|
Wat een boost. Alweer.
Lieve Portasvrienden en nieuwe Portasvrienden J
Nu al kijk ik met een zalig gevoel terug naar
het zoveelste Portasweekend. En ook al was ik mede-organisator; Chrisken heeft
mij onder lichte dwang met wat verslaggeving opgezadeld.
Over de voorbereiding kan ik dit kwijt; we
hebben veel vergaderd tussen onze drukke agendas door, met heerlijke culinaire
ondersteuning. We zijn een aantal keer op stap geweest met evenveel lekkere
ondersteuning. En tot op de laatste dag veranderden we noodgedwongen van
locatie; activiteit; verdeling van slaapplaatsen en meer van dat. Dat heb je als het op wieltjes moet lopen.
Het was een mooi proces. Dank Dirk, Nathalie
en Joris voor de inspiratie, vriendschap en gedrevenheid.
Om startensklaar te geraken hadden we de tijd
niet om nog snel te noteren welk materiaal in welke motorhome werd gedrumd. Temeer omdat we die onverwacht moesten
verplaatsen en onze oriëntatie was verstoord. Wie stond waar.. en wat zat
erin.. En toen propten jullie er alles
bovenop. Ryanairvaliezen, laarzen in alle maten en drank, heel veel drank zo
leek het.
Het was een mooi weerzien. De gezichten van
euforie tot what the fuck .. oooh neeeee waren proportioneel goed verdeeld.
Bij aankomst op de Bosuil waren we even
hulpeloos maar de samenhorigheid van Portas kennende bracht snel rust, sfeer en
gezelligheid. De lieve Turkse vrienden stonden er zowaar met graagte de tafel
voor af (ook een beetje omdat ze er al van 14u zaten..). Ondertussen kon iedereen op zoek naar de ideale
partner/ match. En Dirk matchte en zag dat het goed was. Opstekertje voor
Caroline en Eric.
Wie o wie zal ooit kunnen zeggen dat hij in
den bosuil naar openluchtcinema heeft kunnen kijken. Het hoeft niet altijd
voetbal te zijn. Na een verslaggeving van de voorbereiding en tips begon wat
moest beginnen en herbeginnen en nog en nog. Alles komt terug. Nog voor de film
een 18de keer kon heropstarten waren de weergoden zo trouw aan hun
aangekondigde onverantwoord pijnlijke daling van de temperatuur dat iedereen er
de brui aan gaf. Little miss Sunshine zal een eeuwig mysterie en eeuwig on the
road blijven. Keep her smile for ever in
your mind J
Op zaterdag was het snel duidelijk dat de een
al beter slaapt dan de ander in een motorhome
en ook dat we dit niet aan ons hart laten komen. Lekker stokbrood, goed
sfeertje. Oesterij: here we come. Ook de oud-leden Jan en Guido zijn te gast.
We krijgen een boeiende rondleiding over zwevende bevruchte eitjes en drie en
een half jaar werk vooraleer je die zouterige, korrelige schelp aan je lippen
kan zetten en fffssssluuurp
weg is ie. Slavendrijvers, zij die ze eten.
Onbegrijpelijk, zij die ze niet eten.
Dobberend en gierend van het lachen gillen we
luidkeels laat de zon in je hart compleet naast de tonen van de Nederlandse
versie. Zelfs de gastvrouw kon het niet laten om enkele marjorettenpasjes te
showen en Dany in goede geulen te leiden. Een boottocht om nooit te vergeten.
We bollen richting Veere om gezellig samen een
openluchtpitta te pitten. Jan en Guido mogen terug komen. Lekker, echt lekker.
Het was nodig om hier nog een wandeling aan te breien. Net zoals het nodig was
voor Joris om te gaan liggen.
Ondertussen waren de kaarten geschud om per drie
een menu samen te stellen om het scenario komen eten ten berde te brengen. Er
werd gezwoegd, gevloekt en lekker gekookt. Ik stond versteld over de slurpende
oestereters bij het aperitief, de heerlijke, eerlijke voor- en hoofdgerechten
en de eeuwig veel te gesuikerde desserts wat mij betreft. Voor sfeer en
gezelligheid zat er uiteraard een dikke 10 in.
We gaan de tweede nacht in. Het aantal
slaappillen op deze aardbol is bij deze gereduceerd.
Hoe zou het nog zijn met little miss
Sunshine..? Eet ze nog ijs..? Zijn ze aangekomen? Of is opa gestorven onderweg.
Spreekt haar broer ondertussen terug? En raakt het geschil opgelost tussen
beide ouders omdat lieve dady het maar niet kan waarmaken een groot zakenman te
worden.
Rap rap , haast je, allé we moeten door.
Komaan ! en hupper de pup met zijn allen de tram op. Op tijd. Nee voor tijd. Zoals het Portas betaamt. Een tweede
ontzettend boeiende uiteenzetting wordt ons gepresenteerd in de Jodenwijk van
t STAD. Gevolgd door een heerlijke koosjer maaltijd zonder bloed. Net zoals
wij koosjer zijn, zonder te moeten streven weliswaar.
Nog knabbelend op het dessert spoeden we ons
richting tram motorhome
Saefthinge. Het was toch wel verdronken zeker dat land. Blubberend genieten van
zoveel natuur en kennis van de gids van wie we stiekem de familienaam hebben
ontfutseld al is hij mij nu al ontsnapt.. Moederkoren daarentegen
hoe zou
Portas er met grote pupillen uitzien? Richting Kallo beginnen we reeds te
knabbelen om speeksel aan te maken zodat onze broodjes in een snel tempo verorberd
worden om tijdig op de voorstelling ik ga mij ne motorhome kopen aanwezig te
zijn. Mooier kunnen de toevalligheden in het leven niet zijn. En nu weten we
dat een puntje er snel uit moet en dat dit ook al eens in het toilet van een motorhome kan gebeuren. En dat nutella nooit meer hetzelfde zal smaken.
Aangezien de tent van wat een idyllisch plekje
moest worden maar bij nader inzien een stiekem gedwongen nu hoor je bij het motorhomeclubje 4ever was met ronkende
motoren en boten, sloot iedereen gezellig af in zijn huis op wielen. De een al
wat langer, luider dan de ander. Gezelligheid troef net als in te halen slaap.
Wat de grootste klus van het weekend moest
worden
den opkuis.. werd na een bijzonder lekker ontbijt (dan toch in de tent
van de motorhomerclub) in een mum van
tijd en met de eeuwige glimlach geklaard. Er werd met pis en kak gesold alsof
het een lieve lust was. Alles komt terug.
De laatste rit. Uitladen en wegwezen. Of toch
niet. Nog even biertjes drinken van les Chtis omdat we er misschien heen
gingen maar toch niet. Een mens zou er serieus over nadenken om toch maar een motorhome aan te schaffen. Of samen
eentje, met Portas, om te delen. Net zoals er nu een Portaspicknickbox
beschikbaar staat bij de voorzitter.
Bedankt allen. Fijn
heel fijn dit weekend met
jullie te zijn. Toppers !
Laat alles maar
terugkomen
terugkomen werkw.Uitspraak:
[təˈrʏxkomə(n)] Verbuigingen: kwam terug (verl.tijd enkelv.)
Verbuigingen: is teruggekomen (volt.deelw.) Toon alle vervoegingen
1) weer komen op de plek waar je vandaan bent gekomen Voorbeeld:
`We gaan...
Gevonden
op http://www.woorden.org/woord/terugkomen
En Little miss Sunshine mag dan ook nog eens
komen met haar deus ex machina.
Met nog een bijzondere dank aan Patrick
Decuyper
voor de
warme Bosuil en Pieter Vandecasteele voor het vele uitgeleende
materiaal.
Love you all !
Fabien x
10-06-2016, 13:06 geschreven door zvc portas 
|
