Het onderstaande filmpje kreeg ik via Bas van K. Pronk jr. Als er heel veel water aan dek komt, dan is het gewicht zoveel, dat het schip achterover weg kan zinken om vervolgens om te slaan. Gevaarlijk dus! Kees, bedankt!
Het verlof vliegt voorbij! Twee weken zijn al ruim achter de rug. Het is weer eens razend druk bij deze familie, maar de aankomende tijd is het iets rustiger. De planning was om heerlijk met ons tweeën in de hobbykamer te gaan knutselen (surprises moeten gemaakt worden, want die Lieve Goede Sint is weer in het land), maar het lot heeft anders beslist, want ik heb het papiertje van mijn echtgenoot uit de hoed gehaald. Dit jaar geen boot als surprise, maar wat het wel wordt, komt later met een foto aan bod, want je weet nooit of die man van mij hierop zit te neuzen. Tot die tijd, zit ik dus alleen in de hobbykamer en zit Bas ergens anders.
Voor iedereen: veel plezier met de eventuele voorbereidingen!
Het is er dus toch van gekomen. Schreef ik in het najaar van vorig jaar, dat Boskalis bezig was met een (eventueel vijandige) overname van Smit en in maart van dit jaar, over de positieve gedachtes van Smit over een samenwerkingsverband met Boskalis, is het nu zover, dat die samenwerking een feit is geworden. Het kan wel raar lopen in het bedrijfsleven. Of de medewerkers er blij mee zijn, weet ik niet. De aandelen zijn gestegen sinds oktober! Alsof ik er verstand van heb, maar voorspelbaar is het wel...
Gisteren verjaarde ik van 40 naar 41 jaar! We hebben er een heerlijke dag van gemaakt! Alleen al het feit, dat Bas er deze keer bij was, was al bijzonder, want dat komt gemiddeld maar 1 x in de 6 jaar voor! Het geeft toch wel iets heel speciaals aan zo'n feestdag. Ik ben erg verwend en in de watten gelegd met cadeau's, telefoontjes, kaarten, gezelligheid, visite en lekkers. We zijn zelfs gaan uit eten! Dit jaar begint fantastisch! En door heel veel mensen! Bedankt!
Vrouwen zijn zo voorspelbaar. Tenminste: zeemansvrouwen zijn voorspelbaar. Eigenlijk moet ik zeggen: ikzelf ben voorspelbaar! De afgelopen nacht was onrustig. Spanning, hoe heerlijk ook, zorgt nu eenmaal niet voor een ontspannen nacht; net als alle andere nachten vlak voordat Bas thuis komt van een reis. Gisteren heb ik besteed aan het poetsen van het huisje; zoals alle laatste dagen voordat Bas thuis komt van een reis. De kapper is bezocht; net als zo vaak vlak voordat Bas klaar is met de reis. De was is gestreken en opgeborgen; zoals altijd. Nog allerlei kleine klusjes gevonden om te doen; dat is ook al niet anders als Bas thuis zal komen.
Kortom: ik ben een gemakkelijke vrouw! Hahahahaha!
Ik wens mijn lezers een fijne tijd. Wederom hartelijk dank voor het lezen en ook voor het reageren op mijn stukjes in deze reis. Ik hoop u allen weer terug te 'zien' als Bas weer de zee op gaat. Het kan zijn, dat dat vóór de Kerst is, maar met evenveel kans, ná de feestdagen. Tot die tijd zal hier maar sporadisch een berichtje verschijnen. Zoals altijd......
Het is zover: het einde van deze reis. Bas kwam gisteravond in Kaapstad aan en vanavond stapt hij op het vliegtuig naar huis. De "De Zhou" heeft de sleepdraden weer over genomen en is alweer hard op weg naar het Noorden voor de tweede helft van de reis. (ze varen zo hard mogelijk om bij de storm uit de buurt te komen. De London moet er straks wel doorheen. Daar zit niets anders op, maar het gaat dan zonder sleep, dus dan kan die boot aardig wat hebben. Gelukkig is Bas dan allang hoog en droog thuis!)
Ik vond het wel aardig, om de reis op een gedeelte van de wereldkaart af te beelden. Dan is het idee van de afstand helder. De kaart die ik gebruikt heb, is de kaart waarop de piratenaanvallen van 2009 tot-nu-toe, bijgehouden wordt. Het blijft een groot probleem.
Bas heeft mij zojuist blij gemaakt met een telefoontje vanaf de haven van Kaapstad! Hij ligt dus binnen. Altijd heerlijk om elkaars stem te kunnen horen. Deze keer hebben we 17 minuten gesproken, want het hoeft natuurlijk niet wéér financieel zo uit de klauwen te lopen, anders kan hij meteen bijtekenen.
Deze weersverwachting is niet zo goed. En dat is een understatement!
Nu maar hopen, dat de storm misgepeild wordt, want anders geeft de De Zhou de sleepdraad morgen niet over. Daarvoor moeten de golven toch wat meewerken. Nader informatie volgt.
Aangezien Bas niet al te vaak in een haven komt tijdens een reis, krijg ik maar zelden post. Gisteren was het echter wel zover: een kaartje uit Mauritius! De voorkant komt met gemak door de censuur.
Hier zijn de voorbereidingen voor het aankomend verlof in volle gang. Afspraak bij de kapper staat, het oud papier is weggebracht en het huisje krijgt een poetsbeurt. Handig als je je aan de planning kunt houden. Als puber had ik het inzicht, dat je dan meer voor elkaar kunt krijgen, nog niet. Gelukkig is het blijkbaar 'normaal puberaal gedrag' volgens het boek van Eveline Crone: het puberende brein. Over de ontwikkeling van de hersenen in de unieke periode van de adolescentie. Uitgeverij Bert Bakker, Paperback, 200 p. | ISBN: 9789035132696 | 17,95. Mijn conclusie: ben ik daar even net zo normaal als mijn dochter, maar met een totaal ander resultaat!
Leven in deze tijd in Europese gebieden, heeft zijn voordelen! Voor de meesten onder ons geldt: onderdak, je natje en je droogje, onderwijs, geen bijzondere vijanden, behoorlijke gezondheidszorg. Natuurlijk kan er hier en daar het nodige verbeterd worden, maar zo voor de vuist weg, hebben we weinig te klagen. 150 miljoen jaar geleden, was het beslist anders. Er leefden zulke indrukwekkende en gevaarlijke dieren, dat het alleen al gevaarlijk was om je in het water te begeven. Het bewijs is gevonden in Dorset U.K. in de vorm van een 150 miljoen jaar oude schedel van een gigantisch "sea monster", een zogenaamde pliosaurus.
Je zou er een nachtmerrie van krijgen. Dan denk ik voor het slapen gaan maar liever aan een konijntje of een schildpad ....
Mijn voormalige buurman vaart in de binnenvaart. Er is nogal wat verschil in beide takken van de transportsector. Natuurlijk zijn de hoofdregels hetzelfde: kom zo snel en veilig mogelijk van A naar B en verkeer van rechts (stuurboord) heeft voorrang. Het verschil zit in: -het aantal bemanningsleden: zeeslepers varen met 15 bemanningsleden en op de binnenvaart zit meestal een man of 4 à 5 en soms wel 6. (bedankt Sandra!) -Doordat er in de zeevaart meer tijd tussen de havens zit, is het daar (meestal) rustiger varen. In de havens heeft men het wel druk. -aflossingsmogelijkheden: in de zeescheepvaart is men afhankelijk van het arriveren in een haven, de binnenvaart kan op verschillende plaatsen de boot even langs de kant leggen. -vaartijden: in de zeescheepvaart is een normaal reis/verlofschema drie maanden aan boord/1,5 maanden thuis; de binnenvaart lost iedere week af of iedere twee weken en het verlof duurt even lang als de reis -De binnenvaart is beter betaald. -Communiceren met het thuisfront is wat gemakkelijker op de binnenvaart dan op de zeevaart, want een mobiele telefoon heeft bijna altijd bereik. -Volgens mij moet je in de binnenvaart intensiever varen/opletten. De kant is in ieder geval altijd in de buurt en om uit te wijken, is er minder plaats. Misschien zijn er nog wel meer verschillen... Nog een groot verschil: Schipper Ronny moet wel eens bukken om een brug onderdoor te gaan en Bas komt zelden bruggen tegen!
Ronny, bedankt voor de mooie foto! Heel veel succes op de duwboot Herkules IX! http://www.aquaron.tk/
Hoe het nu lijkt, zal Bas op 6 november aanstaaande al thuis kunnen komen! Spannend!!
Tjonge, dat wordt met een sneltrein hier door het huis heen! Er zijn altijd van die klussen die ik klaar wil hebben voordat hij thuis komt. Dan hoef ik daar niet achteraan in de eerste tijd van het verlof. Het is een tic van heel veel zeemansvrouwen en voor mij zorgt het voor een overgang van het leven 'alleen' naar het leven 'samen'.
Het doel van een onderzoek is, dat je ná het onderzoek meer weet dan ervóór. De discussie over zinnigheid van een bepaald onderzoek is soms zinloos. Als ik lees, welke onderzoeken gedaan worden, vraag ik me af of er geld voor uitgetrokken moet worden. Daarover zullen de meningen uiteenlopen. De conclusies die getrokken worden, zijn niet altijd zuiver. Vaak zit er een soort van reclame achter de -als feit- gebrachte uitkomst. Zo werd het onderstaande onderzoek uitgevoerd door een datingsite voor schuine schaatsers (eventueel in spé). Komt er wat positiefs uit, dan is het blijkbaar beter om het te doen. Enige manier van bewijsvoering is er niet bij, in het bedoelde onderzoek, want de mensen zijn niet op creatief gevoel getoetst vóórdat ze vreemdgingen. Ik kan me echter wel voorstellen, dat de conclusie van de creativiteitverhogende factor bij vreemdgaan gevoerd wordt, want je moet toch allemaal verzinnen èn onthouden op welke manier je je er weer uit hebt gered. Voor je gevoel, zul je dus wel creativer zijn.
De zeevaart heeft als eeuwenoud vooroordeel, dat trouweloosheid aan de orde van de dag is. Ik weet uit mijn 23 jarige ervaring als zeemansvrouw, dat de tijd hiervoor in de haven veel te beperkt is geworden. Een nieuw onderzoek waard: komt vreemdgaan meer voor bij walmensen dan bij zeemensen?
Gelezen op www.nu.nl Vreemdgaan stumuleert creativiteit Amsterdam Het leeuwendeel van de mensen dat vreemdgaat vindt dat hun buitenechtelijke activiteiten leiden tot een groter gevoel van creativiteit. Maar liefst 82 procent maakt notie van dit neveneffect. Dat is gebleken uit onderzoek van Second Love, een datingsite voor mensen met de behoefte om vreemd te gaan, onder 1200 leden. Driekwart van deze groep (70 procent) heeft ervaring met het rijden van de scheve schaats.
De populairste reden voor de ontrouw, is het willen uit proberen van (geheime) fantasieën. Een tweede reden is voor de mannen dat de seks in hun huidige relatie niet meer is wat het was, versus vrouwen die gebrek aan aandacht ervaren in hun huidige relatie.
Vandaag gaan we met onze groep Harderwijk-Zwolle van de Vereniging voor Maritiem Gezinskontakt de Noordoostpolder in. De polder viel officieel droog op 9 september 1942, dus middenin de Tweede Wereldoorlog. De polder werd al snel een toevluchtsoord voor onderduikers, omdat de arbeiders daar waren vrijgesteld van het verplichte werk voor de Duitsers (zogenaamde Arbeitseinsatz). De afkorting NOP (van NoordOostPolder) stond ook voor "Nederlands Onderduikers Paradijs". In totaal zouden er circa twintigduizend personen ondergedoken zijn geweest gedurende deze oorlogsjaren. Tot op de dag van vandaag zijn er nog twee wegen terug te vinden in de polder, die aan de onderduikers herinneren: de Onderduikersweg en het Onderduikerspad. Ik ben benieuwd of we ze zullen ontdekken!
Het is nu 23.03 uur en als u nu naar bed gaat, kunt u lang slapen! De klok wordt vannacht namelijk één uur teruggezet. Zo hebben we de zomertijd weer helemaal achter ons gelaten dit jaar. Een lange nacht noemt men aan boord een 'boeren nacht'. Geen idee waar dat vandaan komt, want volgens mij slaapt deze beroepsgroep niet lang. Als Bas van Singapore naar Kaapstad vaart, gaat hij door een stuk of 7 tijdzones. De tijd in een bepaalde tijdzone wordt aangegeven als het tijdverschil van de zone met GMT (Greenwich Mean Time). Het was voornamelijk de spoorwegmaatschappij, die belang had bij een uniforme tijd in een land. Pas in 1940 werd onze 'huidige' tijd ingevoerd door de Duitsers. Het is GMT+1. Wanneer de sleper een tijdzone passeert, wordt het uur verrekend tussen de wachten. Anders zou 1 wachtsman een heel uur langer moeten werken (van West naar Oost natuurlijk één uur korter) en dat is niet eerlijk. Ieder krijgt er dus 20 minuten bij of af. Ik heb het gevoel, dat hij dichterbij is naarmate de tijd meer gelijk gaat lopen met ons hier. Onzin natuurlijk, want Zuid-Afrika is nog steeds ver weg. In ieder geval gaat hij nu een uur verder weg van hier.
Tijdens de reparatie aan de boortoren, konden de zeeslepers in Mauritius naar binnen om brandstof in te slaan (=bunkeren). Ze losten elkaar af, want er moest telkens één schip in de buurt blijven van de toren voor het geval er calamiteiten waren. Dan kan het dus zijn, dat de één de ander fotografeert!
Als je bedenkt, dat de zeeslepers van de waterlijn tot aan de brug een hoogte hebben van een flat van 5 verdiepingen, dan kun je je de grootte van de sleep een beetje voorstellen.
Een virus is een vreemd ding. Het leeft niet. Men kan het het beste voorstellen als een ballonnetje, gevuld met erfelijk materiaal, gewapend met een harpoen die gelancheerd wordt als de tril-, en hechthaartjes beroerd worden. Als die penetratie goed verlopen is, kan het erfelijk materiaal zich in de gastheer begeven. Het kan zich vervolgens "voortplanten" en er is sprake van een virusinfectie. Het lichaam reageert daarop. Er ontstaat een echte minioorlog met als doelstelling, het virus te verslaan. Betreft het een influenzavirus, dan noemt men die strijd: griep. Hier thuis is het deze week oorlog. Het hele scala van kenmerken passeert de revue: Koorts, hoofdpijn, keelpijn, hoesten, niezen, spierpijn, zware verkoudheid en geen eetlust. Monique en ik zijn wel flink aan het opknappen, maar dit is natuurlijk niet de manier om de herfstvakantie te vieren. Gelukkig is Bas niet thuis, anders had ik helemaal gebaald van het tijdsverlies. Een nadeel is wel, dat er toch wel wat boodschappen gehaald moesten worden (zo was het brood voor de hondjes op) en dat is dan gewoon een werkje voor de zeemansvrouw.
Tot die tijd, zit ik dus alleen in de hobbykamer en zit Bas ergens anders.
jaar voor! Het geeft toch wel iets heel speciaals aan zo'n feestdag.
door heel veel mensen! Bedankt!
