben een tandwielkast, deze werkt als een versnellingsbak; de rotatiesnelheid wordt ermee vergroot.
De wieken; de wieken van een windturbine zijn belangrijke onderdelen. Moderne wieken zijn gemaakt van glasvezel met versterkt kunststof. De maximale bladlengte van moderne windturbines ligt rond de 65 meter bij landgeplaatste turbines en rond de 85 meter bij offshore turbines*.
*Offshore windturbines hebben meestal een iets ander uitzicht dan de turbines op land. Ze moeten ook aan andere eisen voldoen. Zo moeten offshore turbines bereikbaar zijn per boot. En deze aanmeerplaats moet zowel bij hoogwater als bij laagwater bereikbaar zijn. Daarnaast zijn de wieken van de offshore turbines meestal ook langer dan onshore. (offshore= turbines in de zee)
Hallo
iedereen,
