13 jaar is jou grote zus 12 maanden in een jaar 11 uren vliegen wij naar jou land 10 vingertjes en teentjes 9 beren zullen in jouw bedje parkeren 8 jaren hebben wij naar jou verlangt 7 is het nummer van ons huis 6 handen om je te dragen 5 uren tijdsverschil 4 stoelen bezet aan onze tafel 3 is voorgoed verleden tijd 2 oogjes o zo groot 1 seconde hadden wij nodig en je was voorgoed in ons hart geborgen.
Hoe trots zijn wij nu met jou, ons lief kindje, ons prinsesje een juweel, een wonderkind
Papa, mama, Lisa en jij completer kan het niet zijn
Wij willen zijn; jouw bank, jouw stoel jouw schommel en jouw paard maar ook jou stootblok, luisterend oor en toeverlaat
Met een lach en een traan hebben wij naar jou uitgekeken maar nu schreeuwen wij het uit "Welkom lieve spruit!"
Stel je even voor..... dat we de wereld herleiden tot een dorp van 1000 personen. Wat blijkt? Allerlei scheve verhoudingen worden duidelijk, onrechtvaardige situaties kunnen meteen worden voorgesteld. Wanneer een wereld een dorp was met 1000 inwoners, zouden er 700 inwoners niet kunnen lezen of schrijven, 600 inwoners leven in krottenwijken of in mensonwaardige omstandigheden. Wanneer de wereld een dorp was met 1000 inwoners, dan zou de helft van het inkomen bij 60 mensen terechtkomen. De andere helft zou moeten worden verdeeld over de 940 andere inwoners. Wanneer de wereld een dorp was met 1000 inwoners, zouden er 700 niet-blanken wonen en 300 blanken. De helft van de mensen ondervoed. Ons dorp, wereldwijd, en de verdeling van de bevolking. Wat een uitdaging, om vanuit zoveel verschillende achtergronden elkaar te vinden! Wat een mogelijkheid tot uitwisseling, tot onderlinge verrijking. Maar ook: wat een noodzaak om een groot aantal toestanden te veranderen. Stel je even voor dat onze wereld een dorp is. Wie zijn wij dan? En welke rol zou jij spelen?
Een klein meisje zette een grote stap van hier af gaan wij samen herboren proeven van het leven. Een klein meisje een groot wonder zo gewenst zo welkom.
Waar je naar uitkijkt zal wel komen, achter de heuvels en de bomen groen van hoop blijft het nog eventjes verborgen je krijgt het morgen morgen zal wat gisteren niet kon misschien tot bloei gaan komen. Mensen dromen komen langzaam uit. Hopen is een stap vooruit.
Jouw wereld en de onze openen grenzen van land naar land van hart naar hart herboren worden wij in een wereld van grenzeloze liefde.
We scheuren je niet los, jouw prachtig land zal altijd bij ons horen en steeds weer voelen wij de liefde voor de moeder hier in Sri Lanka uit wie je bent geboren.
Zolang de aarde kinderen geeft die morgen moeten sterven teveel zijn in hun eigen land zullen zij hun namen kerven in het hart van een vreemde een laatste uitgestrekte hand.
Kinderen zijn bestemd voor het geluk. Maar hoe zullen ze opgroeien tot gelukkige mensen wanneer ze geen blijde jeugd hebben gekend? Ze zullen pas tederheid verwerven wanneer ze zelf tederheid hebben ondervonden. Wat nog niet wil zeggen dat tederheid synoniem zou wezen van zwakheid of toegeeflijkheid. Elke opvoeding immers die haar naam verdient, hoort evenzeer een opvoeding te zijn tot de realiteit van het leven met al de verplichtingen die dat leven zal meebrengen.
Ouder zijn wordt niet bepaald door hoe het kind gemaakt werd of ter wereld kwam. Ouder zijn heeft alleen maar te maken met een kind in je armen een kind waarvan je houdt, een kind waarvoor je wilt zorgen. Ouder zijn ben je in het hart!!
Vihara - Latha - Lisa
ons pareltje uit het Verre Oosten Een ver land,
een klein mens,
een huis vol liefde,
een grote wens.
23-11-2008
vertrek en aankomst
Eindelijk de lang verwachte dag, na een korte nacht zijn we om 08u30 vertrokken met de wagen naar Parijs, maar wat een weertje!! Hier in België waren ze daar blijkbaar niet op voorbereidt. Ruim op tijd aangekomen in Parijs waar we afscheid hebben genomen van Lisatje en Geert, eerste emotioneel moment, althans voor mij, zijn we vlot door de controle posten gepasseerd, we vreesden voor onze bagage omdat we wat overgewicht meehadden. Omstreeks 13u45 vertrokken met air lanka richting Colombo, 10 uur later, na een goede maar vermoeiende vlucht aangekomen op de luchthaven te Colombo; 04u30 lokale tijd en 24°, waar een breedlachende Sunil ons stond op te wachten. Sunil zal ons de rest van ons verblijf hier in Sri Lanka begeleiden en door gans de mallemolen van paperassen loodsen. Super!! Aangekomen in ons hotel na een tussenstop bij Sunil thuis - waar we al papieren voor de rechtbank moesten ondertekenen - konden we eindelijk wat op ons bed uitrusten..... anderhalf uur later om 10 uur hadden we terug een afspraak met Sunil om naar het weeshuis waar Vihara samen met de mama verblijft, te gaan.......
Reacties op bericht (7)
01-12-2008
Vol spanning
Goeie morgen Els en Kris en Vihara,
Hoe gaat het met jullie? Wij zitten hier vol spanning te wachten op jullie komst en/of nieuws vanuit Sri Lanka. Vlot het een beetje met al die papieren? Vihara zal wel geluk hebben om in zo'n warm nestje terecht te zijn gekomen. Duffel haar maar warmpjes in want hier is het koud.; Haar maxi -cosi staat haar al op te wachten... Zorg goed voor elkaar en tot binnenkort... Groetjes Sabine en kids
01-12-2008 om 09:14
geschreven door sabine Bara
28-11-2008
Ok wij....
Volgen jullie verhalen op de voet.... Ik kan al bijna niet meer wachten tot wij aan de beurt zijn.... Enorm spannend allemaal. Eindelijk is het dan zover!
Groetjes, Annelies en Jo
28-11-2008 om 12:28
geschreven door Annelies en Jo
27-11-2008
nieuw buurmeisje
Hélaba Els en Kris,
Van dichtbij en toch heel ver hebben we gezien hoe jullie verlangden naar nog een kindje. Ik ben blij dat jullie wens eindelijk in vervulling gaat. Wij kunnen het ons niet inleven hoe het voelen is in zo'n situatie en na wat jullie meemaakten de voorbije jaren. We zijn ook allemaal zo hard bezig ons eigen kruis te dragen dat we vaak ook niet stil staan bij die van een ander. (of durven stilstaan) Ik kreeg oprecht kippenvel toen Kris me het goede nieuws van Vihara kwam vertellen. Ik hoop dat jullie je heel snel hechten aan elkaar, dat al het papierwerk vlekkeloos verloopt, jullie heel snel Vihara haar nieuwe thuis kunnen tonen. Het is heel fijn te zien hoe jullie met alles zo bewust omgaan, het is een langere verwachting dan de normale 9-maanden zwangerschap, Vihara zal zich vast super gewenst voelen.
Gisteren keek ik samen met Simon naar jullie blog en hij zei me: "ik ga zorgen voor mijn nieuw buurmeisje"
Geniet maar vast van ieder moment samen, steek wat op van de cultuur zodat je later veel aan Vihara kan vertellen. Ik ga in ieder geval jullie blog blijven volgen!
Vele groeten,
Alain, Els, Michiel, Nele en Simon
27-11-2008 om 11:40
geschreven door Els
25-11-2008
Een fijn verblijf, geniet van elk moment!!
Hallo Kris & Els,
Het is fijn om al iets te horen, dat jullie goed toegekomen zijn na zo'n lange reis. Geniet van ieder moment want de tijd gaat vlug. Wij wensen jullie het allerbeste toe, de leuke en misshn emotionele ontmoeting met jullie kleine spruit Vihara en cultuur en de mensen rond jullie en de omgeving in Sri-Lanka . We leven met jullie mee ik en men kindern, ze volgen het ook wat op , ik vertel het dan door aan Jimmy en Nick en laten zien en Mike kijkt naar jullie site op zn Kot. Tot nog eens!!
Groetjes Dorine, Mike Jimmy en Nick
25-11-2008 om 21:36
geschreven door Dorine,Kinderen
I love you
Dag mama en papa,
Na lang wachten mochten jullie eindelijk naar Sri-Lanka, nu jullie eindelijk in Sri-Lanka zijn hoop ik dat alles goed zal verlopen. Zodanig dat jullie heel goed weer terug aankomen in België, maar dan met eentje meer ; VIHARA :)
Hier is alles goed.
velu groetjes van 'je kienje' x
25-11-2008 om 21:10
geschreven door Lisa
Een grote stap gezet
Dag Els en Kris
Een spannende, verwachtingsvolle reis. Nu te hopen dat alles vlotjes verloopt wat betreft de papperassen, gelukkig is er iemand die jullie begeleidt. Probeer toch een beetje te genieten van het land, omgeving en mensen. Ik wens julie zeker al een warme ontmoeting toe met de kleine schat Vihara. We volgen jullie en wachten in spanning op het verdere verloop.
Groetjes uit het koude LEKE
25-11-2008 om 20:51
geschreven door M.Roos
Laat de emoties maar komen...
Dag Els en Kris, We hopen dat jullie nu eindelijk al verenigd zijn met Vihara. Ik hoop dat ze heel vlug bij jullie mag blijven, want het steeds weer weggaan van het weeshuis en achterlaten vond ik het ergste. Dat de reis een vat vol emoties is, is een feit. Onze eerste reis naar Moskou blijft voor ons nog de meest beklijvende reis ooit gemaakt en deze reis naar Sri Lanka zal voor jullie niet anders zijn. Geniet van het land, geniet van Vihara en laat die traantjes maar vloeien Els als je vindt dat je er nood aan hebt, het wachten heeft dan ook zo heel lang geduurd. Weet dat Lisa een toffe en flinke meid is en dat ze er zich wel door heen slaat. De tijd in Sri Lanka zal nog vlugger om zijn dan jullie kunnen denken. Veel liefs en weet dat we aan jullie denken! Koen, Nikolay en Ann
25-11-2008 om 13:59
geschreven door Koen, Ann en Nikolay
Gegroeid in de buik van een heel bijzondere vrouw Gegroeid in mijn hart geen 40 weken, maar zoveel langer een klein meisje het leven gegund.
In Sri Lanka vloeiden onze wegen samen de stille droom kreeg het mooiste gezichtje niet meer wachten hopen verlangen, maar voelen hopen genieten, zoveel emoties tranen....van zuiver geluk.
Kind van mijn dromen, kind van mijn verlangen, wat heb ik jou te bieden wat kan ik jou vragen en met wat kan ik jou behagen? Een betere levenskans? Een betere toekomst?
Kind van mijn wensen één ding wil ik zeggen, JIJ bent uniek en boven alles geboren met een voorrecht van twee moeders en alle kansen. Een plicht die wij zullen nemen en dit voor het leven.
Adoptie is mensen en culturen omhelzen en weer loslaten om ze te laten groeien en bloeien in het kind.
Adoptie is dankbaar zijn voor het wonder en de liefde voor de warmte en de tederheid van de mensen die nooit ZONDER LIEFDE hun kinderen loslaten.
Adoptie is alles laten gebeuren en met grote bewondering de wijsheid van een moeder gadeslaan, en hopen dat wij nooit zo'n hartverscheurende keuze moet maken.
Geluk is een woord zo klein, maar kan ook heel kostbaar zijn. Geluk is soms als je iets wint, of de adoptie van een kind.
Geluk is bijna niet op te noemen, soms de warmte van je gezin te voelen. Een knuffel, een zoen, een lief teder gebaar, dat maakt ons geluk in het leven waar.
Inzetten om iemand te helpen gebeurt wel eens spontaan en vergt meestal niet zoveel van onszelf. Je ernstig afvragen wat het beste is voor die concrete mens is belangrijker, maar ook moeilijker. Inzien wat wezenlijk is en het voltooien maakt het verschil tussen wat oppervlakkig en voorbijgaand is, wat diepgaand en duurzaam is.
Beklim alle bergen zweef op een wolk mee. Ontdek de wereld zelf, ervaar het wel en wee.
Beklim alle bergen zonodig de hoogste boom. Ontdek je eigen kunnen op naar de toekomst droom.
Beklim alle bergen zolang men ruimte geeft dan sta je later sterk en weet waarom je leeft.
De lach van dit kind ons zo hartig zint, want het kent nog geen kwaad en het draagt nog geen haat.
De lach van dit kind ons zo schattig zint, want het doet nog zo lief en het wekt nog geen grief.
De lach van een kind elk zo vreugdevol zint, want het is nog zo fijn waarmee ieder van ons na de dagbarre gons weer zijn evenwicht vindt in 't geluk van dit kind.
Een adoptie van een kind is loslaten, allerlei dingen, maar ook zekerheden het leert vertrouwen.
Een adoptie van een kind is achterlaten, je vertrouwde omgeving, maar ook een stuk verleden. Het trekt de toekomst tegemoet.
Een adoptie van een kind is ontdekken, nieuwe ervaringen en nieuwe mensen. Maar vooral ook nieuwe levenszin, het hoopt te vinden.
Het grootste geschenk dat iemand jou kan geven, is OPRECHTE aandacht.
Eenvoudig gekleurd
Toen ik geboren werd was ik zwart. Bij jouw geboorte was je huid rozerood. Ik werd groter en ik bleef zwart. Jij werd groter en je was wit. Als ik in de zon lig, blijf ik zwart. Als jij in de zon ligt, word je rood. Als ik het koud heb, blijf ik zwart. Als jij het koud hebt, word je helemaal blauw. Als ik bang ben, ben ik zwart. Als jij bang bent, wordt je groen. Zelfs als ik gestorven ben, blijf ik zwart. Als jij gestorven bent, wordt je huid grijs, en jij zegt dat ik gekleurd ben???
Wij zullen een boot voor jou zijn. Een boot die jou draagt naar de plaatsen van je bestaan. Een boot die sterk genoeg is voor al de ballast die je zult ervaren en meedragen. Een boot die nooit kapseist hoe onrustig je ook wordt, hoe onstuimig de levenszee zal zijn waarop wij SAMEN varen.
Ik begin aan duizend gedichten en eindig er niet één. Kan geen woorden vinden om echt uit te drukken wat verwart en me stoort hier zo diep van binnen. Er woedt een oorlog in me en het is niet fijn. Ik hoop alleen dat het morgen anders zal zijn en dat hoop de overwinnaar kan zijn.
Geluk ontstaat: waar iets groeit en bloeit, waar iets zich vermeerdert. Waar leven ontstaat, bloei en vrucht voor lichaam en ziel. En wanneer het bestendig aanwezig is , groeit tussen de halmen van de vrucht het eerste geschenk van het geluk.... De dankbaarheid van het hart.
Gegroeid in de buik van een heel bijzondere vrouw Gegroeid in mijn hart, geen 40 weken, maar zoveel langer Een klein meisje het leven gegund. In Sri Lanka vloeiden onze wegen samen de stille droom kreeg het mooiste gezichtje. Niet meer wachten, hopen, verlangen, maar voelen, hopen, genieten, zoveel emoties, tranen...van zuiver geluk.
Een klein meisje zette een grote stap. Van hieraf gaan wij samen herboren proeven van het leven.
Een klein meisje een groot wonder, zo gewenst, zo WELKOM!
Laat ons werken aan een beter wereld waar mensen niet langer mensen verdrukken, maar waar iedereen volop menswaardig kan leven in plaats van te moeten strijden om te overleven.
Handen die jou wiegden, in een land hier ver vandaan. Handen die jou streelden, moesten jou laten gaan. Dankbaar zijn wij dat zij jouw leven, in onze handen durfden te geven.
Er zullen momenten zijn... Om jou lief te hebben het is de weg naar het geluk.
Om samen te lachen het is het lied van de ziel.
Om samen te spelen het is het geheim van de eeuwige jeugd.
Om samen te zingen het is de bron van een gezond lichaam en geest.
Om samen te huilen het is de hoofdbron van het menselijk kunnen.
Om te lezen het is de fontein der wijsheid.
Om tesamen met jou te werken het is de sleutel tot het sucses.
Om te ontdekken het is de rijkdom samen te LEVEN en te BELEVEN
Als een vogel uit het nest wordt gestoten, sterft hij. Als een kind geen liefde, geen geborgenheid vindt in de armen en het hart van mensen gaat het de woestijn in.
Bloemen kunnen niet bloeien zonder de warmte van de zon. Mensen kunnen niet mens worden, zonder de warmte van moeder en/of vaderliefde.
Door jou naam te noemen open ik een luik om adem met je te delen en in gedachten jouw levenspad te strelen
Beetje thuis beetje niet tussen mensen van totaal verschillende culturen verbonden met elkaar Het is niet zo duidelijk waar ik toe behoor helemaal hier en een beetje in een andere wereld. Het is echt een mengeling en toch is het echt. Alleen met de hulp van jullie allen kom ik goed terecht.
Veel dingen kunnen wachten. Kinderen niet. Vandaag worden hun beenderen gevormd, wordt hun bloed gemaakt, worden hun zintuigen ontwikkeld. Tegen hen kunnen we niet zeggen "morgen", hun naam is er vandaag.
Er zijn mensen op deze wereld die snakken naar een stukje brood, maar er zijn er nog veel meer die snakken naar een beetje Liefde. (Moeder Teresa)
Ieder mens heeft, zijn eigen taal zijn eigen kleur zijn eigen ritme maar de stem van 't hart klinkt voor iedereen gelijk.
Niets is voor het leven in latere jaren verheffender, sterker, gezonder en nuttiger, dan een goede herinnering vooral aan de kinderjaren en een goede thuis.
Als je vraagt wie je bent zullen we zeggen; je bent een kind door ons bemind en voor geluk geschapen. Als je vraagt wie we zijn zullen we zeggen; we zijn niet je oorsprong maar jouw hulp en toeverlaat, jouw vraagbaak en jouw stootblok, jouw vluchtheuvel. Als je vraagt waar je naartoe gaat zullen we zeggen; je bent steeds onderweg, welgemoed, met de wind in de rug, een nieuw land van komen en loslaten, een land van oorsprong en verschillen, waar hoop en liefde geen ijdele woorden zijn. Als je vraagt waarvoor je leeft zullen we zeggen; wees jezelf en geniet van het leven, bemin de mensen, de kleinsten en de zwakkeren eerst. Durf het aan te spreken als anderen zwijgen wanneer het recht van mensen wordt stukgeslagen.