Het belang van een landkaart is
onschatbaar.Zondagmorgen werd ik wakker en de regen gutste naar beneden.Zoals
iedereen zou doen was wachten het enige verstandige dat ik kon doen.Maar daar
ben ik nu éénmaal niet zo goed in.Tegen 6 uur had ik er stilaan mijn buik van
vol dat het bleef regenen.De gps kon ik niet gebruiken daar de voorziening niet
regenbestendig was,evenals de gps zelf.Een motorgps was een oplossing geweest
maar afgewezen wegens te duur en te weinig gebruikt.Nu heb ik altijd een
landkaart mee van het land evenals een kaart van het land waar ik naartoe
ga.Steeds handig als de gps geen ontvangst heeft of stuk gaat.Even uitpluizen
waar we zaten,de richting bepaalt en indien nodig konden we aan de slag.De
bepakking stond al gereed en de tent bij elkaar pakken was nu ook geen groot
werk meer.Het voorbeeld van een zijspan(als je alleen rijdt)is dat je alles in
het bakje kan proppen.Nadien als je thuis komt heb je nog tijd genoeg om alles
te drogen en in de oorspronkelijke staat te maken.Zo gezegd zo gedaan en om
kwart na zes begon de terugtocht.De regen kwam in bakken naar beneden.Met een
open helm in de regen met enkel een buff en zonnebril is nu ook niet het
comfortabelste.Maar daarvan laten we ons niet weerhouden.Vanuit Kwadendamme was
het even opletten dat ik niet misreed maar éénmaal de weg naar Vlissingen
gevonden was het geen probleem meer.Na een tijdje stond er zelfs al Sas van gent
op de borden.In de tunnel was het even bekomen van de neerslag maar daarna viel
het weer met bakken naar beneden.Tanken moest ik ook nog doen want tot de
reserve kon ik maar 200 km rijden en de dag ervoor hadden we ook al de nodige
130 km gedaan.Ik zou het wel zien als het zover was.In uiterste nood reed kon ik
ook nog op reserve verder.Het bleef regenen met af en toe gietende regen.Na de
nodige kilometers was alles drijfnat.Regenkledij is ook niet berekent op zulke
toestanden.Het water stond zelfs in mijn bikerboots.Wanneer je doornat bent kan
je niet natter worden en is het ook niet erg meer als het dan ook blijft
regenen.Honderd kilometers naar huis en niet éénmaal is het opgehouden met
regenen.Maar ik heb er van genoten.Als je weet dat er je thuis een warme douche
wacht zit je daar niet veel mee in.Terugkomen is steeds plezant.Genieten ,ook
van zulk weer is de boodschap.Je hebt een ural en alle ritten zijn tof,ook de
natte.De echte bikers heb ik toen niet gezien.Die zullen waarschijnlijk enkel in
de zon rijden zeker.Ik heb wel veel animo gehad van passerende
auto's,waarschijnlijk maken ze dat niet veel mee,een zijspan in de gietende
regen.Na twee uurtjes ben ik thuisgekomen met 225 km op de teller en nog steeds
niet op reserve.Bij zuinig rijden denk ik dat je er gemakkelijk 300 km uit een
tank haalt.De motor in de garage en de douche in.Het uitpakken is voor de
namiddag.In totaal staan er 370 km meer op de teller.Het was een heel leuk
weekend.Met dank aan Cobi en Winand voor het organiseren van dit voor mij heel
geweldige weekend.
Een ural of dnepr zijn nogal redelijk pannegevoelig.De nieuwe motoren zijn een ander verhaal maar de oudere modellen (tot 2009)hebben er nogal onder te lijden.Vrijdagavond was Jan toegekomen met de mobilhome en daarachter de aanhanger met daarop zijn dnepr. In de vorige weken veel werk aan gedaan maar toen hij hem wou starten gaf de motor geen krimp meer.Nu begon het al donker te worden en de panne werd maar niet gevonden.Na een nachtje slapen en de nodige hulp werd een gebroken kabel gevonden die geen stroom meer gaf aan de bobijn.Met steeds het nodige gereedschap aanwezig werd het euvel snel verholpen. Tijdens de zaterdagrit stond er nog iemand in panne met een losgekomen ontsteking.Evenals iemand anders die een gaskabel had die los was gekomen.Steeds met de hulp van de ervaren (en mindere ervaren maar steeds hulpvaardige)leden werden de problemen opgelost.In groep is het steeds plezierig omdat er steeds meerdere meningen zijn en uiteindelijk vinden ze het wel.Ook iedereen heeft wel iets bij dat bijdraagt aan het repareren van het probleem.Ook een vierde persoon met een lekke band werd geholpen.Hij had het reservewiel mee en de krik maar mankeerde een blokje hout om hem hoger te krikken.Zelfs dat had iemand voorzien.Een pomp of mini-compressor behoort ook tot het basispakket zodat de band oppompen geen probleem is. Beter te veel dan te weinig is bij sommigen hun motto.Het zijn geen nieuwe motoren en vroeg of laat heb je wel eens mankementen.Voorzien is beter maar daar heb je niet altijd zeggenschap over.Bij de nieuwe lichting motoren is de kans op mankementen veel kleiner.Carburators,ontsteking enz.. zijn modern en de kans dat er iets aan mankeert is dan ook veel kleiner.Wat niet wegneemt dat er altijd iets stuk kan gaan.Zelfs japanse motoren staan in panne.En een platte band kan iedereen overkomen.Tot nu toe is hier de balans een stuk achterlampje van het zijspan.Maar dat komt door de vele putten en bulten die we tegenkomen.Een baanmotor is dan ook niet gemaakt voor of-road rijden.Maar als het daarbij blijft dan ben ik nog een heel gelukkig mens.
Zaterdag stonden we op met prachtig weer.Het zonnetje scheen volop dus dat beloofde al veel goeds.Na het nodige ontbijt maakten we ons gereed voor de rit.De personen die de rit organiseerden hadden hun best gedaan om een mix te maken van kleine wegjes afgewisseld met de grotere banen.Er waren twee off-road stukken voorzien maar op aanvraag hebben ze dit laten vallen aangezien een ural retro lager bij de grond ligt dan de andere motors.De weg liep lang een karrespoor en daar zou de onderkant zeker en vast de grond raken.Beter voorkomen dan brokken te hebben werd dit dan ook geschrapt.De ene na de andere kleine weg doken we met de motors in.Glooiende landschappen,afgewisseld met water langs alle kanten.Mooie banen met heel weinig of geen verkeer.De vrijdagavond waren we de haven van Yrseke ook gaan bezichtigen en ook zaterdag kwam er een haven op onze route.Schepen zoals je ze op tv ziet maar in het echt toch veel groter en immenser.Wat ook opviel was dat je bijna geen mensen tegen kwam,heel anders dan in vlaanderen.De moeite waard om ginder te rijden.Je reed nog echt in de natuur wat heel relax is.Voor de middag was er een bezoek gepland aan het bevrijdingsmuseum.In Zeeland is er geen gebrek aan museums maar dit was er ééntje dat zeker en vast de moeite waard.We werden ontvangen met een kruidig stuk appeltaart met koffie.De curator legde tijdens de rondleiding alles uit op een leuke en leerrijke manier. http://www.zeelandmuseumland.nl/pagina's%20musea/bevrijdingsmuseu.html . Na deze rondleiding was het verder naar de volgende stop. Op de middag was de stad Middelburg voorzien,de hoofdstad van Zeeland. Heel leuk,de bussen stroomden daar toe.Een hele varieteit aan mensen en culturen.Zeker en vast de moeite waard om eens te bezoeken. http://www.visitmiddelburg.nl/ .Je vindt er voor iedereen iets zowel op gebied van winkels als op gebied van cultuur. De terrassen zaten er vol en om iets te eten of drinken moest je zeker niet zoeken. De lokale politie had zelfs interesse in onze motors,maar dan wel op positieve manier.De rit werd verder gezet en zo kwamen we stilaan terug richting camping.Die avond was er een barbeque voorzien en konden we allemaal aanschuiven.Na de nodige voedselopslag kwam de boer met een kampvuurtje stoken af.Motormannen en een kampvuur is zoals friet met mayonaise,het één kan niet zonder het ander.En zo kwam na een hele leuke dag er stilaan een einde aan.Dit was er één om niet te vergeten.
We waren al verschillende malen naar Zeeland geweest ten tijde van onze eerste ural.Heen en terug naar Tholen was ons niet vreemd.We reden naar Antwerpen en van daar verder Zeeland in.Aangezien dat je langs daar snelweg moet nemen was dit geen optie met de motor.Ook was de afstand veel langer indien we langs Gent gingen.Het verschil bedroeg maar even 35 km.De beslissing was zodus snel genomen.Ik moesten door de westerscheldetunnel en de tol bedroeg 2.5.Een peuleschil als je de afstand,benzine en tijd in rekening bracht langs de andere kant.Zo gezegd ,zo gedaan.De motor stond al gereed en de tent en alle benodigdheden waren reeds ingepakt.Om 10u45 werd het startschot gegeven en weg was ik.De rit naar Gent en daar de R4 op naar Zelzate was het plan.Van daar richting Terneuzen en zo naar de tunnel.Een heel gemakkelijke baan en na 1 uur en 15 minuten bevond ik me op nederlandse grond.De tunnel was een gemak 6,6 km lang.De auto's en vrachtwagens scheurden je wel voorbij maar je zag ze tenminste al van ver komen.Het betalen verliep heel gebruiksvriendelijk.Je moest wel langs de kassa want pinnen is er voor een motor niet bij.En zo kwam ik in Zeeland aan.De gps was gemakkelijk en duidelijk.En voor ik het wist was ik in Kwadendamme.een heel typisch Zeelands dorpje.De afspraak was in mini-camping het kwedammertje.Je ziet ginds langs alle hoeken en kanten van die mini-campings,keuze genoeg.Meestal zijn het boeren die er dit nog buiten hun gewone werk bijdoen.Ik moet zeggen :heel vriendelijke mensen en hun terrein was voorzien van alle nodige faciliteiten. http://www.kwedammertje.nl/ Aan te bevelen voor iedereen die Zeeland wat verder wil bekijken met de tent of caravan.En na het plaatsen van mijn tentje was ik gereed om de rit van de volgende dag aan te vatten.
Het weekend van de eerste juni is er de rit in Zeeland.Feitelijk is het geen rit maar een weekend want ik vertrek vrijdag en kom weer de zondag.Ontbijt is ginds al voorzien net als bbq voor zaterdagavond.De ritten hebben de betreffende personen al gepland zodus is het enkel naar ginder toe rijden en genieten.Maar allereerst de voorbereidingen.Onze tent zat al twee jaar niet meer gebruikt in een zak en het werd eens tijd om die te inspecteren.Natuurlijk ontbraken er de nodige delen.Zoals overal(denk ik)weet niemand meer waar de ontbrekende delen zijn.Zoals altijd weggelegd op een plaats waar je het niet vergeet maar twee jaar nadien ben je dat natuurlijk allang vergeten.Gelukkig zijn het enkel koorden dus das niet zo erg om er te kopen.Alles eens geplaatst in de tuin ,gechekt en terug de zak in.Slaapzak eens uitgerold en de wasmachine in.De opblaasbare matras ook eens nagekeken of dat alle delen erbij zijn en gereed gelegd.Heb er al meer dan één gezien die de stoppen mankeerde en zonder stoppen gaat het niet.Vind maar eens een stop midden in het nergens.En slapen op de grond doet geen deugd.Compressortje ook mee.Nu nog wat kleren en eten en drank(voor vrijdagavond) en we zijn redelijk klaar.De motor inspecteer ik deze week wel nog eens op olie en loszittende stukken.Niet dat er iets zal moeten aan gebeuren maar zeker is zeker.En nu maar hopen dat de week snel voorbij gaat.
Niemand kan zeggen dat ze geen problemen gehad hebben bij de eerste keer dat ze met een side-car reden.Zelf moet ik toegeven dat de eerste maal bij mij eindigde op de verkeerde helft van de straat.De eerste bocht en ik lag er al uit.Nog wel dat het een verlaten industriepark was anders was het misschien slechter afgelopen. Wanneer je een side-car koopt in occasie mag je zelf je plan trekken .Je zoekt dan best een geheel verlaten parking op en je oefent maar tot wanneer je voelt dat het begin er is.Wanneer je van plan bent om er ééntje nieuw te kopen kan je bij Northsiders eerst eens proberen.Het is niet weggelegd voor iedereen want momenteel staat er bij Northsiders een nieuwe motor (gobi) te koop met juistgeteld 150 km op de teller voor een mooi prijsje.Het was de koper zijn ding niet maar indien je het niet op voorhand probeert weet je het dan ook niet.Dus verkopen is de enige optie,zij het met het nodige financiele verlies.Ze organiseren ook regelmatig data waarop je kunt proefrijden.Meestal is dat op evenementen maar het kan ook simpel op aanvraag.Zelfs zondag geen probleem,het is daar soms de zoete inval.Zelfs gewoon voor een pintje (of cola) en een praatje kan je er terecht.Echte bikersmentaliteit. Voor sommigen zal het bekijken van dit filmpje de gedachte oproepen dat het wel vreselijk traag gaat.Tot wanneer je er zelf mee rijdt. http://www.youtube.com/watch?v=R-vS0-WVSMg . Dit zijn in het kort de demo-en testdagen.Leuk om te zien maar nog veel leuker om te doen. Na verloop van tijd heb je het onder de knie en dan gaat het misschien zoals je op het volgende filmpje ziet http://www.youtube.com/user/northsidersbunch?feature=results_main . Maar da's in een heel verder stadium. Alle begin is moeilijk maar uiteindelijk kom je er wel. De persoon in deze filmpjes is binnenkort eigenaar van het nieuwe M70 model.Intussen oefent hij er duchtig op los. http://www.youtube.com/watch?v=5a1-QAXus-4&feature=youtu.be en http://www.youtube.com/watch?v=_ktdnAS_Hls&feature=youtu.be .Het begin is er en de rest zal wel volgen.
Iedereen heeft tegenwoordig een tattoo.Het is nu al een paar jaren een trend geworden.Sinds er op discovery channel programma's over tattoos uitgezonden worden is het een algemeen (of meestal toch)aanvaard gegeven geworden.In de jaren stillekes was dit nog even anders.Nu heb ik al vele jaren twee tattoos (één al meer dan 20 jaar en de andere rond de 15 jaar).Voor ik één van deze twee heb laten plaatsen is er een geruime tijd van bedenking geweest.Wil ik dit wel en wat wil ik?Je moet het voor de rest van je leven meedragen en da's toch meestal een tijdje.Onbezonnen en 'in the heat of the moment' hebben er al velen zich dit beklaagd.Persoonlijk moet ik zeggen dat dit zeker bij mij nooit het geval geweest is.Zo kwam ik op het idee om het ural teken te laten vereeuwigen op mijn arm.Mooi van logo en niet gekend door iedereen.Voor niet ingewijden een mooie tekening,voor ons een diepere betekenis.Het logo staat ook voor degelijke handarbeid.'What you see is what you get' komt er goed in de buurt.Nu kan iedereen daar zijn eigen betekenis op plakken maar daar gaat het bij mij over.Na veelvuldig zoeken naar een goede tattooeerder kwamen we in Limburg uit.Je hebt hier de bekende namen maar het geleverde werk is niet altijd wat het moet zijn.Het zijn rondjes en als er iets is wat moeilijk is dan is het wel perfecte rondjes tattooeren.Bij een andere tattoo kan je nog even afwijken ,niemand die het merkt.Bij rondjes zie je het van ver.Maar na vele maanden nadenken kwam het er eindelijk van.Twee uurtjes werk en het stond er op voor het leven.Perfect gedaan met oog voor detail.Meer moet dat niet zijn.
Een gps is de dag van vandaag bijna onmisbaar.In
de auto kan je het op je gemakje doen.Je hoort en ziet tegelijkertijd op je gps
en da's heel handig.Voor de motor waren we op zoek naar iets gelijkaardig.Waren
we daar even verschoten.Voor een kleine honderd euro heb je al een auto gps maar
voor een motor begint dat bij ongeveer 300 en gaat dat tot 700 a 800.Dit is wel
te verstaan omdat hij ook waterdicht moet zijn.Ook aansluiting op je gsm en
natuurlijk moet je het ook kunnen horen,externe boxjes om in je helm te plaatsen
zijn er ook bij.Nu draag ik verschillende helmen in de zomer en winter zodus dat
was al een eerste probleem aangezien er maar één setje boxjes bij was.Geluid
mankeren was het minste van onze zorgen zolang we het maar konden zien.De prijs
voor enkel de gps vonden we voor hetgeen we kregen ook wel wat veel.En aangezien
we al een auto gps hadden besloten we deze geschikt te maken voor op onze
ural.Een steun hadden we nog van een oud motoscherm,netjes op maat gezaagd en
ideaal.De houder hebben we als autohouder gekocht en het achterste aangepast.Op
de houder en op de gps bevestigden we velcro zodat hij er niet af kon vallen.Een
sigarettenaansteker stond (op aanvraag) al op de motor bij de aankoop.Tegen de
zon hadden we een zwart plastieken klepje dat je met velcro ook gemakkelijk kon
plaatsen en verwijderen.Het was natuurlijk geen fabrieksmotor-gps maar het
voldeed prima.En voor de prijs van de aanpassing (10) moesten we het zeker niet
laten
Als je van avontuur houd is dit misschien je ding.Ieder jaar organiseren ze een ice run.Dit is een rit van 2500 km over bevroren vlaktes en bossen die begint in Irbit en eindigt in een dorpje gelegen midden op de arctische cirkel.Iedereen kan meedoen ,je hebt enkel een internatinaal rijbewijs A nodig.Ze zorgen voor alles ,zelfs voor de motor.Je kan je inschrijven maar de plaatsen zijn wel beperkt.Indien je gekozen word kan je met maximum 2 personen meedoen.De inschrijving bedraagt 2500 pond,das zo een 3100 per team.Niet te onderschatten want je kan je eigen onderdelen verliezen door de extreme kou.Zelfs doodvriezen is een van de macabere gevaren.Ook overvallen of erger behoren tot de risico's aangezien ze het daar niet zo nauw nemen met de wet(als die er al is).Het lijkt me allemaal heel leuk als je het zo bekijkt maar als je bij 30 graden onder 0 (of minder) in panne staat denk je daar misschien anders over.Om nog maar niet te spreken over de wolven en beren die zich in dat gebied bevinden.Een beer van gemiddeld 500 kg is geen uitzondering.Maar de echte avonturier vind dit geen hindernis. Je kan je reeds inschrijven voor volgend jaar en er zijn nog plaatsen vrij.Meer info kan je op je gemak bekijken op deze site http://www.theadventurists.com/the-adventures/ice-run Enjoy.
De Russen hadden al heel vroeg begrepen dat er een grote openstaande markt in Amerika bestond.Met de val van de berlijnse muur waren de mogelijkheden onbeperkt.De Amerikanen hadden ook begrepen dat er geen alternatief was voor zoiets als een ural met zijspan.En zo maakte ural zijn intrede in Amerika.In 1993 kwam er één van de eerste commercials op de markt: http://www.youtube.com/watch?v=8TBzaD9EQEY . Met een oplage van 600 motors per dag op dat moment die wereldwijd werden verdeeld was de amerikaanse markt zowat braakliggend terrein.Als je de eerste reclamefilmpjes ziet dan sta je er versteld van hoe het productieproces tot stand komt. http://www.youtube.com/watch?v=6gOW0hwBtLE&feature=related .Ook leuk om te zien zijn de personen die er werken.Jaren nadien en in een al 'gemodeniseerde' (voor zover dit mogelijk was)fabriek komen we nog steeds dezelfde gezichten tegen.Tegenwoordig doet ural het heel goed in Amerika.De ideale motor om te gaan kamperen,te gaan vissen of gewoon om gek mee te doen.Er rijdt (of reed) er zelfs ééntje rond met 500.000 km op de teller.Met enig zoekwerk vind u hem wel op het net.Ikzelf heb het verhaal met foto's gelezen maar da's al wat jaren terug en jammer genoeg heb ik de link niet bewaard.Met zo een verscheidenheid aan terrein in de verenigde staten is het de motor bij uitstek om de natuur daar te verkennen.En da's nu net waar deze motor voor gemaakt is.Mede daarom gaat hun marktsegment dan ook in stijgende lijn.Het enige nadeel in Amerika zijn hun eindeloze wegen.De ural is daar niet voor gemaakt.Schakelen en in snelheid varieren is een must.Lange ritten met dezelfde snelheid maakt dat de motor in vermogen verliest en de smering verloopt ook niet meer optimaal.Als je dit onthoud heb je een machine voor (bijna) het leven.
Naarmate je aan je oude moto verbouwt wil je normaal gezien dat het resultaat beter is dan wat je hebt.Je kan je oude bobijn laten herspoelen ,je alternator eventueel reviseren en nog tal van andere dingen.Er zijn vakmannen genoeg die dit nog steeds op een degelijke manier doen.Als het gereviseerd is dan is het ook betrouwbaar.Wat we niet altijd kunnen zeggen van de russische stukken.Zelfs nieuwe stukken van hof klinger of uralzentrale kunnen aldi-stukken zijn.Het ziet er hetzelfde uit maar het is hetzelfde niet.Je koopt het en je denkt dat je er beter af mee bent maar ervaring heeft geleerd dat dit soms heel ver te zoeken is.Carburators waarvan de opening in de naalden niet groot genoeg is is één voorbeeld.Je ziet het niet maar het verwachte resultaat van je nieuwe carburator blijft uit.Soms is het nog slechter dan diegene die je er afgehaald hebt.Als mekanieker weet je er wel weg mee maar als leek is dat een heel ander verhaal.Zo begin je aan je zoektocht naar de betere europese spullen.De personen die daar mee bezig zijn zijn dan ook beroepsmensen die je eventueel kunnen helpen in het aanpassen of vervangen van je oude stukken.Ze geven raad want een tevreden klant keert terug(in ons geval zeker).Oude wielen nieuw maken http://www.wielservice-hasselt.nl/index.html . Banden aan een kleine prijs ,gemonteerd of niet,thuisgeleverd of niet, http://www.banden-pneus-online.nl/motorband-3.50-19.html. Gedaan met in het buitenland te bestellen en vervoerskosten te betalen.Ook occasiestukken zijn alom te verkrijgen.Met eventueel de juiste vraag te stellen (via internet met of zonder foto)vind je misschien wat je zoekt http://www.rekup.net/ , http://motorsloop.homestead.com/nederlands_in_ontwikkeling.html zijn er enkele van. Het is en het blijft een zoektocht maar ook dat draagt bij aan de charmes van het russisch zijspanrijden soms zenuwslopend maar nooit saai.
Bij vele mankementen weet je niet altijd wat gedaan.Of je weet het wel maar je wil niet dat het je nogmaals overvalt.Voorkomen is steeds beter dan repareren.Ook wil je iets zelfs oplossen maar je weet niet goed hoe eraan te beginnen.We zien wel kan het gevolg geven dat je achteraf i.p.v.minder meer problemen hebt.Het internet brengt op vele vragen de antwoorden.De volgende sites helpen je misschien ietsje verder en baat het niet dan schaadt het niet.Vandaag kan je er niets mee doen maar morgen eventueel wel. http://www.russianiron.com/ steeds leuk om te lezen en je kan er zelf je eigen ritten ,reparaties enz.. op doorsturen http://dnepr.ural.free.fr/index.phphttp://www.udcn.nl/ Vind je het nog niet dan heb je steeds de forums van deze sites waarop je je vragen kan stellen. In de loop der jaren hebben we geleerd dat er steeds mensen bereidwillig zijn om je vragen te beantwoorden.Zo helpt uiteindelijk iedereen iedereen.Ook daarom is dit blog ontstaan.Niet alleen de reiservaringen,de ritten maar ook helpen waar we kunnen is het doel.
Je stelt je soms de vraag hoe het er aan toegaat in het fabriek waar ze je motor gemaakt hebben..De fabriek bevindt zich in Irbit en om daar even naartoe te gaan is niet zo evident.Laatst hebben ze er een reportage gemaakt,wel in het frans maaar zefs als je het niet verstaat is het steeds leuk om te zien hoe het er aan toegaat.Indien je besluit naar Irbit te gaan en de fabriek te bezoeken is het nog beter maar dit is heel leuk meegenomen.Op het internet zal je zeker bij you tube de vroegere filmpjes vinden.In sommige opzichten is er nog veel niet verandert.Maar ook daar staat de tijd niet stil en er word gemoderniseerd.Je ziet hoe het met de hand gemaakt word,hoe degelijk het materiaal is en zo merk je dat je geen kat(of plastiek) in een zak koopt. Enjoy http://dai.ly/I6rKaf
De vrouwen van het vmc hadden besloten om ook eens een rit ineen te steken.Dat beloofde! Er was algehele geheimhouding want anders ging er op voorhand misschien al commentaar op komen(van de mannen).Na een hele tijd van voorbereiding was het zover.Er werd afgesproken in Affligem,voor ons heel gemakkelijk en niet ver.Het weer viel mee,het had de hele week geregend maar die zondag was het droog.De leden druppelden stilaan binnen.Juist voor het vertrek had er nog iemand een platte band.Op zich is dit niet erg bij de oude modellen (reservewiel)ware het niet dat hij zijn bout om het achterwiel op zijn plaats te houden had vervangen door een gewone bout.De normale bouten hebben een uitsparing maar de zijne niet.Deze bout zat muurvast en met veel hameren en wringen hebben vele helpende handen hem er toch uitgekregen.Dan was het maar een kwestie van minuten om het wiel te vervangen en weg waren we.Een heel plezante rit met veel bekijks.Het thema was ridders en princessen zodus waren er weer enigen verkleed.Een verplichting is dat niet en iedereen is daar vrij in.Het ging langs kleine en heel kleine wegjes.De voorbereiding was gebeurd per auto zodus konden we nog enkele verrassingen krijgen.Wanneer je de rit niet helemaal per motor eerst afrijd heb je ook geen zicht op het er al dan niet doorgeraken met je machine.Al bij al viel het heel goed mee.Wel heel diepe putten waar je steeds allert moet op zijn wil je je vering niet stukrijden.S'middags werd er naar traditie in een heel leuk restaurantje gegeten dat op voorhand was besproken.Het zijn steeds democratische prijzen dat ze respecteren bij de club.De rit werd voortgezet en op zeker moment kwamen we zelfs op een werf waar enkel werfvrachtwagens doorkonden.Modder en gruis (van die werken)tot halverwege de motor.Daar komt het voordeel van de gewone ural naar boven,die staat hoger dan de retro en heeft meer grondspeling.Vuil tot halverwege de modder.Ook liggen er op de retro baanbanden en op de gewone motors off-road banden.Geen sinecure voor ons om daar door te geraken.De uitlaten raken zelfs de grond en da's af te raden.Na het nodige ploeteren er toch doorgeraakt.Na een dagje van allerhande wegen kwamen we weer op ons vertrekpunt aan waar we nog een drankje nuttigden.De ridder van dienst werd gehuldigt en daarna begaven we ons weer op weg naar huis.Eerste werk wanneer we thuis kwamen was alles met de hoge-drukspuit reinigen.Nadien nog verder met de hand afwassen en na een uurtje of twee was hij weer toonbaar.Een hele leuke rit maar voor ons ietsje te veel modder en gruis.
In de tijd dat we de moto al hadden was er op de benzinetank een plek gekomen.We hadden er niet verder bij stilgestaan en konden deze verwijderen.Na verloop van tijd was de plek er terug.Verwonderd waarom dit gebeurde merkten we dat de remkabel en langs de andere zijde de kabel van de sigarettenaansteker de benzinetank raakten.Daar de retro 2011 een geheel andere benzinetank heeft zonder de gebruikelijke rubbers(op alle andere modellen)konden deze kabels de tank raken.Met wrijfsporen als gevolg.Dit gebeurde enkel bij heel kort afdraaien.Omdat het nog maar het begin was besloten we Northsiders te kontakteren.Geen enkel probleem was hun antwoord,dat fiksen we wel even.Na een gemaakte afspraak reden we erheen.Ze wilden dit ook bij ons thuis doen maar indien er serieus aan gewerkt moet worden is hun atelier beter.Het is ook een hele leuke rit naar Rumes.Via Brakel,Ronse en zo verder,midden in de vlaamse ardennen.De rit alleen is al de moeite waard om te doen en daarom pakken we dit met beide handen aan om nog eens te rijden.Enkel kleine en heel kleine wegen op de gps.Daar aangekomen waren ze met twee:Alexis en Manu.Het probleem was snel opgelost maar bovenal keken ze nog eens alles na(en da's redelijk veel)nog enkele tips waarop te letten en we konden er weer tegenaan.Kostprijs voor het werk en de steeds leuke babbel:0.Geen gedoe:garantie is garantie en zo hoort het ook.De terugreis aangevat langs dezelfde kleine wegen.Een heel tevreden man op een heel tevreden ural.
In de Ardennen is het steeds leuk toeven.De banen zijn merendeel heel rustig en indien er verkeer rijdt houden ze wel rekening met een zijspan.Omdat er heel veel bochten zijn is het steeds remmen geblazen,ook al omdat het naast de weg soms heel steil naar beneden gaat.Het is hier niet aangeraden om ook maar één bocht te missen aangezien 350 kg ietsje teveel van het goede is om mee neer te storten.Het is altijd rustig rijden en da's zo een beetje wat we zoekn.Op http://www.vakantieveilingen.nl/ hadden we een leuk hotelletje http://nl.hotels.com/ho365975/la-sapiniere-vresse-sur-semois-belgie/ zien staan in Laforet,niet zo ver van Bouillon en Dinant.Het is een veilingsite waar je moet bieden op het arrangement dat er aangeboden staat.Ook word er een kost aangerekend voor de site maar dit is te verwaarlozen.We hadden een veiling gewonnen van 3 overnachtingen voor de totale prijs van 85.Ontbijt kon je er bij nemen voor de prijs van 7 per persoon.Zo kwamen we aan de prijs van 127 voor 3 nachten met ontbijt.Da's een peuleschil met wat je soms moet betalen in sommige hotels.Voor het avondeten en het middageten zouden we wel zien wat we deden.Het was ongeveer 200 km rijden en ginds dan nog wat rondtoeren.Een hele boterham maar we zagen er reeds naar uit.Je kan in je zijspan redelijk wat gerief kwijt en we hadden de bagagedrager ook nog.De baan naar ginder viel redelijk mee,het weer was droog maar redelijk fris.In een zijspan is het steeds koud.Je hebt steeds koude lucht die langs de zijkant het bakje binnen komt en na een tijdje ben je dan ook verkleumd.Een dekentje en ook de bache over je benen spannen is een must,handschoenen ook.Het lijkt misschien overdreven tot als je zelf daar zit,dan snap je het wel.De rit naar ginder verliep heel gemakkelijk tot als we tegen La louvière kwamen.Daar was het heel moeilijk om de weg te vinden en ze stuurden ons steeds naar de autostrade.Omdat het zo moeilijk was hebben we dit dan ook maar gedaan.Het kan geen kwaad om dit eens te doen zolang je het maar geen kilometers lang blijft doen.Tegen 70km/u dan maar op de autosnelweg.Nood breekt wet.De eerstvolgende afrit en van daar voort.Het hotel is gemakkelijk te vinden,heel groot en de eigenaars zijn vlamingen.Er stonden al wat auto's op de parking,vlamingen en nederlanders (ook van vakantieveilingen.nl)Er was een restaurant met alle voorzieningen en lekkers in het hotel en we besloten daar te blijven eten daar het reeds laat was.Het viel ons zo mee qua prijs en kwaliteit dat we besloten om daar iedere dag te eten.Da's weer een zorg minder voor iedere dag.De tweede dag zijn we naar Bouillon gereden en van daar naar Sedan in Frankrijk.Die dag hebben we in Luxemburg,Belgie en Frankrijk gereden.Steeds wanneer we ergens stonden waren er nieuwsgierigen.Een hele leuke rit met een groot scala aan verzichten en kleine wegen.De parking stond intussen al heel vol en ook het restaurant was goed gevuld.We hadden er kennisgemaakt met een koppel van onze streek en die vertelden ons dat er een heks in een naburig dorpje woonde die heksen op ambachtelijke manier maakte: http://yvette-et-ses-sorcieres.over-blog.com/.De dag erna was ons eerste werk daarheen rijden.We werden heel vriendelijk ontvangen en konden echt prachtig handgemaakte heksen bewonderen. Natuurlijk konden we niet weerstaan en zo vervoegde Prunelle (ze hebben allemaal een naam)ons.De reste van de dag nog wat in de omgeving rondgereden en s'avonds terug naar het hotel.Na 3 nachten lonkte ons huisje en de terugreis werd aangevat.Geen regen en alles verliep vlot.Na de nodige pitstops tegen de late namiddag weer thuis.Het lang weekend was voorbij maar we hadden genoten.Totale afgelegde kilometers 570.Daar zouden ze ons nog terugzien.
Een helaas overleden lid van het vmc was Johny.Een man in de zuiverste zin van het woord.Hij kwam toe met zijn legermotor,zelfs met jas en alle bijpassende legerattributen.Met zijn motor door de velden raggen vond hij super.Indien zijn motor nog te proper was reed hij wel even het veld in om de nodige modder te verzamelen. Om deze memorabele man te herdenken werd er een rit bedacht waarop sommigen hun motor versierden in het voorbeeld van Johny.Sommige personen versierden niet enkel hun moto maar kwamen zelfs verkleed toe.Als er al mensen naar de zijspannen keken was dit nu zeker het geval met dan nog een verklede op die motor.Op sommige momenten heel grappig. Zo werd deze rit gereden vanuit Antwerpen.Niet meteen een streek waarvan je zou verwachten dat ze aangenaam zou zijn om zijspan te rijden.Niets is minder waar.Na zelfs nog geen 10 minuten kom je op banen waarvan je vermoed dat je op de buiten bent.Minder veldwegen maar wel de kleine baantjes die o zo leuk zijn .Onder de baan nog een gewoon caffeetje aangedaan waar de tijd overduidelijk heeft stilgestaan.Dit is het soort plaatsen die je bij deze zijspanmannen tegenkomt en waar je als leek naar zoekt maar nooit vind.Het teruggaan in de tijd zoals het allemaal was voor het grote geld(euro)alles veranderde.Waar ze je naam ook nog kennen.Het is niet zo dat we in de tijd zijn blijven hangen maar enige nostalgie is toch gewenst.Deze rit was leuk in al zijn eenvoud,ik zou zelfs durven zeggen:het betere werk.Maar ook daar laat ik ieder in zijn vrijheid.Voor mij persoonlijk hoeft de modder tot in de oren nu eenmaal niet.Een gepaste rit om een heel gepaste man te herdenken.En dat mocht van deze dag zeker gezegd worden.
De Red october rit.Een jaarlijks gebeuren bij het vmc.De naam zegt het al,het is een rit in oktober en het red slaat op het russisch.De link met de oktoberrevolutie zal de aandachtige leerling niet ontgaan zijn.In oktober kan het allerlei weer zijn en dat draagt ook bij aan de charmes ervan.Iedereen is op deze rit welkom maar een moderne machine is een uitzondering.Het zijn allemaal voorstanders en rijders van ural en dnepr.Ik moet zeggen dat dnepr meer vertegenwoordigt is dan ural.Ook al zijn deze twee aan elkaar gewaagd,het moet gezegd dat er op een dnepr meer authentiek getinte stukken zitten.Bijvoorbeeld de omgekeerde handvaten en de koplamp,om er maar twee van te noemen.De ural heeft dan soms wel de militaire stukken zoals de verstevigde wielen.Maar da's voor iedereen zijn eigen keuze.Het vertrek was in Mechelen waar we bijeenkwamen aan een recreatie-domein.Veel water alom.De rit staat garant voor een mengeling van kleine landwegen en ietsje minder kleine landwegen.Maar het boerenleven is nooit ver weg.Rijden in de natuur met gelijkgestemde lieden is steeds fijn.Ook het tempo is trager dan wanneer je met gewone motors rijdt.Onder de baan heb je steeds veel bekijks want zeg nou zelf,hoeveel keer zie je zo een hoop zijspannen bijeen (en dan nog oldtimers(of er toch zo uitziend)).De mensen blijven staan om je te zien passeren en als je stil staat komen ze van dichtbij kijken.Een praatje is dan steeds meegenomen.Deze zijspannen zijn de sociaalste motoren die er rondrijden.Steeds je babbel onder de baan.Tijdens de rit moet je steeds wel bedachtzaam zijn om de mensen om je heen.Een wielertoerist die niet wil wijken is op deze rit de oorzaak geweest dat er iemand in de gracht terecht kwam.De eerste motor moest uitwijken en tegen dat hij stil stond zat hij al in de gracht en de wielertoerist was onderwijl allang niet meer te zien.Door het mindere remvermogen kom je later tot stilstand dan je zou willen.Het gewicht en de trommelremmen dragen daar ook hun steentje bij.De nieuwe modellen hebben een schijf vooraan en da's een heel groot voordeel,zeker met 350kg onder jou.Het voordeel van deze motoren is ook dat je zelf je carrosserie kan herstellen aangezien het dik en stevig ijzer is.De rit werd voortgezet zonder verdere problemen.Soms stoppen ze onderweg om even de fles whodka of ander zwaar russisch spul boven te halen.Steeds in zuinige mate omdat er nog moet gereden worden.Om de koude te verdrijven is zwaar spul heel efficient.Na het middageten in een plaatselijke taverne word in de namiddag de rit verder gezet om te eindigen waar we begonnen.Vandaar nog de rit naar huis.Onder de baan hadden we ook gefilmd en achteraf een filmpje van gemaakt.Enjoy http://www.youtube.com/watch?v=6ejUkuI7pxw
Net zoals met onze andere motoren rijden we diverse ritten met diverse groepen.In Oostende was een rit voorzien met zijspannen.Het waren wel moderne motoren maar hier en daar zouden er wel enkele oudjes bij zijn.Mtvo organiseerde ieder jaar deze rit en het moet gezegd dat het een speciaal soort mensen betrof.Echte bikers ,nog uit echte klei gestampt.Langs de binnenbanen een goede twee uurtjes onder de baan.We konden al wat sneller rijden aangezien de rodage reeds voorbij was.Daar aangekomen moesten we wel even zoeken omdat het aan de zijkant van Oostende was.Een verwarmde tent met daarnaast plaats om je tent te zetten.Tot onze verbazing stonden er enkel tenten geplaatst.Nu had het s'nachts gevroren,iets waar we helemaal geen voorstander van zijn.Echte mannen dus,dat beloofde voor de rit.Er stonden ook enkel speciale motoren bij,honda's,harley's maar ook zelf ineengetimmerde zijspannen.Sommigen hadden het tot hun levensfilosofie gemaakt en hadden met hun zijspan reeds een groot gedeelte van de wereld gezien..De rit zelf was heel leuk,de snelheid lag ietsje hoger dan we gewend waren maar al bij al viel het heel goed mee.Onder de baan zijn we gestopt voor een echt bikercaffeetje.Precies of je jaren in de tijd terug ging.Heel gezellig.De afstand die we reden was ook niet gigantisch groot.Zijspannen net als trikes maken geen ritten van 150km of meer.Het gaat om de beleving en niet de kilometers.Het bijeenzijn is belangrijker dan al het andere.Net zoals het vroeger jaren was.Vriendschap en de babbel over de machine primeert.Na de gedane rit besloten we om naar huis terug te keren wegens het niet voorzien van een tentje.Het was intussen al weer berekoud geworden.Thuisgekomen direkt de douche in om weer enigszins op te warmen.Het was heel leuk geweest.Volgend jaar misschien weer?
Na de eerste 1000km is er een onderhoud voorzien om na te gaan of er geen onnodige slijtage is.De motor olie word vervangen en alles wordt nagegaan.Het leuke van dit alles is dat je overal bij aanwezig mag zijn.Het is net als vroeger,je ziet wat ze doen en je staat erbij.Zo leer je ook nog eens iets.Heb je vragen,stel ze.Deze mannen antwoorden je eerlijk en tonen het je als het moet.Ze vertellen er ook bij waar je moet op letten,altijd leuk meegenomen.In de hedendaagse tijd een unicum.Ze rijden dan ook zelf met een side-car en weten perfect wat er bij de mensen speelt.Hun side-car staat momenteel te koop wegens eens wat anders willen.Speciaal gespoten en met de nodige garantie,maar dan wel zonder de rodage.
