Misschien wel, misschien niet. 30 april
Voor de boeddhisten bestaat misschien niet. Morgen ben ik misschien rijk, morgen ben ik misschien boeddhist. Misschien, misschien.....je zal je leven lang studeren en mediteren om tot wijsheid te komen. Onwetende illusie dient op te houden. Het lijden moet opgeheven worden door de begeerte te bekampen. En vrij te zijn van alle gedachten.
Ook in het Labrangklooster mediteert en studeert men : theologie, geneeswijzen,astrologie, recht, esoterisch boeddhisme.
Er zijn verschillende strekkingen in het boeddhisme. Eentje vindt dat alle leven van mensen en dieren gelijkwaardig is en die eten dus geen vlees.
Hier zijn ze van de geelkapsectie of Gelugpa.
Een monnik leidt ons rond in de verschillende tempels (alleen mag je er niet binnen - wacht maar). Hij doet de rondleiding in een wat te snel tempo. Mooi versierde tempels met sierlijke tekeningen en fresco's.Verbazingwekkende Boeddha's : met zwaard in de rechter hand om de onwetendheid en de boze geesten te bestrijden; met duim en de wijsvinger een nulletje maken als teken van Erbarmen. Erbarme dich. De geleerde boeken mooi ingepakt gestapeld in boekenrekken of verstopt binnen in een Boeddha zelf. De halfduistere tempels worden verlicht door branden Yakvetkaarsen. Geschenken van de bedevaarders : kaarsen, rijst, yakvet, centen, snoepjes, noten allerhande worden op offertafels gelegd. Sjaals, rond de Boeddha of opgehangen op bijzondere plekken. Gebedsvlaggen als wimpels. Op alle binnenplaatsen smeulende vuurhaarden: takjes van een soort levensboom en andere brandbare vruchten worden in het vuur gelegd.
De grote tempel is hallucinant groot; plaats voor honderden monniken.
De offergangtafel rond de vele beelden en de Boeddha's puilt uit van offergaven. Denk aan onze bedevaartsoorden.
De gids rondt af.
Wij met ons tweeën blijven toch een beetje onvoldaan drentelen op het voorplein van de grote tempel. Een grote familie in traditionele klederdracht dient zich aan met kaarskandelaars, rijstzakjes, yakvet in de hand. Bij het nemen van foto's van hen maken wij kennis. De familie komt offergaven brengen en heeft de maaltijd van vandaag voor de monniken betaald. Zij blijven op het voorplein wachten.
Plots komen van alle kanten monniken toegestroomd. Ze zetten hun gele puntmuts op en vleien zich neer op de trappen voor de grote tempel. Ze beginnen gebeden muzikaal monotoon te prevelen. De gele puntmuts is als een zwaard om de onwetendheid te verdrijven.
Ze doen hun laarzen uit en betreden de tempel. Wij volgen de familie in hun offergang. Er klinkt een trom, een triangel...De zangerige gebeden weerklinken. Wij leven devoot en bescheiden teruggetrokken mee. Yakmelk wordt geserveerd aan de monniken. No,no wij nemen geen foto's.
Wij gaan nog in twee andere tempels binnen. In èèn volgen wij weer een offerende familie. Zelfde ontroerende beelden overmannen ons. De monniken krijgen hier Momo's geserveerd. Wij houden ons op de achtergrond en geven ons ogen de kost om het in ons geheugen in te prenten. Lieten ze ons binnen omdat Frieda er zo devoot uitzag?
Wij gaan nog een tempel binnen en kunnen hem tot bij de gouden koepel beklimmen. Wij kunnen hem buiten omcirkelen. Wij zien het ganse klooster voor ons liggen en geven ons nu rekenschap van een kleine stad waarin de zeer bescheiden lemen woonvertrekken voor meer dan duizend monniken nederig buigen voor de weelderige tempels.
Wij beklimmen nog de achterliggende berg om de aardigheid. Nog meer panoramisch zicht.
Aan de andere kant van het stadje gaan wij op zoek naar de moskee. De moskee is afgebroken. Alleen een machtige toren blijft overeind en drie prachtig gedecoreerde toegangspoorten. Een vriendelijke witmuts moslim legt ons met handen en voeten uit dat over twee jaar de moskee met zijn binnenplaatsen zal herbouwd zijn. Hij toont ons de zeer mooie maquette.
Wij sluiten de dag af met de beste noedels van west China, dixit onze gids. En dat het gesmaakt heeft.
Weet u de Tibetanen hier leven erg mee met Tibet en contesteren nogal het centraal gezag in Beijing. Die zijn er niet mee gediend en hebben bvb het gebied afgesloten tussen 2008 en 2010 en nog eens twee maanden in 2013.
China en Tibet geen goed huwelijk.
Gegroet
Joos en Frieda