er is sinds vannacht
een vreemd vocht in my
dat my doet terugreizen naar
een door warme zeeën omgorde sprei
waar ik nooit eerder was
maar jou opeens
voor de eerste keer zie...
jouw gekke manieren,
dat alles is nieuw
en zalig,
hier tezamen
met de zon op onze schouders.
iemand legt zyn hand op my,
ik hurk my neer
tussen gele vlinders.
dan voel ik dat ik heb geweend
en vallen de vensterluiken
weer dicht vanmorgen.
17-10-2007 om 01:33
geschreven door vitalski 
|
