Ondertussen is oktober aangebroken. Ik zit hier nu al bijna 3 maanden en ik ben het nog altijd niet beu J. Binnen een dikke 2 maanden is het weeral tijd om huiswaarts te keren. Langst de ene kant kijk ik er enorm naar uit om iedereen terug te zien, maar langst de andere kant gaat het ook heel moeilijk zijn om hier afscheid te nemen van alles en iedereen. Ach, dat is nog ver weg.
Jullie vragen je waarschijnlijk af wat ik de laatste weken zoal heb uitgestoken, want de tijdspannes tussen mijn berichtjes zijn soms wel erg lang. Mijn excuses daarvoor J.
Het leukste wat ik gedaan heb was ons tripje naar de West-Coast/Cederberg 2 weken geleden. Met Julie, Dorothy en Emily zijn we er in de chico (een heel oude volkswagen) een weekendje op uit getrokken. We zijn naar Cederberg gereden, dat is dorpje dat heel beroemd is voor de rotstekeningen van Bosjesmannen. Jammer genoeg hadden we geen tijd meer om die te zien, maar wel veel leuke andere dingen gedaan. De eerste dag hebben we voornamelijk doorgebracht in een National Park. Echt prachtig daar. Net zoals in de film The Blue Lagoon. Prachtig meer/moeras, met flamingos en al. Heel veel mooie vogels gezien.
Daarna zijn we verder gereden naar onze backpackers. Die was 15 km ver van het dichtstbijzijnde dorpje en dus erg afgelegen. Wij komen daar aan en Emily vraagt aan de gastvrouw (een heel oud vrouwtje die al heel haar leven op die berg woonde): Do you have internet access? Waarop die vrouw zegt: Internet acess, darling, we dont have electricity. Toen we dat hoorden moesten we wel even slikken. Geen elektriciteit Daarna toonde ze ons de kamer en dat viel echt super goed mee. Heel ouderwets, echt bomma-style, maar super gezellig. Kantengordijntjes, zo van die oude olielampen als verlichting. Toch nog een meevaller dus. Na even genoten te hebben van de prachtige zonsondergang en de mooie gloed over de bergen, reden we terug naar het dorpje om te dineren in de plaatselijke pub. Die mensen waren duidelijk niet gewend aan bezoekers. We waren een attractie voor heel het dorp. Wel heel vriendelijke mensen.
De volgende dag reden we terug meer landinwaarts naar de woestijn. Hier gingen we quad-biken en sand-boarden. Blijkbaar was het de kleinste woestijn van de hele wereld. Heel vreemd om zo te midden van normaal landschap plots een woestijn tegen te komen. Het quad-biken was fantastisch! Echt de moeite. Sand-boarden was ook super leuk, maar moeilijk. Ik ben een paar keer serieus gevallen, maar op het einde lukte het me toch om recht te blijven staan. Ook in de titanic-pose op je buik naar beneden glijden over de zandduinen was zo grappig.
Na de ontspanning van het weekend riep toen de plicht. Ik had deze maandag een soort examen .De rest van de week heb ik dus heel de tijd gestudeerd. Het examen is gelukkig goed gegaan. Ik wou eerst in het Afrikaans/Nederlands schrijven, maar ben toch maar overgeschakeld naar Engels.
Wat die examens betreft, wij beginnen hier al 29/10 met ons eerste examen en in Leuven zijn ze nog maar net begonnen J.
Een van mijn klasgenoten heeft ons uitgenodigd om zaterdag naar een Rugbygame te gaan kijken in Kaapstad. The Sharks tegen Kwazulu Natal. Rugby is hier even populair als voetbal of koers bij ons. Echt een gekte. Hij kent spelers van het team en gaat voor ons vervoer en gratis tickets regelen. Hopelijk wordt het tof.
Maandag ga ik in de voormiddag nog naar een ander vrijwilligersproject gaan waar een Amerikaanse vriend van mij werkt. Ze nemen de kindjes mee op uitstap en willen graag iemand erbij die Afrikaans verstaat. Grappig dat ze dan mij vragen J.
Na een verkwikkende spring break ben ik weer terug in Stellenbosch en is het misschien tijd voor nog eens een berichtje. Het is al een tijdje geleden dat jullie een update hebben gekregen dus ik zal mijn best doen om wat leuks uit mijn mouw te schudden.
Zoals ik al zei is het vorige week spring break geweest. Een weekje vakantie in de helft van mijn semester hier. Super leuk! Dat zouden ze in Leuven ook moeten invoegen. Natuurlijk was ik heel blij want eindelijk kwam mijn mama me bezoeken! (Stiekem ben ik nogal een moederskindje ) Veel andere studenten hun liefjes, nichtjes, waren al op bezoek geweest en nu was het eindelijk mijn beurt. Met een bang hartje stond ik te wachten aan de luchthaven tot ze veilig geland was. Het bord gaf aan dat de vlucht uit Londen geland was. Joepie! Het was een blij weerzien gevolgd door de nodige dikke knuffels en kussen. Na dat het melige gedoe achter de rug was konden we aan onze trip beginnen en er een leuke tijd samen van maken.
Zondag hebben we het maar kalm gehouden en heb ik mama een rondleiding gegeven door Stellenbosch en de universiteit en de winkeltjes eens getoond. s Avonds heel lekker gaan eten en meer hoefde dat niet te zijn voor de eerste dag.
Maandag stond er iets spannender op het programma. Met onze huurauto hebben we snel het historische stadje Paarl bezocht om daarna te gaan paardrijden in één van de wijngaarden/natuurreservaten in de buurt. Het landschap in de Rhebokskloof was echt fantastisch mooi en onze paardjes hebben goed hun best gedaan. Hilariteit alom toen we voor de eerste keer op dat paard moesten kruipen. In het begin zal het er wel niet zo elegant hebben uitgezien, maar na een tijdje kregen we beiden het paardrijden goed onder knie. Natuurlijk moesten we ook een tok op (zon onnozel helmpje). Maar ja, safety first zeker? Broke Back Mountain (mijn paard) en Blue (die van mama) voerden ons naar steile bergtoppen en door prachtige bloemenvelden. Toch even verschoten wanneer Broke Back zijn voet (of is het poot?) omsloeg. Bijna lag ik in de bosjes. Na een tocht van twee uur was het tijd om de beentjes eens te strekken want van paardrijden word je stijf! Amai!
Een heel leuke activiteit om de week mee te beginnen.
Dinsdag zijn we langst de kust naar Hermanus gereden. De weg langst de kliffen is heel mooi om te rijden. Voor wie snel wagenziek wordt is dit misschien geen goed idee, maar wij hadden er geen last van. Onderweg even een pitstop gemaakt in Bettys Bay om de penguin-kolonie te zien. Voor mijwas het ondertussen al de 3de keer dat ik penguins zag, maar die beestjes blijven toch zo schattig. Tegen de namiddag kwamen we dan aan in Hermanus. Onmiddellijk naar the wale spotting point gereden en de verrekijker bovengehaald. Toch wel pech, geen enkele walvis te zien! Pfff Dan maar een terrasje gaan doen en wat gaan shoppen, ook altijd leuk J. s Avonds hebben we nog een wondermooie wandeling gemaakt langst the cliff pad. De zonsondergang is hier zoooo mooi.
De volgende morgen hadden meer geluk. Voor we begonnen aan onze rit naar het safaripark passeerden we nog even snel langst the wale spotting point, en ja hoor, daar zaten walvissen. Dat was alvast een super leuk begin van onze dag.
Na de whale watching begonnen we aan onze rit naar het safaripark. Het was ongeveer 3 uur rijden, maar het landschap is hier zo mooi dat je het zelfs niet erg vindt om in de auto te zitten. Gewoon rondkijken en genieten van alles wat je ziet.
Toen we in Fairy Glen Game reserve aankwamen stond er eerst een heerlijk lunch buffet op het menu. Met goed gevulde buikjes konden we aan onze safari beginnen. Onze gids kwam naar ons en zei ons dat wij de enige waren die met hem zouden mee gaan. Weer chance J Het was heel interessant om van die man uitleg te krijgen over alle wilde dieren. Hij heeft onder andere in het Kruger park gewerkt en studeerde Zoölogie of zoiets. We hebben 4 van de 5 dieren van de Big Five gezien: de olifant, de buffel, de leeuw en de neushoorn wel. Het luipaard jammer genoeg niet, maar dat is blijkbaar normaal. Zelfs in Kruger zien ze die dieren maar één keer per maand.
Het leuke aan zon klein wildreservaat in vergelijking met bvb. Kruger, is dat de dieren echt dichtbij komen. Soms waren ze zo dichtbij dat ik het echt even benauwd kreeg. Er waren ook enorm veel soorten antilopen, o.a. de springbok. We hebben ook een kudde gnoes gezien, zebras, Aangezien het hier nu lente is was het voor de dieren tijd om hun kleintjes te krijgen. We hebben een baby zebra, een baby antiloop én welpjes gezien. Het tofste voor mij blijft toch dat de gids mij met zijn jeep heeft laten rijden J. Zelfs toen ik hem zei dat ik geen rijbewijs heb maakte hij geen bezwaar.
Donderdag en vrijdag hebben we in Kaapstad doorgebracht. We zijn met de trein naar ginder gegaan. De trein nemen hier is op zichzelf al een ervaring. Twee ticketjes 1ste klas voor 2,5 euro en dan mag je in een wagon vol graffiti en zonder ramen gaan zitten. Overdag is het wel veilig om de trein te nemen, maar als het donker is kan je toch maar beter met een taxi gaan.
Aangekomen in Kaapstad trokken we direct naar de African Market: Shoppping time met mama! Oorbellen, beeldjes, sleutelhangers, Ze verkopen daar alles. Mama had een mooie zak gekocht met een Afrikaanse print op en wij waren super blij dat we goed hadden kunnen afdingen. Een paar uur later was de zak jammer genoeg al gescheurd. Wat een brol! Ach ja, T.I.A. = This is Africa. Na de African Market gingen we naar Green Point en maakten we een wandeling naar het nieuwe voetbalstadium (voor de wereldbeker) en dan naar Water Front. Weer shopping time J. En, wat kan je anders doen na een vermoeiend dagje shoppen dan eens goed gaan eten We gingen naar den Anker. Het enige Belgisch restaurant in Kaapstad. Na 2 maanden hier heb ik toen nog eens goed genoten van Mosselen met frietjes op Belgische wijze mmmm heerlijk!
Vrijdag hebben we Robben Island bezocht. Als je met de boot richting het eiland vaart heb je echt een prachtig uitzicht over de stad met Tafelberg op de achtergrond. Ons bezoekje aan deze toch wel lugubere plaats was zeker en vast de moeite. Eerst krijg je uitleg over de geschiedenis van het eiland en daarna wordt je rondgeleid in de gevangenis door een ex-gedetineerde (uit het tijdperk van de Apartheid). Natuurlijk is het hoogpunt dan de stop aan Nelson Mandelas cel. Dat vond ik persoonlijk nu niet zo spectaculair. Een cel blijft een cel, veel speciaals vind je daar niet in.
Vrijdagavond was het jammer genoeg al onze laatste avond samen Natuurlijk moesten we ook dan nog eens goed gaan eten. Ik mocht niets te kort komen van ons mama J. Na ons etentje heb ik mama nog meegenomen naar ons stamcafé hier. Dat moest ze toch ook eens gezien hebben hé.
Zaterdag was het al tijd om afscheid te nemen. Spijtig genoeg is een week veel te kort! Als je plezier hebt gaat de tijd echt veel te snel. Na een prachtige week samen was het tijd voor mama om terug naar België te gaan. Dat was wel echt even een moeilijk momentje voor mij. Het besef dat mijn enige bezoeker al gepasseerd is en dat het nog 3 maanden duurt voor ik mijn mamske terug zie deed wel pijn. Maar ja, afscheid nemen is nooit leuk en er staan hier nog zo veel andere leuke dingen op mij te wachten dat treurig zijn geen optie is.
Voila, zoals jullie kunnen lezen heb ik echt een fantastische week gehad met mijn mama en super veel mooie dingen gezien.
Nu is het hoog tijd om eens wat voor school te beginnen werken J. De papers stapelen zich op en er staat ook nog een test op het menu.
Heel veel groetjes, kusjes, en veel plezier in België.
Nu is het echt al weer even geleden dat ik nog een berichtje op mijn blog heb geplaatst. Ik hebdan ook veel te vertellen. Er is al zo veel gebeurt en ik heb weer veel gezien. Ik zal alleen de hoogtepunten vermelden, anders wordt het misschien te langdradig voor jullie. Aangezien ik geen echt schrijftalent ben, ga ik het proberen een beetje overzichtelijk aan te pakken
* Law Dance:
Vorige week woensdag gaf de rechtenfaculteit hier een bal. Wij wouden allemaal heel graag gaan, maar bij de meisjes was het natuurlijk direct paniek: Wat moeten we dan aandoen? J Niemand van ons had een jurkje bij dat geschikt was voor een bal dus de jacht op kleedjes werd onmiddellijk geopend.Na een weekje zoeken vond ik een mooi jurkje dat nog wel gepast was. Oef! Opluchting. Woensdag was het dan eindelijk zo ver, na veel poespas voor de spiegel en een gevecht met de stijltang waren we er klaar voor. We wandelden naar het Ou Hoofdgebouw om daar de bus te nemen naar de Wine Estate waar het dinner en het bal zou doorgaan. Stipt op tijd komen we daar aan en toch bus al weg Oeps, we waren blijkbaar een uur te laat J. Uiteindelijk zijn we er toch nog geraakt met de auto van vriendin en gelukkig want anders hadden we een fantastische avond moeten missen. Super lekker eten, wijn à volonté, en heel veel dansen! We zaten aan een heel gezellige tafel: 5 Belgen (wij) en de rest allemaal heel lieve zwarte mensen en amai, die kunnen nogal dansen hoor. Éen van onze tafelgenoten had dan ook terecht de bijnaam sexy. Het was heel leuk om eens een avond op stap te gaan met de Zuid Afrikanen want meestal vertoeven wij onder de Internationals.
* Kayamandi vervolg: Ondertussen ben ik al 2 keer terug naar Kayamandi gegaan om te werken met de kindjes uit de township. Even kort vertellen wat me daarvan is bijgebleven.
- Equivalent fraqtions:
Ik had al in het programma gelezen dat we ons die week in de klas gingen bezig houden met wiskunde.Zoals de meeste onder jullie wel weten is wiskunde niet mijn sterkste kant. Ik was al bang dat het te moeilijk voor mij zou zijn zodat ik het helemaal niet zou kunnen uitleggen aan de kindjes. Gelukkig viel het goed mee en was ik er snel mee weg. Het was heel vermoeiend om breuken aan de kinderen uit te leggen. Zeker omdat dit in het Engels moest en wie weet nu de vertaling voor de woorden teller en noemer? Ik niet hoor J. Al bij al slaagde ik er toch in om de essentie duidelijk te maken.Wat echt wel opvallend was, was dat die kinderen voor 12 tot 14 jaar te zijn echt weinig wiskunde kennen. Sommige onder hen kennen de maaltafels absoluut niet en dan wordt het heel moeilijk om breuken uit te leggen. Zelfs 5x3 was voor enkele onder hen al te moeilijk.
Na die zware mentale inspanning was het hoog tijd voor ontspanning. De monitors wilden dat we gingen hinkelen met de meisjes. Toen bleek dat iedereen dat redelijk saai vond heb ik, zoals het een echte scout betaamt, het initiatief in eigen handen genomen en hebben we veel leukere spelletjes gespeeld! Ze luisterden niet zo goed als mijn kabouters, maar uiteindelijk snapte iedereen de regels en konden we vollen bak beginnen spelen. Super!
Ook al was het een vermoeiende namiddag, ik ging naar huis met een goed gevoel. Die kinderen hebben echt extra lessen wiskunde nodig en ik ben blij dat wij hen daar dan toch een beetje mee op weg kunnen helpen.
- Womens day:
De volgende week was het tijd voor levenslessen i.p.v. wiskundelessen. Blijkbaar heerst er in de Xhosa gemeenschap echt een verkeerd beeld over het rollenpatroon tussen mannen en vrouwen. De vrouwen zijn diegenen die gaan werken en het gezin onderhouden. Vaak moeten ze hun man en een stuk of 5 kinderen onderhouden, en dit dan met een miezerig loontje van een poetsvrouw. De man die blijft lekker thuis en verspeelt al zijn geld aan alcohol en dergelijke What a wonderfull World
Om de kinderen er bewust van te maken dat dit niet kan, en dat ze respect moeten hebben voor hun moeder, hebben we gedurende de laatste sessie gefocust op Womens day. Zo leren de jongens dat ze hun moeder moeten respecteren en dat vrouwen niet alleen dienen om te werken. Persoonlijk vond ik dit echt heel leuk J. Ze moesten in een tekening van een vrouw allemaal complimentjes schrijven voor hun moeder en zeggen waarom ze haar bewonderen. Heel schattig!
Wat echt opvallend was, is dat voor die kinderen primaire behoeften een veel grotere rol spelen als voor ons. Als je ze vraagt: Waarom is jouw mama belangrijk voor je?, dan antwoorden ze: Omdat ze werkt om mij eten te geven. Wij zouden eerder zeggen: Omdat ze lief is,
Na ons klaswerk was het weer tijd voor ontspanning. Deze keer hebben de meisjes mij leren hinkelen, maar niet zoals wij het kennen! Het is een heel speciale vorm van hinkelen, heel erg ritmisch. Van op een afstand lijkt het wel alsof ze aan het dansen zijn. Ze vonden het allemaal heel grappig als ik een poging deed om hun bewegingen te volgen. Erg goed was ik niet, maar het was wel super leuk J.
* Tafelberg:
Deze zaterdag zijn we met een hele bende naar Kaapstad getrokken om daar de Tafelberg te beklimmen. We verwachten een rustige wandeling op een mooi uitgestippeld pad Niet dus! Het pad was wel heel duidelijk, maar de tocht was toch wel zwaar. Het was niet zo ver, maar het was een heel steile beklimming. Een beetje fysieke inspanning kan natuurlijk nooit geen kwaad. Soms kan dat zelfs echt eens goed doen.
Het was leuk om met een hele hoop samen op weg te zijn naar de top. Die Amerikanen zijn zo positief dat is ongelooflijk! Ze kunnen je echt oppeppen. Onderweg hebben heel veel mooie fotos kunnen maken. Hoe hoger we gingen, hoe beter het zicht over Kaapstad werd. Op een bepaald punt kwamen we zelfs zon gigantische berggeit tegen (voor diegenen met totem Saiga: misschien was dat er wel eentje). We probeerden de geit wortels te geven, maar erg happig was ze toch niet. Dat was eigenlijk een heel indrukwekkend dier. Zo groot en statig. Ik was wel bang dat ze ons elk moment kon aanvallen.
Na een paar uurtjes zwoegen bereikten we dan de top. Het is zo veel leuker om daar al wandelend aan te komen, dan om gewoon met de cable card naar omhoog te gaan. Vanop Tafelberg heb je echt een geweldig zicht over Kaapstad. We konden Robbeneiland zien, het stadion, Signal Hill, Ons aanvankelijk idee was om naar beneden te rapellen, maar omdat er zo veel wind was ging dat jammer genoeg niet door.
Super leuke dag dus!
* Cape point en pinguins:
Deze zondag (moederkesdag J) organiseerde ISOS een trip naar Cape point, Simons Town en Kaap de Goede Hoop.
Ondanks dat ik nog een beetje moe was van zaterdag werd het een heel mooie trip. De pinguins had ik al gezien in Bettys Bay, dus dat was nu iets minder speciaal. Toch was het leuk om ze nog eens te zien. Vooral als ze lopen zijn ze zo schattig! De vorige keer in Bettys Bay was er een kreupele pinguin, en ooh ja, ook hier was er een kreupele pinguin. Ocharme dat beestje, hoeveel filmpjes dat er daarvan gemaakt zijn Wel een beetje zielig.
Na Simones Town reden we verder naar Cape Point. Ik herinner me nog toen ik in Afrika was met mama, dat ik te lui was om naar boven te wandelen naar Cape point J Shame on me. Dat was ook wel omdat het toen te mistig was om iets te kunnen zien. Nu ben ik dus wel naar boven gewandeld en gelukkig want het was echt de moeite! Een prachtige uitzicht over de zee en de vuurtoren. Wauw! We hebben daar 3 uur rondgewandeld. Het is echt zon mooie plek.
Je moet er wel oppassen voor de bavianen. Als ze ruiken dat er eten in je rugzak zit ben je hem gewoon kwijt! Onderweg zagen we 2 bavianen die in een auto van een oude man sprongen en naar buiten kwamen met zakjes koekjes, chips, Ze stelen alles van eten dat je hebt.
Onze laatste stop voor de dag was Kaap de Goede Hoop. Dat is niet het meest zuidelijke, maar het meest zuidwestelijke punt van Afrika. Mooi fotomoment, leuk uitzicht op de kliffen, maar zoveel is daar nu ook niet te zien. Ik denk dat het gewoon een historisch plekje is waar je eens geweest moet zijn.
Amai nu is het een heel lang bericht geworden Mijn excuses hiervoor. Niemand wordt verplicht om het in één keer te lezen J!
Heel veel groetjes en een dikke kus,
Tatyana
P.S. voor foto's zie facebook. Ik ben nog niet handig genoeg met mijn blog om er foto's op te zetten.
Met een beetje vertraging volgt hier eindelijk nog een berichtje.
De maand juli is ondertussen al gepasseerd. Wat gaat de tijd snel hier
Vorige week donderdag mocht ik voor de eerste keer gaan kennis maken met de kindjes in de township school. We werken allemaal met ons eigen klasje en in onze klas heeft iedereen zijn tafel met kindjes. Allé kindjes kan je ze niet echt meer noemen. Het zijn al heuse pubers van 12 tot 14 jaar die ondanks het leeftijdsverschil toch samen in de klas zitten. Dat is Africa style zeker?
De eerste ontmoeting begon al goed
Toen ik de klas binnen kwam ging ik vol enthousiasme aan een tafel zitten en de stoel die ik had uitgekozen was natuurlijk kapot. De hele klas was heel geamuseerd wanneer ik achteruit van mijn stoel op de grond viel J. Één van de jongens aan mijn tafeltje was gelukkig zo galant om mij recht te helpen en mijn stoel te maken.
Na die eerste goede indruk was het tijd om echt kennis te maken. De kinderen vertelde me allemaal hun naam. Toen ik namen zoals Sipoxholo en Iveshu, hoorde moest ik even slikken. Vooral omdat zij Xhosa praten en dat is een taal met heel veel klikgeluiden. Hilariteit alom toen ik hun namen moest uitspreken. Ach ja, tegen het eind van het gesprek was ik er toch in geslaagd om een 4tal namen te onthouden.
Na de kennismaking kregen de kinderen een snack. Droge boterhammen met melk. Ik had verwacht dat ze toch op zijn minst een koekje zouden krijgen niet dus. Met gevulde buikjes gingen we met zijn allen een spelletje spelen. Iets in 2 groepen met een laken tussenin en dan maar elkaars namen roepen. Ik snapte er niets van, maar het was wel super leuk! Mijn groep, de super stars (en nee ik heb die naam niet gekozen J ) was jammer genoeg verloren.
Op het einde kregen we van de kinderen nog een naam in hun taal. Na veel geruzie in mijn groepje waren ze het eindelijk eens geworden over wat mijn naam moest zijn: Olothando. Dat betekent in het Engels our love. Toch een mooie Xhosa naam vind ik.
Al bij al was een het een super leuke eerste kennismaking. Morgen (ook donderdag) ga ik terug en dan begint het echte werk. Dan moeten we de kinderen helpen met hun huiswerk enzo. Ik kijk er al naar uit.
Van vrijdag op zaterdag hebben we met 4 meisjes (Lore en ik en 2 Duitse meisjes) een auto gehuurd en hebben we een trip gemaakt naar het meest zuidelijke punt van heel het continent Afrika: Cape Agulhas. Op de weg naar daar zijn we gestopt aan een pinguïn kolonie, een stadje waar we walvissen konden zien,
We hebben de nacht doorgebracht in Hermanus (het walvissen stadje) en daar hebben we wat lokals leren kennen die ons het nachtleven hebben laten zien. Onze backpakkers had ook een jacuzzi waar we met plezier gebruik van gemaakt hebben om even te ontspannen na toch een vermoeiende dag.
De volgende morgen reden we verder naar het Zuiden. Aangekomen in Cape Agulhas, konden we het punt zien waar de Atlantische en de Indische Oceaan samen komen. Ik kon er niet aan weerstaan om net op dat punt eventjes mijn voetjes in het water te soppen. Toch een speciaal gevoel. De vuurtoren die over de Cape uitkijkt was ook super mooi.
Het was echt een plezante trip, maar na 5 uur terugrit was ik toch blij toen we terug in Stellenbosch waren. Het was wel grappig om rond te cruisen in onze kia picanto. Dat autootje is zo klein dat het wel een speelgoed autootje zou kunnen zijn.
Voor de rest heb ik zelfs al gestudeerd deze week J. Het is zo raar om al terug les te hebben.
Ik ga hier afronden, want vanavond is het een bal van de rechtenfaculteit hier en sebiet komen we met een groep meisjes samen om ons klaar te maken. Dat zal ook weer een poespas zijn J.
Ook de 2de week zit er weer al op en de 3de week is zelfs al bezig De tijd vliegt hier!
Vorige week begonnen de lessen hier al pfff, dat was wel een tegenvaller. Vooral omdat je gewent bent aan 3 maanden vakantie, en dan plots moet je weer naar de les. Gelukkig heb ik maar 6 uur les per week. Dat lijkt alsof het hier super easy gaat worden, maar ik vrees dat ik het toch niet moet onderschatten. We moeten super veel voorbereiden voor elke les. Eén vak dat ik volg wordt half in het Afrikaans en half in het Engels gegeven. Die prof schakelt heel de tijd over. Dat is echt wel moeilijk om te volgen, maar ook super grappig! Ik zit in de klas met allerlei verschillende nationaliteiten: Belgen, Hollanders, mensen van Tanzania, Rwanda, en natuurlijk ook een paar Zuid Afrikanen.
Vrijdag zijn we met een busje naar Kayamandi gereden. Dat is de township (en niet twonship zoals ik de vorige keer schreef J ). We hebben er een wandeling gemaakt met iemand die er geboren en getogen is. Zo weten we wat we moeten verwachten als we vrijwilligerswerk gaan doen. De toestand in Kayamandi is eigenlijk echt wel schrijnend. In een bepaald deel van de township wonen 4 families in 1 kamer!! In de andere delen hebben de mensen al wel huisjes, maar die ontberen natuurlijk de meeste westerse luxe. Naar het schijnt zijn er serieuze alcohol en drugsproblemen onder de bevolking. Ook aids is alom aanwezig. 40% van de bevolking van Kayamandi is besmet met HIV. Als wij met de kindjes gaan werken moeten we daar ook heel voorzichtig voor zijn. Maak jullie geen zorgen!, ik let goed op dat ik geen bloed van iemand aanraak enzo.Gisterenavond was het vergadering van Kayamandiproject en ik mag vanaf deze week elke donderdagnamiddag met de kindjes gaan werken ginder. Ik kijk er echt al naar uit!
Voor zaterdag hadden we gedurende de week zelf een tripje gepland. Ook al waren we vorige week al naar Kaapstad geweest, we besloten om nog maar eens een dagje terug te gaan en dit keer met de trein. De trein nemen is op zich al een avontuur. Iedereen vertelt (of verzint) verhalen over hoe gevaarlijk het is om de trein te nemen en blablabla De trein nemen is helemaal niet gevaarlijk, zeker niet wanneer het licht is en als je in groep reist. Het was wel leuk om zo in een wagon samen gestouwd te zitten met de locals. Blijkbaar hadden we een ticket eerste klas gekocht, maar dat hadden we pas door op de terugweg J . Eens aangekomen in Kaapstad hebben we een paar van de toeristische highlights bezocht: the Castle of Good Hope, the District Six Museum, en ook gewoon lekker rond gekuierd. s Middags zijn we gaan eten in café Mozart. Ook al klinkt dat niet echt Zuid Afrikaans, toch heb ik daar de lekkerste lokale specialiteit ooit gegeten! Een roti. Echt super lekker. (zie foto's op facebook)
Zondag was het tijd om eens lekker uit te rusten
Volgend weekend gaan we waarschijnlijk voor 2 dagen een auto huren en een trip maken hier in de omgeving. Aangezien ik maandag en vrijdag geen les heb zouden we zelfs voor 4 dagen kunnen gaan, maar om te beginnen maken we een korter tripje.
Ik ga hier afronden want ik heb straks les en moet best nog wel wat voorbereiden. Gisteren was het Dorothys verjaardag en het was een super leuk feestje!
Veel kusjes en groetjes, Tatyana
P.S.: Nu slaag ik er wel in om de berichtjes in mijn gastboek te lezen J
Het is nu 10.00u 's morgens. Ik ben nu dus exact één week in Stellenbosch Zuid-Afrika. Vorige week maandag om 10.00u landde mijn vlucht in Cape Town International Airport. En wat een eerste week is het geweest! Een hele drukke, maar ook een erg leuke week.
Toen ik vorige maandag landde ging mijn hartje echt 10000 toeren per minuut. Ik dacht echt: "Amai ja, nu ben ik er. Nu kan ik echt niet meer terug. Nu moet ik hier wel blijven." Ik moet toegeven dat ik toen toch wel een beetje bang was. Na de douanecontrole en de bagage-claim stond er gelukkig al onmiddellijk iemand op mij te wachten met een bordje van Stellenbosch University. Een heel vriendelijke kerel, Brendan, die zelf ook aan de SU studeert. Samen met een Finse bracht hij ons naar Stellenbosch. De Finse en ik hadden echter de pech om op een vlucht te zitten waar er geen eten was! De catering dienst van South African Airlines was afgebrand met als gevolg dat wij geen eten hadden op onze vlucht van toch 13uur lang... Brendan was gelukkig zo vriendelijk om ons direct naar de dichtsbijzijnde MC Donalds te brengen waar we de nodige "vitamientjes" konden binnen doen.
Na onze 'wreetpartij' en een hele papierwinkel op de International Office konden we eindelijk naar ons kot gaan. Op de foto's kan je de beige/witte gebouwen zien, met een prachtig uitzicht! Dat is ons kot. Het zicht en de omgeving is echt fantastisch. De luxe vanbinnen is daarentegen wat anders... Ik ben al diplomatisch gaan klagen en gelukkig hebben we nu nieuwe matrassen, komt er iemand het kuisen,...
Maandag en dinsdag bestonden vooral uit winkelen, maar dan het saaie soort. Hier op kot is niets: geen potten, geen lakens, geen handdoeken, geen kuisgerief, ... Lore en ik hebben dan ook massas spullen van de winkel naar ons kot gesleurd. Jammer genoeg is dat toch 15-20 min. wandelen. Wat waren we moe 's avonds Nu begint het hier stilletjesaan al wel wat meer huiselijk te voelen.
Woensdag en donderdag was er Orientation vanuit de unief. Veel speeches over o.a. veiligheid, aids, cultuur, onze vakken, ... ' De avonden konden we altijd goed vullen in één van de talrijke en spot goekope cafeetjes hier. Het bier is hier bijvoorbeeld veel goedkoper dan in België. Op die week heb ik ook al 2 "braais" mee gedaan, dat is de lokale specialiteit en dat is eigenlijk gewoon een grote bbq. Super lekker!
Zondag zijn we met de Exchange students naar Kaapstad geweest. (zie ook de foto's). Wauw! Dat is echt een prachtige stad. Volgend weekend gaan we misschien nog eens terug om Tafelberg te beklimmen.
Vandaag gaan we shoppen voor een beetje decoratie voor ons kot en vanvond is het ontmoeting voor vrijwilligerswerk in een twonship. Dat wil ik echt graag doen, Engels geven aan die kindjes. Zo leren we ten minste nog eens wat locals kennen.
De mensen zijn hier echt super vriendelijk en behulpzaam. Ik heb me nog geen enkele keer echt onveilig gevoeld. Om het op z'n Zuid Afrikaans te zeggen: me mij gaat alles baaie goed!
Dikke kus Tatyana
P.S. als iemand mij een berichtje stuurt via deze blog kan ik dat niet lezen, mss beter een mailtje dan?
Hallo allemaal, Welkom op mijn blog. Ik zal proberen om op deze site regelmatig eens wat foto's of berichtjes over mijn belevenissen in Zuid Afrika te posten. Voor de geïnteresseerden, veel plezier er mee!
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
Nu begint het hier stilletjesaan al wel wat meer huiselijk te voelen.
