En de nachttrein nog wel. Dat spaart tijd, veel tijd, maar spaart geen slaap, bijna helemaal geen slaap. De voorbije dagen hebben wij ruim 1400 km in vogelvlucht afgelegd vanuit Peking naar Xiahe( zeg : 'kzie-achè)( dus vanuit Beijing). De eerste etappe ging naar Xi'an ('kzie-an). Zo een treincoupé van zes bedden - drie aan drie- Frieda heeft het middelste bed, Joos het hoogste bed en dus te beklagen. Maar neen hoor, daar blies de airco lekker fris. De volgende trein twee dagen later :Joos zelfde positie; Frieda  op de eveneens comfortabelere benedenplaats.

Je kan je wel het vermaak voorstellen bij zo'n treinreis waar iedereen ervan uitgaat dat hij/zij toch niet zal slapen. Grapjes alom. En de zweetlucht 's morgens niet te harden. Reizen, weetje wel.

Maar eerst onze dagen in 'kzie-an".

Deze stad is lange tijd de hoofdstad van China geweest. 

De Qinkeizers ( lees Chinkeizers = >China) stichtten deze stad'. De stad heette oorspronkelijk de "eeuwige vrede" tot en met Tang periode ( 7e tot 10e eeuw na Jezus.)

Maar niets is voor eeuwig ...verval....toen kwamen de Ming ... De stad werd : westelijke vrede (= Xi'an ) en dit alles zonder oorlog. Zelfs de Japanners zijn nooit tot daar doorgedrongen. Vrede is haar welverdiende en onvervalste naam. 

Om die vrede preventief te beschermen heeft de Ming in veertiende eeuw een met aarde aangestampte muur,versterkt met stenen, opgetrokken. 14 km lang-12m hoog-14 m breed. Kantelen om de boogschutters hun pijlen te laten afschieten. Perfecte ritmische opeenvolging.

En nu versierd met duizenden driedubbele lampions. Wij hebben de hele 14 km rond gefietst onder een weldoende zon. De hemel is nooit azuurblauw, laat ons zeggen smoggietjes blauw.

Xi'an. Het terracotta leger. Werelderfgoed van de bovenste plank.

Een keizer liet in 231 VOOR Jezus een graftombe maken ( dus diep onder grond). Men schat dat er zo'n zevenduizend artefacten onder grond in militaire opstelling paraat stonden om zijn eigen graf te bewaken.

Er zijn er nu een duizendtal soldaten tentoongesteld. Levensgroot. Allen verschillend van elkaar. Levensgrote paarden ( de koetsen waren van hout en dus onder grond vermolmd en niet meer te zien)  de soldaten staan in rijen nog perfect opgesteld. Allemaal in terracotta.

Je mag spreken van een ondergronds legergarnizoen met alles erop en eraan.

Er was in de beginjaren 1970 waterschaarste. Een zeker meneer YONG begon te graven naar water. Hij haalde een arm boven, een hoofd , een been.

Hij liet dat aan zijn dorpelingen zien. Iedereen in paniek. Wat uit de grond komt is van de duivel bezeten. Yong werd uit zijn dorp verdreven naar een berg. Een paar maanden later kwam zijn lief zeggen dat het af was, want haar ouders wilden niet dat zij met zulke onverlaat zou trouwen. Van verdriet begon hij terug te graven en nu vond hij hele mensen in terracotta.

Hij heeft toen de machtigen in Beijing op de hoogte gebracht. Ondertussen heeft meneer Yong 130 presidenten van over heel de wereld de hand geschud, die dit wereldwonder allemaal willen zien.

Dank u meneer Yong voor zoveel schoonheid. Dat houdt ons jong.

En nu een vraagje die Frauke, ons oudste kleinkind, stelde: hoe lang is een Chinees.

Ondertussen weten wij het wel. En jij?

Gegroet 

Joos en Frieda