Inhoud blog
  • laatste Australisch blog bericht+PARIS+France!
  • wist je dat
  • Sydney+ week 3 tot week 6--> lang blog bericht
  • ondervindingen enzo na week 2
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    sebastiaan in Australië en Frankrijk
    Australië
    23-01-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.laatste Australisch blog bericht+PARIS+France!

    Hey manne!!
    (pakt u oogdruppelkes al maar klaar)

    Ik zit op dit moment in het vliegtuig, en omdat ik wakker wil blijven, (als ik nu wakker blijf, is het gemakkelijker om aan de jetlag aan te passenJ) dus dacht ik van ah, dat is precies wel even geleden dat ik nog eens een blog bericht geschreven heb… het perfecte moment dusJ Nog 42 minuten en dan land ik in Singapore. Ik ben 7 uur geleden vertrokken in Melbourne. Het was wel even stressen in Melbourne... Ik had overgewicht… allé ja… mijn bagage éJ (Ik zit voor de moment ook niet ver van overgewicht zene:p 8 KILO is er bijgekomen…8:o:p) Maar mijn bagage had dus 7 kilo overgewicht...:o Ik kreeg het wel even warm toen ik dat hoorde en toen ik vroeg hoeveel het zou kosten om overgewicht te betalen. Daarop antwoordde die mevrouw 89 dollar, ik dacht van ah, dat is precies nog wel oké… bleek dat per kilo te zijnJ Maar ik ben dan maar beginnen herpakken. Het was wel zo dat de gastmama tandpijn had (ofziets) dus die was tamelijk ambetant en die was eigelijk echt wel hard aan het zagen, iets dat ik op dat moment best wel kon missen… als tandpijn!:) (maakt anders stomme woordspelingen?:p). Maar soit, ik heb dan mijn rugzak van wep uit mijn grootte koffer gepakt, en daar heel wat spullen ingestoken, dan terug gaan laten wegen en dan bleek ik dat ik ineens 3 kilo eronder zat. Heb ik er terug wat ingestoken. Daarna heb ik een beetje vals gespeeld want ik heb de spullen die ik dan in mijn wepzak heb gestoken, die ik eigelijk zou achterlaten, daarvan heb ik heel wat spullen terug in mijn handbagage gestoken, aangezien ze dat toch niet meer zouden wegen konden ze daar niet echt achterkomenJ. Dat was dus het korte vliegveld verhaal.

    Doordat het al een tijdje geleden is dat ik nog is een blog bericht heb geschreven, moet ik even terugdenken… Maar ik denk dat ‘Mansfield’ het eerste interessante ding dat gebeurt is na mijn laatste blog berichtJ Mansfield is een dorp in het noorden van de staat victoria. De vader(Warren) en stiefmoeder(Sue) van mijn hostvader hadden mij aangeboden om een weekske af te komen en dan in het weekend te gaan camperen. Ik had eerst wat gevreesd dat een week te lang zou zijn in dat dorpje, dat daar te weinig te doen ging zijn en dat ik wat verveeld zou zijn. Maar uiteindelijk was dat best nog wel tof, tijdens de week gewoon wat relaxen, boek gelezen, muziek luisteren, wat uitrusten,… Ben daar ook even naar een boerderij geweest, en dat was écht wel plezant eigelijk. Heb zo (mee) gereden op een quad om zo koeien samen te drijven. Maar zo met een redelijke snelheid door de velden rijden, met een prachtig uitzicht… toen dacht ik écht ‘This is life!’. Dat zijn zo van die simpele dingen waar dat je echt van kan genietenJ Die stiefmama had ook 2 nichtjes die tijdens de week op de thee kwamen en dat waren echt wel 2 toffe meiskesJ
    1 van die 2 is tijdens die week ook mee gaan wandelen met mij, warren en Sue. Dat was een kei lange wandeling maar het zicht op de top van de berg was écht geweldig!! (foto’s op fb). Het camperen zelf was ook best wel gezellig
    J gewoon wat rustig aan het kampvuur zitten en een ‘roasted lamb’ maken. Dus ja, die week waren zo allemaal tamelijk kleine dingen, maar dat was écht wel gezellig.
    Hmm… wat is er voor de rest nog gebeurd… Ik heb een afscheidsfeestje gehad (bij een vriend, want mijn gastouders wouden het niet bij hun thuis doen). En het feest was écht super!! Ik was eerst wat bang dat het uit de hand zou lopen omdat de gemiddelde Australische tiener wel is graag aan bingedrinking doet
    J En ik wist ook niet goed wie uit te nodigen. Aangezien ik een exchangestudent ben en dus iets speciaal ben waardoor iedereen mij kent, waardoor ik dus heel veel mensen kende, maar voor veel van die mensen wist ik niet of ik kon zeggen of dat échte vrienden zijn. Ik had een paar échte vrienden en ik had veel mensen die iets tussen kennissen en vrienden zijnJ Dus het was wat moeilijk kiezen en er was dus best wel wat volk uitgenodigd maar uiteindelijk was zo wel het aantal mensen als het alcoholverbruik perfect! De ouders van de vriend bij wie dat feestje was waren daar ook en die hebben alles wat mee in het oog gehouden en die hebben volgens mij deden die dat écht supergoed. Dus het feestje was écht geweldig.  Ik ben nog aan het nagenieten.

    nu deel 2, ja ik ben gestopt met schrijven op het vliegtuig, maar ondertussen zit ik al wel weer in Franrkijk, dat maandje thuis ik ook weer gelijk gek voorbij gevlogen :o. Maar ja, ik ben de 4e geland, was écht superplezant dat er zo veel volk was! Dat vond ik écht leuk! Want ik had wat schrik dat als ik zou terugkomen dat de vriendengroep wat uiteen zou gevallen zijn omdat iedereen op verschillende momenten en vooral op verschillende faculteiten les hebben. Maar ja, het deed dus echt goed om daar bijna de hele familie en een paar vrienden te zien staan
    J Ik had wel al een kleine hint gekregen via iemand per smsJ deze persoon had namelijk terwijl ik op mijn bagage stond te wachten een tof ‘welkom terug in België smsje gestuurd met daarachter en ik vond het jammer dat ik er niet kon bijzijn’ :p dan begon ik al wel iets te vermoeden maar ik durfde zo ook niet zeker zijn omdat als dat dan niet zo zou zijn… maar ja nog maals, ik vond het écht leuk!! Ik  heb als ik in de aankomsthal ook al rap een pintje gedronken. Man dat smaakte!!:) En dan daarna met heel den hoop bij ons gaan brunchen. Dat deed echt goed, zo nog is goed en aan de tafel etenJ De week daarna heb ik nog wat met vrienden proberen af te spreken en heel hard geprobeerd om van mijn jetlag af te geraken. De 2e en 3e week van december heb ik bij vink, een bedrijf dat van alle dingen uit plastiek maakt, nog gewerkt. Het is niet dat ik daar niets deed, maar zo heel hard was het nu ook weer niet werken.  Ik deed mijn job, maar doordat de persoon waarmee ik werkte niet zo superhard doorwerkte, kon ik dus ook niet superrap doorwerken. Dat was een toffe é, maar ja, die deed dat niet zo graag, van die jobkes waar ge altijd hetzelfde moet doen. Want ik denk dat ik daar op een week uiteindelijk 30 palletten heb afgewerkt, dus dat betekend 1100 van die tafeltje. Allé ja, de eerste week was het niet zo hard werken, 2e week wel. Ik moest de eerste week gewoon heel de tijd dozen plakken en die plastieke… dingen (dat waren bijzettafeltjes voor casa of zoiets) dus in die dozen steken. Toen dat ik dat aan het doen was, vroeg mezelf soms al lachend af, ben ik hiervoor nu 12 jaar naar het school gegaan?:)
    En ja de laatste week van december waren het familiefeestjes(kerstmis, verjaardag, nieuwjaar,..) , met vrienden afspreken, super plezant nieuw jaar gevierd ( iedereen was super maar den Arne P was toch wel op zijn best!) en er is ook nog een duitse vriendin die bij mij op Wagga Wagga high school gezeten heeft.

    Ik ben, om eerlijk te zijn, ook wel wat verschoten dat ik toch nog wel wat contact heb met Australische vrienden. Ik dacht dat dat veel minder ging zijn omdat er het grote uurverschil is en omdat de vriendschappen daar oppervlakkiger zijn. Maar ja, ik heb dus verbazend meer contact dan verwachtJ het is nog altijd maar gwn 1 berichtje over en weer sturen per dag (door het uurverschil) maar goh, als dat dagelijks is vind ik dat nog te doen :)
    Maar ja, na dat die Duitse vriendin dus vertrokken was, was het ineens al tijd om op den tgv te stappen en richting Parijs(citytrip van 2 dagen met WEP) te vertrekken é…
    J Ik heb wel serieus wat vertraging gehad (in totaal 1.5 uur, op een lijn van +/- 3 uur kan dat toch al tellen vind ik) Ja den tgv was al 40 min te laat, en heeft in brussel noord dan nog is 1 uur stil gestaan. Ik ben in het station van Parijs door iemand opgehaald, we hebben daar eerst nog wat met een valies van over de 30 kilo (voordeel en nadeel van niet met vliegtuig te gaan… ge kunt veel meepakkenJ) wat verloren gelopen voor we de juist metro hadden. Dat oriëntatieweekend/citytrip was écht leuk. Er waren 20 uitwisselingsstudenten, waarvan 16 aussies, 1 Columbiaan, 1 Zwitserse en 1 Hongaarse. Het was echt leuk met al die Australiërs, ik voelde mij zo een beetje terug, want ik heb de Australische mentaliteit echt wel gemist eigenlijk! Zo ‘ow mannen, het werk dat vandaag niet gedaan is, is er morgen nog zene’ en gewoon zo tegen vreemde mensen op straat goeiendag zeggen. Als ik dat in België deed kreeg ik een vies gezicht terug. Maar ja, dat was dus echt wel leuk, op zich heb ik niet heel veel dingen gedaan in Parijs die ik nog niet had gezien/gedaan. We hebben ’s avonds de Eifeltoren bezocht, dat was wel tof, want ’s nachts is die veel schoner, ik vond als ik die laatste keer gezien had niet zo héél mooi, wel impressionant maar niet mooi. Maar nu was het dus ook mooi:) we zijn dan tot op het 2e niveau gegaan, dat is ongeveer op 1/3 van de Eifeltoren. Het ambetante was, was dat het kei hard aan het waaien was, maar echt hard en als ik mijn camera aan die tralies hield, om een foto van Parijs te hebben zonder de tralies had ik altijd schrik dat ik die zou laten vallen door de wind. Maar ja, was wel een schoon zicht, Parijs dat ’s avonds verlicht werd… chic! Wat ik nu wel niet zo tof vond is, Parijs mag dan wel de city of love zijn… laat dat binnendoen is voor thuis, dat moet echt niet op de Eifeltoren. Er waren zeker 3-4 koppels bezig waren. Langs de andere kant, is dat hier in Frankrijk blijkbaar ook wel niet zo heel speciaal als ge dat zomaar ongegeneerd in het openbaar doet, er zijn er wel meerdere die gewoon droog op de speelplaats mekaar ongegeneerd aan het tongkussen zijn. De 2e dag  in Parijs zijn we naar het Louvre geweest. We kregen daar wel niet genoeg tijd vond ik, allé ja, in het Louvre kan je nooit genoeg tijd hebben, en KAN je gewoon niet alles zien, maar ik vind een uur echt wel te kort.  We zijn dan eerste allemaal samen naar Mona Lisa gegaan en daarna kregen we dus nog de rest van het uur om vrij rond te lopen. k had graag nog wat meer gezien, maar goh, ik heb nu nog wel ‘Mona Lisa’ , ‘venus van Milo’ , ‘het trouwfeest’ (grootste schilderij dat ik ooit gezien heb) ,de ‘gevleugelde overwinning’ , ‘de stervende slaaf ‘van michelangelo en de ‘psyche en cupido’ gezien. Maar doordat we ons hebben moeten haasten hebben we ook heel wat dingen gemist, zoals de kroning van napoleon, en een kolossaal van ramses2.  Maar ja, je kan nooit alles zien in het louvre. Daarna hebben we een korte boottocht gedaan, dan nog een uurtje vrij gekregen op de Champs Elysees, en de Arc de Triomph dus ook gezien. Dat is echt wel grappig, zo gewoon een paar minuten aan dat rond punt staan kijken naar het verkeer, dat is zooo lachen al die auto’s. Hier en daar zijn er ook wat toeristen die oversteken om onder de arc de triomph te geraken (onder hen een paar van onze aussies) terwijl er zo ergens gewoon een tunnel onder dat rond punt doorgaat om onder arc de triomph te geraken… ach ja, die aussies toch… om de dag af te sluiten zijn we op restaurant geweest, en terug naar het hotel gegaan. We hebben de 2e dag ook de capaciteit van de lift is uitgeprobeerd. Er waren wat mensen die rap mee in de lift sprongen, totdat er op een bepaald moment James, een van de Australische jongens riep, Let’s see how many people we can get in the elevator!! Het uiteindelijke resultaat was 18 J en guess what, de lift wou niet vertrekken… maarrr, de deuren wouden ook niet meer open… oeps:p eerst was er natuurlijk volledige hilariteit, dan hebben we op die noodknop geduwd, en die van de balie antwoordde dan en vroeg ons met hoeveel we in die lift zaten,  toen we 18 zeiden gingen we natuurlijk weer strijk van het lachen, die van de balie kon er niet mee lachen maar wij na een tijdje ook niet meer, want zo na 10 min in een lift van 1.5 op 3 meter met 18 man… veel lucht is daar niet, ze hebben dan de deuren een halve cm geopend, dat hielp wat voor de mensen vooraan, maar voor die van achteraan merkten daar dus niets van. Na 15 min was er dus ook iemand die niet goed geworden was, en die dus wou flauw vallen, het enige ‘probleem’ was, die kon niet vallen, daarvoor zaten we veel te op elkaar gepaktJ maar 2 min daarna hebben ze er ons wel uitgehaald, dan waren ze ons bij het buitengaan aan het tellen, en James als laatste kei fier 18!!! Maar normaal moeten die deuren als die niet wilt bewegen wel gewoon terug opengaan, maar dat neemt natuuurlijk niet weg dat het dom was van ons, leuk, en grappig maar dom. Ja, toffe dagen, het was wel niet zo goed voor mijn Frans, want ik had mij dus mentaal volledig voorbereid om frans te spreken, en dan kwam ik daar aan in Parijs, waar dat dan 16 aussies zitten, ik had het accent echt al gemist en bijna geen enkele van die Australiërs spraken frans (er waren er 3 die het echt wat spraken zoals de gemiddelde Vlaming frans spreekt). Er waren er heel wat die zo wel 2 jaar les hadden gevolgd, waardoor ze het wel verstonden, maar daar stopte het dan ook.  Doordat ik dus de enige was die in het frans al wat een gesprek kon voeren, zat de vrouw, Martine, van WEP die met ons mee was wel vaak op mij te zagen. Allé ja, ik begrijp dat ergens ook wel zene, als ge in zo’n grote stad zijt met zo ne groep jongeren, die er geen kwaad in zien om is ergens bij een winkel stoppen om te kijken of om even een foto te nemen,  en een groot deel van de australische simkaarten/gsm’s werkten om de een of andere reden dan bijna niet op de franse netwerken, dus als ge mekaar dan kwijtspeelt… en omdat ik dus de enige was die frans sprak werd dat dus vaak op mij geprojecteerd, en dat ik de oudste was heeft misschien ook meegespeeld. Dat vond ik wel een beetje verassend, dat ik daar de oudste was. Maar daar waren er bij van 15 jaar die geen woord frans spraken en die dan even naar de andere kant van de wereld komen… chapeau zene!! Want er waren mensen, voor mjn vertrek bezig van dat ze dat knap vonden dat ik dat durfde (vooral voor australië dan natuurlijk) De jongste was zelf maar 14 denk ik, ik vind dat zelf misschien iets té jong, maar ja, ik vind dat van die jonge aussies dus wel een stuk knapper dat die dat durven;) Dus ja het was echt een supertoffe sfeer in ParijsJ De laatste dag hebben we de Notre dam nog bezocht en dan zijn we allemaal in verschillende richtingen gegaan. 6 van ons richting Lyon met de TGV. Normaal gezien had ik een andere trein gepakt, maar omdat alle andere wepstudenten met een vroegere trein gingen, heb ik die ook maar gepakt, daardoor konden mijn gastouders mij wel niet op tijd oppikken en heeft mijn coördinator met mijn gastouders ergens op een parking van een carrefour afgesproken. Dat was wel raar om mijn gastouders daar zo te ontmoetenJ Dan was er zo een vreemde autorit naar Thurins… dat is zo moeilijk van wat moet ik nu zeggen…zeker als ik dan niet uit mijn woorden kon komen omdat ik het hele weekend engels heb gesproken. Dan heb ik ook de rest van de familie ontmoet. De gastbroer en de 2 gastzussen. De Gastvader, André, (54) heeft een schrijnwerkerij, de gastmoeder, Françoise (54) is een verpleegster in een bejaardetehuis. De gastbroer, Thomas, (22) die doet zo af en toe interimjobkes. De oudste gastzus, Sophie, (19) studeert rechten aan de universiteit, maar ze wilt daar mee stoppen omdat dat haar niet interesseert. Ze zei me ook iets dat ze volgend jaar ergens au-pair wilt zijn, maar dat haar engels daar niet goed genoeg voor is. De jongste gastzus, Camille,(16) zit op internaat. Dat is een speciale school met een paardrij richting ofzoiets. De gastfamilie is echt supersympathiek!! Ik had er eigenlijk een beetje schrik voor, want wie mijn australische blogberichten heeft gevolgd en wat tuseen de regels heeft gelezen, weet waarom ik er wat schrik voor had. (ik denk dat ik in australië daardoor wel veel meer geleerd heb, maar soit) Maar dit is dus volledig de andere kant van de lijn!! Ze doen hier echt superveel van die kleine dingen voor mij, die toch wel super lief zijn. Van de kinderen klikt het het beste met de oudste gastzus. Daarmee ben ik het centrum van Lyon een paar weken geleden mee gaan ontdekken en dat was echt heel plezant. Thomas is ook een heel sympathieke kerel, maar ik vind die persoonlijk ook een heel klein beetje vreemd. Die is super sympathiek en heeft ook veel vrienden en zo hoor, maar ja, gewoon wat stil denk ik. De jongste gastzus was de moeilijkste om zo wat een band mee te scheppen, omdat die op internaat zit en ook wat geslotener was (komt ook wel omdat ze denk ik gewoon was om alle aandacht van de ouders te krijgen en nu zit daar ineens zo een ambetante uitwisselingsstudent…J) maar daar heb ik intussen ook al wel een plezante babbel mee gehad dus dat is ook allemaal in ordeJ Ja ik heb het hier best wel naar mijn zin! Het huis is ook goed. Het is een gewoon huis, waarbij iedereen zijn eigen kamer heeft, die niet extreem groot zijn, maar die eigenlijk juist goed zijn. Ik heb hier gewoon mijn bureau, bed en 2 kasten en meer moet dat voor mij niet zijn. Er is hier boven (ja ik slaap samen met gastbroer op boven verdiep en wij delen ook met 2 de badkamer, de rest van het gezin slaapt en doucht beneden) ook een ‘chill out room’ met wat zetels, een tv, sjotterkas en de familie computer. Het enige beetje ambetante hier is dat hier, juist voor ge moet afdraaien om den trap af te gaan, hangt hier een balk, en de rest van de familie is daar te klein voor om tegen te lopen, maar ik ben daar dus juist groot genoeg voor, ik heb hem al een paar keer juist met wat geluk kunne ontwijken, maar ik ga er toch is heel hard met mijne kop moeten tegen lopen voor ik het echt ga onthouden. Dan is het wel te hopen dat ik niet juist mijn laptop of gsm vastheb.

    Dan… de Franse school… Mijn school noemt Lycée Descartes en is op ongeveer een halfuur van Thurins.  Dat is echt een kei grote school, er zitten ong 1700 leerlingen. Ze hadden mij eerst in Terminal Scientifique gezet… maar dat zag ik niet heel hard zitten.. die richting is zo wat te vergelijken met het laatste jaar wetenschappen met 7 uur wiskunde… dan zou ik ook 6 uur fysica, 4uur biologie, en 4 uur chemie gehad hebben… daar heb ik toch vriendelijk even gevraagd of ik niet mocht veranderen. Ik heb daar wel heel veel chance gehad want ze hebben mij dan in 1 Literaire gezet, dat is gewoon talen. Dus nu heb ik 6uur Frans, Frans is écht moeilijk op het moment, we zijn zo bezig over Molière, dat is een Franse toneelschrijver en dat is in het oud frans. Jelle en andere 6G1ers die vorig jaar bij mij in het groepke zaten voor het toneel van Nederlands, herinneren jullie het toneelstuk ‘de vrek’ nog? Dat is van de zelfde schrijver, en in het Nederlands was dat al niet zo heel gemakkelijk…  Maar ja, zelf de Franstaligen vinden het moeilijk om te volgen. Ik doe echt mijn best wel om te volgen, maar het is meestal dat wanneer ik het 2 uur achter elkaar heb, dat ik het 2e uur te moe ben om op te letten. Dan heb ik ook nog 8uur Engels per week, dat is wel gemakkelijk. Het Engelse niveau ligt hier ook gewoon niet zo hoog als in België+ ik heb dan door mijn 5 maanden Australië wel een kleine voorsprongJ Ik heb zo veel Engels omdat ik zoizo 5 uur Engels had gehad per week, maar ik heb dan nog is voor een Engelse aanvulling gekozen, dus daarmee dat het zo veel is. Dan heb ik ook nog 3 uur Duits, 4 uur Aarderijkskunde/geschiedenis (ja dat is dezelfde leerkracht en die wisselt dat zo wat af), dan nog 1 uur fysica/chemie (zelfde verhaal als bij aard/gesch), 1 uur biologie, 2 uur gymnastiek, en 1 uur filosofie. Het is qua niveau, buiten Frans dan, best wel doenbaar. Het is zo wat hetzelfde als in België, maar doordat ik nu wat ouder ben lijkt het iets gemakkelijker, maar de franse taal compenseert dat verschil dan weer. Het enige ambetante is dat het écht lange dagen zijn, elke dag om 6.15 opstaan, om 7u de bus te pakken en om 8uur te beginnen Ik was de 2e dag al direct te laatJ gsm was plat waardoor de wekker niet is afgegaan en de gastouders dachten dat ik al vertrokken was. Waardoor ik dus nog heb moeten lopen om de bus van 8uur, en tevens ook de laatste ochtendbus te pakken. Dus als ik 5 min lange had blijven liggen, had ik de 2e dag al verlof gehad. Die hebben wel een middagpauze van 2 uur, ik persoonlijk vind dat nogal stom, ik blijf liever ’s morgens een uur langer liggen en een uur minder middagpauze maar soit. Ik eindig dus meestal om 4 uur, soms om 3 uur, maar dan moet ik toch nog een uur wachten op de bus. 1e keer om de 2 weken heb ik ook pas om 5uur gedaan. Ik heb wel chance dat ik nog veranderd ben, want die van Terminal S hebben altijd van 8 ’s morgens tot 18 ’s avonds les, dat is écht lang! Het enige beetje deprimerende hier is dat als ik ’s morgens vertrek is het dus nog volledig donker, en als ik ’s avonds thuis kom is het bijna donker. Het maken van vrienden gaat iets moeizamer dan in Wagga Wagga High School, omdat ik bijna altijd bij dezelfde mensen in de klas zit. Toffe mensen é, maar het zijn dus wel vaak dezelfde. Juist voor Duits en Engels zit ik bij andere mensen, maar Duits vind ik helemaal geen toffe klas, en die van Engels een beetje. Mijn eerste les was Duits, maar ik dacht dus dat die klas mijn vaste klas was, ik dacht van oooh nee é… maar gelukkig was het dus niet zo, toen ik daarna in mijn klas binnenkwam, was iedereen kei vriendelijk en stelden ze zich voor en zo, dat was wel een hele verlossing  Een andere reden dat het iets minder vlug gaat is omdat ze iets minder open zijn dan de Australiërs, wat ook niet verwonderlijk isJ En voor de moment zijn de meeste vrienden wel meisjes, omdat de jongens van mijn klas, dat zijn wel sympathieke gasten, maar best nog kinderachtig. Ik ben blijkbaar ook niet de oudste in de klas, er is nog een meisje van 19, die heeft een zwaar auto-ongeluk gehad, en daardoor 2 jaar heeft moeten herstellen.
    Hmmm… nog interessante verschillen te vermelden…? Ah, 2/3 van het school staat tijdens de speeltijd buiten te roken. Ja hier wordt gerookt jo, dat is niet te doen. Koppeltjes staan ook zonder enige schaamte mekaar tussen de rest binnen te draaien. ’s Middags loopt iedereen ook naar de kantine, zodat ze rap slecht eten hebben
    J ja, het eten in de kantine kost 4 euro per keer en dat werkt met een kaart waar je geld op moet zetten. Maar ik ga 1/2 ook ergens anders eten, als ge toch 2 uur hed, kan je die beter maar gebruiken zeker?:)  maar daar ga ik wel eens mee stoppen, want zo heel goedkoop is dat nu ook weer niet van altijd te gaan eten.

    Ik ga hier tijdens het krokusverlof, en in maart 2 weekends ook skiën. SUPER!!! Ze wouden ook met mij dit weekend al gaan skiën maar doordat ik een WEP-reünie had in Lyon, ging dat dus niet. Jammer maar ik vond het al superlief dat ze dat wouden doen!! De WEP-reünie was ook wel super leuk hoor, ik amuseer mij echt altijd als ik bij andere uitwisselingsstudenten ben, dat komt denk ik omdat we zo wat het zelfde soort mensen zijn en die hele ervaring dus delen é. In mijn klas zit ook een Columbiaanse, die deze week na 5 maanden hier te zijn vertrekt, en die spreekt écht SUPER goed frans!! Die heeft wel vanaf haar 5 jaar naar een Zwitserse privéschool geweest in Columbia, dus dat is wel een beetje valsspelen, maar dan nog, die spreekt dat dus zéér goed. Maar doordat die dat dus zo vloeiend spreekt, dacht ik altijd van amai wat ben ik weer aan het klungelen me mijn frans, maar als ik dan met andere uitwisselingsstudenten spreek, eender welke, dan denk ik van, amai ik breng het er nog best wel goed vanaf. Ik ben dan ’s avonds ook nog met een australische vriendin en haar gastzus, die hier bij mij in Thurins achter de hoek woont nog een film gaan zien. ‘Les Intouchables’, een Franse film en een aanrader voor iedereen. De franse films zijn zeer goed, de TV is heel wat minder maar de films zijn dus meestal wel goed. Ik ben gisteren ook nog gaan zaalvoetballen met de gastbroer en daar wat vrienden van, was echt wel plezant. Vorige week ben ik in het weekend naar een afscheidfeestje geweest van een vriendin van de gastbroer en de dag daarna naar een optreden in een jeugdhuis geweest met die mannen. Dus hier is dus, ondanks het 30 keer zo weinig inwoners heeft als wagga wagga, is hier wel 30 keer zo veel te doen.
    Ik ga u ogen vanaf nu ‘sparen’ en hier stoppen. Later, en hopelijk korter , blogbericht volgt nog
    J

    Sebas

    23-01-2012 om 19:12 geschreven door sebastiaan-the-down-under  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    15-10-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Hey allemaal, weer even geleden, dus weer tijd voor een zééér  lang bericht;)

    Mijn laatste bericht was net voor de vakantie(23 september- 9 oktober) denk ik. Ik ben tijdens de vakantie naar de outback geweest, dat is de grote woestijn in het midden van Australië, en daar zijn dingen te zien zoals, ayers rock (uluru), kata tjuta, kings canyon en vééél zandJ.
    Die trip begon op vrijdag 22 september voor het verlof, toen ik voor de eerste keer hoorde dat die trip 1 dag begon voor dat vakantie was dacht ik dat het een probleem zou zijn maar toen ik vroeg aan de directeur of dat oké was zei hij gewoon ‘oh maar gij moet de ‘trials’ niet meedoen, dus jij hebt 1.5 week extra vakantie’. De trials zijn testexamens, dat is leerstof van het hele jaar, en dat is gewoon voor te zien of je het zou kunnen als het de echte examens zijn. Maar die trials betekenen dus niets voor het eindresultaat van ‘year 11’ (dat is te vergelijken met het 5e middelbaar). Ik dacht zelf dat ze zeiden dat het onmogelijk is om in te blijven zitten in ‘year 11’. Dat is blijkbaar enkel voorbereiding op ‘year 12’. Ik heb wel nog de trial van Engels mee gedaan. Gewoon voor te proberen, om te zien of ik dat zou kunnen. Ik heb een speciaal examen gekregen, omdat ik maar 1/3 gezien heb van wat de rest van de klas gezien heeft (ik ben hier maar in term 3 gekomen, terwijl de rest hier logischerwijs al van term 1 was). Maar ja dat 1.5 weekje extra vakantie was niet slecht, gewoon wat uitgerust, want heel veel was er niet te doen omdat al de rest examens aan het doen was.:) Niet dat er anders zo heel veel te doen is in wagga
    J. We zijn dan in de nacht van donderdag op vrijdag naar Melbourne gereden, om 12 uur  vertrokken, ik wou daarvoor nog een paar uurtjes slapen maar dat is door de stress niet gelukt. allé ja, stress had ik niet, het was eerder nerveus zijn. Ik ging al mijn vlaamse WEP vrienden terug zien, veel nieuw volk zien en heel wat dingen zien dus slapen is voor de trip niet echt gelukt. Ik heb juist een uurtje geslapen in de 5-uur trip naar Melbourne maar dat was het dan ookJ. Toen we naar Melbourne reden werkte de gps voor de hele tijd totdat we na een stop, 30 km van Melbourne, verder reden, werkte die GPS niet meer. Natuurlijk juist op het moment dat we de gps het meeste nodig hadden. Na wat rondvragen bij taxi chauffeurs, werkmannen en rondgerij hebben we het toch gevonden, op een bepaald moment zaten we wel in het verkeerde vak. Dat was wel tamelijk angstaanjagend om ineens lichten van de andere kant te zien komen. Ik vond wel, ondanks dat het  4 uur was, maar weinig leven was in Melbourne. In grote steden heb je toch op alle uren van de dag wel leven, maar daar was bijna niemand op straat. Toen we het dus eindelijk gevonden hadden was het wel tof om de vrienden terug te zien. Iedereen van ons vlaams groepje was druk met bijpraten maar mijn hostmoeder stond daar wel tamelijk alleen te staan, omdat de gastvader niet mee binnen wou komen, dus was het zo wat over en weer lopen tussen de hostmoeder, vlaamse vrienden en het ‘ontbijtbuffet’ natuurlijkJ De eerste dag zijn we gewoon van Melbourne naar Adelaide gereden met de bus, en ik zit misschien soms te zagen dat er in Wagga niet veel te zien is, maar we zijn daar op plaatsjes gestopt waar echt niets te zien was. Juist voor we in Adelaide aankwamen deed Max, de leider van de organisatie, een speech waardoor ik ineens een beetje de indruk had dat ik mij in een bootcamp had ingeschreven in plaats van in een outback trip. Toen we in Adelaide (een van de 5 grote steden in Australië, adelaide is in het zuiden van de staat southeren australia, dat is een staat in het midden van australië) waren had ik ook het ‘probleem’ dat ik geen tentvriend had omdat alle andere vlaamse wepvrienden meisjes waren.  Dan heb ik maar gevraagd aan een braziliaan of die samen wou liggen (je hebt die waarschijnlijk een paar keer zien terugkomen op foto’s van de trip). Ik was wel blij dat ik daar mee in de tent lag, was echt een sympathieke gast, Ik had daar tijdens de dag niet zo héél  vaak contact mee (meer naar het einde van de trip wél maar in het begin dus niet), maar ’s avonds in de tent deden wij altijd zo een babbel van een uur over van alles en nog wat. Ik heb me met die gast echt wel wat afgelachenJ. De dag na Adelaide zijn we naar poorta gaastra gereden. Het laatste stukje civilisatie voor een 1000 kilometer. Daar was zo iets strandachtig en ook een ‘outbackcenter’, een museum over de outbackà BOOORINGJ. De dag erna zijn we naar Coober Pedey gereden, dat is een dorp waar veel ‘opal miners’ wonen. Opals zijn typische australische diamant-achtige dingen. Ze leven daar ook onder de grond. omdat het overdag heel warm en ’s nachts heel koud kan zijn. Het was wel vreemd dat als we in dat stadje rondreden dat je dan zo heel wat buizen (ventilatiebuizen) uit de grond zag komen en het idee dat er daar onder dan een kamer is , is dus vreemd. Ze hadden gezegd dat we daar ondergronds gingen slapen, maar daar had ik eigenlijk een ander beeld van, ik had zo een heel traject van gangen verwacht, maar dat was eigenlijk gewoon een lange gang, die op het zelfde niveau lag als dat van de parking maar gewoon uitgehouwen in de rotsen. Ik ben normaalgezien, wat normaal is voor een jongen denk ik, niet zo een diamanten-iemand maar daar waren wel een paar  heel schone opals, die ook gemakkelijk naar de 500 dollar en meer gingen. De dag na Coober Pedey, de 4e dag zijn we naar Ayers rock gereden. Ik heb op de  rit naar ayers rock wel den duurste magnum ooit gekocht, namelijk 7 dollarJ . De zonsondergang was echt wel knap, als je zo hoort van ayers rock denk je misschien ‘dat is toch maar een rots’. Maar als je daar bent, geeft dat wel een speciaal gevoel. De ondergaande zon die op ayers rock schijnt is écht wel knap!!! De andere bus (misschien vergeten te melden dat er 2 bussen waren, 40 exchangestudents in elke busJ) had een platte band, dus die hebben de zonsondergang dus juist gemist. De volgende ochtend zijn we met een hele hoop om 4.45 –5.00 opgestaan om de zonsopgang vanuit ons kamp te zien, maar de zon kwam pas op om 6 uur. Hebben we daar een uur de zombie uitgehangen en uiteindelijk was de opgang niet zo speciaal omdat er te veel wolken waren. Die 5e dag heeft de organisatie ook 1 Italiaan en die Portugees naar huis gestuurd omdat die zich van niets iets aantrokken, nooit luisterde enz… Die 2, en ook nog 2 andere waren echt typische Italiaanse macho’s. Wat dan wel weer vreemd was, was dat 2 andere Italianen echt super sympathieke gasten waren. Het is wel zo dat een van de ambetante dingen was, was dat die Italianen (30-40/80 exchangestudents die mee waren) bijna de hele tijd italiaans spraken. Tegen het einde probeerden ze wel wat meer engels te spreken, en er waren er ook een paar die dat ook altijd zeiden van ‘ow mannen, een niet-Italiaan, Engels vanaf nu’. Maar het was toch vaak enkel Italiaans, Ik begrijp dat ergens wel, maar  het was soms wel wat vervelend. Ondanks dat dat vervelend was, ik vind dat wel een prachtige taal. Schoner als het frans, dus soms vond ik dat wel tof om te horen. Ook de duitsers (toch ook met een 20-25 tal) spraken vaak duits als ik er bij was, maar dat vond ik iets minder erg omdat ik dat tamelijk goed kon volgen. ‘Meine deutsche sprache is sehr slecht aber ich verstehe die deutsche leute’ om in het in mijn gebroken duits te zeggen. Maar de mensen die niet duits of italiaans waren spraken wel bijna de hele tijd Engels, enkel als wij op ons eigen waren spraken wij Nederlands maar vanaf dat er iemand anders bij was, die mocht zelf het gesprek niet volgen, begonnen wij terug in Engels.  Voor de rest waren er ook nog 2 franstalige belgen, 2 fransen, 2 chilenen, 3 brazilianen, 1 zwitserse, 1 noorse, 2 jappaners,2 nederlanders en dan 6 vlaamse belgen. Die 5e dag zijn we dan terug naar ayers rock gereden, Ik wou er best wel op wandelen, maar dat was dicht tegen dat wij aankwamen, jammer, dan ben ik er maar rondgewandeldJ De buschauffeur had 2 uur gerekend, maar het traject was veranderd, en het was nu een heel stuk langer, waardoor de wandeling 3 uur was. Ik was alleen beginnen wandelen omdat de rest van de mensen (3 anderen) die ook er rond wouden wandelen al vertrokken waren. Na een goed half uur, was mijn water op, heel belangrijk in dat weer. Toen ik na een dik uur wandelen de andere in de verte zag wandelen was ik aan het twijfelen voor een sprintje om die in te halen, maar op het moment dat ik wou beginnen lopen, begonnen die zelf te lopen, omdat ze beseften dat ze te laat waren. Daar trok ik mij persoonlijk niet zo heel veel van aan, ik verkoos om te laat te zijn boven gedehydrateerd te zijn.:) Uiteindelijk waren we maar een goed halfuur te laat. Daarna zijn we naar ‘Kata Tjuta’ gereden. Dat is in de buurt van Ayers rock, maar dat is half zo groot als Ayers rock. Daar hebben we dan ook een zonsondergang gezien, maar dan op Kata Tjuta, dat heeft hetzelfde effect, maar het was te bewolkt om het goed te zien. Die avond was écht een heel toffe avond in het kamp, echt een toffe sfeer. De dag erna gingen we normaal gezien naar Kings Canyon, maar een paar weken ervoor hadden ze daar geplande bosbranden (dat zijn bosbranden die de brandweer aansteekt zodat ze de echte bosbranden later in het jaar gemakkelijker onder controle krijgen.) Maar die geplande bosbranden waren uit de hand gelopen door de wind, dus konden we er niet geraken. Dat vond ik écht wel jammer, want de natuur daar is PRACHTIG!!! We hebben dan maar een rustig dagje gehad. We zijn naar Alice Springs gereden, hebben we de tijd gekregen om wat rond te hangen en inkopen te doen. Alice Springs is een stad van 30000 mensen, vooral bewoond door Aboriginals. Dat is eigenlijk wel een beetje vreemd, zo de Aboriginals die zo half westers, half aboriginal’s leven. Die zijn vaak werkloos, hangen gewoon wat rond, zijn vaak dronken,… allé, ik wil niet racistisch zijn é, maar ze hebben daar blijkbaar heel wat problemen mee. Daarna zijn we naar Helen’s canyon gereden om daar te camperen. Dat was echt chique. Dat was een camping plaats bij een rivier en een hoge rots. Echt knap. De mensen van bus 2 (mijn bus) moesten vroeg naar bed(22.00), maar die van bus 1 hadden geen uur gekregen, dus die waren naar de sterren aan het kijken op het strand van de rivier, dan ben ik daar met meegegaan, voor ik het wist was het 2 uur ’ s nachts. Ik heb, buiten 1 keer in Italië, nog nooit zo veel sterren gezien, dat was echt prachtig. Ook gewoon dat gevoel was echt tof, met wat vrienden naar muziek luisteren terwijl we op het strand lagen. That’s life!!!  Daarna zijn we terug na een stop aan iets canyon-achtig (wat dat ook héél schoon was) terug naar Alice Springs gereden. In Alice Springs zijn we 2 dagen gebleven, de 1ste dag hebben we terug een beetje rondhangtijd gekregen in Alice Springs, daarna zijn we naar de hal gereden waar we bleven, wat gevoetbald (Duitsland/België/Chili tegen Italië/Brazilië). Daarna is er ook zo een reptielenman langsgekomen, daar heb ik van alle vreemde beesten vastgehad en slangen in mijn nek gehad (een slang voelt echt raar). De dag erna zijn we naar ‘the flying doctors centre’ geweest. ( flying doctors zijn dokters die zorgen voor de mensen die medische bijstand nodig hebben als die mensen in de outback zijn.) Daarna weeral wat rondhangtijd gekregen in Alice springs en terug naar de hal gereden. Weer een voetbalwedstrijd gespeeld en nog wat ‘gechilld’. Die dag hadden we ook geen uur gekregen om naar bed te gaan. Wat betekende dat ik er pas na dat ik mee had geholpen met duitse benen vol te tekenen, een goed gesprek had met een duitse vriendin en een lang filosofisch gesprek met een paar Italianen er om half 5 pas in lag. Als je er pas om half 5 inligt dan pikt 7 uur toch wel in de ogenJ Die dag hebben we een aboriginal opgepikt, die heeft ons dan wat over alice springs verteld en dan zijn we verder gereden naar het aboriginal kamp. Daar hebben we een hele wandeling gedaan, op de terugweg ben ik wel mee op een jeep gesprongen. We hebben die dag ook met een boomerang leren gooien. De eerste keer heb ik bijna 2 keer Italianen geraakt (dat betekent dus dat de boomerang eerst een groepje Italianen mistte en daarna een ander groepje Italianen mistte). De tweede keer dat ik gooide heb ik een belgische vriendin geraakt en een ander in het zand doen springen. Achteraf vind ik het wel jammer dat ik geen boomerang gekocht heb, want dat is best nog wel cool hoorJ Ik krijg in Melbourne natuurlijk nog wel de kans om er een te kopen, maar veel kans zijn dat dan van die gedecoreerde boomerangs. en dus  geen echte. We hebben ook kangeroo (de staart) klaar gemaakt, man da stinkt als ge dat zo op zijn aboriginal’s klaarmaakt. Allé ja, dat is gewoon dat verbrand vlees dat je ruikt, maar dan nog, je proeft dat een beetje in dat vlees. Maar dat was niet het echte avond eten, het avond eten was kangeroo en kameel (uit de winkel). We hebben voor het avond eten ook nog een voorgerechte gehad: ‘honingmieren’.(dat zijn mieren die aan hun achterste een hele bol met honing hebben) Ik heb er zo een paar gegeten, tot er iemand mij bij de laatste zei, hoe? Gij eet die helemaal op? Ge moet wel alleen maar de honing opeten 钅. OwwJ ’ S avonds aan het kampvuur heeft de aboriginal die ons rondgeleid had, nog wat op de didgeridoo gespeeld, en een aboriginal verhaal verteld. Die nacht heb ik ook maar 2 uurtjes geslapen omdat het tamelijk tot zeer kou was onder de blote hemel en mijn emergency blanket dat mij warm moest houden was de woestijn in gevlogenJ  De volgende dag werden we om half 6 wakker gemaakt (het uur was veranderd naar zomeruur, dus een uur minder slapen). Toen kregen we nog wat douchetijd en is er een deel van de groep naar Melbourne gevlogen, ik was in dat deel van de groep. Daar afscheid nemen is écht wel zwaar. Dat was echt een supertoffe groep op het einde, en op kampen met de OZ weet je dat je die mensen nog kan terugzien omdat die van België komen, dus als je echt terug wil afspreken, maar hier, naar Italië vind ik al ver om een reünie, laat staan Brazilië of Chili. Dus dat is echt wel rot, om zo vaarwel te zeggen. In Melbourne heb ik dan van het vliegtuig de skybus naar het centrum gepakt en daar een paar uur gewacht met een paar vrienden en dan alleen de trein naar Wagga gepakt. Ik heb in het station nog een Belgische chocomelk gedronken. Hemels!!! Juist zoals mijn merci chocolaatje dat ik daarjuist gegeten heb, dat was met donkere chocolade met een dark-cream vulling. Mijn lieve mama en papa hebben namelijk een overlevingspakket, gevuld met chocolade, gestuurd. I <3 them J. Ik had eerlijk gezegd wat schrik om thuis te komen, omdat het al een paar keer geweest is dat wanneer ik zo kei blij terug thuis kwam van school,vrienden,… dat ze mij op een of andere manier dan terug ‘verdrietig’ maakten. Gewoon doordat ze zo droog deden dan, maar toen ik na de outback terug thuis kwam waren die echt heel vriendelijk. Ze zeiden zelf dat het kwam omdat de gastbroer niet thuis was. Om eerlijk te zijn, voor de moment word ik ook wel zot van de gastbroer!! Dat is écht een boer!!! Ik ga die gewoon gastboer noemen denk ik. Nee maar die heeft écht geen manieren, die praat de hele tijd onzin, (voor een deel ook wel om zichzelf te beschermen denk ik, maar ook om cool te doen), en die is lui!! Niet te doen. Maar soit, ik heb op de outback verhalen gehoord dat ik dacht van hmmm, ik heb het niet zo slecht. Ik weet ook wel dat ik het niet slecht heb hoor, het gaat voor de moment heel goed tussen mij en de gastouders, enkel met de gastbroer, en ook aan de schoongastbroer (het vriendje van de gastzus) erger ik mij soms. Maar toch, ik ben voor de moment tamelijk gelukkig met de thuissituatie, het enige wat écht suckt is dat er voor de moment thuis geen internet is ;s. De auto was in Melbourne stuk gegaan, waardoor ze een rekening van 500 dollar moesten betalen, daardoor is/was het eten wat gerantsoeneerd en hebben we voor de moment dus geen internet omdat ze dat zich voor de moment niet kunnen veroorloven. Het is wel, als ik het écht niet meer kan uithouden, ga ik dat (met de mama haar geld) betalen denk ik. Want dat is écht ambetant, als je zo ver van huis zit. Maar we zien dus nog wel. Ik ga dit blogbericht online zetten door het internet van Mc Donalds of door dat van de bibliotheek.

    Nog 1 laatste puntje: Ik heb deze week op assembly gelezen. Assembly is een wekelijkse ‘bijeenkomst’ van de hele school, waarin de directeur, onderdirecteurs, leerkrachten,… aankondigingen doen. De directeur doet zo altijd een speech van wat er beter kan, wat goed was,… maar die zaal zit dus gevuld met zo’n 1000-1200 man, en de directeur had voor de vakantie gevraagd of ik dat zag zitten om te spreken, en ik dacht van ‘ah waarom niet’. Toen ik daar op het podium zat te wachten om te spreken zat ik toch wel serieus te stressen. Ik had, vond ik, een tamelijk goede tekst geschreven, het enige ambetante was, was dat ik door de stress een zinnetje vergeten was, waardoor het begin en einde niet meer samen hingen, maar toch vond iedereen het wel goed, en heb ik ook heel wat ‘felicitaties’ gekregen. Ik kreeg ook wel een paar keer te horen dat ik te rap sprak (door de stress). Bijna iedereen op school herkent mij nu ook wel, en er zijn nu zo vaak vreemde mensen die zo gewoon op mij afstappen en beginnen te babbelen. Dat heeft op zich wel iets, maar als zo van die 13 jarige meiskes beginnen te wuiven, dat vind ik toch maar niets JJJ. Ah ja, en ik heb eindelijk ook mijn schooltrui met mijn naam op mijn rug, foto’s volgen later op facebookJ

    3345 woorden later….

    Dat was het!!! Je bent er geraaktJ

    Tot een volgende blog

     

    Sebas

    15-10-2011 om 02:36 geschreven door sebastiaan-the-down-under  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    22-09-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.wist je dat
    Ik dacht van ik wil is iets anders schrijven dan altijd in die lange teksten...dus ik dacht van hmmm, misschien is wist je datjes doen:) duss...

    Wist je dat:

    -Wagga Wagga het hoogste tienerzwangerschappercentage heeft van heel australië...? (ook al voor ik hier kwam:p)

    -Australiërs echte gokkers zijn?

    -Ik over een paar uur naar Melbourne vertrek om met 2 bussen, vol met exchangestudents 10 dagen door de australische woestijn ga rijden? ga echt tof worden denk ik. Exchangestudents zijn doorgaans sociale mensen en ik hoop echt dat we zo een grote hechte groep worden:) Ik ga dan ook (bijna--> de mensen die maar 3 maanden blijven kunnen niet meekomen;s) al men Vlaamse Wep vrienden die in Australië zijn terug ga zien. Daar gaat ook een Italiaanse Wep studente zijn, iemand die ik 2 weken geleden ontmoet heb.

    -Ik hier Mr chatterbox genoemd wordt door mijn coördinator?, omdat ik vorige week bij haar het weekend heb doorgebracht en zij heeft ook 2 exchangestudents, een Italiaanse en een Nederlandse. Die Nederlandse was op de avond dat ik daar was naar iets feest-achtig geweest met haar bijna-vriendje en ik en de Italiaanse bleven thuis wakker totdat de Nederlandse thuis was. De coördinator en de rest van het gezin ging rond een uur of 9 naar bed en ik wou samen met de Italiaanse wachten op de Nederlandse exchangestudent. Ik en die Italiaanse zijn dan beginnen praten, en voor we het wisten was het half 2. Die 4.5 uur waren echt weg gevlogen en wij hebben tijdens die 4.5 echt over vanalles gepraat, ook persoonlijke dingen (we gingen er toch vanuit dat iedereen aan het slapen was). Maar 's morgens zei de coördinator. Hey get up mr chatterbox, when you can talk until 2 a.m. in the mourning, you can also get up at 7 a.m. Ik dacht écht ooow, fuck, zou die ons gesprek gehoord hebben:p
    (heb het gevoel dat ik er toch een hele tekst van aan het maken ben:p)

    - Ik hier in 2.5 maand al meer bijnamen heb dan al die jaren in België?: Ik heb hier de normale bijnamen zoals Seb/Sab. Mijn gast vader noemt mij Jack omdat Sebastiaan te moeilijk is:) paar andere noemen bij Belgium/Belgian. Bellamy word ik hier ook genoemd (omdat ik op een zeker bellamy lijk), 

    - Ik hier echt wel veel volk ken en vrienden heb, maar de vriendschappen oppervlakkiger zijn als in België?, gelukkig niet zo oppervlakkig als in de USA maar toch, ik heb maar een paar échte vrienden:)

    - Ze hier in het weekend veel minder doen?: vooral werken en studeren. --> meeste dingen buiten school doe ik dan ook met exchangestudents. Vorig weekend had ik afgesproken met die 2 italianen, die van een super klein dorpje naar 'de grote stad' wagga wagga kwamen om een paar speciale dingen te kopen. De andere exchangestudents van Wagga Wagga ( 3(2 duitse+1 belgische) van mijn school en 1 (duitse) van een andere school)) gingen picknicken en we liepen die tegen het lijf terwijl we in het centrum waren, we zijn dan allemaal samen gaan picknicken, en ondanks dat we allemaal zo van andere culturen kwamen waren we echt wel een hechte groep:)

    - Ik al halfweg mijn Australische exchange ben?!!!:o geeft wel dubbel gevoel, mis thuis soms wel maar goh, dit is wel once in a lifetime é.

    -Ik nu tamelijk moe ben? dus naar mijn bed ga, om over een paar uur toch maar terug op te staan om naar Melbourne te vertrekken, (daar start mijn outback trip:))

    tot blogs!!!
    (het zou kunnen dat er veel fouten in stonden maar ik had de moed niet om het na te lezen;))
    Sebas 




    22-09-2011 om 11:21 geschreven door sebastiaan-the-down-under  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
    27-08-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Sydney+ week 3 tot week 6--> lang blog bericht

    Wow, Het is ongeveer echt al een maand geleden dat ik nog eens op mijn blog geschreven heb, dus pakt u oogdruppeltjes maar want dit bericht gaat dus waarschijnlijk een beetje heel lang zijnJ

     

    Hmm waar zal ik beginnen…

    Ik zal beginnen met de Sydney-trip.  Ik ben dus, een week of 3 geleden naar Sydney geweest voor een weekendje, we zijn om 4 uur  zaterdagmorgen vertrokken. Ik moest zo vroeg vertrekken en dus ook opstaan omdat Sydney toch 5 uur rijden is en 3 uur opstaan doet toch wel zeer aan de ogen als je de dag ervoor naar een homeparty bent geweest.  Dat was eigenlijk wel tof, zowel dat ik de uitnodiging gekregen had want dat gaf me toch wel het gevoel dat ik al een paar echte vrienden had én ja het feestje zelf was ook wel tof. Het was wel zo dat soms, vooral in het begin, was die hele groep kei geïnteresseerd in mij, en kreeg ik de ene vraag na de andere, maar zo na een tijdje voelde ik mij zo een beetje eenzamer want de mensen die er toen waren, waren vooral van andere scholen, dus onbekend volk voor mij en die kende elkaar allemaal al éJ. Die van mijn school waren iets later, en dan nog, je kan niet héél de tijd bij dezelfde persoon hangen é. Ik mocht ook niet drinken :o. Dat was eigenlijk zwaarder als verwacht, ik dacht van ja, ik blijf nuchter, so what? Maar op het feestje zelf zag ik zo iedereen serieus doordrinken… Maar in België drinken we zo veel meer om wat losser te worden, een beetje te relaxen, hier drinken zo om écht zat te worden. Bingedrinking(voor de mensen die dat niet kennen, dat is héél rap  en héél veel drinken) is hier een beetje een deel van de cultuur.:) Maar ik had wel geluk dat er ook een andere, Duitse, exchangestudent was die ook niet mocht drinken dus dat maakte het iets gemakkelijker. Maar terug naar de Sydney-trip zelf. We zijn onderweg gestopt om te ontbijten bij Mcdonalds, dat is wel vreemd, om zo om 7uur in de Mcdonalds binnen te stappen. We zijn dan eerst naar ‘Blue mountains’ gereden. Dat zijn bergen, en die hebben een blauwe schijn vanop afstand. Daar zijn we naar zo ‘the three sisters’ gaan zien.  Daar is zo’n mythe rond van ne man met 3 kinderen die veranderd zijn in rotsen… of zoiets:p Maar dat was daar écht een prachtige natuur en een prachtig uitzicht!!! (check pics on facebook) Daarna zijn we naar ‘featherdale zoo’ gereden, dat is een zoo met allemaal typische Australische dieren, en je kan daar ook héél dicht bij de dieren komen. Ik heb daar zo koala’s en kangaroo’s kunnen aaien. Daar zat ook de grootste krokodil die ik ooit gezien had, die was echt superlang. Daar zat ook een ‘tasmanian devil’, die zijn supermoeilijk om een foto van te nemen :o die hebben echt een extreme vorm van ADHD of zo. Die bleef echt héél de tijd lopen :o Daar zaten ook van alle soorten vogels, papegaaien, Arends en andere vliegende dieren :p. Dan zijn we naar onze gehuurde kamer gereden, daar onze spullen gedropt, heel even opgefrist en dan wouden we terug vertrekken, maar de auto wou niet starten. Dat was echt wel even een laagtepunt, toen voelde ik mij echt wel even down. Ik weet niet precies waarom, maar ik denk gewoon door al de stress dat die auto veroorzaakt en zo, toen wou ik echt zo even naar huis of zo, echt vreemd. Maar soit, na een paar keer proberen startte de auto toch terug, dan gingen we naar zo een club(bijna elk dorp/stad heeft wel zo een club, dat is meestal een gebouw waar je de lawnball-een typische Ausralische sport, een beetje te vergelijken met petanque en supersaai om naar te zien- hebt, daar is ook altijd iets voor te gokken-dat wordt hier ook wel vaak gedaan in Australië- en meestal is er ook wel iets voor te eten) Maar ik mag dus niet binnen in de club, toch niet in het gok en drink gedeelte, maar we gingen daar dus naartoe om de zus van de hostmoeder te bezoeken, dat was écht wel saai eigenlijk want ik zat daar in een zaal waar dus NIETS te doen was. Ik zag soms wat volk passeren die naar het WC gingen maar dat was het dan ook. Daarna zijn we dan naar een chinees gereden, dat was wel meer een fabriek als een restaurant, dat kon je duidelijk merken aan de snelheid en kwaliteit van het eten. De ouders hadden mij gevraagd dat te betalen, dus heb ik dat maar gedaan. Ik begrijp dat ook wel dat ze dat vroegen want die trip kost voor hun ook wel wat geld natuurlijk. De volgende dag zijn we met de metro naar het centrum gereden. Het gaf wel een speciaal gevoel toen ik het opera house zag. Ik ben opgegroeid met de souvenirs van Tante leen, een tante die bijna elk jaar naar Australië gaat en toen ik een jaar of 5 was had ik een plasmat met een tekening van opera house en ‘Harbour bridge, en toen zei ik al tegen mezelf, ooit ga ik daar ook is naartoe, dus ja.. nu was het zo ver é. Dus ja dat gaf wel een speciaal gevoel toen ik daar passeerde. Daar heb ik dan ook té veel foto’s van getrokken maar soit. Dan hebben we de boot naar ‘mainly beach’ genomen, een van de bekendere stranden in Sydney en daar hebben we dan ontbeten… toen we daar zaten, dacht ik wel zo van… wie had dat 2 jaar geleden, na mijn buizenrapport(een van de velen) , gedacht dat ik hier in Australië met zicht op de grote oceaan zou ontbijten. Dan hebben we de boot terug genomen nog even naar de trappen van het opera house geweest, wat foto’s genomen. Dan hebben we de bus naar de main streets genomen, eigenlijk ook de main streets van Australia. Daar hebben we zo een toren bezocht, een superhoge, maar we zijn daar niet naar boven geweest, Want dat was 25 euro om gewoon even een lift te nemen. Ik zat niet zo heel hard in om dat zelf te betalen maar ik dacht een beetje aan de portefeuille van de hostparents want dat zou betekenen dat zeker 1 iemand van de 2 mee moest. Het is niet dat die arm zijn, zeker niet, maar die moeten wel uitkijken met wat die uitgeven en die proberen wel op heel wat dingen te besparen. Dus ja, ik dacht van, ze hebben me al helemaal naar hier gereden, pakt dat het goed geweest is. Ik dacht ook wel een beetje aan het geld van de mama en papa thuis. Want het geld is die eerste 3 weken de deur uitgevlogen! Dat was echt zot, en dan dacht ik van Heu? Hoe kan dat nu? Maar als je erover nadenkt en wat rekent, klopt het wel.  Ik wou eigenlijk ook SUPERGRAAG de ‘Harbour bridge beklimmen, dat geeft echt een belachelijk schoon zicht, vooral ‘s nachts, met heel Sydney verlicht, en de opera house verlicht(vaak is dat heel speciaal verlicht) echt mooi. Maar je moest dat op tijd reserveren en de prijs was 200 dollar, niet slecht voor even een brug te beklimmen, maar dat is dan iets voor als we terugkomen met het gezin. Iets anders voor als we terugkomen met het gezin is Queensland bezoeken, daar is écht het paradijs van Australië, het paradijs dat ik hier ook graag had aangetroffen. Maar dat is hier dus niet, maar dat wou ik dus graag nu bezoeken, maar ik moet als ik wil reizen, begeleid zijn met een 24 jarige, maar de gastouders kunnen zo’n vliegtuigticket, die eigenlijk tamelijk duur zijn niet zomaar uit hun mouw schudden dus ja… ook iets voor als ik terugkom, als we de mama tenminste in dat vliegtuig krijgen.:) Om de Sydney trip nog snel even af te maken, we zijn na de toren gewoon ergens gaan eten. Dat was eigenlijk wel iets tof. Dat was zo met een grote centrale zaal met tafels en stoelen om te eten, en je kon je eten dan gaan halen aan de kant, waar allemaal fastfood achtige restaurantjes waren. Dan zijn we gewoon terug gereden met de auto en dat was de sydney tripJ

     

    Ben echt al veel te veel aan het schrijven :o maar dat is zo het lange stuk, nu komen er zo allemaal ‘kortere’ stukjes.

    Euhm…Ah ja, School begint eigenlijk wel iets saaier te worden, gewoon de lessen, omdat het nieuwe er zo wat af is, en het blijft school natuurlijk é. Tijdens de speeltijden hang ik zo wat rond tussen de verschillende vriendengroepjes die ik zo heb. Ik loop daar zo wat rond omdat ik die allemaal wel tof vind, maar niet zo écht een groep of 1 persoon die er écht uitspringt.

    Ik heb voor de moment ook wel tamelijk veel werk voor school, zo gewoon veel grote taken. Dat is ook een van de redenen dat het zo lang heeft geduurd voor ik nog is geschreven heb.

    Wat moet er nog geschreven worden…

     

    Ik moet wel eens proberen om mijn weekends iets voller te zetten met activiteiten. Het is niets dat ik totaal niets doe maar het mag iets drukker. Ik probeer soms wel zo is iets af te spreken maar ze zijn hier voor de moment ook allemaal tamelijk hard bezig met of hun assessments-grote taken- af te maken of met hun examens voor te bereiden of met te werken. Maar ja, we zien wel wat het brengt é. Ik vind het niet zo heel erg als ik me soms verveel, maar ik heb gewoon een beetje het gevoel dat ik mijn schone tijd in Australië aan het verspelen ben. Ik ben er trouwens deze week achter gekomen dat het nog 3 weken is, en dat ik dan al half weg mijn Australië-ervaring ben :o :s. Het gaat écht zooo snel.

     

    De directeur heeft mij ook gevraagd om zo misschien te praten op de assembly, assembly is zo een uur in de week, waar de hele school verzameld in een zaal of op de speelplaats en dan worden daar zo speeches gehouden of mededelingen gedaan… Ik zie dat precies wel zitten om te doen, dat is wel voor de héééle school,dus voor heel wat volk, maar dat moet dan maar zeker?:)

     

    Ik voelde me dit weekend voor de eerste keer écht een beetje op mijn gemak, ik voelde me voor de eerste keer een beetje thuis. Het is niet dat ik helemaal niet graag naar huis kwam, maar ja… het was gewoon niet echt thuis. In het weekend vond ik dat dus echt wel leuk, dat gaf zo wel voldoening. Jammer genoeg merk ik daar nu ook wel een paar nadelen aan, ik moet een paar jobjes  meer doen, niet dat ik dat zo erg vind maar dat is gewoon en van de gevolgen. De moeder durft me nu ‘s morgens ook wel is uit mijn bed roepen. Goede wekker eigenlijkJ  Ik voel me ook iets meer thuis omdat  ik me zo iets meer over de storende dingen gezet heb, storende dingen zoals de rommel, het smakken tijdens het eten,… kleine ergernissen die zij niet echt merken denk ik.J

     

    Ik heb deze maandag ook voor de eerste keer de bus gemist. Ik wist alleen niet dat ik die gemist had, want er was ook nog iemand anders van mijn bus op die bus aan het wachten dus ik dacht van die komt nog wel… maar na een kwartier dacht ik van hmm… hier is precies toch iets niet juist, dus ik stuurde naar iemand op de bus met de vraag of ik ze gemist had en ja, ik had ze dus gemist. Ik zei dan tegen die andere jongen dat we ze gemist hadden, en die zei dan van ja ik weet het maar iemand gaat mij oppikken, ik vroeg dan of ik misschien mee kon rijden, hij wist dat niet zeker, want hij ging naar een andere school dus ben ik maar gewoon beginnen wandelen. Na een minuut of 10 hoorde ik een claxon , mijne lift :p Al goed dat ik dat ik dat gezegd had tegen die jongen en dat die mij opgepikt heeft. Want dat is blijkbaar echt een merde om u zo ‘s morgens u naam op te geven aan het secretariaat als je te laat bent.

     

    Als je hier al bent, flink gelezen! je bent er bijnaJ

     

    Ik heb hier ook ondervonden dat de batterij van mijn tandenborstel een sterke batterij heeft:p

     

    Euhm… Ah ja… ik had zo als cadeau aan de hostbroer zo een pot speculoospasta gegeven, en ik dacht van, goh daar kan ik ook wel een toast met eten of zo, tot ik ’s avonds de broer die pot als dessert zag eten, zo gewoon met zijn vinger aan het ‘uitlepelen’… Ik dacht van.. ach ik eet wel een toast met kaas:p

    Soms heb ik wel wat medelijden met de broer, hij maakt mij soms wel een beetje zot, die is nu is écht lui seJ Die jonge heeft een goed hart é, en goede bedoelingen, maar zijn sociale skills zijn niet zo.. superJ nooit danku zeggen vind ik persoonlijk een van de vervelendste dingen, en ook zo ja… niet écht weten hoe hij best op sommige situaties reageert. Dus ja, soms heb ik daar wel wat medelijden met, en ik probeer hem soms wel wat te helpen, maar dat dringt niet altijd door. Nog is, hij heeft goede bedoelingen en je ziet dat hij een goed hart heeft maar ja… niet zo superveel talenten meegekregen. Hij is ook niet zo’n voetbal talentJ Hij is maar een maand of 4 geleden begonnen, om zo wat sociaal contact te hebben, goed idee van de ouders als je het mij vraagt, en tijdens zo van die kleine oefeningen waarbij je bijvoorbeeld tegen mekaar op balbezit moet spelen staat die vaak bij mij, en dan wil ik die écht wel betrekken bij het spel maar je weet gewoon dat als je die bal niet perfect inspeelt dat je weer achter de bal kan gaan lopen, en op zich, het is een training dus het doet er niet zo veel toe als jij of iemand anders een fout maakt maar elke keer achter de bal lopen… dus ik probeer hem wel in het spel te betrekken maar dat lukt ook niet altijdJ

     

    Ik probeer hier ook zo veel meer mijn dagelijkse beweging te hebben, gewoon dat ik niet te veel bijkom, ik denk zelf dat ik terug 1 kilo ben afgevallen:p of dat was gewoon een slechte weegschaalJ. Maar ja,  het is niet dat ik percé wil afvallen, maar gewoon niet té veel bijkomen.

     

    Deze donderdag was écht SUPER, een van de beste dagen in Australië. Hier hebben we donderdagnamiddag vrij, en ik ben dan eerst met 2 andere,duitse, exchangestudents naar het centrum geweest. 1 van die 2 moest waterpolo spelen met school, en die andere ging dan ook mee zwemmen. Ik ben dan maar gewoon mee gaan kijken. Daar heb ik nog een ander tof meiske ontmoet die eigenlijk ook mee waterpolo moest spelen maar die was verkouden dus mocht die niet meedoen. Maar die 2 uur dat ik moest wachten op de 2 andere exchange students was dus echt wel super snel voorbij door die babbel.  Dan zijn we zo nog even een ijs gaan eten, dat was zo een crèmerie met superveel soorten ijs, (alleen al 14 verschillende chocolade soorten). Ik heb dan zo een praline-achtige smaak gepakt en ik kon het toch niet laten om de Belgische chocolade smaak ook te pakkenJ (ja wij zijn hier écht bekend voor onze chocolade zene, geen kat die weet waar België ligt maar als ik zeg dat ik van Belgium ben, dan zegt iedereen, ahn van de chocoladeJ en het grappige is, ik denk dat ik hier al meer chocolade heb gegeten als in België, maar ja, ik eet dat gewoon tegen de honger, zodat ik hier niet heel het huis leeg eet.) Die belgische chocolade smaak deed me echt superhard aan chocolamousse denken. Het was een van de beste ijsjes dat ik ooit gegeten heb, maar ook de duurste. 6 dollar voor een ijs met 2 smaken… niet slecht é. Dan zijn we zo naar een van die andere exchangestudente haar huis gereden en dan zijn er nog   is 2 andere exchangestudenten gekomen (nog een Duitse en de andere Belgische). Dan hebben we gewoon wat pizza gegeten maar de sfeer was echt super! Zo heel losjes, relaxt, iedereen voelde zich op zijn gemak en het klikt ook tussen ons allemaal en zo… Ik moest eigenlijk nog een assessment maken toen ik thuis kwam, maar het was al rijkelijk laat en ik had niet zo veel zin meer. Ze konden er thuis wel niet mee lachen dat ik niet zo iets meer had laten weten, maar ja, mijn gsm was uitgevallen omdat we ’s morgens een black out hadden waardoor ik die niet kon herladen. Maar ja, ik was dus niet meer in de moed om die assessment nog af te maken en ik dacht, als die die vrijdag avond heeft zal dat ook wel goed zijn zeker, op school kreeg ik dan  te horen dat ik nog 2 uur had om die taak af te maken:p en het is me min of meer gelukt denk ik. Nu nog 2 andere assessments maken, 1 test volgende vrijdag en dan niets voor 5 weken:p

     

    Allé, ik ga hier afsluiten. Hopelijk was het niet al te lang.

    Maar nu zijn jullie toch wel weer op de hoogte gebracht é;)

     

    Tot ne volgende!!!

    27-08-2011 om 12:59 geschreven door sebastiaan-the-down-under  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    28-07-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ondervindingen enzo na week 2
    hey manne:)
    ik ga deze keer is proberen een iets korter berichtje te schrijven omdat er een paar mensen zijn (we noemen geen namen é Axelle:)) die liever geen heel der boeken lezen;) maar ik snap da wel hoor;) dus ja, dit gaat iets korter zijn, zo geen heel verhaal;) dus ja meer zo een lijstje met bedenkingen, ondervindingen, en een paar KORTE mededelingen..

    - Sorry voor mijn toffe nationaliteits-genoten maar de Australiërs zijn echt véél socialer en opener als ons bescheiden Belgenvolkje:) Ze zijn wel ruwer, ze zeggen wat ze ervan denken, zonder al te veel te denken wat de andere er van denkt, maar dat bevalt me eigelijk nog wel:) 

    - (deze heb ik mss al gezegd) De directeur en de leerkrachten staan veel meer tussen de leerlingen, De leerkrachten die wacht hebben op de speelplaats zie ik vaak tussen een groepje kinderen staan en een babbeltje slaan, en ook de directeur zie ik vaak in de gangen rond lopen om gewoon te zien hoe het met de leerlingen gaat, en hij vraagt ook altijd of alles goed gaat met mij enzo,... De Jakke zag ik niet zo veel in de gangen hoor:) 

    - Ik hoop echt dat ik rap mijne schooltrui heb, dat is zo een trui met nummer 12 (staat voor het jaar waarin je zit--> zo kunnen ze het volgend schooljaar nog dragen) en ook de naam staat daar op, hoe cool is dat?:) (niemand kan van gulck uitspreken, en ik zit fout in het schoolsysteem enzo) maar het kan een paar maand duren voor ik hem heb. Morgen weet ik over een andere, snellere manier mogelijk is;) (ja iets met een trui van iemand anders maar daar moeten ze dan de naam van afnemen enzo...)

    -Ik ben dus volléééédig klaar voor SYDNEY!!!:d morgenavond (vrijdag) eerst nog een homepartyke met wat vrienden van school, dat deed me echt wel deugd als ze zo kwamen vragen of ik dat zag zitten:) en dan de volgende dag om 4 uur uit mijn bed voor Sydney;) Vroeger had ik zo een onderlegger met een tekening van het operahouse(dat gebouw met de punten) en de Harbourbridge (de grote brug ernaast) en toen dacht ik al, ik was toen 5 jaar of zo, ooit ga ik daar is naartoe gaan, en over 2dagen is het dus zo ver:) 

    -Maandag kwam de onderdirectrice binnen en zei ja dit is Eugènie,  een exchangestudent, from BELGIUM:d en heel de klas BELGIUM?:d ja het duurde een tijdje voordat ik wist van waar in België ze was(dus welke taal ze sprak) maar ze is van overijse (de rand rond Brussel) en perfect tweetalig, een heel toffe en geen misse:d het is alleen wel verleidelijk om in het Nederlands te spreken, maar ja, gebroken engels spreken met elkaar is ook niet alles é;) 

    -Ik heb vandaag ook de 3 worpen van de football geleerd en ook leren tackelen, das eigelijk nog wel een grave sport ze:) en zo down town gaan op donderdag namiddag( ja hier hebben ze dus donderdag namiddag vrij en niet woensdag;)) is echt wel leuk eigelijk, dat is gewoon wat rondhangen maar toch leuk.

    -Bij de voetbal gaat het da laatste weken eigelijk echt goed, het is lang geleden dat alles wat ik probeer lukt:) beetje geluk maar ook wel wat met vertrouwen te maken denk ik. De ondercoach zei dat hij het heel jammer vond dat ik niet kon meespelen want ik had misschien wel mee in het eerste team kunnen spelen, en de club waar ik bij speel is een van de betere uit wagga dus ja, dat is wel tof é;) maar het zou goed kunnen dat dat goed spelen volgende week al terug gedaan is.

    -Ah ja, hier gebruiken ze het woord wange(r) (ja er is geen correcte schrijfwijze want het is dialect) in plaats van een ginger:p 
    Ik ga hier is afronden denk ik, want anders gaat het toch een lang bericht worden, dit is niet kort denk ik, maar ook niet echt lang é?;) 

    dus ja, alles gaat goed hier maar voor alle duidelijkheid, ik mis mijn klein landje met hun bescheiden maar toffe mensen toch wel hoor;)

    Nu ga ik stoppen voor het écht te lang wordt;)
    tot ne volgende!

    (ah ja, sorry voor de haakjes:d)

    28-07-2011 om 14:56 geschreven door sebastiaan-the-down-under  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    20-07-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de eerste schooldag(en)
    Weer tijd voor een lang blogbericht..:d:p

    De dag na die kaart avond, zaterdag dus, is mijne coördinator langs geweest, ja elke student heeft er zo een persoonlijke en die helpt u mochten er problemen zijn. Die coördinator heeft zelf ook 2 exchange-students in huis, een Nederlandse en een Italiaanse. Die waren dan meegekomen samen met de rest van dat gezin om zo in het huis van mijn host-family, een soort van test in te vullen. Voor die test moest ik zo een handboek van 30 pagina's lezen in het engels en dat bleek, terwijl ik de test invulde, echt NUTTELOOS te zijn:o die test was echt kei simpel;) Maar het was nog wel gezellig toen dat die 2 meisjes langskwamen want die hebben zo dezelfde ervaringen, gevoelens als ik en da waren ook wel gewoon toffe meiskes:) Ik was nog aan het twijfelen om met de meisjes mee te gaan naar de film, gewoon omdat ik dan iets te doen had, maar die waren al met 6(het hele gezin) dus ik dacht van dat zal al krap zijn in de auto en ik wist ook niet hoe ik thuis geraakte dus ik dacht van ach, laat maar;)
     Dan ben ik maar mee gegaan naar de voetbal van de broer. allé ja, voetbal...:) Dat is een combinatie van wat veteranen (oudere voetballers dus--> ja voor de mensen die niets van voetbal kennen;)), jongens die nooit komen trainen en jongens die nog niet zo lang voetballen... dus het was niet zo'n supergoede voetbal en het was daar dan ook nog is chilli (Australisch voor koud). Maar dan kwam ik nog eens buiten é;)

     Zondag ging ik normaal gezien helpen bij iets restaurant-achtig met de voetbal, maar de vader vond dat niet zo'n goed plan en die hadden ook gepland om naar een chocoladefabriek te gaan waar ze BELGISCHE chocolade gebruiken om da op nootjes te doen, das zo iet m&M -achtig dan en das nog wel oké, maar ook op iets anders, echt zonde van de chocolade want dat is echt niet te eten:o
     Maar het chillste van het weekend was dat toen de ouders de auto terug hadden, zijn ze naar de club gegaan en ik was alleen thuis en heb zo voor mezelf wat simpel gekookt en wat gechillt en die vader komt zo op een bepaald moment binnen en die zei zo kei droog kom, schoenen aan, we zijn weg;) Dan zijn we nog naar een (goede) chinees gereden. Het toffe eraan was dat de vader KEI relaxed was, maar echt zo alle stress van het werk en vooral met dat van zijn auto was allemaal weg:)(hij was misschien ook wel wat gezellig dronken)

    Allé, genoeg gezeverd, De eerste schooldag...:o
    Toen ik in de auto zat, had ik wel even stress. De dagen ervoor dacht ik van aaargh was het al maar school, dan ontmoet ik nog eens mensen, heb ik wat sociaal contact, maar in de auto had ik echt schrik dat het zo een eenzame dag ging worden, ik ken niemand, elk uur in de klas met andere mensen dus je kunt niet echt een hechte band met iemand opbouwen... Ik moest eerst naar de directeur, voor een kleine babbel. Dat was wel een toffe kerel, zo heel vriendelijk enzo (hij was ook zo blij als een kind met mijn merci-chocolade:d) Toen werd ik zo door een jongen en een meisje rondgeleid en da was echt supertof, die waren heel geïnteresseerd, stelden vragen, toonde mij elke klas waar ik die dag moest zijn, maar het tofste was dat die jongen zei van ja tijdens de speeltijd staan wij daar:) Dat vond ik wel kei vriendelijk, stond ik tenminste niet alleen bij de speeltijd, het geen waar ik het meeste schrik voor had:d Toen ik naar de klas liep was er zo'n meiske da tegen mij zei 'that's not a school jacket' ik zo 'sorry?'  en die zo terug 'that's not a school jacket' Ik schoot echt zo kei hard in de lach want ik vond da echt wel belachelijk:d en de jongen die mij rondleidde trok mij zo weg en zo van yeah, just ignore her. De eerste les dat ik had was zo een engelse versie en combinatie van cultuur en gedragswetenschappen. Dus da was echt een kei sociale klas, die stelden hun bijna allemaal voor, ook weer kei geïnteresseerd enzo, echt super! Ik heb daar ook een heel klasgesprek opgestart:d Het ging namelijk over stereotypen over Australiërs (werd ik al direct wat betrokken in de les) en een van de stereotypen is het binge- drinken en ik vroeg of het geen oplossing zou zijn om de leeftijd om the drinking-age tot 16 te verlagen:d Ook in de andere lessen was het wel tof;) maths, is tot nu toe, kei gemakkelijk. Enkel bij biologie en modern history moet ik wel goed opletten want dat is nieuwe leerstof;)
    De manier waarop ze les geven is ook vééél anders:o Hier staan de leerkrachten veel meer in de klas, in België, of toch op het ihhvm staan ze boven hun klas. Hier zijn dat eerder vrienden van de leerlingen die lesgeven;) Ook hoe ze in de klas zitten is 'lichtjes' anders:d bijna elke les zitten die met hun I pod in en op hun gsm te spelen:d Als ze een gsm of i pod zagen in berlaar werd hem afgepakt en hier zitten ze gewoon boven hun bank te smsen of spelletjes te spelen:) (ze lopen hier ook bijna allemaal rond met een smartphone of i phone of zo, echt zot, en ik loop hier rond met mijne baksteen:d) Ze wandelen daar ook wel eens geregeld rond in de klas:d soms is naar het raam om iets te roepen naar iemand op de speelplaats, soms op de proppen op te rapen die ze gemist hebben bij het gooien naar de vuilbak,... er zijn er ook een paar die de hele tijd met hunne football spelen. De mannen die football spelen kunt ge er wel zo uithalen:) Wat ook wel strijk gaan was, was tijdens de eerste les wiskunde, voor mij zaten er 2 jongens en 1 meisje en die waren zo heel de tijd vragen aan het stellen en op een bepaald moment vraagt da meisje zo, do you have a girlfriend? en ik zo no, en die 2 gasten zo op exact hetzelfde moment, Do you want one? she's easy to get:d op die moment was da echt strijk gaan:d Ik heb ook een beetje een 'geheim wapen' om er voor te zorgen dat ze echt luisteren, namelijk zeggen dat we in België op de leeftijd van 16 al mogen drinken, dan gaan alle mondjes altijd open:o woooow:d:d wel lachen:d:p 
    Ik ga ook denk ik een echte school jacket kopen, das zo met het schoollabel op, en ook mijn naam op de achterkant:d Das een tof souvenir voor thuis en dan ben ik écht een van hun. het enige ambetante ding is, de jacket kost 93dollar:o wat ik wel nogal duur vind:) maar ik denk wel dat ik (het met ons mama haar geld:)) voorover heb om het te kopen:d:d
    Er is ook zo'n kantine in de school, en ik denk dat ik écht dik ga worden:d want het is echt gemakkelijk om zo een hamburger of iet anders vettig te bestellen tijdens de lunch:) Ook hier thuis vloeit de frisdrank redelijk snel:) en een glas cola is altijd lekkerder als een glas water:d 
    Ik heb ook altijd honger op school:o die eten veel later:o die hebben pas hun eerste speeltijd rond half 11, en die hun middag eten is om half 2:o Ik eet echt heel die kantine leeg:d:d
    Het is eigenlijk ook wel heeel vermoeiend;o want ge moet echt heel de tijd heel geconcentreerd zijn om alles te vertalen en goed te verstaan,... dus ja:)
    De tweede dag was wel heel anders als de eerste, want de attractie van wooow een exchangestudent was een beetje over:) maar het was nog wel altijd leuk zene;) Ik heb de tweede dag ook nog wel heel wat nieuwe toffe mensen ontmoet;)
    Ah jah, Het probleem van het roepen van de moeder op de jongen, is echt al superveel gebeterd;) allé ja, ik vind het geen probleem meer:) Het is namelijk zo dat ik nu zie dat de zoon inderdaad wel traag is voor hij zijn jobkes uitvoert en dus niet zo heel flink luistert:) En het roepen is ook gewoon geminderd denk ik;) het was gewoon de combinatie van de stress van het ontbreken van de auto en met mij als nieuwe bewoner wat wel wat stress met zich meebracht waardoor ze meer riep;) Dus ja, er is denk ik niets dat mij nog stoort aan het gezin:p Ik ben vorige keer ook gewoon te snel geweest met te oordelen denk ik:s ach ja... we hebben weer iets geleerd é;)

    Dat was het denk ik voor deze keer;) ah jah, voor foto's moet je, zoals ik al gezegd heb, of fb zijn;)

    Tot blogs!!!

    20-07-2011 om 13:06 geschreven door sebastiaan-the-down-under  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    15-07-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    hi belgium;)

    het is weer enkele dagen geleden dat ik aan mijn blog heb gewerkt, dus ik dacht van laat ik nog eens een bericht(je) typen;).

    Ik merk nu echt wel dat het hier echt wel met ups en downs is.:o Ik ben gisteren bijvoorbeeld met Carl, de broer in het gastgezin meegegaan naar de SOCCER training(ja het is hier denk ik bij wet verboden om football en soccer door elkaar te halen:) en ze hebben hier dan ook nog eens 4 soorten football...:d) maar ik was dus meegegaan naar de training en ik had voor de training wel zo iets van 'ai ai' wat gaat dit hier geven? ik heb juist 3-4 maanden stil gelegen, jetlag was nog niet volledig uit mijn lichaam, ik was de dag ervoor even gaan lopen(--> dat was toch de bedoeling:)) maar het trok meer op een wandeling:p, ik had maar wat slechte sportschoenen bij en geen echte voetbalschoenen maar swat. Uiteindelijk ging het nog wel redelijk goed. Ze waren er wel zéér gedisciplineerd:o na een jaartje Itegem ben je het niet meer gewoon om discipline en voetbal in een zin te gebruiken:p In het begin was de training gemengd en zat ik in een groep met voornamelijk spelers van de eerste ploeg en was het gewoon wat balbezit en als je nieuw bent is dat niet altijd gemakkelijk om jezelf direct bij het spel te betrekken, maar ja er waren heel wat dingen die gewoon lukten (geluk denk ik;)) en dan laten ze je meer meespelen en dan is dat natuurlijk veel leuker;) Daarna was het echt per ploeg(met de leeftijdsgenoten die iets minder goed waren) trainen. Dat stuk van de training deed me echt terug denken aan itegem, gewoon wat lachen tijdens de training, op het gemakje:) Na de training vroeg ik aan de coach of het mogelijk was van mee matchen te spelen en hij antwoordde van 'we have seen you playing and we would love it to have you in the team but you had to sign in before the 14th of june' en als je zo in een nieuwe cultuur zit zonder superveel zelfvertrouwen doet dat natuurlijk wel veel deugd;) Maar dan zal het dit jaar dus bij trainen blijven é;) 
    Toen ik terug thuis kwam had ik wel weer even een dip, Ik weet niet precies waarom, Ik denk gewoon door de combinatie van een paar stomme dingen (niet kunnen slapen, nog wat honger, terug zonder sociaal contact voor de tv zitten, beetje koud, dvd die vastzit in de laptop,...). Dat zijn allemaal domme dingen maar als je ze combineert in die 'onstabiele situatie'... 
    's Morgens werd ik vroeg gewekt door de broer (-->om een onbekende reden:d) Toen werd de dip eigenlijk nog wat voort gezet omdat ik heel hard met een vervelend dubbel gevoel zat, langs de ene kant zijn die ouders zeer vriendelijk tegen mij, doen ze echt wel veel voor mij en laten ze mij heel vrij en ik zou hun eigenlijk op mijn blote knieën moeten bedanken dat ze mij deze unieke kans geven maar de moeder, (die dus echt wel vriendelijk is tegen mij) en die overdag thuis is, roept heel vaak op Carl(de zoon) dat hij dit en dat moet doen. Ik snap echt wel dat de kinderen moeten helpen in het huishouden (en ook ik probeer als het niet gevraagd is een helpende hand toe te steken en carl te helpen waar ik kan en ja mama en papa ook ik help uit mijn eigen in het huishouden:d) Maar ik vind dat hij eigenlijk wel een beetje te veel moet doen en wat me er eigenlijk nog het meeste aan stoort is de toon waarop...:s roepend en bevelend;s Maar misschien ben ik wel iets te snel om daarover te oordelen... Wie weet wordt het werk wel wat meer verdeeld als de zus thuiskomt, hoewel de zoon zei van niet(ja ik heb hem als we alleen waren daar is voorzichtig over uitgehoord:d) of misschien is het wel gewoon een deel van de cultuur, klinkt vreemd maar misschien roepen die gewoon meer;) Ergens snap ik de moeder ook wel een beetje want het is een feit dat de zoon vaak games speelt op zijn x-box maar ja... We zien wel, mar daarvoor zijn we hier é, om een andere cultuur te leren kennen, met zijn positieve en (misschien nu nog) negatieve kanten. 
    Daarjuist zijn de tante en de neef langsgekomen en hebben we een card-night gedaan.(ik heb weer een nieuw spelletje geleerd se:)) en die card-night was echt wel suuuper plezant, die heeft mij terug helemaal naar een 'Up' getrokken want die tante was echt suuuuuupervriendelijk tegen mij, die heeft zo met alle geduld van de wereld dat nogal ingewikkeld kaartspel uitgelegd en die was mij zo wat aan het 'vertroetelen' met snoepjes enzo, echt wel leuk!!! en de vader zat weer al grappend op te scheppen over zichzelf en vooral ze deden (volgens mijn normen) gewoon vriendelijk tegen hun zoon;) Dus ja, dat heeft me dus echt wel plezier gedaan:)

    Dinsdag begint school se, uniformpje is gewassen, Iik ben er klaar voor maar toch ook wel opgewonden hoor. :o Ik hoop dat ik snel mijne draai vind en daarbij zal ik een beetje geluk voor nodig hebben(maar geluk dwing je natuurlijk ook wel af;)).
    Morgen komt de Coördinator ook langs om wat dingen te bespreken en brengt zij haar 2 exchange students mee(een Italiaanse en een Nederlandse), kan ik die ook eens ontmoeten é.
    Ik denk dat ik jullie hierbij wel weer terug volledig op de hoogte heb gebracht:) 
    bedankt voor het lezen en spreek jullie nog wel;)
    sebas


    15-07-2011 om 16:18 geschreven door sebastiaan-the-down-under  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    13-07-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.reis+aankomst+eerste dagen
    07-07-2011:
    Nadat er afscheid werd genomen van de ouders, passeerden we de douane in zaventem, toen we die gepasseerd waren had ik echt zoiets van...oké nu is het écht begonnen. Ik had ervoor, door de examens, feestjes na de examens, werchter,... geen tijd om het echt goed te beseffen voor welk avontuur ik stond en ineens zat ik in mijn vliegtuig richting london:) de eerste keer trouwens dat ik echt vloog, ik had wel eens met een sportvliegtuigje een rondje om het sportpaleis gevlogen maar toen was ik écht nog een sebasJE:) Dus ook dat was een beetje spannend;) 
    Ik had voor het wachten in londen nog wat ponden meegekregen die we nog liggen hadden, ik dacht dat het niet genoeg ging zijn om iets te eten dus ben ik nog maar wat gaan wisselen, met als resultaat dat ik nu meer ponden heb dan toen ik vertrok:) Na wat weerwolven, belachelijk doen in een australische onderbroek en een babbeltje gedaan te hebben met een mevrouw uit Tasmanië(een eilandje dat bij Australië hoort) konden we in onze boeiing stappen. We zaten jammergenoeg niet met de hele groep samen, maar niemand moest helemaal alleen zitten, wat ook al iets is;) Ik heb nog geprobeerd om met al mijn charmes een engels koppel te overhalen om te wisselen met ons, maar ik kon ze niet overtuigen om te wisselen, ik dacht dat die altijd vriendelijk en hoffelijk waren...mijn beeld van de britten is dus veranderd:) maar eigenlijk had het toch niet veel uitgemaakt, ik zat nog naast Karlijn, een andere wepster, en ik heb bijna de hele tijd geslapen:d Ze heeft 's morgens nog vanalles verteld over mensen die waren langsgekomen, dat ik nog een dessert en een banaan heb gemist, Aline(nog een wepster) die even een moeilijk moment had was nog langsgekomen,... allemaal niets van gemerkt:d
     We moesten in Singapore voor 2uurtjes uit ons vliegtuig omdat het moest worden bijgetankt en opgeruimd. Ook daar waren er mensen die spontaan tegen ons begonnen te praten, met de vraag of we exchange-students waren(dit waren dan weer wél toffe britten;)). We hadden er ook een plekje gevonden met free wifi. zaten we daar allemaal gelijk nerds op ons laptopke te werken:d In singapore hebben ze trouwens ook echte chicken-hamburgers, dus burgers met echte kip in en niet de chemiche brol vn bij ons:d na een afscheid met het andere deel van de weppers (die niet zoals ons naar Melbourne maar naar Brisbane vlogen) stapten we terug op ons vliegtuig.
     In tegenstelling met de vlucht tot in Singapore kon ik op deze vlucht mene draai om te slapen niet vinden:) De schermpjes in de vliegtuigen waren btw wel nice, veel verschillende films, tv-programma's, muziek, spelletjes,.... en het coole was, was dat de schermpjes zodanig gericht waren dat je enkel dat van je eigen kon zien terwijl de schermpjes van de buurman-vrouw je niet stoorden;p Wat ook wel vreemd was, was dat we op onze vlucht londen-singapore op het einde nog ontbijt kregen, en 2uur later op onze vlucht Singapore-Melbourne al terug avondeten kregen:) 
    In Melbourne moesten we eerst even uitchecken, daar zag ik de warme familie van Dien.:)(hierdoor had ik gehoopt dat mijn gezin ook vanaf het begin zo ging zijn, maar natuurlijk zijn er in Australië, net zoals in België, ook verschillende soorten mensen;)) Daar heb ik ook afscheid moeten nemen van de laatste andere weppers, want ik moest aan de kant zijn waar de superkleine vliegtuigjes hun gate hadden. 
    Vanaf toen was het just me. Aan de gate kwam er na 10minuten een Italiaanse wepster,Bianca, bij zitten, waar ik nog een toffe babbel mee heb gehad. Ze zei dat ze jaloers was op mijn engels maar ik was zeker dubbel zo jaloers op haar Frans(ze had een huisje in het zuiden van frankrijk:p) Door de toffe babbel heb ik wel bijna mijn vlucht gemist want ik had niet gezien dat ze al aan het boarden waren:p 
    In het vliegtuigje kon maximum 50man en ik kon er niet eens in rechtop staan:d Het was maar een vlucht van 40minuten van Melbourne naar Wagga Wagga:d Mijn vlucht was 5min te vroeg, waardoor de familie er nog niet was, dat was eigenlijk wel een kleine opdoffer, want ik had gehoopt dat ze er kei opgewonden stonden te wachten;) 
    Dat was een eerste deel van de 'cultuurshock' waar Wep me voor had gewaarschuwd, ik had er niet echt rekening mee gehouden omdat ik dacht dat het enkel gold voor mensen die naar landen gingen die geen westerse cultuur hadden. Maar jah, dat ze me niet stonden op te wachten is(voor mij) denkik gwn de negatieve kant van de laxe mentaliteit (waar ik opzich wel van hou;)) 
    Het waren enkel de ouders die me oppikten, en ze waren in het begin ook heel stil tegen mij, ze vroegen enkel hoe de trip was, toen vond ik het niet zo tof, maar nu zie ik wel in dat het voor hun mss ook wel een beetje onwennig was;) Het huis was toen ik binnenkwam wel wat rommelig (maar het was enkel toen, de dag erna was alles opgeruimd), we gingen eten in een soort van club(waar de vader-Glenn aan lawn-bowling doet) en er was iets chineesachtig in de club waar we zijn gaan eten maar het eten was er supervettig:s ook 's avonds was het eten tamelijk vettig. maar ik heb enkel de eerste dag echt vettig gegeten, de dagen erna was het eten nog wel lekker (en de lat ligt door het lekkere eten thuis redelijk hoog:d). Ik vond het ook wel vreemd dat ik 's avonds gwn in het salon voor de TV mocht eten, iets wat ik liever niet had, en dat ik liever niet voor de TV at vond ik nog vreemder, omdat de mama en de papa thuis me maar niet uit de zetel kunnen houden met eten, en hier wou ik liever niet in de zetel eten:d maar dat komt denkik omdat ik vind dat het avondeten zo iets is dat je met het gezin doet en het moment is om bij te praten:) maar ja, het is gwn een deel van de gewoonten van het huis, waar ik me aan moet aanpassen;)
     Juist zoals andere gewoonten, Ik heb denkik, op het eerste zicht iets minder regels als thuis, maar ik moet wel héél hard op het verbruik letten van licht en enkel het woongedeelte vn het huis wordt verwarmd--> heel koud 's avonds in bed:d
     (eventjes tss-door-->I love my macbook, die batterij was leeg, dus die was uitgevallen, ik dacht dus dak alles kwijt was mr die heeft da gwn allemaal bijgehouden:o:p) 
    mr jah, de eerste dag was het dus, zoals sommige al weten, zwaar, gwn die combinatie vn alles, da het ni was wat ik verwacht had, ik had zo iets paradijselijker verwacht, mr ier is het ngal nrmaal, ge zou deze omgeving  ook in Italië fzo kunne trugvinden (qua bossen dan) en ik vind dat het voor de rest heeel hard op amerika trekt:s zo hele brede wegen, de huizen, de weilanden, en daarvoor wask k wel wa verschoten, wnt ik hou niet zo heel hard vn USA, zo die oppervlakkigheid enz. Het ene (landschap) heeft natuurlijk niets te maken met het andere (de mentaliteit) mr toch doet ge dat onbewust.;) En dan jah 's avonds werkte mijn adaptors dan ng niet, (khad er 4meegekregen, gene ene paste, die van die winkel in het shoppingcenter is mss vriendelijk mr loemp zene:d) Khad het dan ook koud en me dak alleen was in mijn bed miste ik iedereen thuis wel enz... dus jah, die eerste nacht suckte echt wél:o 
    Maar de dagen erna begon ik zo stillekes aan te wennen aan alles, khem k wel superveel geslapen overdag, omdak snachts niet kon slapen. echt zo door 1dutje van 2 uur den dag dak aangekomen was en daardoor hebk nu ng last van jetlag, allé jah, tot vandaag  hoopk:d ik denk nu écht dak erdoor ben:d kvoelde meneige vndaag ook al veel beter, het is natuurlijk wel met ups en downs, wnt 1ste dag was dus echt men ding ni, de 2e dag ging dan weer beter, en de 3e dag trug minder, vndaag is het de 4e en das al de beste tot nu toe en we zien wel wat morgen brengt zeker?  Wnt ook in België hed ge natuurlijk ups and downs maar hier zijt ge daar veel gevoeliger voor omdat ge nix vn 'back up' hed;) of toch weinig;) ik denk echt dak zonder de aussie+1 groep op FB het nu veel zwaarder had gehad;) 
     kga hier Eindelijk afsluiten;) 
    ik vind het heel moedig als jullie tot hier gelezen hebben;) jah srr dat het zo lang was mr jah, khad veel bij te schrijven:d ik zal ze in het vervolg wel iet korter maken;) ik denk dak dan veel meer met zo flash-berichtjes ga werken;)
    allé, merci vr het lezen, en jah ge moogt reageren as ge wilt;)

    sya

    13-07-2011 om 08:06 geschreven door sebastiaan-the-down-under  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (7 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Proficiat!
    Proficiat!

    Uw blog is correct aangemaakt en u kan nu onmiddellijk starten! 

    U kan uw blog bekijken op http://www.bloggen.be/sebastiaanalsdownunder

    We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen.  Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.

    U kan dit zelf helemaal aanpassen.  Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'.  Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.

    Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt.  Surf naar http://www.bloggen.be/  en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord.  Druk vervolgens op 'Toevoegen'.  U kan nu de titel en het bericht ingeven.

    Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'.  Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!').  Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd.  U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.

    Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op.  Klik vervolgens op 'Instellingen'.  Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.

    WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
    De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
    - Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
    - Bijvoorbeeld: u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
    - Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
    - Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
    - Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
    - Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
    - Bijvoorbeeld: u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
    - Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.

    WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
    Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.

    WAT IS DE "WAARDERING"?
    Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.


    Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!

    Met vriendelijke groeten,
    Bloggen.be-team

    13-07-2011 om 05:20 geschreven door  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - ( Stemmen)

    Archief per week
  • 23/01-29/01 2012
  • 10/10-16/10 2011
  • 19/09-25/09 2011
  • 22/08-28/08 2011
  • 25/07-31/07 2011
  • 18/07-24/07 2011
  • 11/07-17/07 2011

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs