..... weet vader wel wat nog leuk zou zijn. Yangshuo is een mooie troostprijs. 

Yangshuo  ligt midden de pieken en de toppen van het "karstgebergte." 22000 bergpieken zijn er in deze streek. Vroeger was de oceaan hier en die kwam en ging en nu ze weg blijft openbaart dit mystiek en mysterieus landschap zich. Het Kartstgebergte. Het wordt voortdurend naar boven gestoten door èèn of ander geologisch fenomeen en groeit elk jaar nog met een centimeter. Dat de maan zich maar klaar houdt. 

Wij rijden naar een theeplantage hoog op zo'n berg. Wat we zien is niet te beschrijven, een delirium nabij zien wij huilende wolven ( ja, zoals in Dances with wolves ) kamelen, dubbele kamelen, dromedarissen, een kudde dromedarissen,een slapende reus,de St. Romboutstoren, spitse kathedraaltorens........ Tremens!! Een uniek landschap met niets te vergelijken. Het Karstgebergte.

Op de theeplantage worden we uitgerust met een Chinese strohoed en een plukmandje om er de theebladeren in te doen. Wij worden amateur theeplukkers. Alleen de jonge bovenste kleine groene blaadjes mocht je plukken.( Joos was in zijn nopjes met die groene blaadjes). Want die alleen zijn dienstig voor de thee.

Een theeceremonie volgde nadat de verschillende fases van het prepareren van de theeblaadjes  uitgelegd werd. Nu kennen wij groene, zwarte, witte ,bloementhee uit elkaar van smaak en kleur. En puur zonder suiker of andere zoetigheden. Wij proefden en nipten aan onze kleine theeglaasjes. De theemevrouw in traditionele uitrusting deed het schenken heel elegant en volgens de regels van de kunst. Wist je dat de blaadjes slechts vijf seconden in 85 graden warm water moeten gedrenkt worden en thee is klaar.

Thee groeit boven op de berg omdat het water kan weglopen. En wel naar de rijstterrassen  lager op de berg. Naast de theeplantage cultiveert men ook kumquat bomen. Wij plukken de kumquats als kleine appelsientjes ( geen mandarijnen)die je met schil en al voor de gezondheid mag opeten. Ons dagelijks fruit is vandaag dus royaal voorzien.

Oh's en wow's zijn niet uit de lucht. Amazing. Betoverend, 

Wij rijden naar "de stenen stad". Een stadje van de Mingtijd ( onze middeleeuwen). Historisch kan men niets bewijzen omdat er geen geschriften zijn achtergelaten.  Maar alles wijst op een adellijke of keizerlijke nederzetting. Huizen met platte stenen zonder enige specie opgebouwd. Adellijke kenmerken in het houtwerk.

Het verhaal gaat dat een keizer afgezet door zijn oom zich met zijn gevolg hier hoog in de bergen in het geheim en verborgen zou teruggetrokken hebben. Historisch is die keizer wel afgezet en men heeft nooit nog iets van hem gehoord. De bouwmethode en de stenen gebruikt uit de nabijgelegen berg doen aan de Inca's denken. Vernuftig.

De stad is ommuurd en de huizen zijn bouwvallig geworden.  (De muren zonder specie staan nog recht) Toch leven er nog mensen armoedig in deze bouwvallen. Hoge tijd voor herstel en gedegen historisch onderzoek.

Wij stoppen onderweg nog voor meer wow's en Oh's. Daar op de berg zijn wij alleen... met ons jodel refrein.

Terug in het overrompelde souvenier- en glitterend toeristenkermisdorp proberen wij ons niet te storen en eten we met stokjes en smaak de " drunken duck". Een hele eend in wijn klaar gemaakt.

Toch ook een mooie pinksterdag, nietwaar.

Gegroet

Joos en Frieda

P.S. Proficiat aan alle club  Brugge supporters. Èèn keer om de vijftien jaar kampioen worden. Ok,het mag,

Wij konden geen grap bedenken over het Gerben Karstensgebergte.