Op deze blog worden mijn wandelavonturen beschreven
Over mijzelf
Ik ben Vandevoorde Dorine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam doortje.
Ik ben een vrouw en woon in Lauwe (België) en mijn beroep is weefselcontroleuse.
Ik ben geboren op 20/10/1963 en ben nu dus 60 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: sport in het algemeen.
Vandaag gingen we wandelen in Kruiseke waar de Wervikse wandelclub er hun Herfsttocht hielden. Kruiseke, het levenslustig Werviks gehucht dat destijds haar oorsprong vond tijdens de eerste geloofsboden, vormt nu de uitvalbasis van de herfsttocht. De start was vanuit de wijk Hoogland. Langs landelijke en rustige wegen in herfsttooi gaat de 6km de richting van de 'Hooghen Bossen', zoals de naam laat vermoeden, het hoogste gedeelte van Wervik. De andere afstanden stappen resoluut richting Geluveld. De 2 grootste afstanden gaan via een ommetje naar Geluveld, de overige via de glooiïngen van Nieuw Kruiseke en de Everzwijnhoek naar Zandvoorde, waar we in het enige retro feestzaaltje mogen rusten.
Hier de kerk van Zandvoorde. In het zog van de Sint Bartholeumkerk komen we na de rust het dorp terug uit, de wegwijzers geven Gasthuisbossen aan. We kregen mooie vergezichten
De Gasthuisbossen bestaan uit 8 verschillende domeinen verspreid over Zillebeke, Zandvoorde en Wijtschate. Tijdens de middeleeuwen waren ze eigendom van de Ieperse Godshuizen en Gasthuizen, in feite de voorloper van het huidige OCMW. Eind 1996 werd 200ha bos voor 99 jaar in erfpacht genomen door de provincie, zodat de bossen werden opengesteld voor het publiek. De wandelaars maakten er een hele mooie lus doorheen deze prachtige domeinen. met een heerlijk winterzonnetje kon de pret niet op. Af en toe door een weide.
Mooie kleurschakering
Het was genieten.
Terug het dorp in zicht. Na een tweede rust in Zandvoorde stappen we verder langsheen het Zandvoorde Britisch Cemetery, één der zovele Britse militaire begraafplaatsen die de streek rijk is. Een laatste maal genieten we van de pracht van enkele heerlijke zichten op de Leievallei en leiden enkele wegen van het plaatselijke provinciale Kruisekewandelpad de terugweg in.
Hier kregen we nog een versnapering, aangeboden door de Wandelclub uit Wervik.
deze blog heeft zijn limiet gehaald, ik kan geen berichten meer plaatsen. Ondertussen heb ik een nieuwe blog aangemaakt om mijn wandelingen verder te kunnen maken.
Deze maal een kleine verplaatsing, we gingen wandelen in Wevelgem waar de wandelclub uit Moorsele er hun Halfoogsttocht hielden. De start was vanuit de St Theresiazaal aan de gelijknamige kerk te Wevelgem.We hadden afgesproken met een lid van de plaatselijke wandelclub. We waren wat vroeg, maar dronken eerst nog een kop koffie alvorens we begonnen met de wandeling. De wandelaars konden kiezen uit een 6tal afstanden.
Dé ideale afsluiter van de Kortrijkse Congé ! Geniet van de Golden River en omgeving.
Nieuw parcours: via Leiepad naar 't Eiland & jachthaven Menen, Diefhondbos, streepje Frankrijk en de Barakken.
Zicht op Menen via het jaagpad
We volgden een tijdje de Golden river.
Enkele zichten Dit plakaatje behoort tot het verleden Door het Diefhondbos
Aangekomen bij de rust in het VTI Menen. Hier maakten we een lus richting Frankrijk
Zicht op de plezierhaven
Hier zijn we belandt op het eilandje
We begeven ons op Franse bodem(Halluin) We gingen richting Bousbeque
terug naar België Hier zijn we terug bij onze rustpost, na iets te heben gedronken stapten we verder .
Hier gingen we door het Reutelbospad
Vervolgens door het Serge Bertenpark om dan aan te komen bij onze laatste controle. Onze laatste rust voor vandaag.
Na deze rust te hebben verlaten moesten we nog een kleine 4km stappen tot de eindbestemming, deze was via enkele verharde wegen en wat veldwegels.
Vandaag gaan we wandelen bij de wandelclub uit Oudenaarde Hanske de Krijger.Vandaag is het de Ronde van Vlaanderen voor de wandelaars. De afstanden 21 en 27km werden met een bus gebracht tot Kerkhove, waar voor hen de start begon. De afstanden zijn wel een km of 4 langer dan op het bord. Kerkhove is de enige West Vlaamse gemeente waar de wielerronde nog voorbij komt. Na een 4tal km bereikten we de Oude Kwaremont waar we onze eerste rust hadden. Daar moesten we een lus maken van 6,5km.Deze lus ging door het mooie Kluisbos tot aan de Vierschaar en dan terug naar de Oude Kwaremont, we komen voorbij het monument van Karel van Wijnendaele, de stichter van de wielerronde. Op de weg: de namen van de winnaars van Vlaanderens mooiste.Eenmaal terug aan de rustpost dronken we wat en vervolgens gingen we verder naar de volgende rust, zo'n 7,6km verder te Melden.Na gaan we richting de patersberg, een niet te onderschatten bult, daarna dalend over gemakkelijke begaanbare wegen naar Melden. Enkel op het laatst nog enkele graswegels.
Goed uitgerust kunnen we nu de beklimming aanvatten van de reus van Melden, de Koppenberg! Elk op eigen tempo natuurlijk. Eenmaal boven gaat het opnieuw naar beneden en gaan we door het bos. Wat verder komen de wandelaars van de 17km bij ons, en wandelen we naar de rustpost te Leupegem. Vanaf nu is het resterende deel helemaal vlak. We wandelen namelijk langs de Schelde, wandelen door Paemele en de daaraan verbonden Abdij Maagdendale, en steken de hefbrug over. Hier komen alle afstanden terug samen. We gaan langs de Grote Markt en door het centrum van de stad. Achter het station vinden we nog een laatste paadje en dan is het voorbij. We hebben een hele mooie tocht gehad. Geniet even mee van de foto's.
Vanaf hier moesten deze afstanden starten We kregen prachtige zichten
Hier krijgen we al een zicht op de Kwaremont(kerkje)
Aangekomen bij de rust, hier maakten we een hele mooie lus. Op weg naar het Kluisbos.
Kwam even gedag zeggen
Hele mooie zichten.
We begonnen aan de afdaling in het Kluisbos aan de Vierschaar.
Op de terugweg naar de Oude Kwaremont. Na de Kwaremont gingen we nu op zoek naar de patersberg via enkele mooie paadjes.
Tijdens onze wandeling was er ook een wedstrijd voor mountainbikers die we geregeld op onze weg tegen kwamen.
Hier beginnen we aan de beklimming.
Hele mooie zichten Nu op weg naar de volgende rust in Melden.
Hier zijn we dan aangekomen in Melden bij onze rustpost. Tijd om de maag wat te versterken, want we moeten daarna de Koppenberg op.
Na de Koppenberg te hebben beklommen zijn we nu op weg naar het bos van de Koppenberg.
Dit is een mooi stukje natuur
Via nog enkele mooie onverharde paden bereikten we Leupegem waar onze laatste rust was. Het laatste gedeelte van deze wandeling was vlak en stapten richting centrum
Over de Grote Markt met zijn mooi stadhuis.
Het laatste stukje natuur van deze wandeling.
Terug van weg geweest, we zijn weer aan de startzaal. Het was een hele mooie tocht.
Vandaag, op de nationale feestdag zijn we naar Krombeke gereden waar de plaatselijke wandelclub de Witsoonestappers er hun jaarlijkse Witsoonetocht hielden. De start was vanuit het OC de Bampoele. Krombeke is een dorpje en deelgemeente van de stad Poperinge. Het ligt ten noorden van Poperinge centrum en telt ruim 700 inwoners. De patroonheilige van Krombeke is Sint Blasius. Witsoonestapper verwijst naar ridder Cornelius Witsoone die volgens de legende ooit verdwaalde in de uitgestrekte bossen rond Krombeke. Na 72 uur rondzwerven en de uitputting nabij hoorde hij plots de Angelusklokken luiden. Hij ging af op het geluid en kwam uiteindelijk in het dorp terecht. Uit dankbaarheid schonk hij de armen van het dorp 72ellen lijnwaad en liet de klokken elke avond evenveel keer luiden als het aantal uren dat hij rondgedwaald had. Tot op heden houden iedere avond, 's winters om 18u en 's zomers om 20u, 72 doolklokjes de herinnering aan ridder Witsoone levendig. Alles in Krombeke draait rond Witsoone. Vandaag op de wandeling is de hoofdrustpost opnieuw de Hondenschool langs de Bankelindestraat. Al de afstanden gaan naar ginder, de grotere trekken dan verder richting de wijk 't Vogeltje en keren later terug naar de Hondenschool. Er wordt voornamelijk gewandeld in de bosrijke omgeving van de militaire begraafplaats Dozinghem met het Bardelenbos en Canadabos, rond de abdij van Westvleteren en het prachtig domein van de Lovie. Geniet even mee van de mooie foto's.
het parcours
De Sint Blasiuskerk van Krombeke is sinds 1939 beschermd. Het is een driehoekige laat-gotische hallenkerk, waarvan de oostpartij met koor en kapellen vroeg- 15°eeuws zijn en de vieringtoren 16°eeuws. De onderbouw van noord-, zuid- en westgevel bestaat geheel of gedeeltelijk uit bergstenen metselwerk. De kerk werd in 1731 voor een groot deel en in 1971-1973 volledig gerestaureerd. De legende over ridder Cornelius Witsoone. De lucht was niet helemaal zuiver, doch het was aangenaam wandelweer. We kregen regelmatig wat mooie vergezichten.
Hier vindt je nog enkele oude wegwijzers. De grot van Westvleteren
We zijn reeds dicht bij de paters van Westvleteren
hier enkele mooie zonnebloemen bij een hoppeplantage.
We passeerden langs het domein van de Lovie, na de volgende rust gaan we dan door het domein. De hoofdingang van dit domein. Uitverkoop bij Willy Naessens? Rust op de wijk 't Vogeltje.
Hier het kasteel op het domein de Lovie.
Heel mooi om er eens door te wandelen. Met dank aan de wandelclub.
We verlieten het domein en begaven ons richting Bardelenbos.
Vandaag gingen we wandelen in Vlaams Brabant, richting Overijse, waar de wandelclub de Ijsetrippers er hun jaarlijkse Bosuiltocht geven. De start was vanuit het CC de Bosuil te Jezus Eik. Jezus Eik (Notre-Dame-au-Bois in het frans) is een gehucht in Vlaams Brabant. Het ligt in de gemeente Overijse, zo'n 4,5km ten noordwesten van het centrum van Overijse, aan de rand van het Zoniënwoud, op de grens met Tervuren en de Brusselse gemeente Oudergem. Het gebied lag vroeger volledig in het Zoniënwoud, dat hier werd doorsneden door de steenweg Brussel naar Waver. Hier stond een eik, die al verschillende keren door de bliksem was geraakt. Om onheil en de duivel af te wenden spijkerde men een kruisbeeld aan deze duivelseik. De rand van het Zoniënwoud werd teruggedrongen, waardoor Jezus Eik aan de bosrand kwam te liggen. In de loop van de 20°eeuw werd in het gebied tussen Jezus Eik en Overijse nieuwe woonwijken aangelegd, waardoor het gehucht vergroeide met de rest van Overijse.
De wandelaars konden kiezen uit een 5tal afstanden, het was een lussen wandeling, men kwam telkens terug in het CC. De parcours waren bijna volledig door het bos.
Geniet even mee van de mooie beelden.
De startzaal : het CC De Bosuil De verschillende lussen Afstandstabel Na de start vertrokken we direct richting bos.
Het was heel rustig om er door te wandelen.
We genoten met volle teugen.
Ook waren we goed beschermd tegen de zon.
heel veel afwisseling tijdens deze wandeling.
Ook af en toe een klimmetje.
Regelmatig zagen we de vliegtuigen landen. Hier via een tunnel onder de autostrade.
Heeerlijk!!!
Een knuppelpad
Deze zat rustig op zijn takje Zicht op de E411(rustig op de weg) De bekendste dreef van het Brusselse. Zicht op de kerk van Jezus Eik.
Het was een hele mooie en aangename wandeling aan de rand van onze hoofdstad. Een aanrader!
Vandaag moest ik niet ver gaan om te wandelen, er was een wandeling bij ons in Lauwe. De start was terug vanuit de Gemeenteschool "De Wonderwijzer". Normaal ging ik voor de grootste afstand van 30km, maar voelde mij niet kiplekker, en besloot dan maar 12km te wandelen. Alle afstanden wandelen via de dorpskern naar de Golden River, waar we de kabbelende Leie ontmoeten. Voorbij de paardenmanege verlaten de 4en de 7km de andere afstanden. Na deze splitsing stappen de andere afstanden richting Rekkem, waar de rust wordt genomen.
De startzaal
Op weg naar de Golden River Zicht op Lauwe aan de Leie
Hier zijn we aangekomen in zaal Barthel te Rekkem. Na deze rust maakt de 30km hier een lus, de rest gaat dan samen richting LAR. Aan de Kloosterhoek verlaat de 12km de andere afstanden. Via enkele doorsteekjes en rustige wegen bereiken we terug de startzaal.
Rustige wandeling onder een loodzware blauwe hemel.
Op de laatste dag van juni gaan we wandelen in Avelgem om er deel te nemen aan de Guldensporentochten, een organisatie van de wandelclub de Waterhoekstappers uit Heestert. De temperatuur zou vandaag oplopen tot 30°. De parcoursmeester Ludwig had vandaag gezorgd voor maar liefst 10 verschillende afstanden gaande van 4km tot 60km. Wij kozen voor de 30km(31.2)
We vertrokken vanuit de sporthal richting de sportvelden. Via het geboortebos, stap je over de Rijt. Deze werd uitgegraven om het overtollige water van de Scheldemeersen beter te laten afvloeien.
Ons parcours voor deze wandeling.
Vertrek vanuit de sporthal. Alle afstanden gaan via de sportvelden. Langs de oude spoorwegbedding stap je tot aan en over de Ijzerwegbrug.
Hier zijn we al in de Provincie Henegouwen. Een stijgende grasweg brengt ons op de flanken van de Mont de l'Enclus, waar men een prachtig uitzicht heeft over de Scheldevallei.
Veldwegen en het nieuw aangelegd fietspad brengt ons naar de 1° rustpost in Ruien.
hier zijn we dan aangekomen aan de voetbalkantine in Ruien. Na iets te hebben gedronken moeten we hier een mooie lus maken samen met de andere grote afstanden. Talrijke stapwegels laten ons kennis maken met het dorp Ruien. We wandelen voorbij de grot OLV van Lourdes. Deze is opgericht door de kerkfabriek in 1937, ter gelegenheid van het 25jarig bestaan van de Boerinnenbond.
Een licht oplopend bospad laat de wandelaar genieten van het 300ha grote Kluisbos met zijn Liefdesbron. Een aaneenschakeling van trage wegen komen we zo terug aan de voetbalkantine waar we voor de 2°maal aankomen. Geniet even mee van de mooie natuur.
Na de rust stappen we nu samen met de andere grote afstanden richting Kwaremont via rustige wegen. Aan de splitsing verlaten we de grotere afstanden, en wandelen we via een nijdig klimmetje naar de rustpost op de Kwaremont. Zicht op Ruien.
Heel veel variatie tijdens deze wandeling.
Hier het nijdig klimmetje naar de Kwaremont.
Hier zijn we dan aangekomen bij de B&B waar onze rust was voorzien. Vervolgens stappen we via veldwegels en het jaagpad van de Schelde over de mooie bebloemde brug West-Vlaanderen binnen. Nog een zicht op de kerk van de Kwaremont.
We stappen de brug over en zijn terug in onze provincie. Zicht op de kerk van Waarmaarde waar onze laatste rustpost is voorzien. In Kerkhove wandelen we via de jachthaven "Kloron" en een mooi graspad richting Waarmaarde.
Hier zijn we aangekomen aan het Archeologisch museum van Waarmaarde waar de rustpost is. We verlaten Waarmaarde en stappen op een graspad langs een oude Scheldearm
en via enkele mooie veldwegels naar het einde. Zicht op Avelgem
Nog een drukke weg dwarsen om dan Rugge te bereiken. We volgen de Ruggekouterweg, een mooi voorbeeld van wat een trage weg betekenen kan, een rustige en veilige verbinding tussen Rugge en Avelgem.
Het laatste stuk verloopt via graspaden tot aan de oude spoorweg om zo de startzaal te bereiken. Wederom een zalige wandeling. Ondertussen was het stilaan bloedheet geworden. Gelukkig konden we wat verfrissing gebruiken.
Vandaag gingen we wandelen naar Gijzelbrechtegem, waar de wandelclub "De textieltrekkers" uit Vichte er hun weektocht gaven. de start was vanuit het OC De Kleine Kluis. We waren nogal vroeg er naar toe gereden, daar er niet veel parking is. Gijzelbrechtegem is een klein dorpje in de provincie West Vlaanderen en een deelgemeente van Anzegem. In de volksmond wordt van Grijsloke gesproken. De dorpskern van het klein plaatsje is quasi vergroeid met de bebouwing rond de stationsbuurt van de hoofdgemeente Anzegem. Gijzelbrechtegem is slechts 0.78km² groot en telt 800 inwoners. Bezienswaardigheid is de Sint Mattheüskerk die op een heuvel staat en tijdens de wandeling veel te zien was. De wandelaars konden uit een 5tal afstanden kiezen: van 6km tot een 24km. Wij kozen voor de langste afstand.
Zicht op de Sint-Mattheüskerk De startzaal Het parcours van de 18 en 24km was hetzelfde tot we terug aan de startzaal kwamen, daar moest de 24km nog een lus maken van een 7tal km. Afstandstabel. We waren vertrokken , de zon was er al vroeg bij. Nog eens een zicht op de kerk, die we vele malen zullen zien.
Dankzij een blauwe hemel kwamen de vergezichten optimaal tot hun recht. Dit was echt genieten. Hier een zicht op een andere deelgemeente van Anzegem, nl: Kaster.
Vanaf de 12km ging de tocht via Broek en Merkegemhoek, hoofdzakelijk in dalende lijn naar domein Ghellinck, waar na een 6.6km een rustpost voorzien is. We kregen heel veel afwisseling tijdens het stappen. Hier stapten we op het jaagpad langs de Schelde.
Een kijkje op het domein Ghellinck. Het domein de Ghellinck is een kasteeldomein in de gemeente Elsegem, thans een deelgemeente van de Oost-Vlaamse Wortegem-Petegem. Het kasteel brandde af in 1973, maar het domein zelf kreeg later een openbare functie. In 1975 werd het 28ha grote goed aangekocht door de gemeente Wortegem-Petegem. Het kreeg een openbare functie en het koetshuis, stallingen en bibliotheek werden decennia later grondig gerestaureerd. De ondertussen al bouwvallige bijgebouwen gingen aan hun functie vorbij en hadden bovendien tijdens de beide wereldoorlogen veel schade opgelopen. De restauratie kostte 2,75miljoen en was volledig afgewerkt in 2011. De 18 en 24km moesten hier in het domein een mooie lus maken via de Schelde en de oude Scheldearm richting de Golfclub en de Scheldehoek terug naar het domein de Ghellinck.
Hier vertrokken we door het domein voor de extra lus die we maakten.
Eénmaal uit het domein volgden we een stukje de Schelde. Hier een zicht op de mooie golfclub.
Mooie vergezichten
Terug aangekomen op het domein aan de rustpost. Na iets te hebben gedronken stapten we terug richting startzaal.
Hier verlieten we definitief het domein.
Via enkele mooie paden en autoluwe wegen wandelden we richting Gijzelbrechtegem.
Nog even genieten van de licht golvende omgeving.
Aangekomen aan de startzaal, nu nog een lus maken van een 7tal km. het was een pittige lus die we deden.
We kregen ook veel natuur We stapten richting Bouvelosbos Het Bouvelosbos is een natuurgebied in Oost-Vlaanderen aan de rand van de Vlaamse Ardennen in Wortegem-Petegem. Het bos maakt deel uit van het Vlaams Ecologisch Netwerk en is Europees beschermd als onderdeel van Natura-2000-gebied. Het is voornamelijk een beukenbos dat niet vrij toegankelijk is(privédomein). De wandelclub heeft er voor gezorgd dat de wandelaars er vandaag mochten in wandelen. In het bos bloeien onder andere wilde hyacinten, boswederik,eenbes bosanemoon en dalkruid. Er leeft bosmier, eikelmuis en hazelworm.
Nog een laatste zicht op deze mooie omgeving en wat later komen we terug aan de startzaal.
Hier terug aan de kerk, het OC ligt vlak naast deze kerk. Het was een hele mooie tocht en het weer was uitmuntend. Het begon zelfs een beetje te warm te komen.
We gingen wandelen in Ronse bij de wandelclub de Chatons. Ronse is een stad en faciliteitengemeente in Oost-Vlaanderen. De stad telt ruim 26000 inwoners. Sint Hermes is haar patroonheilige. Ronse is gelegen in het Zuid-Vlaamse Heuvelland of de zogenaamde Vlaamse Ardennen. De schrijver Omer Wattez noemde Ronse ook wel "de Koningin der Vlaamse Ardennen", omwille van de ligging en de groene omgeving.
De start was vanuit de parochiezaal De Spil. Er was al aardig wat volk op de been. Het beloofde een mooie tocht te worden, volgens het parcours was het Muziekbos de leidraad in deze tocht. Na de inschrijving begonnen we aan de tocht. Via enkele trage wegen en rustige paden stapten we richting Louise Marie met eerst een kleine kennismaking door een klein deeltje van het Muziekbos.
De afstandstabel Bij de start van de wandeling was er nog geen sprake van de eerste zonnestralen. We kregen wel enkele mooie vergezichten.
Hier zijn we op weg naar het Muziekbos. De zon was nog altijd niet van dienst, ondertussen hadden we al wat klimwerk gekregen.
Heel veel onverharde wegen tijdens het eerste gedeelte.
Het Muziekbos met het aangrenzende Sint Pietersbos is een natuurgebied in de Vlaamse Ardennen in Zuid Oost-Vlaanderen. Het bosgebied is 107 ha groot en bestaat uit het 52ha grote Muziekbos en het 57ha grote Sint Pietersbos. het gebied ligt op het grondgebied van de gemeente Ronse. Het domeinbos wordt beheerd door de Vlaamse overheidsdienst Agentschap voor bos en natuur. Het bos is erkend als Europees Natura-2000-gebied. Mooie en heel rustig om er door te wandelen.
Regelmatig wat klim-en daalwerk.
Hier zijn we dan aangekomen in de Louise-Marie(niet het liedje) waar we een centrale rustpost hadden. Hier deden we een mooie lus van 8.5km. Hier zien we de achterkant van OLV van La Salettekerk. Louise Marie is een klein dorpje, was nooit een zelfstandige gemeente maar een gehucht in een andere gemeente.Louise Marie ligt voor het grootste gedeelte op het grondgebied van Etikhove, een deelgemeente van Maarkedal. Het gehucht werd in 1850 gesticht en vernoemd naar de eerste koningin der Belgen, die als Louise Marie bekend stond. Hier het Sint Leonardus instituut. Dit is een woonzorgcentrum dat plaats biedt aan 47 ouderen en dat beschikt over een erkenning als rust en verzorgingstehuis. Sint leonard huisvest zowel semi-valide als zwaar zorghoevende ouderen. Ook ouderen met dementie kunnen terecht in Sint Leonard, voor zover zij geen wegloopgedrag of storend gedrag naar medebewoners vertonen. Na de rust in Louise Marie begonnen we aan het volgende gedeelte van deze tocht. Een lus van 8.5km overwegend door het Muziek en Sint Pietersbos. Ook nu kregen we veel vergezichten.
De zon liet het afweten, maar het was toch goed wandelweer. Regelmatig wat hindernissen tijdens deze doortocht. Het Muziekbos en het Sint Pietersbos liggen op en rond de flank van de getuigenheuvel Muziekberg(150m). De naam Muziekbos heeft oorspronkelijk niks met muziek te maken. De MUZ in het woord Muziekbos verwijst wel naar het Keltische "moeras"- een drassig lapje grond gelegen tussen watertjes. Het Muziekbos ligt in het erg reliëfrijke landschap van de Vlaamse Ardennen, met steile valleiwanden,glooiende heuvels en diep ingesneden dalen.
Na de tweede doortocht op de Louise Marie wandelen we nu terug richting startzaal. Ook hier stappen we veel door het groen.
We naderen nu stilaan Ronse.
Nog een laatste paadje en we zijn terug aan de zaal. Het was een hele mooie wandeling, meer dan 2000 mensen hebben deze tocht gedaan.
Ik ben Vanden Broucke Jean Pierre, en gebruik soms ook wel de schuilnaam jipie.
Ik ben een man en woon in Lauwe (België) en mijn beroep is gestopt met werken,.
Ik ben geboren op 21/12/1954 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen, tuinieren, fotografie.
ben aangesloten bij wandelclub de 12uren van Lauwe.
