Ik zit op dit moment in het vliegtuig, en
omdat ik wakker wil blijven, (als ik nu wakker blijf, is het gemakkelijker om
aan de jetlag aan te passenJ) dus dacht ik van ah, dat is precies wel even geleden dat ik nog eens
een blog bericht geschreven heb het perfecte moment dusJ Nog 42
minuten en dan land ik in Singapore. Ik ben 7 uur geleden vertrokken in
Melbourne. Het was wel even stressen in Melbourne... Ik had overgewicht allé
ja mijn bagage éJ (Ik zit voor de moment ook niet ver van overgewicht zene:p 8 KILO is
er bijgekomen 8:o:p) Maar mijn bagage had dus 7 kilo overgewicht...:o Ik kreeg
het wel even warm toen ik dat hoorde en toen ik vroeg hoeveel het zou kosten om
overgewicht te betalen. Daarop antwoordde die mevrouw 89 dollar, ik dacht van
ah, dat is precies nog wel oké bleek dat per kilo te zijnJ Maar ik ben
dan maar beginnen herpakken. Het was wel zo dat de gastmama tandpijn had
(ofziets) dus die was tamelijk ambetant en die was eigelijk echt wel hard aan
het zagen, iets dat ik op dat moment best wel kon missen als tandpijn!:)
(maakt anders stomme woordspelingen?:p). Maar soit, ik heb dan mijn rugzak van
wep uit mijn grootte koffer gepakt, en daar heel wat spullen ingestoken, dan
terug gaan laten wegen en dan bleek ik dat ik ineens 3 kilo eronder zat. Heb ik
er terug wat ingestoken. Daarna heb ik een beetje vals gespeeld want ik heb de
spullen die ik dan in mijn wepzak heb gestoken, die ik eigelijk zou
achterlaten, daarvan heb ik heel wat spullen terug in mijn handbagage gestoken,
aangezien ze dat toch niet meer zouden wegen konden ze daar niet echt achterkomenJ. Dat was
dus het korte vliegveld verhaal.
Doordat het al een tijdje geleden is dat ik
nog is een blog bericht heb geschreven, moet ik even terugdenken Maar ik denk
dat Mansfield het eerste interessante ding dat gebeurt is na mijn laatste
blog berichtJ Mansfield is een dorp in het noorden van de staat victoria. De vader(Warren)
en stiefmoeder(Sue) van mijn hostvader hadden mij aangeboden om een weekske af
te komen en dan in het weekend te gaan camperen. Ik had eerst wat gevreesd dat
een week te lang zou zijn in dat dorpje, dat daar te weinig te doen ging zijn
en dat ik wat verveeld zou zijn. Maar uiteindelijk was dat best nog wel tof,
tijdens de week gewoon wat relaxen, boek gelezen, muziek luisteren, wat
uitrusten, Ben daar ook even naar een boerderij geweest, en dat was écht wel
plezant eigelijk. Heb zo (mee) gereden op een quad om zo koeien samen te
drijven. Maar zo met een redelijke snelheid door de velden rijden, met een
prachtig uitzicht toen dacht ik écht This is life!. Dat zijn zo van die
simpele dingen waar dat je echt van kan genietenJ Die
stiefmama had ook 2 nichtjes die tijdens de week op de thee kwamen en dat waren
echt wel 2 toffe meiskesJ
1 van die 2 is tijdens die week ook mee gaan wandelen met mij, warren en Sue.
Dat was een kei lange wandeling maar het zicht op de top van de berg was écht
geweldig!! (fotos op fb). Het camperen zelf was ook best wel gezelligJ gewoon
wat rustig aan het kampvuur zitten en een roasted lamb maken. Dus ja, die
week waren zo allemaal tamelijk kleine dingen, maar dat was écht wel gezellig.
Hmm wat is er voor de rest nog gebeurd Ik heb een afscheidsfeestje gehad (bij
een vriend, want mijn gastouders wouden het niet bij hun thuis doen). En het
feest was écht super!! Ik was eerst wat bang dat het uit de hand zou lopen
omdat de gemiddelde Australische tiener wel is graag aan bingedrinking doetJ En ik
wist ook niet goed wie uit te nodigen. Aangezien ik een exchangestudent ben en
dus iets speciaal ben waardoor iedereen mij kent, waardoor ik dus heel veel mensen
kende, maar voor veel van die mensen wist ik niet of ik kon zeggen of dat échte
vrienden zijn. Ik had een paar échte vrienden en ik had veel mensen die iets
tussen kennissen en vrienden zijnJ Dus het was wat moeilijk kiezen en er was dus best wel wat volk
uitgenodigd maar uiteindelijk was zo wel het aantal mensen als het
alcoholverbruik perfect! De ouders van de vriend bij wie dat feestje was waren
daar ook en die hebben alles wat mee in het oog gehouden en die hebben volgens
mij deden die dat écht supergoed. Dus het feestje was écht geweldig. Ik ben nog aan het nagenieten.
nu deel 2, ja ik ben gestopt met schrijven op het vliegtuig, maar ondertussen
zit ik al wel weer in Franrkijk, dat maandje thuis ik ook weer gelijk gek
voorbij gevlogen :o. Maar ja, ik ben de 4e geland, was écht
superplezant dat er zo veel volk was! Dat vond ik écht leuk! Want ik had wat
schrik dat als ik zou terugkomen dat de vriendengroep wat uiteen zou gevallen
zijn omdat iedereen op verschillende momenten en vooral op verschillende
faculteiten les hebben. Maar ja, het deed dus echt goed om daar bijna de hele
familie en een paar vrienden te zien staanJ Ik had
wel al een kleine hint gekregen via iemand per smsJ deze
persoon had namelijk terwijl ik op mijn bagage stond te wachten een tof welkom
terug in België smsje gestuurd met daarachter en ik vond het jammer dat ik er
niet kon bijzijn :p dan begon ik al wel iets te vermoeden maar ik durfde zo
ook niet zeker zijn omdat als dat dan niet zo zou zijn maar ja nog maals, ik
vond het écht leuk!! Ikheb als ik in de
aankomsthal ook al rap een pintje gedronken. Man dat smaakte!!:) En dan daarna
met heel den hoop bij ons gaan brunchen. Dat deed echt goed, zo nog is goed en
aan de tafel etenJ De week daarna heb ik nog wat met vrienden proberen af te spreken en
heel hard geprobeerd om van mijn jetlag af te geraken. De 2e en 3e
week van december heb ik bij vink, een bedrijf dat van alle dingen uit plastiek
maakt, nog gewerkt. Het is niet dat ik daar niets deed, maar zo heel hard was
het nu ook weer niet werken.Ik deed
mijn job, maar doordat de persoon waarmee ik werkte niet zo superhard
doorwerkte, kon ik dus ook niet superrap doorwerken. Dat was een toffe é, maar
ja, die deed dat niet zo graag, van die jobkes waar ge altijd hetzelfde moet
doen. Want ik denk dat ik daar op een week uiteindelijk 30 palletten heb
afgewerkt, dus dat betekend 1100 van die tafeltje. Allé ja, de eerste week was
het niet zo hard werken, 2e week wel. Ik moest de eerste week gewoon
heel de tijd dozen plakken en die plastieke dingen (dat waren bijzettafeltjes
voor casa of zoiets) dus in die dozen steken. Toen dat ik dat aan het doen was,
vroeg mezelf soms al lachend af, ben ik hiervoor nu 12 jaar naar het school
gegaan?:)
En ja de laatste week van december waren het familiefeestjes(kerstmis,
verjaardag, nieuwjaar,..) , met vrienden afspreken, super plezant nieuw jaar
gevierd ( iedereen was super maar den Arne P was toch wel op zijn best!) en er
is ook nog een duitse vriendin die bij mij op Wagga Wagga high school gezeten
heeft.
Ik ben, om eerlijk te zijn, ook wel wat
verschoten dat ik toch nog wel wat contact heb met Australische vrienden. Ik
dacht dat dat veel minder ging zijn omdat er het grote uurverschil is en omdat
de vriendschappen daar oppervlakkiger zijn. Maar ja, ik heb dus verbazend meer
contact dan verwachtJ het is nog altijd maar gwn 1 berichtje over en weer sturen per dag
(door het uurverschil) maar goh, als dat dagelijks is vind ik dat nog te doen
:)
Maar ja, na dat die Duitse vriendin dus vertrokken was, was het ineens al tijd
om op den tgv te stappen en richting Parijs(citytrip van 2 dagen met WEP) te
vertrekken é J Ik heb wel serieus wat vertraging gehad (in totaal 1.5 uur, op een
lijn van +/- 3 uur kan dat toch al tellen vind ik) Ja den tgv was al 40 min te
laat, en heeft in brussel noord dan nog is 1 uur stil gestaan. Ik ben in het
station van Parijs door iemand opgehaald, we hebben daar eerst nog wat met een
valies van over de 30 kilo (voordeel en nadeel van niet met vliegtuig te gaan
ge kunt veel meepakkenJ) wat verloren gelopen voor we de juist metro hadden. Dat
oriëntatieweekend/citytrip was écht leuk. Er waren 20 uitwisselingsstudenten,
waarvan 16 aussies, 1 Columbiaan, 1 Zwitserse en 1 Hongaarse. Het was echt leuk
met al die Australiërs, ik voelde mij zo een beetje terug, want ik heb de Australische
mentaliteit echt wel gemist eigenlijk! Zo ow mannen, het werk dat vandaag niet
gedaan is, is er morgen nog zene en gewoon zo tegen vreemde mensen op straat
goeiendag zeggen. Als ik dat in België deed kreeg ik een vies gezicht terug. Maar
ja, dat was dus echt wel leuk, op zich heb ik niet heel veel dingen gedaan in Parijs
die ik nog niet had gezien/gedaan. We hebben s avonds de Eifeltoren bezocht,
dat was wel tof, want s nachts is die veel schoner, ik vond als ik die laatste
keer gezien had niet zo héél mooi, wel impressionant maar niet mooi. Maar nu
was het dus ook mooi:) we zijn dan tot op het 2e niveau gegaan, dat
is ongeveer op 1/3 van de Eifeltoren. Het ambetante was, was dat het kei hard
aan het waaien was, maar echt hard en als ik mijn camera aan die tralies hield,
om een foto van Parijs te hebben zonder de tralies had ik altijd schrik dat ik
die zou laten vallen door de wind. Maar ja, was wel een schoon zicht, Parijs
dat s avonds verlicht werd chic! Wat ik nu wel niet zo tof vond is, Parijs
mag dan wel de city of love zijn laat dat binnendoen is voor thuis, dat moet
echt niet op de Eifeltoren. Er waren zeker 3-4 koppels bezig waren. Langs de
andere kant, is dat hier in Frankrijk blijkbaar ook wel niet zo heel speciaal
als ge dat zomaar ongegeneerd in het openbaar doet, er zijn er wel meerdere die
gewoon droog op de speelplaats mekaar ongegeneerd aan het tongkussen zijn. De 2e
dagin Parijs zijn we naar het Louvre
geweest. We kregen daar wel niet genoeg tijd vond ik, allé ja, in het Louvre
kan je nooit genoeg tijd hebben, en KAN je gewoon niet alles zien, maar ik vind
een uur echt wel te kort. We zijn dan
eerste allemaal samen naar Mona Lisa gegaan en daarna kregen we dus nog de rest
van het uur om vrij rond te lopen. k had graag nog wat meer gezien, maar goh,
ik heb nu nog wel Mona Lisa , venus van Milo , het trouwfeest (grootste
schilderij dat ik ooit gezien heb) ,de gevleugelde overwinning , de stervende
slaaf van michelangelo en de psyche en cupido gezien. Maar doordat we ons
hebben moeten haasten hebben we ook heel wat dingen gemist, zoals de kroning
van napoleon, en een kolossaal van ramses2.Maar ja, je kan nooit alles zien in het louvre. Daarna hebben we een
korte boottocht gedaan, dan nog een uurtje vrij gekregen op de Champs Elysees,
en de Arc de Triomph dus ook gezien. Dat is echt wel grappig, zo gewoon een
paar minuten aan dat rond punt staan kijken naar het verkeer, dat is zooo
lachen al die autos. Hier en daar zijn er ook wat toeristen die oversteken om
onder de arc de triomph te geraken (onder hen een paar van onze aussies)
terwijl er zo ergens gewoon een tunnel onder dat rond punt doorgaat om onder
arc de triomph te geraken ach ja, die aussies toch om de dag af te sluiten
zijn we op restaurant geweest, en terug naar het hotel gegaan. We hebben de 2e
dag ook de capaciteit van de lift is uitgeprobeerd. Er waren wat mensen die rap
mee in de lift sprongen, totdat er op een bepaald moment James, een van de Australische
jongens riep, Lets see how many people we can get in the elevator!! Het
uiteindelijke resultaat was 18 J en guess what, de lift wou niet vertrekken maarrr, de deuren wouden
ook niet meer open oeps:p eerst was er natuurlijk volledige hilariteit, dan
hebben we op die noodknop geduwd, en die van de balie antwoordde dan en vroeg
ons met hoeveel we in die lift zaten, toen we 18 zeiden gingen we natuurlijk weer
strijk van het lachen, die van de balie kon er niet mee lachen maar wij na een
tijdje ook niet meer, want zo na 10 min in een lift van 1.5 op 3 meter met 18
man veel lucht is daar niet, ze hebben dan de deuren een halve cm geopend, dat
hielp wat voor de mensen vooraan, maar voor die van achteraan merkten daar dus
niets van. Na 15 min was er dus ook iemand die niet goed geworden was, en die
dus wou flauw vallen, het enige probleem was, die kon niet vallen, daarvoor
zaten we veel te op elkaar gepaktJ maar 2 min daarna hebben ze er ons wel uitgehaald, dan waren ze ons
bij het buitengaan aan het tellen, en James als laatste kei fier 18!!! Maar
normaal moeten die deuren als die niet wilt bewegen wel gewoon terug opengaan,
maar dat neemt natuuurlijk niet weg dat het dom was van ons, leuk, en grappig
maar dom. Ja, toffe dagen, het was wel niet zo goed voor mijn Frans, want ik
had mij dus mentaal volledig voorbereid om frans te spreken, en dan kwam ik
daar aan in Parijs, waar dat dan 16 aussies zitten, ik had het accent echt al
gemist en bijna geen enkele van die Australiërs spraken frans (er waren er 3
die het echt wat spraken zoals de gemiddelde Vlaming frans spreekt). Er waren
er heel wat die zo wel 2 jaar les hadden gevolgd, waardoor ze het wel
verstonden, maar daar stopte het dan ook.Doordat ik dus de enige was die in het frans al wat een gesprek kon voeren,
zat de vrouw, Martine, van WEP die met ons mee was wel vaak op mij te zagen.
Allé ja, ik begrijp dat ergens ook wel zene, als ge in zon grote stad zijt met
zo ne groep jongeren, die er geen kwaad in zien om is ergens bij een winkel
stoppen om te kijken of om even een foto te nemen,en een groot deel van de australische
simkaarten/gsms werkten om de een of andere reden dan bijna niet op de franse
netwerken, dus als ge mekaar dan kwijtspeelt en omdat ik dus de enige was die
frans sprak werd dat dus vaak op mij geprojecteerd, en dat ik de oudste was
heeft misschien ook meegespeeld. Dat vond ik wel een beetje verassend, dat ik
daar de oudste was. Maar daar waren er bij van 15 jaar die geen woord frans
spraken en die dan even naar de andere kant van de wereld komen chapeau zene!!
Want er waren mensen, voor mjn vertrek bezig van dat ze dat knap vonden dat ik
dat durfde (vooral voor australië dan natuurlijk) De jongste was zelf maar 14
denk ik, ik vind dat zelf misschien iets té jong, maar ja, ik vind dat van die
jonge aussies dus wel een stuk knapper dat die dat durven;) Dus ja het was echt
een supertoffe sfeer in ParijsJ De laatste dag hebben we de Notre dam nog bezocht en dan zijn we
allemaal in verschillende richtingen gegaan. 6 van ons richting Lyon met de
TGV. Normaal gezien had ik een andere trein gepakt, maar omdat alle andere
wepstudenten met een vroegere trein gingen, heb ik die ook maar gepakt,
daardoor konden mijn gastouders mij wel niet op tijd oppikken en heeft mijn
coördinator met mijn gastouders ergens op een parking van een carrefour
afgesproken. Dat was wel raar om mijn gastouders daar zo te ontmoetenJ Dan was
er zo een vreemde autorit naar Thurins dat is zo moeilijk van wat moet ik nu
zeggen zeker als ik dan niet uit mijn woorden kon komen omdat ik het hele
weekend engels heb gesproken. Dan heb ik ook de rest van de familie ontmoet. De
gastbroer en de 2 gastzussen. De Gastvader, André, (54) heeft een
schrijnwerkerij, de gastmoeder, Françoise (54) is een verpleegster in een
bejaardetehuis. De gastbroer, Thomas, (22) die doet zo af en toe interimjobkes.
De oudste gastzus, Sophie, (19) studeert rechten aan de universiteit, maar ze
wilt daar mee stoppen omdat dat haar niet interesseert. Ze zei me ook iets dat
ze volgend jaar ergens au-pair wilt zijn, maar dat haar engels daar niet goed
genoeg voor is. De jongste gastzus, Camille,(16) zit op internaat. Dat is een
speciale school met een paardrij richting ofzoiets. De gastfamilie is echt
supersympathiek!! Ik had er eigenlijk een beetje schrik voor, want wie mijn
australische blogberichten heeft gevolgd en wat tuseen de regels heeft gelezen,
weet waarom ik er wat schrik voor had. (ik denk dat ik in australië daardoor
wel veel meer geleerd heb, maar soit) Maar dit is dus volledig de andere kant
van de lijn!! Ze doen hier echt superveel van die kleine dingen voor mij, die
toch wel super lief zijn. Van de kinderen klikt het het beste met de oudste
gastzus. Daarmee ben ik het centrum van Lyon een paar weken geleden mee gaan
ontdekken en dat was echt heel plezant. Thomas is ook een heel sympathieke
kerel, maar ik vind die persoonlijk ook een heel klein beetje vreemd. Die is
super sympathiek en heeft ook veel vrienden en zo hoor, maar ja, gewoon wat
stil denk ik. De jongste gastzus was de moeilijkste om zo wat een band mee te
scheppen, omdat die op internaat zit en ook wat geslotener was (komt ook wel
omdat ze denk ik gewoon was om alle aandacht van de ouders te krijgen en nu zit
daar ineens zo een ambetante uitwisselingsstudent J) maar
daar heb ik intussen ook al wel een plezante babbel mee gehad dus dat is ook
allemaal in ordeJ Ja ik heb het hier best wel naar mijn zin! Het huis is ook goed. Het
is een gewoon huis, waarbij iedereen zijn eigen kamer heeft, die niet extreem
groot zijn, maar die eigenlijk juist goed zijn. Ik heb hier gewoon mijn bureau,
bed en 2 kasten en meer moet dat voor mij niet zijn. Er is hier boven (ja ik
slaap samen met gastbroer op boven verdiep en wij delen ook met 2 de badkamer,
de rest van het gezin slaapt en doucht beneden) ook een chill out room met
wat zetels, een tv, sjotterkas en de familie computer. Het enige beetje
ambetante hier is dat hier, juist voor ge moet afdraaien om den trap af te
gaan, hangt hier een balk, en de rest van de familie is daar te klein voor om
tegen te lopen, maar ik ben daar dus juist groot genoeg voor, ik heb hem al een
paar keer juist met wat geluk kunne ontwijken, maar ik ga er toch is heel hard
met mijne kop moeten tegen lopen voor ik het echt ga onthouden. Dan is het wel
te hopen dat ik niet juist mijn laptop of gsm vastheb.
Dan de Franse school Mijn school noemt Lycée
Descartes en is op ongeveer een halfuur van Thurins. Dat is echt een kei grote school, er zitten
ong 1700 leerlingen. Ze hadden mij eerst in Terminal Scientifique gezet maar
dat zag ik niet heel hard zitten.. die richting is zo wat te vergelijken met het
laatste jaar wetenschappen met 7 uur wiskunde dan zou ik ook 6 uur fysica,
4uur biologie, en 4 uur chemie gehad hebben daar heb ik toch vriendelijk even
gevraagd of ik niet mocht veranderen. Ik heb daar wel heel veel chance gehad
want ze hebben mij dan in 1 Literaire gezet, dat is gewoon talen. Dus nu heb ik
6uur Frans, Frans is écht moeilijk op het moment, we zijn zo bezig over
Molière, dat is een Franse toneelschrijver en dat is in het oud frans. Jelle en
andere 6G1ers die vorig jaar bij mij in het groepke zaten voor het toneel van
Nederlands, herinneren jullie het toneelstuk de vrek nog? Dat is van de
zelfde schrijver, en in het Nederlands was dat al niet zo heel gemakkelijk Maar ja, zelf de Franstaligen vinden het
moeilijk om te volgen. Ik doe echt mijn best wel om te volgen, maar het is
meestal dat wanneer ik het 2 uur achter elkaar heb, dat ik het 2e
uur te moe ben om op te letten. Dan heb ik ook nog 8uur Engels per week, dat is
wel gemakkelijk. Het Engelse niveau ligt hier ook gewoon niet zo hoog als in
België+ ik heb dan door mijn 5 maanden Australië wel een kleine voorsprongJ Ik heb
zo veel Engels omdat ik zoizo 5 uur Engels had gehad per week, maar ik heb dan
nog is voor een Engelse aanvulling gekozen, dus daarmee dat het zo veel is. Dan
heb ik ook nog 3 uur Duits, 4 uur Aarderijkskunde/geschiedenis (ja dat is
dezelfde leerkracht en die wisselt dat zo wat af), dan nog 1 uur fysica/chemie
(zelfde verhaal als bij aard/gesch), 1 uur biologie, 2 uur gymnastiek, en 1 uur
filosofie. Het is qua niveau, buiten Frans dan, best wel doenbaar. Het is zo
wat hetzelfde als in België, maar doordat ik nu wat ouder ben lijkt het iets
gemakkelijker, maar de franse taal compenseert dat verschil dan weer. Het enige
ambetante is dat het écht lange dagen zijn, elke dag om 6.15 opstaan, om 7u de
bus te pakken en om 8uur te beginnen Ik was de 2e dag al direct te
laatJ gsm was plat waardoor de wekker niet is afgegaan en de gastouders
dachten dat ik al vertrokken was. Waardoor ik dus nog heb moeten lopen om de
bus van 8uur, en tevens ook de laatste ochtendbus te pakken. Dus als ik 5 min
lange had blijven liggen, had ik de 2e dag al verlof gehad. Die hebben
wel een middagpauze van 2 uur, ik persoonlijk vind dat nogal stom, ik blijf
liever s morgens een uur langer liggen en een uur minder middagpauze maar
soit. Ik eindig dus meestal om 4 uur, soms om 3 uur, maar dan moet ik toch nog
een uur wachten op de bus. 1e keer om de 2 weken heb ik ook pas om
5uur gedaan. Ik heb wel chance dat ik nog veranderd ben, want die van Terminal
S hebben altijd van 8 s morgens tot 18 s avonds les, dat is écht lang! Het
enige beetje deprimerende hier is dat als ik s morgens vertrek is het dus nog
volledig donker, en als ik s avonds thuis kom is het bijna donker. Het maken
van vrienden gaat iets moeizamer dan in Wagga Wagga High School, omdat ik bijna
altijd bij dezelfde mensen in de klas zit. Toffe mensen é, maar het zijn dus
wel vaak dezelfde. Juist voor Duits en Engels zit ik bij andere mensen, maar
Duits vind ik helemaal geen toffe klas, en die van Engels een beetje. Mijn
eerste les was Duits, maar ik dacht dus dat die klas mijn vaste klas was, ik
dacht van oooh nee é maar gelukkig was het dus niet zo, toen ik daarna in mijn
klas binnenkwam, was iedereen kei vriendelijk en stelden ze zich voor en zo,
dat was wel een hele verlossingEen
andere reden dat het iets minder vlug gaat is omdat ze iets minder open zijn
dan de Australiërs, wat ook niet verwonderlijk isJ En voor
de moment zijn de meeste vrienden wel meisjes, omdat de jongens van mijn klas,
dat zijn wel sympathieke gasten, maar best nog kinderachtig. Ik ben blijkbaar
ook niet de oudste in de klas, er is nog een meisje van 19, die heeft een zwaar
auto-ongeluk gehad, en daardoor 2 jaar heeft moeten herstellen.
Hmmm nog interessante verschillen te vermelden ? Ah, 2/3 van het school staat
tijdens de speeltijd buiten te roken. Ja hier wordt gerookt jo, dat is niet te
doen. Koppeltjes staan ook zonder enige schaamte mekaar tussen de rest binnen
te draaien. s Middags loopt iedereen ook naar de kantine, zodat ze rap slecht
eten hebbenJ ja, het eten in de kantine kost 4 euro per keer en dat werkt met een
kaart waar je geld op moet zetten. Maar ik ga 1/2 ook ergens anders eten, als
ge toch 2 uur hed, kan je die beter maar gebruiken zeker?:)maar daar ga ik wel eens mee stoppen, want zo
heel goedkoop is dat nu ook weer niet van altijd te gaan eten.
Ik ga hier tijdens het krokusverlof, en in
maart 2 weekends ook skiën. SUPER!!! Ze wouden ook met mij dit weekend al gaan
skiën maar doordat ik een WEP-reünie had in Lyon, ging dat dus niet. Jammer
maar ik vond het al superlief dat ze dat wouden doen!! De WEP-reünie was ook
wel super leuk hoor, ik amuseer mij echt altijd als ik bij andere
uitwisselingsstudenten ben, dat komt denk ik omdat we zo wat het zelfde soort
mensen zijn en die hele ervaring dus delen é. In mijn klas zit ook een
Columbiaanse, die deze week na 5 maanden hier te zijn vertrekt, en die spreekt
écht SUPER goed frans!! Die heeft wel vanaf haar 5 jaar naar een Zwitserse
privéschool geweest in Columbia, dus dat is wel een beetje valsspelen, maar dan
nog, die spreekt dat dus zéér goed. Maar doordat die dat dus zo vloeiend
spreekt, dacht ik altijd van amai wat ben ik weer aan het klungelen me mijn
frans, maar als ik dan met andere uitwisselingsstudenten spreek, eender welke,
dan denk ik van, amai ik breng het er nog best wel goed vanaf. Ik ben dan s
avonds ook nog met een australische vriendin en haar gastzus, die hier bij mij
in Thurins achter de hoek woont nog een film gaan zien. Les Intouchables, een
Franse film en een aanrader voor iedereen. De franse films zijn zeer goed, de
TV is heel wat minder maar de films zijn dus meestal wel goed. Ik ben gisteren
ook nog gaan zaalvoetballen met de gastbroer en daar wat vrienden van, was echt
wel plezant. Vorige week ben ik in het weekend naar een afscheidfeestje geweest
van een vriendin van de gastbroer en de dag daarna naar een optreden in een
jeugdhuis geweest met die mannen. Dus hier is dus, ondanks het 30 keer zo
weinig inwoners heeft als wagga wagga, is hier wel 30 keer zo veel te doen.
Ik ga u ogen vanaf nu sparen en hier stoppen. Later, en hopelijk korter ,
blogbericht volgt nogJ
Hey allemaal, weer even geleden, dus weer tijd
voor een zééér lang bericht;)
Mijn laatste bericht was net voor de
vakantie(23 september- 9 oktober) denk ik. Ik ben tijdens de vakantie naar de
outback geweest, dat is de grote woestijn in het midden van Australië, en daar
zijn dingen te zien zoals, ayers rock (uluru), kata tjuta, kings canyon en
vééél zandJ.
Die trip begon op vrijdag 22 september voor het verlof, toen ik voor de eerste
keer hoorde dat die trip 1 dag begon voor dat vakantie was dacht ik dat het een
probleem zou zijn maar toen ik vroeg aan de directeur of dat oké was zei hij
gewoon oh maar gij moet de trials niet meedoen, dus jij hebt 1.5 week extra
vakantie. De trials zijn testexamens, dat is leerstof van het hele jaar, en
dat is gewoon voor te zien of je het zou kunnen als het de echte examens zijn.
Maar die trials betekenen dus niets voor het eindresultaat van year 11 (dat
is te vergelijken met het 5e middelbaar). Ik dacht zelf dat ze
zeiden dat het onmogelijk is om in te blijven zitten in year 11. Dat is
blijkbaar enkel voorbereiding op year 12. Ik heb wel nog de trial van Engels
mee gedaan. Gewoon voor te proberen, om te zien of ik dat zou kunnen. Ik heb
een speciaal examen gekregen, omdat ik maar 1/3 gezien heb van wat de rest van
de klas gezien heeft (ik ben hier maar in term 3 gekomen, terwijl de rest hier
logischerwijs al van term 1 was). Maar ja dat 1.5 weekje extra vakantie was
niet slecht, gewoon wat uitgerust, want heel veel was er niet te doen omdat al
de rest examens aan het doen was.:) Niet dat er anders zo heel veel te doen is
in waggaJ. We zijn dan in de nacht van donderdag op vrijdag naar Melbourne
gereden, om 12 uurvertrokken, ik wou
daarvoor nog een paar uurtjes slapen maar dat is door de stress niet gelukt.
allé ja, stress had ik niet, het was eerder nerveus zijn. Ik ging al mijn
vlaamse WEP vrienden terug zien, veel nieuw volk zien en heel wat dingen zien
dus slapen is voor de trip niet echt gelukt. Ik heb juist een uurtje geslapen
in de 5-uur trip naar Melbourne maar dat was het dan ookJ. Toen we
naar Melbourne reden werkte de gps voor de hele tijd totdat we na een stop, 30
km van Melbourne, verder reden, werkte die GPS niet meer. Natuurlijk juist op
het moment dat we de gps het meeste nodig hadden. Na wat rondvragen bij taxi
chauffeurs, werkmannen en rondgerij hebben we het toch gevonden, op een bepaald
moment zaten we wel in het verkeerde vak. Dat was wel tamelijk angstaanjagend
om ineens lichten van de andere kant te zien komen. Ik vond wel, ondanks dat
het4 uur was, maar weinig leven was in
Melbourne. In grote steden heb je toch op alle uren van de dag wel leven, maar
daar was bijna niemand op straat. Toen we het dus eindelijk gevonden hadden was
het wel tof om de vrienden terug te zien. Iedereen van ons vlaams groepje was
druk met bijpraten maar mijn hostmoeder stond daar wel tamelijk alleen te
staan, omdat de gastvader niet mee binnen wou komen, dus was het zo wat over en
weer lopen tussen de hostmoeder, vlaamse vrienden en het ontbijtbuffet
natuurlijkJ De eerste dag zijn we gewoon van Melbourne naar Adelaide gereden met
de bus, en ik zit misschien soms te zagen dat er in Wagga niet veel te zien is,
maar we zijn daar op plaatsjes gestopt waar echt niets te zien was. Juist voor
we in Adelaide aankwamen deed Max, de leider van de organisatie, een speech
waardoor ik ineens een beetje de indruk had dat ik mij in een bootcamp had
ingeschreven in plaats van in een outback trip. Toen we in Adelaide (een van de
5 grote steden in Australië, adelaide is in het zuiden van de staat southeren
australia, dat is een staat in het midden van australië) waren had ik ook het
probleem dat ik geen tentvriend had omdat alle andere vlaamse wepvrienden meisjes
waren.Dan heb ik maar gevraagd aan een
braziliaan of die samen wou liggen (je hebt die waarschijnlijk een paar keer
zien terugkomen op fotos van de trip). Ik was wel blij dat ik daar mee in de
tent lag, was echt een sympathieke gast, Ik had daar tijdens de dag niet zo héélvaak contact mee (meer naar het einde van de
trip wél maar in het begin dus niet), maar s avonds in de tent deden wij
altijd zo een babbel van een uur over van alles en nog wat. Ik heb me met die
gast echt wel wat afgelachenJ. De dag na Adelaide zijn we naar poorta gaastra gereden. Het laatste
stukje civilisatie voor een 1000 kilometer. Daar was zo iets strandachtig en
ook een outbackcenter, een museum over de outbackà BOOORINGJ. De dag
erna zijn we naar Coober Pedey gereden, dat is een dorp waar veel opal miners
wonen. Opals zijn typische australische diamant-achtige dingen. Ze leven daar
ook onder de grond. omdat het overdag heel warm en s nachts heel koud kan
zijn. Het was wel vreemd dat als we in dat stadje rondreden dat je dan zo heel
wat buizen (ventilatiebuizen) uit de grond zag komen en het idee dat er daar
onder dan een kamer is , is dus vreemd. Ze hadden gezegd dat we daar
ondergronds gingen slapen, maar daar had ik eigenlijk een ander beeld van, ik
had zo een heel traject van gangen verwacht, maar dat was eigenlijk gewoon een
lange gang, die op het zelfde niveau lag als dat van de parking maar gewoon
uitgehouwen in de rotsen. Ik ben normaalgezien, wat normaal is voor een jongen
denk ik, niet zo een diamanten-iemand maar daar waren wel een paarheel schone opals, die ook gemakkelijk naar
de 500 dollar en meer gingen. De dag na Coober Pedey, de 4e dag zijn
we naar Ayers rock gereden. Ik heb op derit naar ayers rock wel den duurste magnum ooit gekocht, namelijk 7
dollarJ . De zonsondergang was echt wel knap, als je zo hoort van ayers rock
denk je misschien dat is toch maar een rots. Maar als je daar bent, geeft dat
wel een speciaal gevoel. De ondergaande zon die op ayers rock schijnt is écht
wel knap!!! De andere bus (misschien vergeten te melden dat er 2 bussen waren,
40 exchangestudents in elke busJ) had een platte band, dus die hebben de zonsondergang dus juist
gemist. De volgende ochtend zijn we met een hele hoop om 4.45 5.00 opgestaan
om de zonsopgang vanuit ons kamp te zien, maar de zon kwam pas op om 6 uur.
Hebben we daar een uur de zombie uitgehangen en uiteindelijk was de opgang niet
zo speciaal omdat er te veel wolken waren. Die 5e dag heeft de organisatie
ook 1 Italiaan en die Portugees naar huis gestuurd omdat die zich van niets
iets aantrokken, nooit luisterde enz Die 2, en ook nog 2 andere waren echt
typische Italiaanse machos. Wat dan wel weer vreemd was, was dat 2 andere Italianen
echt super sympathieke gasten waren. Het is wel zo dat een van de ambetante
dingen was, was dat die Italianen (30-40/80 exchangestudents die mee waren)
bijna de hele tijd italiaans spraken. Tegen het einde probeerden ze wel wat
meer engels te spreken, en er waren er ook een paar die dat ook altijd zeiden
van ow mannen, een niet-Italiaan, Engels vanaf nu. Maar het was toch vaak
enkel Italiaans, Ik begrijp dat ergens wel, maarhet was soms wel wat vervelend. Ondanks dat
dat vervelend was, ik vind dat wel een prachtige taal. Schoner als het frans,
dus soms vond ik dat wel tof om te horen. Ook de duitsers (toch ook met een
20-25 tal) spraken vaak duits als ik er bij was, maar dat vond ik iets minder
erg omdat ik dat tamelijk goed kon volgen. Meine deutsche sprache is sehr
slecht aber ich verstehe die deutsche leute om in het in mijn gebroken duits
te zeggen. Maar de mensen die niet duits of italiaans waren spraken wel bijna
de hele tijd Engels, enkel als wij op ons eigen waren spraken wij Nederlands
maar vanaf dat er iemand anders bij was, die mocht zelf het gesprek niet
volgen, begonnen wij terug in Engels. Voor
de rest waren er ook nog 2 franstalige belgen, 2 fransen, 2 chilenen, 3
brazilianen, 1 zwitserse, 1 noorse, 2 jappaners,2 nederlanders en dan 6 vlaamse
belgen. Die 5e dag zijn we dan terug naar ayers rock gereden, Ik wou
er best wel op wandelen, maar dat was dicht tegen dat wij aankwamen, jammer,
dan ben ik er maar rondgewandeldJ De buschauffeur had 2 uur gerekend, maar het traject was veranderd, en
het was nu een heel stuk langer, waardoor de wandeling 3 uur was. Ik was alleen
beginnen wandelen omdat de rest van de mensen (3 anderen) die ook er rond
wouden wandelen al vertrokken waren. Na een goed half uur, was mijn water op,
heel belangrijk in dat weer. Toen ik na een dik uur wandelen de andere in de
verte zag wandelen was ik aan het twijfelen voor een sprintje om die in te
halen, maar op het moment dat ik wou beginnen lopen, begonnen die zelf te
lopen, omdat ze beseften dat ze te laat waren. Daar trok ik mij persoonlijk
niet zo heel veel van aan, ik verkoos om te laat te zijn boven gedehydrateerd
te zijn.:) Uiteindelijk waren we maar een goed halfuur te laat. Daarna zijn we
naar Kata Tjuta gereden. Dat is in de buurt van Ayers rock, maar dat is half
zo groot als Ayers rock. Daar hebben we dan ook een zonsondergang gezien, maar
dan op Kata Tjuta, dat heeft hetzelfde effect, maar het was te bewolkt om het
goed te zien. Die avond was écht een heel toffe avond in het kamp, echt een
toffe sfeer. De dag erna gingen we normaal gezien naar Kings Canyon, maar een
paar weken ervoor hadden ze daar geplande bosbranden (dat zijn bosbranden die
de brandweer aansteekt zodat ze de echte bosbranden later in het jaar
gemakkelijker onder controle krijgen.) Maar die geplande bosbranden waren uit
de hand gelopen door de wind, dus konden we er niet geraken. Dat vond ik écht
wel jammer, want de natuur daar is PRACHTIG!!! We hebben dan maar een rustig dagje
gehad. We zijn naar Alice Springs gereden, hebben we de tijd gekregen om wat
rond te hangen en inkopen te doen. Alice Springs is een stad van 30000 mensen,
vooral bewoond door Aboriginals. Dat is eigenlijk wel een beetje vreemd, zo de
Aboriginals die zo half westers, half aboriginals leven. Die zijn vaak
werkloos, hangen gewoon wat rond, zijn vaak dronken, allé, ik wil niet
racistisch zijn é, maar ze hebben daar blijkbaar heel wat problemen mee. Daarna
zijn we naar Helens canyon gereden om daar te camperen. Dat was echt chique.
Dat was een camping plaats bij een rivier en een hoge rots. Echt knap. De
mensen van bus 2 (mijn bus) moesten vroeg naar bed(22.00), maar die van bus 1
hadden geen uur gekregen, dus die waren naar de sterren aan het kijken op het
strand van de rivier, dan ben ik daar met meegegaan, voor ik het wist was het 2
uur s nachts. Ik heb, buiten 1 keer in Italië, nog nooit zo veel sterren
gezien, dat was echt prachtig. Ook gewoon dat gevoel was echt tof, met wat
vrienden naar muziek luisteren terwijl we op het strand lagen. Thats
life!!!Daarna zijn we terug na een stop
aan iets canyon-achtig (wat dat ook héél schoon was) terug naar Alice Springs
gereden. In Alice Springs zijn we 2 dagen gebleven, de 1ste dag
hebben we terug een beetje rondhangtijd gekregen in Alice Springs, daarna zijn
we naar de hal gereden waar we bleven, wat gevoetbald (Duitsland/België/Chili
tegen Italië/Brazilië). Daarna is er ook zo een reptielenman langsgekomen, daar
heb ik van alle vreemde beesten vastgehad en slangen in mijn nek gehad (een
slang voelt echt raar). De dag erna zijn we naar the flying doctors centre
geweest. ( flying doctors zijn dokters die zorgen voor de mensen die medische
bijstand nodig hebben als die mensen in de outback zijn.) Daarna weeral wat
rondhangtijd gekregen in Alice springs en terug naar de hal gereden. Weer een
voetbalwedstrijd gespeeld en nog wat gechilld. Die dag hadden we ook geen uur
gekregen om naar bed te gaan. Wat betekende dat ik er pas na dat ik mee had
geholpen met duitse benen vol te tekenen, een goed gesprek had met een duitse
vriendin en een lang filosofisch gesprek met een paar Italianen er om half 5
pas in lag. Als je er pas om half 5 inligt dan pikt 7 uur toch wel in de ogenJ Die dag
hebben we een aboriginal opgepikt, die heeft ons dan wat over alice springs
verteld en dan zijn we verder gereden naar het aboriginal kamp. Daar hebben we
een hele wandeling gedaan, op de terugweg ben ik wel mee op een jeep
gesprongen. We hebben die dag ook met een boomerang leren gooien. De eerste
keer heb ik bijna 2 keer Italianen geraakt (dat betekent dus dat de boomerang
eerst een groepje Italianen mistte en daarna een ander groepje Italianen
mistte). De tweede keer dat ik gooide heb ik een belgische vriendin geraakt en
een ander in het zand doen springen. Achteraf vind ik het wel jammer dat ik
geen boomerang gekocht heb, want dat is best nog wel cool hoorJ Ik krijg
in Melbourne natuurlijk nog wel de kans om er een te kopen, maar veel kans zijn
dat dan van die gedecoreerde boomerangs. en dusgeen echte. We hebben ook kangeroo (de staart) klaar gemaakt, man da
stinkt als ge dat zo op zijn aboriginals klaarmaakt. Allé ja, dat is gewoon
dat verbrand vlees dat je ruikt, maar dan nog, je proeft dat een beetje in dat
vlees. Maar dat was niet het echte avond eten, het avond eten was kangeroo en
kameel (uit de winkel). We hebben voor het avond eten ook nog een voorgerechte
gehad: honingmieren.(dat zijn mieren die aan hun achterste een hele bol met
honing hebben) Ik heb er zo een paar gegeten, tot er iemand mij bij de laatste
zei, hoe? Gij eet die helemaal op? Ge moet wel alleen maar de honing opeten
é . OwwJ S avonds aan het kampvuur heeft de aboriginal die ons rondgeleid
had, nog wat op de didgeridoo gespeeld, en een aboriginal verhaal verteld. Die
nacht heb ik ook maar 2 uurtjes geslapen omdat het tamelijk tot zeer kou was onder
de blote hemel en mijn emergency blanket dat mij warm moest houden was de
woestijn in gevlogenJDe volgende dag werden we om
half 6 wakker gemaakt (het uur was veranderd naar zomeruur, dus een uur minder
slapen). Toen kregen we nog wat douchetijd en is er een deel van de groep naar
Melbourne gevlogen, ik was in dat deel van de groep. Daar afscheid nemen is
écht wel zwaar. Dat was echt een supertoffe groep op het einde, en op kampen
met de OZ weet je dat je die mensen nog kan terugzien omdat die van België
komen, dus als je echt terug wil afspreken, maar hier, naar Italië vind ik al
ver om een reünie, laat staan Brazilië of Chili. Dus dat is echt wel rot, om zo
vaarwel te zeggen. In Melbourne heb ik dan van het vliegtuig de skybus naar het
centrum gepakt en daar een paar uur gewacht met een paar vrienden en dan alleen
de trein naar Wagga gepakt. Ik heb in het station nog een Belgische chocomelk
gedronken. Hemels!!! Juist zoals mijn merci chocolaatje dat ik daarjuist
gegeten heb, dat was met donkere chocolade met een dark-cream vulling. Mijn
lieve mama en papa hebben namelijk een overlevingspakket, gevuld met chocolade,
gestuurd. I <3 them J. Ik had eerlijk gezegd wat schrik om thuis te komen, omdat het al een
paar keer geweest is dat wanneer ik zo kei blij terug thuis kwam van
school,vrienden, dat ze mij op een of andere manier dan terug verdrietig
maakten. Gewoon doordat ze zo droog deden dan, maar toen ik na de outback terug
thuis kwam waren die echt heel vriendelijk. Ze zeiden zelf dat het kwam omdat
de gastbroer niet thuis was. Om eerlijk te zijn, voor de moment word ik ook wel
zot van de gastbroer!! Dat is écht een boer!!! Ik ga die gewoon gastboer noemen
denk ik. Nee maar die heeft écht geen manieren, die praat de hele tijd onzin,
(voor een deel ook wel om zichzelf te beschermen denk ik, maar ook om cool te
doen), en die is lui!! Niet te doen. Maar soit, ik heb op de outback verhalen
gehoord dat ik dacht van hmmm, ik heb het niet zo slecht. Ik weet ook wel dat
ik het niet slecht heb hoor, het gaat voor de moment heel goed tussen mij en de
gastouders, enkel met de gastbroer, en ook aan de schoongastbroer (het vriendje
van de gastzus) erger ik mij soms. Maar toch, ik ben voor de moment tamelijk
gelukkig met de thuissituatie, het enige wat écht suckt is dat er voor de
moment thuis geen internet is ;s. De auto was in Melbourne stuk gegaan,
waardoor ze een rekening van 500 dollar moesten betalen, daardoor is/was het
eten wat gerantsoeneerd en hebben we voor de moment dus geen internet omdat ze
dat zich voor de moment niet kunnen veroorloven. Het is wel, als ik het écht
niet meer kan uithouden, ga ik dat (met de mama haar geld) betalen denk ik.
Want dat is écht ambetant, als je zo ver van huis zit. Maar we zien dus nog
wel. Ik ga dit blogbericht online zetten door het internet van Mc Donalds of
door dat van de bibliotheek.
Nog 1 laatste puntje: Ik heb deze week op
assembly gelezen. Assembly is een wekelijkse bijeenkomst van de hele school,
waarin de directeur, onderdirecteurs, leerkrachten, aankondigingen doen. De
directeur doet zo altijd een speech van wat er beter kan, wat goed was, maar
die zaal zit dus gevuld met zon 1000-1200 man, en de directeur had voor de
vakantie gevraagd of ik dat zag zitten om te spreken, en ik dacht van ah
waarom niet. Toen ik daar op het podium zat te wachten om te spreken zat ik
toch wel serieus te stressen. Ik had, vond ik, een tamelijk goede tekst
geschreven, het enige ambetante was, was dat ik door de stress een zinnetje
vergeten was, waardoor het begin en einde niet meer samen hingen, maar toch
vond iedereen het wel goed, en heb ik ook heel wat felicitaties gekregen. Ik
kreeg ook wel een paar keer te horen dat ik te rap sprak (door de stress).
Bijna iedereen op school herkent mij nu ook wel, en er zijn nu zo vaak vreemde
mensen die zo gewoon op mij afstappen en beginnen te babbelen. Dat heeft op
zich wel iets, maar als zo van die 13 jarige meiskes beginnen te wuiven, dat
vind ik toch maar niets JJJ. Ah ja, en ik heb eindelijk ook mijn schooltrui met mijn naam op mijn
rug, fotos volgen later op facebookJ
Ik dacht van ik wil is iets anders schrijven dan altijd in die lange teksten...dus ik dacht van hmmm, misschien is wist je datjes doen:) duss...
Wist je dat:
-Wagga Wagga het hoogste tienerzwangerschappercentage heeft van heel australië...? (ook al voor ik hier kwam:p)
-Australiërs echte gokkers zijn?
-Ik over een paar uur naar Melbourne vertrek om met 2 bussen, vol met exchangestudents 10 dagen door de australische woestijn ga rijden? ga echt tof worden denk ik. Exchangestudents zijn doorgaans sociale mensen en ik hoop echt dat we zo een grote hechte groep worden:) Ik ga dan ook (bijna--> de mensen die maar 3 maanden blijven kunnen niet meekomen;s) al men Vlaamse Wep vrienden die in Australië zijn terug ga zien. Daar gaat ook een Italiaanse Wep studente zijn, iemand die ik 2 weken geleden ontmoet heb.
-Ik hier Mr chatterbox genoemd wordt door mijn coördinator?, omdat ik vorige week bij haar het weekend heb doorgebracht en zij heeft ook 2 exchangestudents, een Italiaanse en een Nederlandse. Die Nederlandse was op de avond dat ik daar was naar iets feest-achtig geweest met haar bijna-vriendje en ik en de Italiaanse bleven thuis wakker totdat de Nederlandse thuis was. De coördinator en de rest van het gezin ging rond een uur of 9 naar bed en ik wou samen met de Italiaanse wachten op de Nederlandse exchangestudent. Ik en die Italiaanse zijn dan beginnen praten, en voor we het wisten was het half 2. Die 4.5 uur waren echt weg gevlogen en wij hebben tijdens die 4.5 echt over vanalles gepraat, ook persoonlijke dingen (we gingen er toch vanuit dat iedereen aan het slapen was). Maar 's morgens zei de coördinator. Hey get up mr chatterbox, when you can talk until 2 a.m. in the mourning, you can also get up at 7 a.m. Ik dacht écht ooow, fuck, zou die ons gesprek gehoord hebben:p (heb het gevoel dat ik er toch een hele tekst van aan het maken ben:p)
- Ik hier in 2.5 maand al meer bijnamen heb dan al die jaren in België?: Ik heb hier de normale bijnamen zoals Seb/Sab. Mijn gast vader noemt mij Jack omdat Sebastiaan te moeilijk is:) paar andere noemen bij Belgium/Belgian. Bellamy word ik hier ook genoemd (omdat ik op een zeker bellamy lijk),
- Ik hier echt wel veel volk ken en vrienden heb, maar de vriendschappen oppervlakkiger zijn als in België?, gelukkig niet zo oppervlakkig als in de USA maar toch, ik heb maar een paar échte vrienden:)
- Ze hier in het weekend veel minder doen?: vooral werken en studeren. --> meeste dingen buiten school doe ik dan ook met exchangestudents. Vorig weekend had ik afgesproken met die 2 italianen, die van een super klein dorpje naar 'de grote stad' wagga wagga kwamen om een paar speciale dingen te kopen. De andere exchangestudents van Wagga Wagga ( 3(2 duitse+1 belgische) van mijn school en 1 (duitse) van een andere school)) gingen picknicken en we liepen die tegen het lijf terwijl we in het centrum waren, we zijn dan allemaal samen gaan picknicken, en ondanks dat we allemaal zo van andere culturen kwamen waren we echt wel een hechte groep:)
- Ik al halfweg mijn Australische exchange ben?!!!:o geeft wel dubbel gevoel, mis thuis soms wel maar goh, dit is wel once in a lifetime é.
-Ik nu tamelijk moe ben? dus naar mijn bed ga, om over een paar uur toch maar terug op te staan om naar Melbourne te vertrekken, (daar start mijn outback trip:))
tot blogs!!! (het zou kunnen dat er veel fouten in stonden maar ik had de moed niet om het na te lezen;)) Sebas
Wow, Het is ongeveer echt al een maand geleden
dat ik nog eens op mijn blog geschreven heb, dus pakt u oogdruppeltjes maar
want dit bericht gaat dus waarschijnlijk een beetje heel lang zijnJ
Hmm waar zal ik beginnen
Ik zal beginnen met de Sydney-trip.Ik ben dus, een week of 3 geleden naar Sydney
geweest voor een weekendje, we zijn om 4 uurzaterdagmorgen vertrokken. Ik moest zo vroeg vertrekken en dus ook opstaan
omdat Sydney toch 5 uur rijden is en 3 uur opstaan doet toch wel zeer aan de
ogen als je de dag ervoor naar een homeparty bent geweest.Dat was eigenlijk wel tof, zowel dat ik de
uitnodiging gekregen had want dat gaf me toch wel het gevoel dat ik al een paar
echte vrienden had én ja het feestje zelf was ook wel tof. Het was wel zo dat
soms, vooral in het begin, was die hele groep kei geïnteresseerd in mij, en
kreeg ik de ene vraag na de andere, maar zo na een tijdje voelde ik mij zo een
beetje eenzamer want de mensen die er toen waren, waren vooral van andere scholen,
dus onbekend volk voor mij en die kende elkaar allemaal al éJ. Die van
mijn school waren iets later, en dan nog, je kan niet héél de tijd bij dezelfde
persoon hangen é. Ik mocht ook niet drinken :o. Dat was eigenlijk zwaarder als
verwacht, ik dacht van ja, ik blijf nuchter, so what? Maar op het feestje zelf
zag ik zo iedereen serieus doordrinken Maar in België drinken we zo veel meer
om wat losser te worden, een beetje te relaxen, hier drinken zo om écht zat te
worden. Bingedrinking(voor de mensen die dat niet kennen, dat is héél rapen héél veel drinken) is hier een beetje een
deel van de cultuur.:) Maar ik had wel geluk dat er ook een andere, Duitse,
exchangestudent was die ook niet mocht drinken dus dat maakte het iets
gemakkelijker. Maar terug naar de Sydney-trip zelf. We zijn onderweg gestopt om
te ontbijten bij Mcdonalds, dat is wel vreemd, om zo om 7uur in de Mcdonalds
binnen te stappen. We zijn dan eerst naar Blue mountains gereden. Dat zijn
bergen, en die hebben een blauwe schijn vanop afstand. Daar zijn we naar zo
the three sisters gaan zien.Daar is
zon mythe rond van ne man met 3 kinderen die veranderd zijn in rotsen of
zoiets:p Maar dat was daar écht een prachtige natuur en een prachtig
uitzicht!!! (check pics on facebook) Daarna zijn we naar featherdale zoo
gereden, dat is een zoo met allemaal typische Australische dieren, en je kan
daar ook héél dicht bij de dieren komen. Ik heb daar zo koalas en kangaroos
kunnen aaien. Daar zat ook de grootste krokodil die ik ooit gezien had, die was
echt superlang. Daar zat ook een tasmanian devil, die zijn supermoeilijk om
een foto van te nemen :o die hebben echt een extreme vorm van ADHD of zo. Die
bleef echt héél de tijd lopen :o Daar zaten ook van alle soorten vogels,
papegaaien, Arends en andere vliegende dieren :p. Dan zijn we naar onze
gehuurde kamer gereden, daar onze spullen gedropt, heel even opgefrist en dan
wouden we terug vertrekken, maar de auto wou niet starten. Dat was echt wel
even een laagtepunt, toen voelde ik mij echt wel even down. Ik weet niet
precies waarom, maar ik denk gewoon door al de stress dat die auto veroorzaakt
en zo, toen wou ik echt zo even naar huis of zo, echt vreemd. Maar soit, na een
paar keer proberen startte de auto toch terug, dan gingen we naar zo een
club(bijna elk dorp/stad heeft wel zo een club, dat is meestal een gebouw waar
je de lawnball-een typische Ausralische sport, een beetje te vergelijken met
petanque en supersaai om naar te zien- hebt, daar is ook altijd iets voor te
gokken-dat wordt hier ook wel vaak gedaan in Australië- en meestal is er ook
wel iets voor te eten) Maar ik mag dus niet binnen in de club, toch niet in het
gok en drink gedeelte, maar we gingen daar dus naartoe om de zus van de
hostmoeder te bezoeken, dat was écht wel saai eigenlijk want ik zat daar in een
zaal waar dus NIETS te doen was. Ik zag soms wat volk passeren die naar het WC
gingen maar dat was het dan ook. Daarna zijn we dan naar een chinees gereden,
dat was wel meer een fabriek als een restaurant, dat kon je duidelijk merken
aan de snelheid en kwaliteit van het eten. De ouders hadden mij gevraagd dat te
betalen, dus heb ik dat maar gedaan. Ik begrijp dat ook wel dat ze dat vroegen
want die trip kost voor hun ook wel wat geld natuurlijk. De volgende dag zijn
we met de metro naar het centrum gereden. Het gaf wel een speciaal gevoel toen
ik het opera house zag. Ik ben opgegroeid met de souvenirs van Tante leen, een
tante die bijna elk jaar naar Australië gaat en toen ik een jaar of 5 was had
ik een plasmat met een tekening van opera house en Harbour bridge, en toen zei
ik al tegen mezelf, ooit ga ik daar ook is naartoe, dus ja.. nu was het zo ver
é. Dus ja dat gaf wel een speciaal gevoel toen ik daar passeerde. Daar heb ik
dan ook té veel fotos van getrokken maar soit. Dan hebben we de boot naar
mainly beach genomen, een van de bekendere stranden in Sydney en daar hebben
we dan ontbeten toen we daar zaten, dacht ik wel zo van wie had dat 2 jaar
geleden, na mijn buizenrapport(een van de velen) , gedacht dat ik hier in
Australië met zicht op de grote oceaan zou ontbijten. Dan hebben we de boot
terug genomen nog even naar de trappen van het opera house geweest, wat fotos
genomen. Dan hebben we de bus naar de main streets genomen, eigenlijk ook de
main streets van Australia. Daar hebben we zo een toren bezocht, een superhoge,
maar we zijn daar niet naar boven geweest, Want dat was 25 euro om gewoon even
een lift te nemen. Ik zat niet zo heel hard in om dat zelf te betalen maar ik
dacht een beetje aan de portefeuille van de hostparents want dat zou betekenen
dat zeker 1 iemand van de 2 mee moest. Het is niet dat die arm zijn, zeker
niet, maar die moeten wel uitkijken met wat die uitgeven en die proberen wel op
heel wat dingen te besparen. Dus ja, ik dacht van, ze hebben me al helemaal
naar hier gereden, pakt dat het goed geweest is. Ik dacht ook wel een beetje
aan het geld van de mama en papa thuis. Want het geld is die eerste 3 weken de
deur uitgevlogen! Dat was echt zot, en dan dacht ik van Heu? Hoe kan dat nu?
Maar als je erover nadenkt en wat rekent, klopt het wel.Ik wou eigenlijk ook SUPERGRAAG de Harbour
bridge beklimmen, dat geeft echt een belachelijk schoon zicht, vooral s nachts,
met heel Sydney verlicht, en de opera house verlicht(vaak is dat heel speciaal
verlicht) echt mooi. Maar je moest dat op tijd reserveren en de prijs was 200
dollar, niet slecht voor even een brug te beklimmen, maar dat is dan iets voor
als we terugkomen met het gezin. Iets anders voor als we terugkomen met het gezin
is Queensland bezoeken, daar is écht het paradijs van Australië, het paradijs
dat ik hier ook graag had aangetroffen. Maar dat is hier dus niet, maar dat wou
ik dus graag nu bezoeken, maar ik moet als ik wil reizen, begeleid zijn met een
24 jarige, maar de gastouders kunnen zon vliegtuigticket, die eigenlijk
tamelijk duur zijn niet zomaar uit hun mouw schudden dus ja ook iets voor als
ik terugkom, als we de mama tenminste in dat vliegtuig krijgen.:) Om de Sydney
trip nog snel even af te maken, we zijn na de toren gewoon ergens gaan eten.
Dat was eigenlijk wel iets tof. Dat was zo met een grote centrale zaal met
tafels en stoelen om te eten, en je kon je eten dan gaan halen aan de kant,
waar allemaal fastfood achtige restaurantjes waren. Dan zijn we gewoon terug
gereden met de auto en dat was de sydney tripJ
Ben echt al veel te veel aan het schrijven :o
maar dat is zo het lange stuk, nu komen er zo allemaal kortere stukjes.
Euhm Ah ja, School begint eigenlijk wel iets
saaier te worden, gewoon de lessen, omdat het nieuwe er zo wat af is, en het blijft
school natuurlijk é. Tijdens de speeltijden hang ik zo wat rond tussen de
verschillende vriendengroepjes die ik zo heb. Ik loop daar zo wat rond omdat ik
die allemaal wel tof vind, maar niet zo écht een groep of 1 persoon die er écht
uitspringt.
Ik heb voor de moment ook wel tamelijk veel
werk voor school, zo gewoon veel grote taken. Dat is ook een van de redenen dat
het zo lang heeft geduurd voor ik nog is geschreven heb.
Wat moet er nog geschreven worden
Ik moet wel eens proberen om mijn weekends
iets voller te zetten met activiteiten. Het is niets dat ik totaal niets doe
maar het mag iets drukker. Ik probeer soms wel zo is iets af te spreken maar ze
zijn hier voor de moment ook allemaal tamelijk hard bezig met of hun
assessments-grote taken- af te maken of met hun examens voor te bereiden of met
te werken. Maar ja, we zien wel wat het brengt é. Ik vind het niet zo heel erg
als ik me soms verveel, maar ik heb gewoon een beetje het gevoel dat ik mijn
schone tijd in Australië aan het verspelen ben. Ik ben er trouwens deze week
achter gekomen dat het nog 3 weken is, en dat ik dan al half weg mijn
Australië-ervaring ben :o :s. Het gaat écht zooo snel.
De directeur heeft mij ook gevraagd om zo
misschien te praten op de assembly, assembly is zo een uur in de week, waar de
hele school verzameld in een zaal of op de speelplaats en dan worden daar zo
speeches gehouden of mededelingen gedaan Ik zie dat precies wel zitten om te
doen, dat is wel voor de héééle school,dus voor heel wat volk, maar dat moet dan
maar zeker?:)
Ik voelde me dit weekend voor de eerste keer
écht een beetje op mijn gemak, ik voelde me voor de eerste keer een beetje
thuis. Het is niet dat ik helemaal niet graag naar huis kwam, maar ja het was
gewoon niet echt thuis. In het weekend vond ik dat dus echt wel leuk, dat gaf
zo wel voldoening. Jammer genoeg merk ik daar nu ook wel een paar nadelen aan,
ik moet een paar jobjes meer doen, niet
dat ik dat zo erg vind maar dat is gewoon en van de gevolgen. De moeder durft
me nu s morgens ook wel is uit mijn bed roepen. Goede wekker eigenlijkJIk voel me ook iets meer thuis omdatik me zo iets meer over de storende dingen
gezet heb, storende dingen zoals de rommel, het smakken tijdens het eten,
kleine ergernissen die zij niet echt merken denk ik.J
Ik heb deze maandag ook voor de eerste keer de
bus gemist. Ik wist alleen niet dat ik die gemist had, want er was ook nog
iemand anders van mijn bus op die bus aan het wachten dus ik dacht van die komt
nog wel maar na een kwartier dacht ik van hmm hier is precies toch iets niet
juist, dus ik stuurde naar iemand op de bus met de vraag of ik ze gemist had en
ja, ik had ze dus gemist. Ik zei dan tegen die andere jongen dat we ze gemist
hadden, en die zei dan van ja ik weet het maar iemand gaat mij oppikken, ik
vroeg dan of ik misschien mee kon rijden, hij wist dat niet zeker, want hij
ging naar een andere school dus ben ik maar gewoon beginnen wandelen. Na een
minuut of 10 hoorde ik een claxon , mijne lift :p Al goed dat ik dat ik dat
gezegd had tegen die jongen en dat die mij opgepikt heeft. Want dat is
blijkbaar echt een merde om u zo s morgens u naam op te geven aan het
secretariaat als je te laat bent.
Als je hier al bent, flink gelezen! je bent er
bijnaJ
Ik heb hier ook ondervonden dat de batterij
van mijn tandenborstel een sterke batterij heeft:p
Euhm Ah ja ik had zo als cadeau aan de
hostbroer zo een pot speculoospasta gegeven, en ik dacht van, goh daar kan ik
ook wel een toast met eten of zo, tot ik s avonds de broer die pot als dessert
zag eten, zo gewoon met zijn vinger aan het uitlepelen Ik dacht van.. ach ik
eet wel een toast met kaas:p
Soms heb ik wel wat medelijden met de broer,
hij maakt mij soms wel een beetje zot, die is nu is écht lui seJ Die
jonge heeft een goed hart é, en goede bedoelingen, maar zijn sociale skills
zijn niet zo.. superJ nooit danku zeggen vind ik persoonlijk een van de vervelendste dingen,
en ook zo ja niet écht weten hoe hij best op sommige situaties reageert. Dus
ja, soms heb ik daar wel wat medelijden met, en ik probeer hem soms wel wat te
helpen, maar dat dringt niet altijd door. Nog is, hij heeft goede bedoelingen
en je ziet dat hij een goed hart heeft maar ja niet zo superveel talenten
meegekregen. Hij is ook niet zon voetbal talentJ Hij is
maar een maand of 4 geleden begonnen, om zo wat sociaal contact te hebben, goed
idee van de ouders als je het mij vraagt, en tijdens zo van die kleine
oefeningen waarbij je bijvoorbeeld tegen mekaar op balbezit moet spelen staat
die vaak bij mij, en dan wil ik die écht wel betrekken bij het spel maar je
weet gewoon dat als je die bal niet perfect inspeelt dat je weer achter de bal
kan gaan lopen, en op zich, het is een training dus het doet er niet zo veel
toe als jij of iemand anders een fout maakt maar elke keer achter de bal lopen
dus ik probeer hem wel in het spel te betrekken maar dat lukt ook niet altijdJ
Ik probeer hier ook zo veel meer mijn
dagelijkse beweging te hebben, gewoon dat ik niet te veel bijkom, ik denk zelf
dat ik terug 1 kilo ben afgevallen:p of dat was gewoon een slechte weegschaalJ. Maar
ja,het is niet dat ik percé wil
afvallen, maar gewoon niet té veel bijkomen.
Deze donderdag was écht SUPER, een van de
beste dagen in Australië. Hier hebben we donderdagnamiddag vrij, en ik ben dan
eerst met 2 andere,duitse, exchangestudents naar het centrum geweest. 1 van die
2 moest waterpolo spelen met school, en die andere ging dan ook mee zwemmen. Ik
ben dan maar gewoon mee gaan kijken. Daar heb ik nog een ander tof meiske
ontmoet die eigenlijk ook mee waterpolo moest spelen maar die was verkouden dus
mocht die niet meedoen. Maar die 2 uur dat ik moest wachten op de 2 andere
exchange students was dus echt wel super snel voorbij door die babbel.Dan zijn we zo nog even een ijs gaan eten,
dat was zo een crèmerie met superveel soorten ijs, (alleen al 14 verschillende
chocolade soorten). Ik heb dan zo een praline-achtige smaak gepakt en ik kon
het toch niet laten om de Belgische chocolade smaak ook te pakkenJ (ja wij
zijn hier écht bekend voor onze chocolade zene, geen kat die weet waar België
ligt maar als ik zeg dat ik van Belgium ben, dan zegt iedereen, ahn van de
chocoladeJ en het grappige is, ik denk dat ik hier al meer chocolade heb gegeten
als in België, maar ja, ik eet dat gewoon tegen de honger, zodat ik hier niet
heel het huis leeg eet.) Die belgische chocolade smaak deed me echt superhard
aan chocolamousse denken. Het was een van de beste ijsjes dat ik ooit gegeten
heb, maar ook de duurste. 6 dollar voor een ijs met 2 smaken niet slecht é.
Dan zijn we zo naar een van die andere exchangestudente haar huis gereden en
dan zijn er nogis 2 andere exchangestudenten
gekomen (nog een Duitse en de andere Belgische). Dan hebben we gewoon wat pizza
gegeten maar de sfeer was echt super! Zo heel losjes, relaxt, iedereen voelde
zich op zijn gemak en het klikt ook tussen ons allemaal en zo Ik moest
eigenlijk nog een assessment maken toen ik thuis kwam, maar het was al
rijkelijk laat en ik had niet zo veel zin meer. Ze konden er thuis wel niet mee
lachen dat ik niet zo iets meer had laten weten, maar ja, mijn gsm was
uitgevallen omdat we s morgens een black out hadden waardoor ik die niet kon
herladen. Maar ja, ik was dus niet meer in de moed om die assessment nog af te
maken en ik dacht, als die die vrijdag avond heeft zal dat ook wel goed zijn
zeker, op school kreeg ik dan te horen
dat ik nog 2 uur had om die taak af te maken:p en het is me min of meer gelukt
denk ik. Nu nog 2 andere assessments maken, 1 test volgende vrijdag en dan
niets voor 5 weken:p
Allé, ik ga hier afsluiten. Hopelijk was het
niet al te lang.
Maar nu zijn jullie toch wel weer op de hoogte
gebracht é;)
hey manne:) ik ga deze keer is proberen een iets korter berichtje te schrijven omdat er een paar mensen zijn (we noemen geen namen é Axelle:)) die liever geen heel der boeken lezen;) maar ik snap da wel hoor;) dus ja, dit gaat iets korter zijn, zo geen heel verhaal;) dus ja meer zo een lijstje met bedenkingen, ondervindingen, en een paar KORTE mededelingen..
- Sorry voor mijn toffe nationaliteits-genoten maar de Australiërs zijn echt véél socialer en opener als ons bescheiden Belgenvolkje:) Ze zijn wel ruwer, ze zeggen wat ze ervan denken, zonder al te veel te denken wat de andere er van denkt, maar dat bevalt me eigelijk nog wel:)
- (deze heb ik mss al gezegd) De directeur en de leerkrachten staan veel meer tussen de leerlingen, De leerkrachten die wacht hebben op de speelplaats zie ik vaak tussen een groepje kinderen staan en een babbeltje slaan, en ook de directeur zie ik vaak in de gangen rond lopen om gewoon te zien hoe het met de leerlingen gaat, en hij vraagt ook altijd of alles goed gaat met mij enzo,... De Jakke zag ik niet zo veel in de gangen hoor:)
- Ik hoop echt dat ik rap mijne schooltrui heb, dat is zo een trui met nummer 12 (staat voor het jaar waarin je zit--> zo kunnen ze het volgend schooljaar nog dragen) en ook de naam staat daar op, hoe cool is dat?:) (niemand kan van gulck uitspreken, en ik zit fout in het schoolsysteem enzo) maar het kan een paar maand duren voor ik hem heb. Morgen weet ik over een andere, snellere manier mogelijk is;) (ja iets met een trui van iemand anders maar daar moeten ze dan de naam van afnemen enzo...)
-Ik ben dus volléééédig klaar voor SYDNEY!!!:d morgenavond (vrijdag) eerst nog een homepartyke met wat vrienden van school, dat deed me echt wel deugd als ze zo kwamen vragen of ik dat zag zitten:) en dan de volgende dag om 4 uur uit mijn bed voor Sydney;) Vroeger had ik zo een onderlegger met een tekening van het operahouse(dat gebouw met de punten) en de Harbourbridge (de grote brug ernaast) en toen dacht ik al, ik was toen 5 jaar of zo, ooit ga ik daar is naartoe gaan, en over 2dagen is het dus zo ver:)
-Maandag kwam de onderdirectrice binnen en zei ja dit is Eugènie, een exchangestudent, from BELGIUM:d en heel de klas BELGIUM?:d ja het duurde een tijdje voordat ik wist van waar in België ze was(dus welke taal ze sprak) maar ze is van overijse (de rand rond Brussel) en perfect tweetalig, een heel toffe en geen misse:d het is alleen wel verleidelijk om in het Nederlands te spreken, maar ja, gebroken engels spreken met elkaar is ook niet alles é;)
-Ik heb vandaag ook de 3 worpen van de football geleerd en ook leren tackelen, das eigelijk nog wel een grave sport ze:) en zo down town gaan op donderdag namiddag( ja hier hebben ze dus donderdag namiddag vrij en niet woensdag;)) is echt wel leuk eigelijk, dat is gewoon wat rondhangen maar toch leuk.
-Bij de voetbal gaat het da laatste weken eigelijk echt goed, het is lang geleden dat alles wat ik probeer lukt:) beetje geluk maar ook wel wat met vertrouwen te maken denk ik. De ondercoach zei dat hij het heel jammer vond dat ik niet kon meespelen want ik had misschien wel mee in het eerste team kunnen spelen, en de club waar ik bij speel is een van de betere uit wagga dus ja, dat is wel tof é;) maar het zou goed kunnen dat dat goed spelen volgende week al terug gedaan is.
-Ah ja, hier gebruiken ze het woord wange(r) (ja er is geen correcte schrijfwijze want het is dialect) in plaats van een ginger:p Ik ga hier is afronden denk ik, want anders gaat het toch een lang bericht worden, dit is niet kort denk ik, maar ook niet echt lang é?;)
dus ja, alles gaat goed hier maar voor alle duidelijkheid, ik mis mijn klein landje met hun bescheiden maar toffe mensen toch wel hoor;)
Nu ga ik stoppen voor het écht te lang wordt;) tot ne volgende!
De dag na die kaart avond, zaterdag dus, is mijne coördinator langs geweest, ja elke student heeft er zo een persoonlijke en die helpt u mochten er problemen zijn. Die coördinator heeft zelf ook 2 exchange-students in huis, een Nederlandse en een Italiaanse. Die waren dan meegekomen samen met de rest van dat gezin om zo in het huis van mijn host-family, een soort van test in te vullen. Voor die test moest ik zo een handboek van 30 pagina's lezen in het engels en dat bleek, terwijl ik de test invulde, echt NUTTELOOS te zijn:o die test was echt kei simpel;) Maar het was nog wel gezellig toen dat die 2 meisjes langskwamen want die hebben zo dezelfde ervaringen, gevoelens als ik en da waren ook wel gewoon toffe meiskes:) Ik was nog aan het twijfelen om met de meisjes mee te gaan naar de film, gewoon omdat ik dan iets te doen had, maar die waren al met 6(het hele gezin) dus ik dacht van dat zal al krap zijn in de auto en ik wist ook niet hoe ik thuis geraakte dus ik dacht van ach, laat maar;) Dan ben ik maar mee gegaan naar de voetbal van de broer. allé ja, voetbal...:) Dat is een combinatie van wat veteranen (oudere voetballers dus--> ja voor de mensen die niets van voetbal kennen;)), jongens die nooit komen trainen en jongens die nog niet zo lang voetballen... dus het was niet zo'n supergoede voetbal en het was daar dan ook nog is chilli (Australisch voor koud). Maar dan kwam ik nog eens buiten é;)
Zondag ging ik normaal gezien helpen bij iets restaurant-achtig met de voetbal, maar de vader vond dat niet zo'n goed plan en die hadden ook gepland om naar een chocoladefabriek te gaan waar ze BELGISCHE chocolade gebruiken om da op nootjes te doen, das zo iet m&M -achtig dan en das nog wel oké, maar ook op iets anders, echt zonde van de chocolade want dat is echt niet te eten:o Maar het chillste van het weekend was dat toen de ouders de auto terug hadden, zijn ze naar de club gegaan en ik was alleen thuis en heb zo voor mezelf wat simpel gekookt en wat gechillt en die vader komt zo op een bepaald moment binnen en die zei zo kei droog kom, schoenen aan, we zijn weg;) Dan zijn we nog naar een (goede) chinees gereden. Het toffe eraan was dat de vader KEI relaxed was, maar echt zo alle stress van het werk en vooral met dat van zijn auto was allemaal weg:)(hij was misschien ook wel wat gezellig dronken)
Allé, genoeg gezeverd, De eerste schooldag...:o Toen ik in de auto zat, had ik wel even stress. De dagen ervoor dacht ik van aaargh was het al maar school, dan ontmoet ik nog eens mensen, heb ik wat sociaal contact, maar in de auto had ik echt schrik dat het zo een eenzame dag ging worden, ik ken niemand, elk uur in de klas met andere mensen dus je kunt niet echt een hechte band met iemand opbouwen... Ik moest eerst naar de directeur, voor een kleine babbel. Dat was wel een toffe kerel, zo heel vriendelijk enzo (hij was ook zo blij als een kind met mijn merci-chocolade:d) Toen werd ik zo door een jongen en een meisje rondgeleid en da was echt supertof, die waren heel geïnteresseerd, stelden vragen, toonde mij elke klas waar ik die dag moest zijn, maar het tofste was dat die jongen zei van ja tijdens de speeltijd staan wij daar:) Dat vond ik wel kei vriendelijk, stond ik tenminste niet alleen bij de speeltijd, het geen waar ik het meeste schrik voor had:d Toen ik naar de klas liep was er zo'n meiske da tegen mij zei 'that's not a school jacket' ik zo 'sorry?' en die zo terug 'that's not a school jacket' Ik schoot echt zo kei hard in de lach want ik vond da echt wel belachelijk:d en de jongen die mij rondleidde trok mij zo weg en zo van yeah, just ignore her. De eerste les dat ik had was zo een engelse versie en combinatie van cultuur en gedragswetenschappen. Dus da was echt een kei sociale klas, die stelden hun bijna allemaal voor, ook weer kei geïnteresseerd enzo, echt super! Ik heb daar ook een heel klasgesprek opgestart:d Het ging namelijk over stereotypen over Australiërs (werd ik al direct wat betrokken in de les) en een van de stereotypen is het binge- drinken en ik vroeg of het geen oplossing zou zijn om de leeftijd om the drinking-age tot 16 te verlagen:d Ook in de andere lessen was het wel tof;) maths, is tot nu toe, kei gemakkelijk. Enkel bij biologie en modern history moet ik wel goed opletten want dat is nieuwe leerstof;) De manier waarop ze les geven is ook vééél anders:o Hier staan de leerkrachten veel meer in de klas, in België, of toch op het ihhvm staan ze boven hun klas. Hier zijn dat eerder vrienden van de leerlingen die lesgeven;) Ook hoe ze in de klas zitten is 'lichtjes' anders:d bijna elke les zitten die met hun I pod in en op hun gsm te spelen:d Als ze een gsm of i pod zagen in berlaar werd hem afgepakt en hier zitten ze gewoon boven hun bank te smsen of spelletjes te spelen:) (ze lopen hier ook bijna allemaal rond met een smartphone of i phone of zo, echt zot, en ik loop hier rond met mijne baksteen:d) Ze wandelen daar ook wel eens geregeld rond in de klas:d soms is naar het raam om iets te roepen naar iemand op de speelplaats, soms op de proppen op te rapen die ze gemist hebben bij het gooien naar de vuilbak,... er zijn er ook een paar die de hele tijd met hunne football spelen. De mannen die football spelen kunt ge er wel zo uithalen:) Wat ook wel strijk gaan was, was tijdens de eerste les wiskunde, voor mij zaten er 2 jongens en 1 meisje en die waren zo heel de tijd vragen aan het stellen en op een bepaald moment vraagt da meisje zo, do you have a girlfriend? en ik zo no, en die 2 gasten zo op exact hetzelfde moment, Do you want one? she's easy to get:d op die moment was da echt strijk gaan:d Ik heb ook een beetje een 'geheim wapen' om er voor te zorgen dat ze echt luisteren, namelijk zeggen dat we in België op de leeftijd van 16 al mogen drinken, dan gaan alle mondjes altijd open:o woooow:d:d wel lachen:d:p Ik ga ook denk ik een echte school jacket kopen, das zo met het schoollabel op, en ook mijn naam op de achterkant:d Das een tof souvenir voor thuis en dan ben ik écht een van hun. het enige ambetante ding is, de jacket kost 93dollar:o wat ik wel nogal duur vind:) maar ik denk wel dat ik (het met ons mama haar geld:)) voorover heb om het te kopen:d:d Er is ook zo'n kantine in de school, en ik denk dat ik écht dik ga worden:d want het is echt gemakkelijk om zo een hamburger of iet anders vettig te bestellen tijdens de lunch:) Ook hier thuis vloeit de frisdrank redelijk snel:) en een glas cola is altijd lekkerder als een glas water:d Ik heb ook altijd honger op school:o die eten veel later:o die hebben pas hun eerste speeltijd rond half 11, en die hun middag eten is om half 2:o Ik eet echt heel die kantine leeg:d:d Het is eigenlijk ook wel heeel vermoeiend;o want ge moet echt heel de tijd heel geconcentreerd zijn om alles te vertalen en goed te verstaan,... dus ja:) De tweede dag was wel heel anders als de eerste, want de attractie van wooow een exchangestudent was een beetje over:) maar het was nog wel altijd leuk zene;) Ik heb de tweede dag ook nog wel heel wat nieuwe toffe mensen ontmoet;) Ah jah, Het probleem van het roepen van de moeder op de jongen, is echt al superveel gebeterd;) allé ja, ik vind het geen probleem meer:) Het is namelijk zo dat ik nu zie dat de zoon inderdaad wel traag is voor hij zijn jobkes uitvoert en dus niet zo heel flink luistert:) En het roepen is ook gewoon geminderd denk ik;) het was gewoon de combinatie van de stress van het ontbreken van de auto en met mij als nieuwe bewoner wat wel wat stress met zich meebracht waardoor ze meer riep;) Dus ja, er is denk ik niets dat mij nog stoort aan het gezin:p Ik ben vorige keer ook gewoon te snel geweest met te oordelen denk ik:s ach ja... we hebben weer iets geleerd é;)
Dat was het denk ik voor deze keer;) ah jah, voor foto's moet je, zoals ik al gezegd heb, of fb zijn;)
het is weer enkele dagen geleden dat ik aan mijn blog heb gewerkt, dus ik dacht van laat ik nog eens een bericht(je) typen;).
Ik merk nu echt wel dat het hier echt wel met ups en downs is.:o Ik ben gisteren bijvoorbeeld met Carl, de broer in het gastgezin meegegaan naar de SOCCER training(ja het is hier denk ik bij wet verboden om football en soccer door elkaar te halen:) en ze hebben hier dan ook nog eens 4 soorten football...:d) maar ik was dus meegegaan naar de training en ik had voor de training wel zo iets van 'ai ai' wat gaat dit hier geven? ik heb juist 3-4 maanden stil gelegen, jetlag was nog niet volledig uit mijn lichaam, ik was de dag ervoor even gaan lopen(--> dat was toch de bedoeling:)) maar het trok meer op een wandeling:p, ik had maar wat slechte sportschoenen bij en geen echte voetbalschoenen maar swat. Uiteindelijk ging het nog wel redelijk goed. Ze waren er wel zéér gedisciplineerd:o na een jaartje Itegem ben je het niet meer gewoon om discipline en voetbal in een zin te gebruiken:p In het begin was de training gemengd en zat ik in een groep met voornamelijk spelers van de eerste ploeg en was het gewoon wat balbezit en als je nieuw bent is dat niet altijd gemakkelijk om jezelf direct bij het spel te betrekken, maar ja er waren heel wat dingen die gewoon lukten (geluk denk ik;)) en dan laten ze je meer meespelen en dan is dat natuurlijk veel leuker;) Daarna was het echt per ploeg(met de leeftijdsgenoten die iets minder goed waren) trainen. Dat stuk van de training deed me echt terug denken aan itegem, gewoon wat lachen tijdens de training, op het gemakje:) Na de training vroeg ik aan de coach of het mogelijk was van mee matchen te spelen en hij antwoordde van 'we have seen you playing and we would love it to have you in the team but you had to sign in before the 14th of june' en als je zo in een nieuwe cultuur zit zonder superveel zelfvertrouwen doet dat natuurlijk wel veel deugd;) Maar dan zal het dit jaar dus bij trainen blijven é;) Toen ik terug thuis kwam had ik wel weer even een dip, Ik weet niet precies waarom, Ik denk gewoon door de combinatie van een paar stomme dingen (niet kunnen slapen, nog wat honger, terug zonder sociaal contact voor de tv zitten, beetje koud, dvd die vastzit in de laptop,...). Dat zijn allemaal domme dingen maar als je ze combineert in die 'onstabiele situatie'... 's Morgens werd ik vroeg gewekt door de broer (-->om een onbekende reden:d) Toen werd de dip eigenlijk nog wat voort gezet omdat ik heel hard met een vervelend dubbel gevoel zat, langs de ene kant zijn die ouders zeer vriendelijk tegen mij, doen ze echt wel veel voor mij en laten ze mij heel vrij en ik zou hun eigenlijk op mijn blote knieën moeten bedanken dat ze mij deze unieke kans geven maar de moeder, (die dus echt wel vriendelijk is tegen mij) en die overdag thuis is, roept heel vaak op Carl(de zoon) dat hij dit en dat moet doen. Ik snap echt wel dat de kinderen moeten helpen in het huishouden (en ook ik probeer als het niet gevraagd is een helpende hand toe te steken en carl te helpen waar ik kan en ja mama en papa ook ik help uit mijn eigen in het huishouden:d) Maar ik vind dat hij eigenlijk wel een beetje te veel moet doen en wat me er eigenlijk nog het meeste aan stoort is de toon waarop...:s roepend en bevelend;s Maar misschien ben ik wel iets te snel om daarover te oordelen... Wie weet wordt het werk wel wat meer verdeeld als de zus thuiskomt, hoewel de zoon zei van niet(ja ik heb hem als we alleen waren daar is voorzichtig over uitgehoord:d) of misschien is het wel gewoon een deel van de cultuur, klinkt vreemd maar misschien roepen die gewoon meer;) Ergens snap ik de moeder ook wel een beetje want het is een feit dat de zoon vaak games speelt op zijn x-box maar ja... We zien wel, mar daarvoor zijn we hier é, om een andere cultuur te leren kennen, met zijn positieve en (misschien nu nog) negatieve kanten. Daarjuist zijn de tante en de neef langsgekomen en hebben we een card-night gedaan.(ik heb weer een nieuw spelletje geleerd se:)) en die card-night was echt wel suuuper plezant, die heeft mij terug helemaal naar een 'Up' getrokken want die tante was echt suuuuuupervriendelijk tegen mij, die heeft zo met alle geduld van de wereld dat nogal ingewikkeld kaartspel uitgelegd en die was mij zo wat aan het 'vertroetelen' met snoepjes enzo, echt wel leuk!!! en de vader zat weer al grappend op te scheppen over zichzelf en vooral ze deden (volgens mijn normen) gewoon vriendelijk tegen hun zoon;) Dus ja, dat heeft me dus echt wel plezier gedaan:)
Dinsdag begint school se, uniformpje is gewassen, Iik ben er klaar voor maar toch ook wel opgewonden hoor. :o Ik hoop dat ik snel mijne draai vind en daarbij zal ik een beetje geluk voor nodig hebben(maar geluk dwing je natuurlijk ook wel af;)). Morgen komt de Coördinator ook langs om wat dingen te bespreken en brengt zij haar 2 exchange students mee(een Italiaanse en een Nederlandse), kan ik die ook eens ontmoeten é. Ik denk dat ik jullie hierbij wel weer terug volledig op de hoogte heb gebracht:) bedankt voor het lezen en spreek jullie nog wel;) sebas
07-07-2011: Nadat er afscheid werd genomen van de ouders, passeerden we de douane in zaventem, toen we die gepasseerd waren had ik echt zoiets van...oké nu is het écht begonnen. Ik had ervoor, door de examens, feestjes na de examens, werchter,... geen tijd om het echt goed te beseffen voor welk avontuur ik stond en ineens zat ik in mijn vliegtuig richting london:) de eerste keer trouwens dat ik echt vloog, ik had wel eens met een sportvliegtuigje een rondje om het sportpaleis gevlogen maar toen was ik écht nog een sebasJE:) Dus ook dat was een beetje spannend;) Ik had voor het wachten in londen nog wat ponden meegekregen die we nog liggen hadden, ik dacht dat het niet genoeg ging zijn om iets te eten dus ben ik nog maar wat gaan wisselen, met als resultaat dat ik nu meer ponden heb dan toen ik vertrok:) Na wat weerwolven, belachelijk doen in een australische onderbroek en een babbeltje gedaan te hebben met een mevrouw uit Tasmanië(een eilandje dat bij Australië hoort) konden we in onze boeiing stappen. We zaten jammergenoeg niet met de hele groep samen, maar niemand moest helemaal alleen zitten, wat ook al iets is;) Ik heb nog geprobeerd om met al mijn charmes een engels koppel te overhalen om te wisselen met ons, maar ik kon ze niet overtuigen om te wisselen, ik dacht dat die altijd vriendelijk en hoffelijk waren...mijn beeld van de britten is dus veranderd:) maar eigenlijk had het toch niet veel uitgemaakt, ik zat nog naast Karlijn, een andere wepster, en ik heb bijna de hele tijd geslapen:d Ze heeft 's morgens nog vanalles verteld over mensen die waren langsgekomen, dat ik nog een dessert en een banaan heb gemist, Aline(nog een wepster) die even een moeilijk moment had was nog langsgekomen,... allemaal niets van gemerkt:d We moesten in Singapore voor 2uurtjes uit ons vliegtuig omdat het moest worden bijgetankt en opgeruimd. Ook daar waren er mensen die spontaan tegen ons begonnen te praten, met de vraag of we exchange-students waren(dit waren dan weer wél toffe britten;)). We hadden er ook een plekje gevonden met free wifi. zaten we daar allemaal gelijk nerds op ons laptopke te werken:d In singapore hebben ze trouwens ook echte chicken-hamburgers, dus burgers met echte kip in en niet de chemiche brol vn bij ons:d na een afscheid met het andere deel van de weppers (die niet zoals ons naar Melbourne maar naar Brisbane vlogen) stapten we terug op ons vliegtuig. In tegenstelling met de vlucht tot in Singapore kon ik op deze vlucht mene draai om te slapen niet vinden:) De schermpjes in de vliegtuigen waren btw wel nice, veel verschillende films, tv-programma's, muziek, spelletjes,.... en het coole was, was dat de schermpjes zodanig gericht waren dat je enkel dat van je eigen kon zien terwijl de schermpjes van de buurman-vrouw je niet stoorden;p Wat ook wel vreemd was, was dat we op onze vlucht londen-singapore op het einde nog ontbijt kregen, en 2uur later op onze vlucht Singapore-Melbourne al terug avondeten kregen:) In Melbourne moesten we eerst even uitchecken, daar zag ik de warme familie van Dien.:)(hierdoor had ik gehoopt dat mijn gezin ook vanaf het begin zo ging zijn, maar natuurlijk zijn er in Australië, net zoals in België, ook verschillende soorten mensen;)) Daar heb ik ook afscheid moeten nemen van de laatste andere weppers, want ik moest aan de kant zijn waar de superkleine vliegtuigjes hun gate hadden. Vanaf toen was het just me. Aan de gate kwam er na 10minuten een Italiaanse wepster,Bianca, bij zitten, waar ik nog een toffe babbel mee heb gehad. Ze zei dat ze jaloers was op mijn engels maar ik was zeker dubbel zo jaloers op haar Frans(ze had een huisje in het zuiden van frankrijk:p) Door de toffe babbel heb ik wel bijna mijn vlucht gemist want ik had niet gezien dat ze al aan het boarden waren:p In het vliegtuigje kon maximum 50man en ik kon er niet eens in rechtop staan:d Het was maar een vlucht van 40minuten van Melbourne naar Wagga Wagga:d Mijn vlucht was 5min te vroeg, waardoor de familie er nog niet was, dat was eigenlijk wel een kleine opdoffer, want ik had gehoopt dat ze er kei opgewonden stonden te wachten;) Dat was een eerste deel van de 'cultuurshock' waar Wep me voor had gewaarschuwd, ik had er niet echt rekening mee gehouden omdat ik dacht dat het enkel gold voor mensen die naar landen gingen die geen westerse cultuur hadden. Maar jah, dat ze me niet stonden op te wachten is(voor mij) denkik gwn de negatieve kant van de laxe mentaliteit (waar ik opzich wel van hou;)) Het waren enkel de ouders die me oppikten, en ze waren in het begin ook heel stil tegen mij, ze vroegen enkel hoe de trip was, toen vond ik het niet zo tof, maar nu zie ik wel in dat het voor hun mss ook wel een beetje onwennig was;) Het huis was toen ik binnenkwam wel wat rommelig (maar het was enkel toen, de dag erna was alles opgeruimd), we gingen eten in een soort van club(waar de vader-Glenn aan lawn-bowling doet) en er was iets chineesachtig in de club waar we zijn gaan eten maar het eten was er supervettig:s ook 's avonds was het eten tamelijk vettig. maar ik heb enkel de eerste dag echt vettig gegeten, de dagen erna was het eten nog wel lekker (en de lat ligt door het lekkere eten thuis redelijk hoog:d). Ik vond het ook wel vreemd dat ik 's avonds gwn in het salon voor de TV mocht eten, iets wat ik liever niet had, en dat ik liever niet voor de TV at vond ik nog vreemder, omdat de mama en de papa thuis me maar niet uit de zetel kunnen houden met eten, en hier wou ik liever niet in de zetel eten:d maar dat komt denkik omdat ik vind dat het avondeten zo iets is dat je met het gezin doet en het moment is om bij te praten:) maar ja, het is gwn een deel van de gewoonten van het huis, waar ik me aan moet aanpassen;) Juist zoals andere gewoonten, Ik heb denkik, op het eerste zicht iets minder regels als thuis, maar ik moet wel héél hard op het verbruik letten van licht en enkel het woongedeelte vn het huis wordt verwarmd--> heel koud 's avonds in bed:d (eventjes tss-door-->I love my macbook, die batterij was leeg, dus die was uitgevallen, ik dacht dus dak alles kwijt was mr die heeft da gwn allemaal bijgehouden:o:p) mr jah, de eerste dag was het dus, zoals sommige al weten, zwaar, gwn die combinatie vn alles, da het ni was wat ik verwacht had, ik had zo iets paradijselijker verwacht, mr ier is het ngal nrmaal, ge zou deze omgeving ook in Italië fzo kunne trugvinden (qua bossen dan) en ik vind dat het voor de rest heeel hard op amerika trekt:s zo hele brede wegen, de huizen, de weilanden, en daarvoor wask k wel wa verschoten, wnt ik hou niet zo heel hard vn USA, zo die oppervlakkigheid enz. Het ene (landschap) heeft natuurlijk niets te maken met het andere (de mentaliteit) mr toch doet ge dat onbewust.;) En dan jah 's avonds werkte mijn adaptors dan ng niet, (khad er 4meegekregen, gene ene paste, die van die winkel in het shoppingcenter is mss vriendelijk mr loemp zene:d) Khad het dan ook koud en me dak alleen was in mijn bed miste ik iedereen thuis wel enz... dus jah, die eerste nacht suckte echt wél:o Maar de dagen erna begon ik zo stillekes aan te wennen aan alles, khem k wel superveel geslapen overdag, omdak snachts niet kon slapen. echt zo door 1dutje van 2 uur den dag dak aangekomen was en daardoor hebk nu ng last van jetlag, allé jah, tot vandaag hoopk:d ik denk nu écht dak erdoor ben:d kvoelde meneige vndaag ook al veel beter, het is natuurlijk wel met ups en downs, wnt 1ste dag was dus echt men ding ni, de 2e dag ging dan weer beter, en de 3e dag trug minder, vndaag is het de 4e en das al de beste tot nu toe en we zien wel wat morgen brengt zeker? Wnt ook in België hed ge natuurlijk ups and downs maar hier zijt ge daar veel gevoeliger voor omdat ge nix vn 'back up' hed;) of toch weinig;) ik denk echt dak zonder de aussie+1 groep op FB het nu veel zwaarder had gehad;) kga hier Eindelijk afsluiten;) ik vind het heel moedig als jullie tot hier gelezen hebben;) jah srr dat het zo lang was mr jah, khad veel bij te schrijven:d ik zal ze in het vervolg wel iet korter maken;) ik denk dak dan veel meer met zo flash-berichtjes ga werken;) allé, merci vr het lezen, en jah ge moogt reageren as ge wilt;)
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!