vanaf vandaag kunnen we internetten in het ziekenhuis. We hebben vandaag de administratie voorzie van schakelaars (Licht)en stopcontact dus ook de internetverbinding .
Dus vanaf nu gaan we proberen alle dagen een foto of tekst door te sturen
De zonnepanelen zijn geplaatst op het dak, de batterijen zijn geplaatst. Morgen de aansluitingen en overmorgen proberen we al de elektriciteit aan te sluiten.
Vandaag zijn we gestart met de opbouw van de zonnepanelen,
de bevestiging ophet dak . S morgens na
het uitmeten en uittekenen van Joris zijn alle nodige balken en ondersteuningen
voor gemonteerd op de grond om dan deze te demonteren en op het dak te plaatsen.
Wat was het warm op het dak , rond de 45°c , op de
ijzerplaten kan je gerust een ei bakken. Na vele liters water te hebben
gedronken, wat heel belangrijk is, en uitgeput zijn we met ze allen naar huis
gegaan om ons middagmaal te nemen. We hebben deze keer zeker onze rustperiode
ingelast.
Om 16u30 zijn we terug begonnen en hebben we ,Joris ons materiaal eens grondig gesorteerd
en op en rekgeplaatst, Johanhad samen met mercedes de batterijen
geplaatst, Francis heeft samen met de AG Blaise en de priester van de bisschop
de dwarsbalken waar de panelen zullen worden bevestigd gelegd.
Vanavond konden zoals je nu wel kan lezen via internet bij
de bisschop de blog kunnen updaten.
De techniekers startten vroeg de auto volgeladen en op weg
naar de opslagplaats, daar wachtten een ploeg hulpvaardigen op hun opdracht!
Uniformen en petjes werden eerst uitgedeeld om de motivatie te voeden .Taken
werden gedelegeerd, de omgeving geïnspecteerd en er werd gezweet!!
Het medisch team werd eerst op sleeptouw genomen door
Zr.Lievke naar de klasjes Indrukwekkend die welkomst bij de kleutertjes zang en
dans en zelfs een gedichtje werd voorgedragen. Ook in de lagere schoolwas iederéén enthousiast: we kregen bloemen
en teksten en deelden een grammaire-oefening maar daar waren we niet de
sterkste?!?
De artsen gaven ons een grondige rondleiding door het
hospitaal maar helaas we waren vooral onder de indruk vande aanwezigheid van tal van onbruikbare
toestellen, kapotte bedden, afwezigheid van matrassen, stinkende
ziekenzalen, Treffende beelden van doodzieke mensen, stervende patiënten,
comateuze mensen, zullen ons niet meer verlaten. Een verbrand kind heeft de
moed omons te vertellen dat het goed
gaat met haar ongelooflijk, dat grijpt je werkelijk naar de keel als je ziet
hoe haar gezicht en rechterarm en hand compleet verbrand zijn! Ziekten als
malaria, slaapziekte,tuberculose en lepra vieren weer hoogtij voor vele mensen
helaas dodelijk bij gebrek aan geld voor demedicatie. Bij ons toch
onvoorstelbaar????? Vooral de grote onmacht verlamt ons bij het zien van al dat
leed.
De materniteit stemt ons terug iets positiever ons
techniekers herstelden de omvormer en er is terug electriciteit Hetis deugddoend dat alles vrij netjes is, het
team lijkt ontvankelijk voor scholing en de registratie is ordelijk.
Vertederend hoe moedershun babys
koesteren en aan de borst leggen puur natuur, hier geen borstvoedingsbeleid
nodig! Kleine babys worden net als bij ons gekangoeroed .bij gebrek aan
couveuses maar toch heelefficiënt!
Terug veel stof tot nadenken en plannen en fondsen zoeken?
Sedert ons vertrek uit Belgie hebben we een druk programma
doorlopen. De aanpassing aan het Afrikaansze klimaat, de chaos van Kinshasa, de
Congolese maaltijden en de plichtsplegingen bij het hoofdbureau van Memisa
werden keurig in evenwicht gebracht door de sightseeing rond de fleuve, de
stadsvernieuwing, bezoek aan de Marché des voleurs en een fijne ontvangst bij
ons Belgische attaché van ontwikkelingssamenwerking.
Dag 3 verlieten we Kinshasa richting binnenland viaBakame, Pont Kwango,Kengé,Lonzo en Kasinsi
belandden we in Popokabaka. Een rit van 5u s morgens tot 20u s anonds met
slechts één bandenwissel en een parcours van hotsebots of glijden door het
zand nu en dan werd het even stilin de 4X4 .maar onze chauffeur, Zr.Lievke,
verdiende een medaille en bracht ons veilig tot ons doel! Toeterend reden we
het domein Bethlehem van het weeshuis op derameaux (palmtakken) vormden een ware welkomsthaag en een uitbundige
kindergroep ontving ons met zang en dans! Efkens slikken want na die drukke rit
was het warme welkom een emotioneelmoment.
Vandaag een dag van protocol, speech en weerzien de
burgemeester ontving ons in hoogsteigen persoon en stond fier op de foto met
onze politieker. DeDGM (soort
militaire besherming) was ook inschikkelijk en in zijn koloniaals
postkantoortje zaten we als in een set van een ware kluisroof lege postvakken,
een opengebroken kluisdeur op de grond en één groot gat in de muur! Iederéén
pleegde er zijn woordje en in perfect uniform stond hij breedlachend op de
trappen van zijn gebouwtje om ook op de lens te worden vastgelegd.
Natuurlijk hebben we ook ons werkterrein
verkend: overal zeer hartelijk onthaal met erkenning en herkenning. Onze
container inhoud ook veilig teruggevonden en deels geselecteerd morgen kunnen
we echt aan de slag .