En natuurlijk moesten we met de kersen iets doen. Ok opeten is altijd een leuk anternatief maar we wilden iest speciaals. Eerst maakten we een kersentaart maar die was verbrand. Dus werden het kersenkoeken.
Kijk maar eens naar de foto's, maar houd jullie monden dicht want als jullie beginnen te watertanden dan wordt jullie computer nat.
Oh ja het recept, deeg, pudding, kersen, een beetje suiker en heeeeeeel veel liefde en nog meer glimlachen
Het heeft eventjes geduurd maar hier volgen enkele foto's van de kippen. Ik mag ze al niet meer kuikens noemen want dat zijn ze al lang niet meer. Omdat ik een klein dispuut heb gehad met een deur in mijn woonkamer, hebben de kuikens me gezelschap gehouden.
Ze worden ontzettend groot, misschien moet ik ook eens wat foto's van hen trekken nu ze zo groot zijn. Telkens als ik voorbij hun hok kom, springen ze tegen de draad omhoog. En als ik de deur opendoe, springen ze uit het hok en beginnen ze in de tuin te scharrelen, onder het waakzame oog van Koetsoe.
Waarschijnlijk zeggen die namen jullie niets maar daar gaat snel verandering in komen.
We hebben kersen kunnen plukken in de tuin, en er hangen er heel wat aan de boom. Maar er was wel een probleem ! ! Ze hingen te hoog in de bomen, dus sleurden de kleuters massal stoeltjes naar buiten die ze dan als trapje gebruikten.
Geen zorgen, lieve mama's en papa's, ze stonden maar op één stoeltje hoor.
