"BAR MONDIAL", Suikerrui Antwerpen, sluit op 1 mei de deuren. Wegens geluidsoverlast.
Maar viert nog op 18 april mijn vroegere goeie vriend DJON LUNDSTROM.
DJON komt eventjes terug in de kijker, beter héél laat dan nooit.
Ik ben DJON nooit vergeten. Wij waren vrienden. Ik heb hem leren kennen in zijn periode van vele tegenslagen. Hij werd een vriend aan den huize. Vierden samen oudejaarsavond. Een eenzame in huis.
Wij maakten samen met de leden van de "Snorrenclub Antwerpen" de Snorrenreus. En hij schreef voor mij het "Snorrelieke". Wordt nu nog gezongen door de beide Snorrenclubs uit 't Stad.
Met de reus geraakten we in het Guinness Book of Records. 24 uur Reusduwen. En nooit geevenaard.
In mijn Eetkroeg "De Snor" aan de Brouwersvliet was hij een graag geziene gast. 's Avonds met zijn "muziekspeeltjes" de klanten en snorren vermaken. Op zijn Antwaarps.
Ooit hadden we een tv-optreden in Parijs. In de uitzending "Incroyable Mais Vrai" van Jacques Martin. Bekeken door half Europa. Ik stelde de club voor en met de plakkaat van Djon waarop het "Snorrelieke" geschreven en afgebeeld stond zongen we in 't Antwaarps ons clublied. Het werd een heerlijk week-end, samen met de Britse Handlebar Club en de langste snor van de wereld John Roy.
In Deurne werd Djon vereeuwigd onder de reuzen als "Vake Viool".
Djon was een goeie vriend. Prachtig mens. Sociaal voelend met een grote liefde voor zijn stad.
Zijn kleurenets "Schipperstraat" uit 1985 is voor de Europese Snorrenclub Antwerpen nog steeds hét relatiegeschenk bij uitstek.
Anderen, die Djon nooit gekend hebben, claimen nu zijn erfenis. Maar ik ben zeker dat hij, waar hij ook ergens ronddwaalt, weet dat ik nog steeds een grote plaats in mijn hart heb voor die grote meneer.
*Wilde gei leive heel kontengt, droagt dan een snor / dan zedde ne vengt*
