Vandaag speelden
we reeds het 4de luikje in de play-offs om de titel en gaven we de
roodwitten uit Kortrijk wederom partij, ditmaal in onze thuishaven Schiervelde
op een zonovergoten en windstille namiddag. Stilte voor de storm? Waren zij uit
op revanche nadat ze in de heenwedstrijd weggespeeld werden op Stade? Ksv was
gewaarschuwd en wou maar wat graag winnen! Geconcentreerd en met prima gedrevenheid
werd er door onze jongens al vlug veldoverwicht afgedwongen en kon het na 5 min
al 2-0 staan maar eens te meer faalden we in de afwerking. Hun keeper werd de
ganse eerste helft onder vuur genomen en moest zich 1 maal omdraaien na een
treffer van Mathis. Een hardwerkende Tibo ging iets later door op de talmende
keeper, wist hem het leer te ontfutselen in een scrimmage en kon ei zo na
scoren maar zijn bal hobbelde tegen de paal. Kortrijk zette daar weinig of
niets tegenover en de tandem Stijn/Gilles hield centraal achterin autoritair
stand. De bonus aan de rust had best 4-0 kunnen zijn maar was echter heel miniem
en misschien was dit beter want zo moest ksv nog vol aan de bak. De scheids
liet heel lang op zich wachten en bij aanvang viel ons spelniveau enigszins terug
maar na wat geschuif en gebulder van onze trainer jaagde ksv dit snel weer de hoogte
in. Er werd hoog druk gezet en met inzet gespeeld, soms wat slordig in de
opbouw(veel luchtballen en mindere balcontroles) maar toch met een aantal heel
mooie combinaties tot gevolg; in de afwerking wilde het echter weer niet
lukken...zo blijft het wel spannend want één domme tegengoal op de counter kon
alles verbrodden. Tot Robbe een zoveelste hoekschop over de keeper aan de 2de
paal dropte en een attent inlopende Mattice ons diep in de 2de helft
het doelpunt van de verlossing schonk. Kvk liep nog tegen een geel karton aan
na een drieste tackle en liep constant te mekkeren; het vlotte immers niet en
kreeg geen lijn in hun spel vanwege onze constante druk. Onze wederoptredende
goalie Lars had een rustige namiddag en kwam nooit in de problemen. Een op en
top verdiende overwinning dus met veel veldoverwicht maar een schrijnend gebrek
aan efficientie/afwerking. Een werkpuntje op training deze en volgende week. Op
naar de volgende horde : thuis de clash tegen co-leider Avelgem waar we nog 2!!
eitjes mee te pellen hebben. Laat ons niet overmoedig worden maar toch
overtuigd van onszelf : Niemand komt winnen op Schiervelde (remember 12
oktober) en dat gaan we nog eventjes rechtzetten met zn allen. We halen ook geen
telraam boven maar gaan vol voor nog 2 overwinningen. We hebben immers ook nog
iets recht te zetten in en tegen Poperinge(remember 5 oktober) !! Hopelijk met
nen Partybus
Na de collectieve offday van vorige week waarin we terecht het onderspit moesten delven wegens te weinig drive om te winnen, mochten we ons opmaken voor de 1stevan 3 opeenvolgende thuiswedstrijden in deze playoffronde en die ons telkens een 3-punter moeten opleveren om finaal aanspraak te kunnen maken op de titel. De concentratie in de kleedkamer was in ieder geval al stukken beter dan in Avelgem; blijkbaar is er bij sommigen toch een belletje gaan rinkelen. Dat de spelers meer honger toonden, was al vanaf het wedstrijdbegin duidelijk met een huizenhoge kans die we helaas lieten liggen en kansen volgden zich gedurende de ganse 1ste helft in sneltempo op maar de koelbloedigheid om af te werken ontbrak meer dan eens. We hadden veldoverwicht en voetbalden behoorlijk rond maar met weliswaar nog teveel ballen in de lucht die gezien de strakke zijwind het spel telkens vertraagden. De Poperingse goalie stond in een schietkraam en loste veel ballen maar wist toch zijn netten lang schoon te houden tot uiteindelijk Mathis halverwege 2 keer raak trof. Een derde treffer werd net voor de koffie weer onbegrijpelijk gemist in een 1ste helft waar het al 5-0 bij de rust had moeten staan en game over. Poperinge kwam niet onder onze druk uit en kon slechts 1 maal dreigen. Rust en wat bijsturen waar nodig met nog een aantal duidelijke richtlijnen maar die werden vanaf minuut 1 in de wind geslagen en zodoende bakten we er tot een minuut of 5 voor affluiten eigenlijk niets meer van. Een tegendoelpunt hing nog eerder in de lucht dan een over and out doelpunt van onze zijde maar Poperinge was te onmondig om ook effectief te scoren en lijkt met een 1 op 9 uitgeteld voor de titel. Met deze zege staan we opnieuw gedeeld op kop wegens 3-2 verlies van Avelgem op kvk. Hopelijk weet Poperinge volgende week punten te ontfutselen thuis tegen Avelgem en kunnen wij ook de volgende 2 thuismatchen winnend afsluiten. Go for it !!
Na de onverwachte nederlaag in Knokke, 2 vrije
weekends en veel trainingsarbeid ontvingen we vandaag de Poperingse keikoppen.
We hadden nog iets recht te zetten tegen een ploeg die de smaak van de
nederlaag dit seizoen nog niet geproefd had. Ze hadden ons immers in de
heenmatch met een 5-1 pandoering uit onze roes van onoverwinnelijkheid gehaald
na 4 clean sheets. Met enige vertraging wegens scheids te laat op het appèl
werd er afgetrapt onder een aangenaam zonnetje. Die stagair-scheids liet zich
al in de aanvangsfase opmerken met een onterechte strafschop in ons voordeel
maar onze kapitein wou het vergiftigd geschenk niet en trapte naast. De eerste
helft bracht ons verder prima voetbal met kansen langs weerszijden maar toch
bereikten we de rust met een brilscore. Trainer Sven gaf aan verder goed druk
te blijven zetten en er zich zo zeker nog kansen zouden aandienen want hun
centraal trio evenals hun 2 aalvlugge mini-spitsen acteerden niet zo sterk als
voorheen. En zo geschiedde :
Op een strak schot van Mattice loste de
keepster de bal en een goedgevolgde Joachim was er als de kippen bij om de
score te openen. Poperinge was niet van slag en bleef verder goed meevoetballen
maar moest zich toch een 2de keer gewonnen geven toen Thibault de bal aflegde
tot bij Stijn die beheerst afwerkte. Met een zijwaartse volley maakte Joachim
er vervolgens 3-0 van; een doelpunt om in te kaderen trouwens!! De 4-0 werd
onbegrijpelijk gemist en keeper Robbe bracht nog even spanning in het
wedstrijdeinde. Uitblinkers van dienst : Stijn+Gilles en ook de scheids (maar
dan in negatieve zin). Op naar de play-offs waarin we mogen dromen van de
kampioenstitel : we moeten van niemand bang zijn en uitgaan van onze eigen
sterkte !! geloof in jullie zelf en speel met volle overgave.
Na een 9 op 9 reisden we vertrouwensvol af
naar het mondaine Knokse ku(n)stgras om er onze volgende overwinning binnen te
rijven; ook al moesten we hierbij een 4-tal basisspelers missen. Helaas liet de
opwarming niet veel goeds voorspellen en gaf onze ploeg ook niet thuis tijdens
zowat de ganse wedstrijd. Wegens een gebrek aan concentratie en gedrevenheid
maakten we het onszelf moeilijk tegen een niet eens goed voetballende
tegenstander maar die wel de duels won en erin geloofde waardoor wijzelf nooit
in ons gebruikelijke spel kwamen. De bal in de ploeg houden en snel laten
rondgaan lukte ons amper en veel ingespeelde passes kwamen niet toe. Kwamen we
dan toch eens in de 16 dan was er de besluiteloosheid en wat ongeluk ; logisch dus
dat we op achterstand kwamen en tot overmaat van ramp met een kwakkel van een
scheids terecht het onderspit moesten delven; meer dan een eerreddend doelpunt
van Mattice Dekimpe zat er niet in. Eervolle vermelding evenwel voor Brooklyn
voor zijn invalbeurt op de 5-positie. Elk seizoen heb je wel zon wedstrijd
waarvan je achteraf denkt : slechter kon niet; wel die hebben we dan hopelijk
al achter de rug. Een non-event dus om vlug uit de koppekes te deleten en met
goede moed een weekje trainen om dan rode lantaarn Varsenare partij te geven op
Schiervelde.
1ste
wedstrijd na de euh..winter?stop en meteen een lastige verplaatsing naar
Avelgem op ons bord; de enige ploeg totdusver die ons op Schiervelde punten
wist te ontfutselen(1-2 verlies) na een mindere, wat ongelukkige prestatie van
onze jongens. We hadden dus nog een eitje te pellen met de roodblauwen aan de
voet van de Kluis. Keeper Robbe viel tijdens de opwarming helaas uit wegens
blessure en werd vervangen door Joachim. De spelers bleken alvast heel gretig
voor aanvang en na een verstandige kantwissel (vanwege de laagstaande zon)bij
de toss van onze kapitein namen we van meetafaan stevig de touwtjes in handen :
er werd hoog druk gezet, goed gecombineerd, snel omgeschakeld en de wil om
(duels) te winnen was duidelijk aanwezig en dit alles in een goede organisatie.
Die gedrevenheid resulteerde in een resem kansen en hoekschoppen die ons na een
20-tal min reeds een 0-4 bonus opleverde via Robbe Demets, Robbe Demunck,
Mathis en Tibo Herman(met gevoel binnengekopt!!). We noteren ook nog de prima
kopbal van Mathis op de deklat na hoekschop. Avelgem kwam slechts sporadisch op
onze helft aan voetballen toe. Veel brandstof verbruikt op een zwaar veld
eistte zijn tol uiteraard en net voor de rust gaven we wat meer ruimte weg
achteraan. Avelgem kwam opzetten en na mistasten in onze verdediging wisten ze
alsnog tegen te scoren. De 2de helft was van een iets minder niveau
met meer balverlies in de eigen rangen en Avelgem dat geregeld snel uitbrak via
hun aalvlugge 11-speler. Helaas stootte hij telkens op onze coole doelman die
goed stond opgesteld. Robbe Demuynck werd diep gestuurd en zag zijn
voorzet/schot vanuit een heel scherpe hoek toch voorbij de verraste keeper
binnengaan. Na geharrewar net binnen onze zestien lukte de thuisploeg een 2de
treffer via terechte strafschop. Robbe Demets prikte eizona zijn 2de
maar trof het doelkader. Tibo Herman lukte wel zijn 2e doelpunt via
Gilles en had er ook nog een derde moeten scoren op aangeven van Yarrik maar
niettemin gingen we handjes schudden bij een 2-6 eindstand. Veel spelers
haalden vandaag een vrij degelijk niveau olv de immer hardwerkende kapitein
Tibo en handlanger Mathis maar uitblinker van dienst was onze
gelegenheidsdoelman JOACHIM die bijna iedereen verbaasde met een prestatie om U
tegen te zeggen.
Laatste wedstrijd voor
de winterstop op een belabberd veld en vrij matige tegenstander bracht ons
zoals verwacht een wedstrijd om snel te vergeten. Bijna continu veldoverwicht
maar veel balverlies en slechte inspeelpasses brachten ons slechts op een 0-2
voorsprong bij de rust. Het begin van de 2de helft liet ons even een
doelpuntenkermis en beter voetbal verhopen maar na 2 treffers van Joachim ging
het snel weer bergaf met enkele kansjes voor Meulebeke tot gevolg. Op een
corner moest Robbe zich echter gewonnen geven. Net voor affluiten was Brooklyn
nog bij de pinken waardoor we met een 1-5 overwinning richting douches trokken.
In alle vroegte deze
morgen richting Weverstraat om de roodwitte co-leider partij te geven. Een
laatkomer noopte trainer Sven nog in laatste instantie de opstelling bij te
sturen vooraleer onze jongens de grasmat betraden. Al in de 3de minuut moest
onze keeper ver uitkomen om aldanniet foutief de meubelen te redden waarmee we
meteen wakker schoten en we de rest van de 1ste helft hoofdzakelijk afhaspelden
op de helft van de thuisploeg. Voor een gemene fout op Thibo werd zelfs geen
geel getrokken. Er werd deftig gevoetbald via de flanken maar eens te meer
ontbrak het ons aan precisie en overzicht om de laatste pass secuur in te
spelen op de inlopende mannen of om af te werken. Een voorsprong had zeker
gekund maar die treffer viel maar niet. Naar het einde toe kwam kvk nog een
2tal keer flink opzetten en bij de volgende doorbraak was het alle hens aan dek
om een tegentreffer te voorkomen. De scheids floot terecht fout maar legde
onbegrijpelijk de bal op de stip voor een overtreding op een 2-tal meter buiten
de 16 Maar gerechtigheid geschiedde en de strafschop ging hoog over waarmee we
de rust introkken met een brilscore. De vele (positie)wissels en de spanning
naarmate de 2de helft vorderde kwamen het spelbeeld niet ten goede
maar bleef niettemin aantrekkelijk om volgen en misten we opnieuw wat scherpte
in de afwerking; een voorsprong had nochtans gekund. Net voor affluiten werd
een flater achterin ons fataal en gingen de roodwitten op een diefje aan de
haal met de drie punten waardoor we leider af zijn.
Door Crosscupperikelen
onstond er een ware vaudeville omtrent plaats en tijdstip van deze wedstrijd;
zelfs een onsportieve forfait leek in de maak. Uiteindelijk zegevierde het
gezond verstand in EIGEN rangen en werd er overeengekomen deze wedstrijd dan
maar op verplaatsing af te haspelen Trainer Sven had geen zin in Veurnse
babelutten en liet zich vervangen door een stand-in die makkelijk 120dB haalt, nl
den Francis. Hij nam de touwtjes stevig in handen en na de warming up werd er
en bloc op zijn fcbs gevoetbald in een 1ste helft met 95%
balbezit en veldoverwicht voor onze jongens maar scoren lukte warempel amper
tegen een ploeg die nog met een zuivere libero speelt. Enkel kapitein Tibo brak
na 17 de
ban met een gelost afstandschot die in doel verdween. Ook de vrije trappen en
vele hoekschoppen leverden geen verdiende walk-over voorsprong op bij het
rustsignaal. Er werd bijgestuurd in de rust en dat leverde een aantrekkelijker
spelbeeld op met meer diepgang en meer druk op het Veurnse doel en na snedige
flankaanvallen wist Robbe Demets 2 maal te scoren. Veurne kon tot 2 maal toe
tegenprikken na slap uitverdedigen en miste een volstrekt onterechte
strafschop. Net voor affluiten wist Robbe Berten langs links uit te breken na
een vlotte combinatie, hij speelde mooi in op Robbe Demuynck die in 1 tijd
beheerst afwerkte in de verste hoek. Eindstand 4-2, een overwinning waarmee we-
samen met KVK- aan de kop van het klassement komen en laten we nu volgende week
uitgerekend bij hen op bezoek moeten gaan. Hopelijk een onvervalste topper
waarin we de oppergaai kunnen meegraaien.
Eerste wedstrijd van
de terugronde tegen een ploeg waar we thuis uiteindelijk al bij al nog
makkelijk van wonnen nadat ze lang stand hielden op 1-1. Deze maal bleken ze
helemaal geen stugge ploeg om tegen te spelen hetgeen resulteerde in een 0-5
tussenstand na amper een kwartier en volledig veldoverwicht. Incl mooie
hattrick van Antoine. Het moment om wissels bij de vleet door te voeren en eens
van positie te wisselen, wat ons nog altijd eenrichtingsvoetbal bracht maar de
honger en concentratie/combinatiespel om af te werken was wat weggeëbd. Na de
rust werd gedaan wat gevraagd werd : de nul houden en nog 3 maal scoren in een
mindere 2de helft waarin Steenbrugge sporadisch gevaarlijk uitbrak
maar een eerreddend doelpunt werd door Yorben en de paal verhinderd. Wij
daarentegen combineerden naar het einde toe weer wat beter en lukten nog een
doelpunt van prima makelij!! Slechts 0-8 bij het laatste fluitsignaal, boeken
dicht en Sven 15 spaghettis, euh nee, zakjes chips armer.
Het klassement liet al vermoeden dat het knokken
zou worden deze zaterdagmiddag tegen een stevig voetballende tegenstander en
dit zonder sterkhouders Tibo en Mathieu. Na een truitjes- en
scheidswissel(trainer Sven nam de plaats in van diegene die zijn poes
stuurde) konden we met enige vertraging van start. De eerste helft kregen we
veel rommelig middenveldspel op ons bord, speelden we nog iets te compact
waardoor teveel ingespeelde passes van onze zijde in de voeten van de
tegenstander belandden. Wel gaven wijzelf weinig tot geen kansen weg en
verzuimden een 2-tal keer af te werken. De coach ad interim haalde de rust met
een brilscore en verzeilde na een bleke prestatie terug op de bank. Tijdens de
rust werden trainer en scheids vervangen door collegas van hoger niveau. De
ksv-11 pikten dit niveau op en begonnen beter georganiseerd te spelen, stevig
in de duels en hoog druk zettend waaronder de bezoekers nog maar sporadisch uit
kwamen. Fysisch haalden we zienderogen opnieuw de bovenhand; doelpunten konden dus
niet uitblijven en na een resem kansen + hoekschoppen liepen we verdiend tot
3-0 uit. Knokke kon nog milderen tot 3-1 via hun stevige en bedrijvige
puntspeler maar hoger liep de score niet meer op in een wedstrijdeinde waar nog
enkele maal gewisseld werd. Gilles en Jitze breidden een vervolg aan hun prima
midweekwedstrijd op Gits. Op inzet en karakter scoorde nagenoeg de ganse ploeg
een dikke duim waarvoor ze na de wedstrijd dan ook beloond werden. Dank tevens
aan Andy om als gelegenheidsscheids de wedstrijd vol te maken!
We zouden ze wel eens wegtikken dacht onze
ploeg alweer vooraf. Het wordt een makkie en dat had het ook moeten worden.
Helaas speelden we een draak van een wedstrijd waarin we nooit aan degelijk
voetballen toe kwamen gezien de erbarmelijke staat van het veld, slechte
passing en dito controles; teveel spelers misten opnieuw wat gedrevenheid. Rots
in de branding Tibo Dierynck speelde wederom een verdienstelijke partij alsook
Mathieu deed het meer dan voortreffelijk. Aan de rust stond het 0-1 in ons voordeel na een 1ste
helft waarin we al 0-3 hadden moeten voor staan maar de afwerking liet ons in
de steek. Kort na de rust kon een moedig Ingelmunster via een counter en lucky
afwerking de bordjes terug in evenwicht brengen en ging het spelpeil bij ons
verder naar beneden. Trainer Sven, ijsberend en knarsetandend, kon het niet
meer aanzien en voerde een aantal wissels door alsook werd er aan de
veldbezetting gesleuteld. De druk werd nu opgevoerd, ksvi werd tegen hun doel
gedrukt en de bevrijdende 2de treffer viel dan toch kort voor het einde. De
veer was wat gebroken bij de tegenstander en zo konden we toch nog de wedstrijd
afsluiten met een wat overdreven 1-4 eindstand in ons voordeel. Tegen een niet
voetballend geheel liepen we in de val om veel te compact te spelen, vooral
centraal op het middenveld ipv de nodige
ruimte te creëren en misten onze wingers enige alertheid in de omschakeling.
Met de degelijke
wedstrijd op Moeskroen in het achterhoofd zakten we zaterdagmiddag vol goede
moed af naar de Hoppestad voor de clash met de geelroden. Van meetafaan werd
duidelijk dat het een felbevochten duel zou worden op een minder goed veld met
in het begin veel middenveldspel. Beide ploegen staken hun neus eens op voor
doel maar konden slechts 1 maal scoren voor de rust. De richtlijnen om het af
te maken en peptalk in de rust van de trainer werden helaas in de wind geslagen
en wat volgde was éénrichtingsvoetbal van Poperinge die veel te makkelijk kon
uitlopen tot een voor hen verdiende 5-1 eindstand. Trainer Sven probeerde nog
in te grijpen met een aantal wissels naar het einde toe maar het spelbeeld
wijzigde geenszins. Met beide voeten terug op de grond na een wedstrijd waarin
we het verdedigend te makkelijk weggaven, centraal niet konden optornen tegen
hun fel opzittende middenvelders en aanvallend onbegrijpelijke kansen niet
wisten te benutten.
Op vraag van Moeskroen
werd donderdagavond een vriendschappelijke wedstrijd georganiseerd op
Futurosport ter vervanging van de training. De scheids had nog maar afgefloten
toen hun flankaanvaller druk zette op de bal die hij wist te ontfutselen en
onze doelman simpelweg kon te verschalken met een hoge bal. De verdediging liet
dan een aantal maal na de buitenspelval dicht te doen en één keer kon er
centraal eentje gemakkelijk doorglippen. 0-2 dus. Het vertoonde spel was aan
weerszijden vrij aangenaam volgen met opbouw van achteruit en
combinatievoetbal. Onze jongens lieten de kopjes niet hangen en werden aan de
rust aangemaand zo verder proberen te voetballen. Tijdens de 2de
helft kregen we de bovenhand en onze ijver werd beloond met drie doelpunten
waaronder een omgezette penality. Gelegenheidslinkerflankaanvaller Yorben
speelde een opgemerkte en verdienstelijke partij. Net voor affluiten werd er na
corner verkeerd uitverdedigd waardoor Moeskroen toch nog kon gelijkstellen : al
bij al een terechte 3-3 eindstand en voor herhaling vatbaar vonden beide
trainers.
