ik weet niet waar te beginnen.. ik vond dat het eens tijd werd om alle gebeurtenissen en gevoelens neer te typen en hopelijk mijn eigen hoofd en gedachten wat leger te maken...
juli 2015
het begin van een absoluut horrorjaar...
de zoektocht naar een eigen auto ging eindelijk beginnen en al snel had ik iets gevonden op internet , een mooie peugeot 208..
samen met mama een bezoekje gebracht en testrit gemaakt en ik was verkocht, maar aangezien ik nog maar 20 was op dat moment moesten er 2 mensen borg staan voor mij, dit werden mijn opa en mama.. het papierwerk kon niet snel genoeg geregeld zijn!
dezelfde dag reed ik met een grote glimlach naar Borgloon zodat mijn opa de papieren kon tekenen om borg te staan voor mij. ik merkte dat hij zichzelf niet was en met zijn gedachten ergens anders zat , maar dat gebeurde wel eens vaker.. maar toen wist ik nog niet wat er ons allemaal te wachten stond..
de volgende ochtend belt oma ons in paniek op dat het niet goed ging met opa en dat ze de dokter al had gebeld, mama en papa reden onmiddellijk naar Borgloon terwijl ik thuis in spanning wachtte op nieuws..
opa had een longembolie gekregen en ze hebben hem 20 minuten moeten reanimeren, terwijl mijn oma, mama en papa erlangs stonden.
opa zou opa niet zijn geweest moest hij dit niet kunnen overwinnen. gelukkig!
hij had het gehaald, maar het was kantje boordje.. hij lag op de afdeling hartbewaking in het Salvator ziekenhuis in Hasselt. hier heeft hij toch nog wel een maand geleden, aan allerlei kabels en machines.. een heel raar zicht.. ik had nog nooit zoiets ingrijpend meegemaakt, ik had eigenlijk wel een zorgeloos leventje tot op dat moment.. ik pendelde van Riemst naar Borgloon en naar Hasselt en terug elke dag opnieuw.. maar niks was mij te veel..voor mijn familie alles.
na een maand mocht opa terug naar huis, wij waren uiteraard heel erg blij en hadden de hele benedenverdieping vrij gemaakt voor opa.
opatje was terug thuis, blijer kon ge hem niet maken op dat moment
toen alle spanning een beetje ging liggen kregen we een week later op een voormiddag telefoon van de dokter van oma en opa.. het ging niet zo goed met oma, en moest naar de spoedafdeling in Sint-Truiden. met z'n drietjes gingen we naar Borgloon.. ik bleef bij opa en mama en papa gingen met oma naar spoed.. paar uurtjes later kreeg ik telefoon en blijkbaar had oma een klein herseninfarct gehad.. maar buiten dat ging het gelukkig wel goed met oma. na een weekje rust en een ziekenhuisbed mocht oma terug naar huis.. en konden ze met hun tweetjes hun leven weer een beetje oppakken.. oma heeft 4 maanden lang voor opa gezorgd en niks was haar te veel, ze kookte wat opa wou, ze keek op televisie wat opa wou, en elke dag zat ze langs hem op haar vertrouwde plekje.. ze kwam het huis niet meer uit want wou opa niet uit het oog verliezen.. ik hoor opa nog roepen 'Millaaaa'..
er gingen een paar maanden voorbij en de toestand van opa ging zienderogen achteruit, hij werd erg mager en zijn kranige karakter verdween beetje bij beetje.. midden oktober kregen we telefoon van oma 's avonds dat het niet goed ging en we moesten naar daar gaan.. ik was op dat moment nog op mijn werk.. ik ben zodra ik klaar was direct mama gaan ophalen en richting borgloon gereden.. dokter was nog daar, opa had heel veel moeilijkheden om te ademen en het zag er niet goed uit ... hij heeft nog een week krachtig volgehouden met af en toe nog eens een grapje ertussen zoals we hem kende, om hem dan helaas te moeten afgeven op de 48ste verjaardag van mijn mama... 29 oktober
hij kreeg een prachtige afscheidsceremonie met mooie woorden en vele tranen.. en daarna kreeg hij zijn laatste rustplaats in Hasselt op een mooi grasveld..
veel tranen en verdriet , maar ook grote dankbaarheid voor alles wat hij heeft gedaan voor ons..
de weken gingen voorbij en zowel oma mama papa als ik vonden onze rust terug.. om dan 5 weken later terug van vooraf aan te beginnen..
woensdagavond 3 december 2015 .. mama en ik zaten in de zetel, mama viel de hele tijd in slaap en met momenten kon ik niks verstaan van wat ze mij vertelde.. 'doe toch eens normaal' zei ik nog tegen haar..
maar dit was echt een heel slecht voorteken voor wat er nog ging komen... papa kwam die avond thuis en ik vertelde alles tegen hem en samen hadden we besloten dat we de dag erna naar het ziekenhuis zouden gaan want mama zei zelf nog 'jaja het gaat wel!' ... zo sterk als ze was..
de dag erna wou ze absoluut dat we eerst naar onze huisarts gingen, dus dat deden we.. en ik ging mee..
'ga maar direct naar spoed' hoorde we daar, dus mijn hart begon wel al wat harder te slaan..
aangekomen bij spoed heb ik papa opgebeld, die zo snel mogelijk ging opkomen naar daar, intussen kreeg mama allerlei onderzoeken.. allereerst van haar bloed, en ze zagen onmiddellijk dat hier iets goed mis mee was.. ik ga de hele uitleg mezelf besparen want ik zal en wil het nooit snappen..
het was niet goed, dat was duidelijk..
ze moest direct met een ambulance naar het Salvator ziekenhuis in Hasselt gevoerd worden met een MUG arts erbij.. nu werd ik echt doodsbenauwd. ..
aangekomen in Hasselt bleek na vele onderzoeken dat ze de zeldzame bloedziekte TTP had.. Trombotische Trombocytopenische purpura.. kort uitgelegd betekende dit eigenlijk dat in haar heel lichaam kleine bloedklontertjes aangemaakt werden, grotendeels in haar hersenen.. daarom dat haar spraak met momenten weg viel..
ze werd vanaf dag 1 aan een machine gelegd dat haar bloed helemaal zuiverde en haar nieuwe bloedprentjes gaf en plasma.. maar na een week heeft mijn lieve mama deze rotziekte helaas niet mogen overwinnen.. 10 december 2015 rond 15:00 heeft mijn mama haar strijd verloren.. na voor haar en voor ons een helse week..
mijn mama was mijn mama niet meer in dat ziekenbed.. fysiek was ze mijn mama maar mentaal was mijn mama helemaal weg.. ze herkende mij gelukkig nog wel, maar daarbuiten was het net alsof ik naar een film aan het kijken was en hoopte dat het allemaal niet echt was.. ze werd agressief.. zat voor haar uit te staren in bed.. verlamd, en ja... ze was mijn mama niet meer.. ik durfde zelfs niet alleen bij haar ze blijven... op één van haar laatste dagen kreeg ze nog een hersenscan op haar kamer.. ik was erbij toen de dokter kwam.. ze kreeg een soort muts op haar hoofd met wel 100 draden aan, en het deed haar niks.. ze lag daar als een plant .. ogen weggerold.. ik was bang, onzeker, alleen en eenzaam.. tot op de dag van vandaag..
amper 1.5 maand na het afscheid van opa zat ik alweer op dezelfde plek, op dezelfde bank in dezelfde zaal bij het crematorium.. ik kon het niet geloven.. ik kan het nog steeds niet geloven..
dit allemaal heeft enorme littekens bij mij achter gelaten, en ik ben in een diepe put terecht gekomen..
opeens moest ik een heel huis onderhouden terwijl ik nog nooit een wasmachine had aangeraakt bij wijze van spreken..
poetsen, wassen, strijken, koken.. alles was mijn taak geworden..
ik sta op met mijn mama en ik ga slapen met mijn mama.. ik mis haar zo hard en hoop nog altijd dat dit een nachtmerrie is waaruit ik nog moet wakker worden.. maar ik weet beter helaas..
ik voel mij hier thuis zo vaak waardeloos, niks wat ik doe word gewaardeerd.. niemand die snapt dat soms een dag niks doen zelfs vermoeiend is, ik denk al maanden dat ik de dood van mama 'redelijk goed' aan het verwerken was tot ik ben ingestort.. heb een enorm moeilijke periode gehad, en heb geen enkel moment de steun van thuis uit gevoeld.. het voelt alsof ik hier helemaal alleen mee om moet gaan, alsof mijn gevoelens niet tellen.. er zijn dagen dat ik echt genoeg heb van alles.. ik mis de steun van mijn papa in dagdagelijkse dingen, eens een 'dankuwel' of 'goed gedaan'.. nee altijd 'is dat nu nog niet gebeurd' of 'gij doet hier niks in huis, gij denkt dat ge hier in een hotel leeft' .. ik heb zoveel schrik om er helemaal alleen voor te komen staan.. schrik voor die onwetendheid, schrik voor NOG iemand te verliezen.. ik heb zoveel vrienden die mij steunen, maar ik voel me zo alleen is alles.. ik zou zo graag mijn mama terug willen en haar om raad vragen..
Het woord 'mama' of de naam 'Christel' word hier zelfs niet meer genoemd.. alsof ze er nooit geweest is, en dat doet zoveel pijn.. ik zou elke minuut van de dag over haar willen praten en herinneringen willen ophalen..
ik weet dat er mensen gaan zijn die dit lezen, en zullen denken 'wat zegt ze nu maar allemaal' of 'dit moet ik tegen Jan vertellen' .. ga u gang, hou u vooral niet in.. hij mag weten hoe ik me voel en wat er door me heengaat want zelf kan ik het hem ONMOGELIJK vertellen, al een week lang is het hier beeld zonder klank, als ik iets zeg word ik gewoon straal genegeerd.. alsof ik met een tiener in huis zit, en laat me duidelijk zijn.. die tiener ben niet ik ...
ik zou zo graag een band willen met de enigste persoon die ik nog dicht bij mij heb staan, maar dat zal nooit gebeuren.. we lijken zo hard op elkaar , te hard zelfs, en dat botst elke keer opnieuw.. hoe hard ik ook probeer ik word niet toegelaten in zijn leven, hij wilt (denk ik) ook niet dat ik een deel uitmaak van zijn leven.. 2 gezichten.. dat is het enige dat ik kan zeggen als iemand mij vraagt 'hoe gaat het met jan' .. en het ergste is dat ze maar altijd vragen 'hoe gaat het met papa? Want het is toch niet niks wat hij heeft meegemaakt he' ... nee inderdaad, maar ik ben hier ook doorgegaan.. ik heb een week langs mama gezeten net gelijk hij, ik heb een begrafenis mee moeten regelen net zoals hij.. ik heb afscheid moeten nemen van mijn mama.. maar neen, hoe gaat het met jan.. SOMS zijn er dagen dat ik wou dat ik er nooit was geweest .. gelukkig worden die overstemt met dagen dat ik vreugde vind in mijn job, vreugde in de lieve kindjes, vreugde bij mijn lieve collega's en vrienden.. maar SOMS heb ik van die dagen ja..
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
