Vanmorgen doe ik een kort wandelingske met X terwijl Th de eerste zon opzoekt aan het zwembad.
Rond 9u30 haal ik la poderosa van stal en gaan we voor een ritje in de bergen, via Finestrat, Relleu, Torre de Manzanas en Benifallim belanden we in Penaguila waar we stoppen voor een foto aan El arco de Santa Lucia, een uitgesleten stuk rots in de vorm van een boog bovenop de bergtoppen die dit dorpje omringen. De arco de Santa Lucia is vooral bekend omdat in de maand december, van de 13de tot 29 ste de ondergaande zon zijn laatste zonnestralen door de boog op een plek in het dorp doet schijnen en men er hier van oudsher al van overtuigd is dat dit de vruchtbaarheid van de vrouwen ten goede komt.
Daarna stoppen we in het enigste cafe dat je hier in de buurt kan vinden en bestel ik een bocadillo de tortilla waar je gemakkelijk met 2 van kunt eten.
We zetten ons tochtje verder via Confrides en Guadelest en stoppen een laatste keer in Bar overdrive alvoor naar huis terug te keren.
Na de siesta kijken we naar de koers en ik ga L ophalen bij Clara die haar van het werk mee terug bracht.
Gisteren zaterdag staken we niet veel uit, cornetto foodshopping, zwemmen en siesta en savonds tijdens de avondwandelign stoppen we bij Ripoll want Th had een hongertje en at er pan con alioli y calamares.
Daarna kijken we nog naar de eerste wedstrijd in de playoffs van het spaanse basket, de kraker tussen real Madrid en Barcelona.
Vrijdag had ik weer harde noten te kraken tijdens de gitaarles, Dario liet me zweten met een grote brok theorieles.
Ook kwam men een doos leveren en X viel achterover toen ze zag dat deze de vorm had van een gitaar maar geen paniek, er zat geen zoveelste gitaar in verborgen maar wel een lichtgewicht koffer om mijn gitaar te vervoeren zonder dat ik me een breuk moet heffen.
Vanochtend gaan we vroeg naar de pueblo want tegen 10 u komt Thys de nieuwe elektrische boiler installeren die ze gisteren al kwamen brengen. Hij valt groter uit dan gedacht maar blijkt toch in de kast te passen waar de oude gasboiler inhing.
Tegen 12 u hebben we terug warm water en kunnen we aan de afwas beginnen; Na de middag steekt er een vervelende noorderwind op met felle rukwinden; Gelukkig is TH dan al terug van zijn fietsbegeleidingstochtje naar Guadelest en hij komt mee naar de laatste km van de koers kijken. Nadat ik L ophaal met de scoot is het tijd voor de siesta en ga ik met X & Th een blokje om.
De ganse dag wordt er op het TV kanaal van Real madrid live uitgezonden, vandaag wordt immers hun nieuwe Galactico voorgesteld nl Hazardino.
Gisterenochtend stap ik binenn bijd e farmacia want L heeft een stevige snotvalling; de ganse dag ligt ze al snurkend te slapen in de zetel in een poging gerecupereerd te geraken tegen de volgende werkdag.
Ik rij om 10 u met la poderosa naar de garage, men rugsteun was binnengekomen en ik laat hem installeren terwijl ik een koffietje drink in bar overdrive.
Bij thuiskomst is Mick samen met Yvonne zijn vrouwtje met de tuinslang hun carport aan het schoon spuiten; Mick was aan het schilderen en zijn ladder was weggegleden waardoor hij samen met zijn verfpot tegen de grond kwakte; buiten pijn aan zijn schouder schijnt de schade mee te vallen.
Nadat ik L heb weggebracht naar het werk meken we ons rugzakje klaar en rond 8u30 vertrek ik met Th naar Santa Pola waar we de boot willen nemen naar het kleine eilandje Tabarca zo een 5 km van de kust gelegen.
We hebben de keuze tussen een snelle maar kleine watertaxi maar onze keuze valt op de grotere catamaran waar je geen kotszakjes voor nodig hebt. Na 15 min varen zien we het eiland en de vele rotskliffen errond al duidelijk liggen; Tabarca is ongeveer 1.8 km lang en het breedste stuk is 400 meter terwijl op sommige plaatsen het amper 50 meter breed is.
Op het deel dichtst bij de kuststreek staan de meeste gebouwen, vroeger was dit deel volledig ommuurd en ook nu kom je binnen via een mooie stenen ingangspoort. De smalle gepalveide steegjes, kleurrijke huisjes, zanderige pleintjes hebben direkt mijn hart gestolen en de rust die je hier overvalt is zalig. Er rijden hier immers geen autos en enkel de meeuwen zorgen voor gekrijs. De enige aanwezige politieagent heef een elektrisch autootje en voor het ransport van de etenswaren en afvalcontainers worden elektrische karretjes gebruikt.
Er zijn leuke restaurantjes en souvenirwinkeltjes en een grote stenen kerk en we wandelen door de steegjes en op de overgebleven stadsmuren. Ik kreeg even zin om een strooien hoed te kopen maar kan mij op tijd inhouden. Via de grootste baai in het midden van het eiland waar je strandstoelen kan huren gaan we naar de grootste gedeelte dat een beschermd natuurgebied is; Hier staat enkel een verdedigingstoren van een vroeger fort en wat verder een vuurtoren; Helemaal op het einde staat nog een ommuurd gebouw, het blijkt het kerkhof te zijn en er is nog veel plaats vrij zo te zien, niet zo verwonderlijk als je weet dat er maar 50 vaste bewoners op het eiland zijn.
Vroeger was het hier een schuilplaats voor piraten, later werd het ook nog als gevangenis gebruikt nadien waren het vooral vissers die zich hier kwamen vestigen. De meest gekende traditionele schotel die je hier kan eten is dan ook de Caldero de Tabarca, een soort stoofpotje van vis, aardappelen, tomaten etc gecombineerd met rijst; de prijzen zijn hier wel aan de stevige kant nl 22 pp voor deze lekkernij die je enkel per 2 personen kan bestellen. Maar omdat Th zijn eetlust nog niet op punt staat houden we het bij een drankje met tapa bij restaurante Ramos en besluiten de laatste boot voor voor de siesta begint terug te nemen.
