Traag slenteren wij door het park. Mensen kaarten. Mensen dansen ritmisch. Mensen zitten te zitten. Mensen keuvelen. Mensen spelen domino. Easy en rustig. Een groot park. Een kilometer verder ligt de souvenirkermis. Wij genieten van traag. In het  park is een stenen dierentuin. Hier wat spelende aapjes. Daar wat knabbelende konijntjes. Verderop wat knorrende varkens. De pandabeertjes op een rij. Wij slenteren langs een zijarmpje van de Li. De bomen geven verkoeling.

Het marktje waar alleen lokale mensen hun waar aanbieden aan locals is nog authentiek. De groenten zo uit de tuin. Waaiers verdrijven de insecten van het vlees. De eenden liggen geveld met hun poten omhoog, hun kop bungelt naar beneden voor de tafel. De vis wordt ter plekke doodgeslagen. Klinkt allemaal wat vies misschien. Maar is het beter daar wat verder in de kermissouveniermolen?

Het is toch wat spannend om dat machien niet te veel te laten schokken. Wij hebben het snel onder knieën. Wij rijden zwierig in dat mooie landschap vol Karstbergen. Wij kronkelen in grote meanders mee met de Li. Bamboevlotten worden op zijn venetiaans bediend en vervoeren twee genietende mensen. De gekleurde parasol  beschermt hen tegen de zon. De afdaling van de Lesse maar in slow motion. Dit genoegen kost nu al veel geld. Met ons brommertje volgen wij de oever en genieten evenveel van het landschap. Brommen vraagt geen inspanning en je kan alles zonder hijgen bekijken.

Maar wie dacht dat wij lui geworden waren heeft het mis voor. Wij trotseren 850 trappen om bij de Maanheuvel te komen. Boven op een karstberg is door de natuur een cirkel in de rots gemaakt. Een volle maan in berg. Moonhill. Het uitzicht is naar alle kanten schitterend. Wij brommen vrij en vrolijk naar het hotel.

En sluiten af een heerlijke schotel "lemonchicken" in Lucie's restaurant.

Gegroet 

Joos en Frieda

P.S. Onze spektakelman van gisteren en O.S. heet  Zhang Yimou.