"Midden in de wijnkleurige zee ligt het land Kreta, schoon, vruchtbaar, door de zee omspoeld." (Homeros)
Welkom op Kreta!
Via deze blog gaan wij trachten U zoveel mogelijk informatie te geven over Kreta. Dit prachtige eiland helemaal in het zuiden van Europa, aanleunend tegen Afrika, waarvan de meeste onder U enkel het toeristische aspect kennen. Wij willen U graag kennis laten maken met het andere Kreta, de natuur, cultuur, zijn bewoners, de mentaliteit, de kretenzische keuken en allerlei andere onderwerpen. Berichten over door ons gedane uitstappen, belevenissen. We gaan niet altijd en alles door een roze bril bekijken, maar ook aandacht hebben voor de kleine(negatieve) kantjes van dit paradijs. Wij hopen u een beeld te geven van wat u kan verwachten als u naar Kreta komt en uw reisplanning te vergemakkelijken. Wij hopen dat diegenen die ooit naar Kreta komen, de tijd nemen om dit prachtig eiland, de wieg van de Europese beschaving, te ontdekken en er niet enkel een strandvakantie van maken, dat is Kreta onwaardig.
En niet vergeten : drink een raki en dans de sirtaki!!
Pavlos en Margarita
Wordt je een regelmatige bezoeker van onze blog, waarvoor onze dank, kijk dan af en toe ook eens terug naar oudere berichten. Soms voegen wij er nog foto's aan toe.
Wordt je graag op de hoogte gehouden van nieuwe berichten, laat het ons weten via een mailtje.
< Beste bezoeker je kan alle berichten terugvinden in de lijst in de linkerkolom of in het archief per jaar in de rechterkolom.
We gaan vanaf nu ook hier melding maken van berichten die een update gekregen hebben.
1607/2019 Update "enkele nieuwe culinaire ideetjes"
15/06/2019 De piraten fjord karavos bij Plakias
28/03/2019 Nieuw! De slechtste winter in Kreta sinds mensenheugenis
27/04/2019 graftombe in Ierapetra en nog wat foto's van "old Kreta" in "wat beelden van diverse plaatsen op Kreta"
De linkse foto is de cover van een prachtig fotoboek over Kreta van Nelly's met foto's uit de jaren 1927 - 1937
Nog 2 symbolen van Kreta : de gypas, skara of zeg maar (lammer)gier. Veelvuldig te bewonderen op Kreta van het ogenblik dat je het binnenland, de bergen intrekt. De Kretenzische lammergier zou uniek zijn in zijn soort voor Kreta. Naast de gier is er ook nog de Kretenzische steenarend. De andere is de KriKri of Agrimi. De wilde geit die erg zeldzaam is geworden op Kreta. In de Samaria kloof leven nog een aantal exemplaren en verder in het hooggebergte. Velen zijn gewoon door jagers neergeschoten. Het is intussen wel verboden op KriKri te jagen. Ook op het eiland Dia voor de kust van Heraklion zouden er Krikri aanwezig zijn.
Zoals je kan zien staan op deze blog momenteel vier vlaggen. Rechts de Griekse vlag, links de vlag van Kreta en een voorstel voor een nieuwe vlag. Griekse vlag: de 9 horizontale lijnen stellen de blauwe lucht voor en de zee. Zo lijkt de vlag, wapperend in de wind op de Egeische Zee. Het kruis verwijst naar het grote belang dat de godsdienst heeft voor de Grieken. Ook zouden de 9 lijnen overeenkomen met de lettergrepen van "Eleftheria i Thanatos" - vrijheid of dood - of de 9 letters van het woord vrijheid in het Grieks. In januari 1822 werd de nationale vlag ontworpen. Voor de nationale vlag te land koos men voor een ontwerp waarin een wit kruis op een blauw veld staat.
De marine kreeg een vlag met een wit kruis in een blauw kader met blauwe en witte banen in het veld van de vlag, zoals nu de nationale vlag.
In 1828 werd de vlag met kruis en banen de enige vlag ter zee. Deze vlag werd gelijk populair en vaak naast de nationale vlag gehangen. In de periode tussen 1969 en 1975 werd deze vlag 'gepromoveerd' tot enige nationale vlag. In 1975 werd de vlag van 1822 opnieuw de nationale vlag, maar sinds 1978 is dat de vlag met kruis en banen weer.
De soldaten van de landmacht dragen nog steeds bovenstaande vlag, links, op hun uniformen. De zeemacht daarentegen draagt de nieuwe nationale vlag(rechts).De politie draagt het wapenschild op de uniformen zoals hieronder afgebeeld.
De Kretenzische vlag : in 1998 werd Kreta een autonome staat onder het Ottomaanse Rijk en werd deze vlag gemaakt, gebaseerd op de Grieks maar met rechtsboven het rode vlak met witte ster, wijzend op de soevereniteit van het Ottomaanse Rijk. In 1913 werd Kreta opgenomen in het Griekse koninkrijk.
De derde vlag is een voorstel voor de nieuwe Kretenzische vlag, waarbij het rode vlak vervangen wordt door de witte "labrys" - dubbele bijlen - op een zwarte ondergond als symbool voor de Minoïsche beschaving, bakermat van onze Europese beschaving.
Ik heb deze vlag erbij geplaatst omdat dit jaar(einde 2013) het contract tussen Kreta en Griekenland ten einde loopt (1913 - 2013). Kreta kan dus in feite zijn eigen onafhankelijkheid opnieuw verwerven. Of Griekenland dit gaat willen toestaan en of de Kretenzers bij machte zijn hun eigen boontjes te doppen blijft natuurlijk de grote vraag. Er zijn mogelijkheden, financieel : als Kreta de volledige inkomsten van het toerisme kan beheren in plaats van te moete afstaan aan Athene en indien men overgaat tot ontginning van de gas en oliebronnen ten zuiden van Kreta moet er financieel ruimte komen om het eiland uit te bouwen en de nodige renoveringen door te voeren, zoals de nieuwe luchthaven en uitbreiding van de haven van Heraklion.
Twee andere vlaggen die, waarvan de Byzantijnse vlag overal opduikt naast de Griekse vlag bij de kerken, wil ik jullie niet onthouden. De Byzantijnse blijft men gebruiken als herinnering aan de hulp vanwege de kerk in de strijd tegen de turken. Ook de tweede vlag is een symbool van het heldhaftig en bloedig verzet tegen de Turken. Gemaakt na het heldhaftig verzet en de dood van velen Kretenzers in 1866 in het Arkadi klooster.De vier letters staan voor Kreta, Enosis, Vrijheid en Dood en in het midden een kruis met de tekst "Jezus-Christus verovert."
Enosis betekent aansluiting en symboliseerde de drang naar aansluiting van alles wat grieks was bij Griekenland.
Alvorens je het mooie Kreta kan ontdekken moet je natuurlijk eerst je reis vastleggen. Hoe kom je naar Kreta? Ah met het vliegtuig natuurlijk! Goed en wel, maar toch willen wij wat tips meegeven die je wat centjes kunnen helpen besparen.
Er zijn 2 reismogelijkheden, met het vliegtuig of met de combinatie auto/boot.
1.Met het vliegtuig
Je kan een vakantie boeken eenvoudig en snel bij een touroperator, maar dit is niet altijd de goedkoopste oplossing. Je kan een all-in formule boeken en dan ben je gerust voor het ganse verlof. Eten en drinken betaald, meer moet dat niet zijn. Persoonlijk zullen wij nooit een all-in boeken, maar daarover zetten we later nog wel een alinea of berichtje op.
Ook kun je naar Kreta met een normale luchtvaartmaatschappij. Laten we ons beperken tot vluchten vanuit België en het houden bij Zaventem(Brussel nationaal) of Charleroi. Charleroi omdat je sinds kort van daaruit met de lowbudget Ryanair kan vliegen op Chania in Kreta. Spotgoedkoop, maar je moet er alle regels bijnemen in verband met bagage, comfort en dergelijke.
Interessant echter is eens te kijken bij de Griekse luchtvaartmaatschappij Aegean Airlines . Deze werkt ook samen met Brussels Airlines. Bij deze maatschappij kan je soms zeer goedkope vluchten boeken naar Kreta. Als je de reisdatums op voorhand kan vastleggen en bijgevolg vroeg, enkele maanden op voorhand, je tickets kunt boeken moet je de website van deze maatschappij zeker eens bekijken. Dit jaar vlogen ze tijdens de zomer rechtstreeks van Brussel naar Kreta. Buiten het seizoen heb je een overstap in Athene.
Regelmatig vindt je hier aanbiedingen die serieus onder de normale prijs zijn, soms onder de 100, zoals 69 of 89 euro.
Ik hoor je al zeggen, ja maar dan hebben we enkel de vlucht en geen hotel! Akkoord, wees een beetje inventief en ga zelf op zoek naar een hotel of appartement en boek rechstreeks via internet. Meestal ga je dan ook goedkoper kunnen boeken dan via de touroperator. Zoals gezegd via de touroperator gaat het snel en eenvoudig, geen zorgen, maar met een beetje zoekwerk via internet kun je toch wat uitsparen. We geven in een volgend bericht nog wel wat tips over verblijfsaccomodaties.
2.De combinatie auto/boot
Dit is natuurlijk weggelegd voor diegenen die een langer verlof kunnen plannen, aangezien men langer onderweg is dan met het vliegtuig, waarmee je op ongeveer drie uur en dertig minuten in Kreta bent.
De eerste optie en de minst aan te raden is met de auto door de balkanlanden naar Athene te rijden en daar in Piraeus de boot te nemen naar Kreta. Het is de langste reisweg en de gevaarlijkste want je moet altijd langs een of ander land zoals Kroatië, Bosnië, Servië, Macedonie, Bulgarije, Albanië.
De andere en beste mogelijkheid is naar Italië langs Zwitserland of Oostenrijk. Daar heb je de keuze uit 4 havens : Venetië, Ancona, Bari of Brindisi. De meesten kiezen uit de eerste twee, aangezien Bari en Brindisi zich redelijk ver in het zuiden van Italië bevinden en er bijgevolg dus een aantal uren langer moet gereden worden. Voor Venetië ga je best langs Oostenrijk over de mooie Brennerpas. Voor Ancona kun je dit ook doen en dan is de afstand een goede 200km langer dan over Zwitserland en de Gotthard tunnel (17km lang). In Zwitserland kost een wegenvignet 40CHF of 27 euro, geldig een gans jaar en in Oostenrijk is er de keuze tussen een 10-dagenvignet voor 8 euro, een 2-maandenvignet, 23,40 euro of een jaarvignet 77,80 euro.
reistijden met de boot:(duurtijd is verschillend bij de ferrymaatschappijen) Venetië - Patras : tussen 29 en 33 uur (hangt af van de eventuele tussenstops in Igoumenitsa en/of Corfu) Ancona - Patras : tussen 21 en 22 uur Bari - Patras : ongeveer 16 uur Brindisi - Patras : tussen 16 en 18 uur
Vanuit Patras moet je dan met de wagen naar Piraeus, een goede 200km en daar neem je dan de boot naar Heraklion. Naargelang de boot 's nachts vaart of overdag is de reistijd 8u30 of 6u30. Bij boeking van de boottickets dus altijd rekening houden met de reistijd Patras - Piraeus, zodat je niet verplicht bent een overnachting te zoeken tussen de twee boottochten. Het uur van aankomst in Patras en het uur van vertrek in Piraeus is dus belangrijk.
De maatschappijen die de overtochten doen zijn Minoan Lines en Anek Lines in samenwerking met Superfast Ferries
Een tip : tijdens je reis naar Piraeus, kan je even halt houden in Korintië om het aldaar met de hand uitgegraven kanaal van Korintië te bezoeken vanop de brug over het kanaal.
Nikos Kazantzakis - Zorba de Griek :
"Toen ik bij het aanbreken van de dag ontwaakte,breidde zich rechts voor ons het grote, majesteitelijke eiland uit, wild en trots en de bergen glimlachten omneveld en vredig in de herfstzon. Rondom ons schuimde de indigoblauwe zee."
Onze vrienden Manolis en Stella van de Melissa juwelenshop in Amoudara nodigen ons uit om mee te gaan naar Agios Mironas, een mooi dorpje op een half uurtje rijden van Amoudara. De nieuwe raki wordt daar gestookt en het is de gewoonte om vrienden en familie uit te nodigen bij dit gebeuren.
Alvorens verder te gaan over ons avondje "raki-stoken", willen we jullie toch graag iets meer vertellen over deze alom gekende drank van Kreta.
We gaan de verschillende benamingen van in Griekenland geserveerde drankjes even op een rij zetten. Veel toeristen stellen zich vragen wat ze drinken : is het nu Ouzo of Raki of Tsipouro of wat dan ook?
1. Ouzo
Ouzo is het drankje dat een melkachtige kleur krijgt als je er water aan toevoegt, tengevolge van de toegevoegde anijsolie. Wordt gedronken met enkel toevoeging van ijsblokjes en sommigen doen er ook wat water bij. Wij kennen ouzo als aperitief, voor de grieken is het meer een drankje bij mezedes of pikilia (kleine hapjes) en ook bij visschotels. Vandaar dat je bij bepaalde tavernes de naam "Ouzeri" als uithangbord terugvindt. Ouzo kan in de keuken gebruikt worden bij de bereiding van visgerechten, net zoals cognac bij andere gerechten. Wanneer je een ouzo besteld in restaurants en tavernes wordt die tegenwoordig aangeboden in kleine flesjes van 200ml, wat 2 ouzo's inhoudt. Ouzo is afkomstig van het eiland Lesbos en de stad Mytilini heeft ook zijn naam verleend als merknaam. Wat is de beste ouzo? Hangt af van de persoonlijke smaak. Zeer gekend vooral buiten Griekenland is de Ouzo 12. Andere goede merken zij Tsantali, Mytilini, Ploumariou, mijn voorkeur, Pilavas, Barbayanni en Sans Rival.
Ouzo heeft een alcoholgehalte tussen 38 en 44°. het wordt gemaakt van geperste druiven, anijs en water. Elk huis heeft dan ook nog eens zijn eigen kruidenrecept dat wordt toegevoegd en daardoor kan ouzo al eens verschillen van smaak. Sinds 1989 is de naam ouzo een bescherm product net zoals nu ook de feta kaas, kalamata olijven ed. Ouzo best niet in de koelkast plaatsen, wat dan bestaat de kans op schilfervorming in uw fles.
De naam Ouzo zou afkomstig zijn van het Turkse woord "uzum" wat druiventros betekent. Een andere legende vertelt, zoals je op de Griekse Gids kunt terugvinden dat vroeger zeer goede producten werden verscheept naar Marseille en op de kisten werd geschreven "Uso Massalia", voor gebruik in Marseille. Nu zou een griek voor het eerst ouzo hebben geproefd en de uitspraak uso massalia hebben gebruikt om te zeggen dat dit een excellent drankje was..... Ouzo valt te vergelijken met de bij ons gekende drankjes Pernod en Pastis.
2. Raki
Raki wordt gemaakt na de druivenpluk en het persen van de druiven voor de wijn. Druiven worden hier reeds geplukt vanaf augustus vanwege het warme klimaat. Dus enkele weken later, begin oktober en in november wordt raki gestookt in de "kazani". Na het persen van de druiven voor de wijn, waarover we later nog een
bericht zullen opstellen, blijft de wijnmost over. Velletjes van de
druiven, de pitten en wat druivensap. Dit wordt in de zon geplaatst en
laat men gisten.
De kazani is de koperen ketel die gebruikt wordt om de wijnmost te verwarmen. De vrijgekomen dampen worden door koperen buizen naar de distilleerkolven geleid. Deze zijn gevuld met koud water en daardoor worden de dampen opnieuw omgezet in .... raki! Het alcoholgehalte wordt regelmatig gecontroleerd tijdens het proces met een baumé-hydrometer. Opgelet de eerste raki die uit de distillatie komt, smaakt helemaal niet lekker en kan men best niet teveel drinken omdat die te sterk is en teveel methanol, zuivere alcohol, bevat. Te grote inname kan blindheid en de dood tot gevolg hebben. De meeste raki heeft een alcoholgehalte van 18 tot 20° Praktisch elke raki is verschillend in sterkte en heel af en toe krijg je ook wel eens een kruidige raki. Sommigen voegen wat kruiden extra toe bij het maken van raki.
Foto 1 : een "moderne" installatie, waarbij rechts de kazani, met de oven eronder en links de distilleerkolven, waarvoor de metalen bak staat om de raki in te laten lopen. Van daaruit wordt de raki overgepomt in grote vaten die buiten klaarstaan. Op Kreta in de bergdorpen vindt je nog talrijke oude, traditionele stookinstallaties, bestaande uit een open vuur met koperen ketel, korte koperen pijp naar ernaast staand watervat en een bakje eronder voor de opvang van de raki.
Foto 2 : drup, drup drup, daar komt de eerste raki!
Foto 3 : het opnieuw vullen van de kazani met wijnmost en toevoeging van wat water. De vorige most wordt uit het vat verwijderd via een uitlaatpijp onder in de ketel.
Het verschil tussen raki, Tsikoudia en Tsipouro.
De originele Kretenzische benaming is Tsikoudia. Het zou reeds gestookt worden sinds de Minoïsche beschaving. Het zijn de Turken die tijdens de Turkse overheersing op Kreta 1669 -1898, de naam van hun drankje gaven aan de tsikoudia, omdat het veel gelijkenissen vertoonde. Sindsdien worden de twee benamingen op Kreta gebruikt. Enerzijds klinkt het makkelijker voor de toeristen, raki, dan tsikoudia. De originele naam wordt wel gebruikt in het binnenland en onder de Kretenzers.
In Turkije krijg je als je een raki bestelt een ouzo.
Tsipouro is een drankje op basis van raki, maar meestal gemengd met wat anijs en smaakt dus ouzo-achtig en vindt men op het vasteland. In Rhodos heeft men dan weer de souma : raki gemengd met wat honing of andere zoetigheid en in Cyprus spreekt men van zivania. Aangezien wij nog niet op Cyprus waren, kan ik je ook niet vertellen hoe de zivania smaakt.
Raki wordt door de Kretenzers ook gebruikt als medikament: bij keelpijn wordt raki opgewarmd en wordt er een flinke lepel lekkere tijmhoning aan toegevoegd. Excellent recept! De naam is rakomelo! Vele kretenzers spoelen 's morgens hun mond met wat raki als ontsmettingsmiddel en deppen er hun wonden mee. Uit ondervinding kunnen wij wel zeggen dat je van raki geen kater krijgt als je toevallig wat teveel hebt gedronken.
Trouwens in bijna elke taverne of restaurant op Kreta, gaat men u na de maaltijd een raki, glaasje of flesje, aanbieden met wat glyka(zoetigheden) of fruit. De glyka kunnen een gebakje, ijs of typische vruchten zijn opgelegd in siroop. Kydonia(kweepeer), bergamon, vijgen, wortelen, kersen, alle mogelijke fruitsoorten. Ook in sommige winkels krijg je een raki aangeboden als je wat koopt.
Daarom mijn slogan : raki is life. Overal waar je komt op Kreta wordt je er mee geconfronteerd.
Tot slot nog even terugkomen op onze mooie kazani-avond bij Stella en Manolis. Op Kreta is het zoals eerder gezegd een feestje wanneer er raki gestookt wordt. Toen wij toekwamen op deze warme oktoberavond, kwam de houtskoolgeur van de bbq ons al direct tegemoet. We werden hartelijk ontvangen en kregen een rondleiding in de kazani van Manolis met alle uitleg. Buiten stonden honderden plastieken tonnen. Hij wees ernaar en zij met een brede lach : dat alles wordt raki! In deze kazani wordt de raki gestookt voor het ganse dorp en voor de omliggende dorpen. Iedereen brengt zijn wijnmost daar naartoe en wordt door de eigenaar verwittigd wanneer zijn raki wordt gestookt, zodat hij zijn feestje kan organiseren. Binnen in het gebouw was de eerste kazani voor Manolis gevuld en zat iedereen gezellig bij elkaar. Langzaam aan werd er meer en meer vlees binnengebracht van de bbq : koteletten, boereworsten, spek, kip en werden de tafels gevuld met typische griekse salades : boerensalade(gekend als griekse salade) salade van wittekool en wortelen, gemixte salade met groetjes en kruiden en tzatziki. Aardappelen in de schil werden in de oven onder de kazani verwarmd en opgediend, opengesneden wat zout en citroen erop en smullen. Manolis had zijn eigen wijnvoorraad aangesproken en de flessen volgden elkaar snel op. Typisch Kretenzischs, bezoekers brengen altijd iets mee als ze naar een feestje of bbq gaan : van wijn, raki tot gebak of een schotel met een specialiteit. Het werd aldus een steeds gezelligere avond, want je glas werd steeds opnieuw gevuld met wijn van Manolis of Kostas of Andreas... Als de wijn is in de man.... begint de Kretenzer te zingen. Het ene volksliedje na het andere wordt gezongen en de ganse meute zingt mee. Later op de avond kwam er een jongeman binnen en die had zijn bouzouki meegebracht, zodat de zangers extra muzikale begeleiding kregen.
Intussen was de eerste raki beginnen druppelen en langzaam in het vat aan het lopen. Manolis bracht ons een klein slokje, want zoals eerder gezegd, de eerste liter is pure methanol. En inderdaad, dat smaakte niet naar raki en was ontzettend sterk. Achteraf hebben we die avond echter de heerlijke raki geproefd. Hij werd met een grote kan uit het vat geschept en in de glazen geschonken.
Het was in de vroege uurtjes als wij het feest verlaten hebben, er diende nog 1 vat met wijnmost te worden omgezet in raki en Manolis en enkele kretenzers bleven tot de job geklaard was. Er was immers voldoende raki en vlees voorhanden!
Wij zijn voorzichtig bergafwaarts langs de haarspeldbochten naar huis gereden en op de achterbank lagen 2 flessen nieuwe raki die Manolis ons geschonken had.
Yammas! Styn igia sas! Eviva! (op uw gezondheid)
In de toeristenwinkeltjes ga je ook verschillende raki vinden met vruchten of de gekende "rakomelo" .
Nog een oude installatie om raki te stoken bij het restaurant Thea in Rogdia. Restaurant is een echte aanrader voor de traditionele Griekse, Kretenzische keuken! Trouwens je hebt een adembenemend uitzicht over de hele baai van Heraklion bij Thea. Eveneens op de Juchtas berg( de slapende reus) en op het Dikti gebergte bij Lassithi. Mooi om bij valavond te gaan dineren en langzaam de nacht te zien nederdalen over Heraklion.
In het binnenland kun je nog vele oudere installaties tegenkomen bij trips langs kleine dorpjes.
De kazani(ketel) boven de stookplaats en de 2 stenen vaten die zorgen voor afkoeling van de gestookte druivenmost
De komboloi of het snoer der verveling. In Griekenland zie je vele mannen die rondlopen of op een terras zitten met een snoer in de hand en dat laten rondslingeren rond de vingers. Velen denken dat dit een gebedssnoer is zoals wij onze paternoster kennen. Helemaal niet. De komboloi wordt gebruikt om de tijd te doden, om iets in de hand te hebben,...... zoals en vrouw met een handtas zeker? Een komboloi kan je kopen in alle mogelijke kleuren en materialen en verschillende maten. Van olijfpitten tot edelmetaal en eenvoudig plastic. Er zijn altijd een oneven aantal parels, dit voor het evenwicht en bovenaan is er meestal een versieringsornamentje. Mooi om als souvenir mee te nemen en dan kan je beginnen oefenen om het snoer even vlug en sierlijk rond je vingers te laten draaien zoals de Grieken.
Foto 1 : het strand van Amoudara in de lente, met een "oliegladde" zee, ladi(olie) zeggen ze hier, klaar om de restanten van aangespoeld riet op te ruimen en de strandzetels te plaatsen voor de toeristen.
Foto 2 : de alomtegenwoordige bougainvillea als een waterval over het huis gedrapeerd in Fodele, geboortedorp van El Greco, de bekende schilder en appelsienendorp bij uitstek.
Foto 3 : zomers tafereel op het strand van Elafonissi in zuidwest Kreta, de Bahama's of Caraïben van Europa.
Foto 4 : inderdaad, sneeuw op Kreta, dan wel op 1000m hoogte boven het Lassithi plateau(820m).
Foto 5 : ook winter!! Tijd om appelsienen en citroenen te oogsten in december, net zoals de olijven, waarover later meer in een volgend bericht.
Foto 6 : één van de besneeuwde bergtoppen in het Dikti gebergte, de Spathi Madaras, 2148m hoog.
Foto 7 en 8 : geloven of niet, ook dit is winter!! Foto's genomen in januari 2008 op het terras van het restaurant Oi Belgoi (lees Ie Velgie)(De Belgen) in Vori, buurt van Timbaki. ************************************************************************************************************
Tijd om een weerpraatje op te zetten, deze 03 november 2012, terwijl we hier genieten van een excellente, warme nazomer, met gisteren zelfs 32°! Ook oktober was een prachtige maand met 4 regendagen, de eerste sinds april en warme aangename temperaturen tot 28°.
Kreta heeft in feite een zacht subtropisch klimaat door zijn ligging
dicht bij het Afrikaans continent. Libïe is amper 350km
verwijderd van de zuidkust van Kreta. Athene is ongeveer 320km van heraklion verwijderd. De kleinste afstand tussen Kreta en het uiterste zuiden van het vasteland bedraagt ongeveer 120km.
In feite telt Kreta maar twee seizoenen : de droge, warme zomer en een tussenseizoen dat lente en herfst verzamelt naargelang de weersomstandigheden. De zomer begint in mei en eindigt eind september. Het tussenseizoen loopt van oktober tot eind april.
Als we over de normale seizoenen willen praten dan moeten wij de herfst laten beginnen eind september: een zeer zachte herfst met aangenamen temperaturen en soms wat regen. De wintermaanden zijn januari en februari met de meeste regendagen en laagste temperaturen, gemiddeld rond de 15°. Wanneer het zonnetje schijnt lopen die ook dan snel op tot 20° en meer. Vanaf maart begint de lente en stijgen de temperaturen snel naar 25° en meer met af en toe nog enkele regendagen. Op 1 mei wordt het begin van de zomer gevierd en trekken de Kretenzers er op uit om bloemen te plukken die aan de auto of de deur van de woning worden opgehangen. Die dag wordt overal op Kreta langs de wegen, op parkings, stranden en waar ook maar plaats is de bbq aangestoken en gefeest. Iedere voorbijganger wordt tegengehouden en uitgenodigd om mee te feesten.
Volgens statistieken heeft Kreta 300 zonnedagen per jaar, wat betekent dat ook in het seizoen van september tot april er heel wat dagen zijn met zonneschijn. We hebben dit zelf ook gecheckt en inderdaad het klopt: het aantal dagen regen varieert van 60 tot 70 dagen per jaar. Afhankelijk van waar men verblijft op Kreta gaat men meer of minder regen te verwerken krijgen. Zo valt in het westen, regio Chania, merkelijk meer regen dan in het midden, regio Heraklion, waar wij wonen en mindert de hoeveelheid regen nog merkelijk naargelang men oostwaarts, regio Agios Nikolaos en naar het zuiden gaat in de regio Ierapetra. De meeste neerslag valt in de bergen als regen en later als sneeuw. Vriezen doet het in principe enkel in de bergen. Zeer uitzonderlijk krijgen de kustregio's eens enkele graden nachtvorst en een verdwaalde sneeuwbui.
Zo heeft het zuiden altijd een hogere dagtemperatuur(+/-5°, soms meer) dan het noorden van Kreta.
Zijn de winters zacht, in de zomermaanden juni, juli en augustus kunnen de temperaturen oplopen tot meer dan 40°. In het centrum van steden en dorpen, beschut tegen de wind, kan zelfs 50° worden bereikt! Vanaf september verdwijnen normaal de extreme temperaturen. September kan nog heel warm zijn, maar vanaf oktober wordt het "lentezacht" met temperaturen rond de 25°. In de winter dalen de temperaturen, zoals eerder vermeld, naar een 14 tot 18° op gewone dagen met wat bewolking, maar als het zonnetje lacht stijgen ze makkelijk opnieuw boven de 20°, ja zelfs 25°. Zoals vandaag 6 november 2012 : 26°, practisch geen wind en dan zie je op het strand mensen zonnen in badpak en zwemmen in de zee. De temperatuur van het zeewater zakt omzeggens nooit onder 16° in de wintermaanden januari en februari. Vandaar dat vele Kretenzers alle maanden van het jaar de zee induiken voor een zwempartijtje. Op echte regendagen en met een noordwesten wind kan de temperatuur dalen tot 8°. Koudere temperaturen en vriezen zijn uitzonderlijk, buiten het gebergte natuurlijk, daar is vrieskou en sneeuw normaal.
Kreta is dus in feite een eiland dat men het ganse jaar door kan bezoeken. Natuurlijk voor toeristen die buiten het hoogseizoen komen is er een beetje geluk mee gemoeid, in die mate dat mensen meestal voor een week of tiendaagse vakantie komen en dan moet het weder meevallen. Je kan een week naar Kreta komen in de winterperiode en een week wisselvallig weer hebben, maar voor hetzelfde geld heb je een mooie week vakantie, met zachte temperaturen en terrasjesweer.
Kreta heeft ook wat bijnamen : "the wooden island", omwille van zijn vele cederbossen in vorige eeuwen, maar vooral "het winden-eiland" of het eiland van de wind is meer toepasselijk.
Op Kreta kennen we de normale noordwestenwind en minder de oostelijke wind. Bekend en berucht zijn echter de Sirocco en de Meltemi.
De Meltemi is een zeer strakke noordenwind die ontstaat in Azië en over Turkije via het Noorden Kreta bereikt. Deze wind komt meestal voor, gelukkig maar, in de hete zomermaanden juli en augustus en zorgt voor verkoeling bij de zeer warme temperaturen. Merkwaardig ook is dat deze wind soms pas in de namiddag de kop opsteekt om dan bij valavond plots weer te gaan liggen. Zo kun je dikwijls in de ochtenduren genieten van een oliegladde zee, die naarmate de dag verstrijkt overgaat naar een Egeïsche zee met schuimende witte golven en een ander mooi beeld te voorschijn tovert.
De Sirocco is een wind die komt vanuit de Libische woestijn. Een Afrikaanse wind die warmte meebrengt. Zelden in de zomermaanden, meer in het voor- en najaar. Zolang hij matig blijft is het draaglijk, maar meestal heeft deze wind een enorme sterkte, 7 tot 8 beaufort, en brengt hij aan de natuur schade toe. Soms kleurt de lucht dan ook geelrood, waneer er woestijnzand wordt meegevoerd op de windstroming. Krijgen we daarna regen dan is alles mooi geelrood gespikkeld van het woestijnzand. In het najaar kan deze wind voor schade zorgen aan de olijven en fruitteelt. Door zijn kracht vallen vele vruchten zoals olijven, citroenen en appelsienen van de bomen en zijn dan niet meer geschikt voor de verkoop.
*******************************************
Uit Zorba de Griek van Nikos Kazantzakis :
Een lieflijke herfstdag....De zee was blauw en de eilanden baadden in licht. Een dunne, doorzichtige sluier van regen bedekte de onsterfelijke naaktheid van Griekenland. Gelukzalig de mens, dacht ik, die voor zijn dood waardig gekeurd wordt om over de Egeïsche zee te varen. De wereld biedt vele vreugden: vrouwen, vruchten, verheven denkbeelden. Maar er is, geloof ik, geen vreugde, die het menselijk hart zo ontroert en zo intens het gevoel geeft van in paradijselijke sferen te verkeren, als die welke men ondervindt, wanneer men op een Grieks schip de golven van deze zee doorklieft en van ieder eiland afzonderlijk de naam fluistert. Nergens anders wordt men zo vredig en behaaglijk uit de werkelijkheid de droom binnengevoerd. De grenzen vervagen en zelfs aan de masten van het meest oude en gammele schip ontspruiten bloesems en druiven. Men gelooft dat hier in Griekenland het wonder noodzakelijkerwijs aan de werkelijkheid ontbloeit.
Nu november op zijn einde loopt wordt alles stilaan in gereedheid gebracht voor de nieuwe olijvenoogst van dit jaar. Bovenstaande beelden zijn gemaakt op 20 december 2010. Kijk naar het mooie weer: december en werken in t-shirt! Olijvenoogst is altijd een plezante aangelegenheid : doorwerken maar met fun en plezier en tijd voor een bbq-tje op de middag.(zie foto's 4,5 en 6) De olijvenoogst is net als de sinaasappelen en citroenen een winteroogst. Vangt aan eind november tot eind februari, half maart.
Op Kreta zijn er ongeveer 35.000.000 olijfbomen voor een bevolking van ongeveer 650.000 inwoners. Voor 10 liter olie heeft men ongeveer 40 à 50kg olijven nodig. Olijfbomen zijn om de 2 jaar productief. Het gewicht per boom is afhankelijk van de grootte van de boom en het aantal olijven. Er wordt gemiddeld gerekend met een opbrengst van 15 tot 17 liter olijfolie per boom. Zo is de oogst dit jaar waarschijnlijk heel goed, gezien het grote aantal olijven aan de takken. Dikwijls moeten takken ondersteund worden om niet af te breken, door het gewicht aan olijven.
De olijfboom wordt door de Kretenzers ook "de boom van het leven" genoemd. Een olijfboom zal altijd opnieuw groeien, wat er ook gebeurd, zolang de wortel intact blijft. Hij geeft olie en brandhout. En van de olijfpitten wordt eveneens een vaste brandstof gemaakt = kernenergie!! (snap je hem?)
De oogst gebeurt nog steeds manueel. Gezien de meestal ontoegangkelijkheid van de plaats waar de olijfbomen staan, wordt op Kreta niet geoogst met tractors met machines die de bomen "leegzuigen". Het met een stok afkloppen van de olijven verdwijnt ook. Nu heeft men machientjes met een electromotor waar bovenaan een clinder ronddraait aan hoge snelheid met plastieken staafjes erop.(zie foto 1). Daarna vallen de olijven op de op voorhand geplaatste netten en worden ze een eerste maal uitgezuiverd. De meeste blaadjes en takjes die onvermijdelijk mee worden afgeslagen worden manueel verwijderd.(zie foto 2 en 3).
Kreta levert een groot percentage van de wereldproductie van olijfolie en heeft volgens studies ook de beste olijfolie, omdat de Kretenzers gaan voor de "extra virgin" olijfolie : olie van de beste kwaliteit met een lage zuurtegraad.
Hoe worden de olijven verwerkt tot olie?
Vele mensen die wij hier ontmoeten stellen ons vragen in verband met koude persing, extra virgin, wel we trachten er een antwoord op te geven in deze bijdrage.
Vroeger was olijfolie bij ons in de noordelijke contreien nog niet zo bekend De laatste decennia doet deze gezonde olie meer en meer haar intrede in onze keuken. Vele toeristen denken ook nog dat ze de "turista" krijgen bij zuidelijke vakanties van het teveel aan olijfolie in de voeding. Dat is ook niet correct. De meeste maag en darmproblemen komen meestal door het water, dat perfect drinkbaar is, maar toch meer bacteriën bevat dan ons water en daardoor dus ook de oorzaak kan zijn van de problemen. Alhoewel hier op Kreta hoor je hierover zelden tot geen klachten. Kraantjeswater wordt hier bijna niet gedronken omdat Kreta zeer goed bronwater heeft, verkocht aan goedkope prijzen. Er zijn zoveel bronnen op Kreta en dus kan men in elke supermarkt of periptero, kiosken langs de weg, zijn keuze maken uit diverse merken van bronwater zoals Zaros, Rouvas, Sitiako, te veel om op te noemen.
Olijfolie wordt in het middellandse zeegebied al meer dan 5000 jaar gebruikt. In de ruïnes van Kato Zakros, het uiterste oosten van Kreta, werden, bewaard in de modder, olijven gevonden die ongeveer 3500 jaren oud waren. Bij de ingang van het Minoïsch paleis aldaar kun je de foto's zien van deze vondst.
De kleur van de olijven die je op tafel krijgt wordt bepaald door het ogenblik van de pluk. Zijn ze groen, dan zijn de olijven geplukt voor het einde van de rijptijd. Zwarte olijven zijn olijven die volledig gerijpt zijn aan de boom. Je ziet dit ook op foto 3. Waar Greta de olijven uitzuivert zie je verschil van kleur, hier en daar zie je donkere spotjes, olijven die meer gerijpt zijn en overgaan naar de donkere kleur.
Olijven heb je in soorten net zoals aardbeien en aardappelen. De meest gekende is de dikke vlezige "kalamata" olijf van het vasteland uit de gelijknamige streek op de Peleponessos. Hier op Kreta heeft men een zeer kleine soort.
Het opleggen van olijven om ze eetbaar te maken gebeurt zoals bij een pekelproces. Olijven worden in water gelegd en er wordt zout aan toegevoegd. Dit proces wordt regelmatig hernieuwd gedurende een aantal weken. Daarna zijn de olijven eetbaar. Sommigen voegen er ook nog wat kruiden aan toe of weinig azijn. Kwestie van smaak. Bij huiselijk gebruik en een niet te groot aantal olijven worden de olijven met een scherp mesje ingekerfd voor het opleggen,om zo de smaak versterken.
Alvorens over te gaan tot het persen, nog even dit meegeven. Olijfolie wordt beschouwd als een onderdeel van een gezonde voeding. Olijfolie vermindert de kans op hart- en vaatziekten, kanker en zou zelfs verkoudheden voorkomen. Olijfolie bestaat uit enkelvoudig onverzadigd vet. Olijfolie werkt cholesterol verlagend. Een tiental olijven per dag zou het cholesterolgehalte ten goede komen. Ook bevat olijfolie vitamine E en antioxydanten en bioactieve stoffen. De fenolen aanwezig in olijfolie zouden de cholesterol verminderen en olijfolie zelfs ontstekingsremmend werken .
Sommigen beweren dat je olijfolie niet mag verwarmen boven 150°, dus gebruiken als frituurolie. Nochtans hier op Kreta wordt olijfolie soms ook gebruikt als frituurolie en vroegere jaren heeft men hier geen nadelige gezondheidsproblemen daarvan ondervonden. Natuurlijk gebruikt men hier ook liever andere olie als frituurolie, daar olijfolie te goed is van kwaliteit om daarvoor te dienen en ook te duur. Trouwens echt frituren gebeurt hier ook minder, veel wordt gebakken in een pan ruim voorzien van olijfolie.
Tip : neem als dipsaus eens een bord extra virgin olijfolie, voeg wat zout en oregano toe en serveer met een stukje brood!
Alvorens men de olijven gaat persen worden ze gewassen en gezeefd om de laatste blaadjes, takjes en stenen te verwijderen. Het is ook zeer belangrijk om de geplukte olijven, verpakt in zakken van om en bij 60kg, zo snel mogelijk naar de pers te brengen. Hoe langer ze blijven liggen, hoe meer verlies aan kwaliteit van de olijfolie.
Koude persing : een term die in feite niet meer wordt gebruikt. Vroeger werden de olijven geperst in een stenen pers en werden de maalstenen getrokken door een ezel. De eerste olie was de beste en kreeg de vermelding "koude persing". Achetraf volgde een tweede en eventueel derde persing en werd warm water toegevoegd om de olie los te weken uit de pulp. Deze olie had dus een mindere kwaliteit. Daarna kwamen de handgedraaide pers en tegenwoordig de hydraulische pers en de centrifuge. Hierbij wordt een dergelijke kracht ontwikkeld dat het niet meer nodig is om later een tweede maal te persen.
Virgin of Extra Virgin olijfolie : is een term die de zuurtegraad van de olie aangeeft. Deze olie mag niet geperst worden bij een temperatuur van meer dan 30°. De zuurtegraad of "acidity"(oliezuur) op natuurlijke wijze verkregen, door de persing dus, mag tussen 0,1 en 1% per 100gr olie bedragen. Hier op Kreta bedraagt de zuurtegraad meestal tussen 0,3 en 0,7%. Practisch alle kretenzische olijfolie is dus "extra virgin". Bij "virgin" mag de zuurtegraad oplopen tot 1,5%. De extra virgin olie is ook iets donkerder van kleur en heeft een sterke smaak en geur. Bij persing voor Extra Virgin heeft men altijd iets minder kwantiteit, maar zoveel meer kwaliteit. Dit doordat de olie slechts éénmaal geperst wordt en vooral door de lagere temperatuur waardoor de olie minder wordt losgemaakt van de pulp.
Tip :koop dus altijd "extra virgin" olie. Koop uw olijfolie en raki bij voorkeur rechtstreeks in een dorpje op één van uw rondritten door het prachtige landschap op Kreta. Goedkoper en de beste kwaliteit.
Trouwens hier op Kreta zijn de eigen olijfolie en de tsikoudia (ja, de raki) een "pharmaka" = medicijn voor de Kretenzers! De prijs voor de extra virgin olijfolie is hier 5 of 6 euro per liter. Natuurlijk in souvenirsshops en supermarkten wordt de olie aangeboden in mooi bedrukte metalen boxen of flessen en gaat de prijs hoger liggen.
Op Kreta is bijna alle olijfolie "extra virgin". Andere olijfolie uit andere landen die niet het kenmerk "extra virgin" dragen zijn bewerkte olie met toevoegingen voor smaak en om de zuurtegraad te verlagen. Kleur heeft niets te maken met kwaliteit, wel met bodem, olijfsoort, tijdstip van oogsten.
Om af te sluiten: bak eens een eitje in pure olijfolie en leer genieten van de volle lekkere smaak die uw omelet heeft en vergeet niet uw dagelijkse portie olijven te eten. Niet lekker? Olijven leer je eten.
Van olijfolie worden onder andere ook olijfzeep en cosmetische producten gemaakt. Er zijn dan ook verschillende "olijf winkels"(Olive shops) te vinden op Kreta, vooral in de toeristische sector waar je allerlei producten en olie kan aankopen.
Laat mij u eerst Kreta nog even voorstellen door de schrijver Nikos Kazantzakis met een passage uit zijn boek Zorba de Griek:
Op een heuvel staand, keek ik in het rond.Het landschap zag er wild en streng uit : graniet, donkere bomen en kalksteen, die een zo hard voorkomen had, dat de houweel er waarschijnlijk machteloos op zou afketsen.Maar toch kropen uitdeze harde bodem hier en daar kleine bloeiende lelietjes te voorschijn; zij straalden in het zonlicht. In het verre zuiden was hel vaag en roze een laaggelegen eiland van wit zand te zien, dat onder de eerste zonnestralen bloosde als een jong meisje. Links van mij strekten zich uitgestrekte wijnbergen uit, daar groeiden ook olijven, johannesbrood en vijgen aan de bomen. In de luwte van twee heuvels lagen tuinen met wilde vruchtbomen en mispels. Dichterbij de kust lag een strook vruchtbaar land, waarop groenten werden verbouwd. Een tijdlang genoot ik, op deze uitkijkpost, van de aanblik van deze zachte, welige akker, die hier en daar doorbroken werd door een rand graniet of door donkere johannesbroodbomen en zilverbladige olijfbomen, die op tijgervellen geleken. Daarachter deinde de bewogen zee, eindeloos en eenzaam, tot aan Libië. De zee brulde, alsof hij Kreta wilde verslinden. Dit landschap leek op voortreffelijk proza: helder, doordacht, nuchter, vrij van overladenheid, krachtig en ingehouden. Het gaf het essentiële met eenvoudige middelen weer, hield je niet voor de gek, bediende zich niet van kunstgrepen en bleef verre van alle retoriek. Wat het te zeggen had, zei het met een zekere mannelijke strengheid. Maar tussen de harde lijnen van dit landschap ontdekte men een gevoeligheid en een tederheid, die men er aanvankelijk niet had vermoed; in de beschutte dalen geurden de citroenbomen en sinaasappelbomen en in de verte lag daar de zee als een rijk van onbegrensde poëzie. "Kreta", mompelde ik, "Kreta" en mijn hart begon sneller te kloppen.
******************************************************************* Hoe mooi Kreta is ..... Ah! was ik maar een arend om geheel Kreta te bewonderen vanop een ruime hoogte! *******************************************************************
Mooier als dit kun je Kreta niet voorstellen. Toch willen we nog wat informatie toevoegenomu een nog beter beeld te geven van het waarom je ooit Kreta eens zou moeten bezoeken. Er zijn verschillende mogelijkheden voor een verlof op Kreta :
(in latere berichten willen we uitgebreider terugkomen op alle mogelijkheden)
* een strandvakantie om uit te rusten en van het warme klimaat te genieten; hiermee doe je Kreta onrecht aan! Dit eiland is te mooi om zomaar in een all-inclusief te verblijven en niets mee te nemen van de schoonheid die Kreta je aanbiedt.
* een sportvakantie: watersporten vindt je in elke badplaats en ook het fietstoerisme groeit langzaam. Bijft echter gevaarlijk op de Kretenzische wegen, tenzij je georganiseerde trips maakt. Voor wandelaars is het een uitgelezen eiland met talloze wandelwegen, bergtochten en kloven.
* een vakantie vol cultuur, folklore en geschiedenis : de bakermat van de europese beschaving heeft je zoveel te bieden dat je nooit genoeg vakantie hebt om alles te ontdekken.
* gewoon rondreizen en genieten van al wat je op je weg tegenkomt : cultuur, folklore, schitterende natuur, fauna en flora, prachtige uitzichten op de bergen of de zee en genieten van de lokale gastronomie : simpele, maar lekkere kretenzische keuken.
* voor diegenen die niet graag een auto huren is er een mooi alternatief om toch een stukje Kreta, anders dan de toeristische sector mee te nemen en ervan te genieten : een tocht met "Crete jeepsafari Adventure". Een uitstap in jeeps onder begeleiding van toffe gidsen die de meest voorkomende talen spreken en die je een plezante, leerrijke dag bezorgen tijdens je vakantie. (Zie de link aan de linkerzijde)
Zo heb je al een idee wat dit eiland je te bieden heeft. Deze bakermat van de europese beschaving is een wereld apart, niet te vergelijken met de rest van Griekenland. Ik zeg dikwijls tegen toeristen : "sorry, jullie hebben een vakantie geboekt naar Griekenland, maar men heeft jullie fout afgezet, jullie zijn op Kreta!!"
Kreta heeft alles in overvloed, het heeft van moeder natuur alles meegekregen. De indogoblauwe zee rondom, de hoge troste bergen die de ruggegraat vormen van het eiland. Dank zij deze bergen kunnen we genieten van ontelbare diepe, bewandelbare kloven, duizenden grotten, vruchtbare hoog- en laagvlaktes, dorre natuur en weelderige begroeiïngen, bossen, rustige en woelige zee en een zacht klimaat en hete zomers. Kreta is rijk, eenvoudig en toch veelzijdig. Als je dit alles in beschouwing neemt dan is Kreta een eiland van uitersten. Kreta is ook een smeltkroes van beschavingen : het oude Europa, Afrika en Azië. Het minst is Afrika aanwezig : de hete sirocco, zuidenwind en de palmbomen. Van Azië, vooral Turkije, vindt men zeer veel terug in de gastronomie en de cultuur en aangezien het tot Europa behoort heeft het ook de europese trekjes in het dagelijks leven. Merkwaardig is, dat wanneer men hier woont dat men met de verschillende aspecten van deze drie culturen dagelijks in aanraking komt. Het maakt het leven zo gans anders, een andere manier van beleven. Het leven is er zo excentriek, traditioneel met een modern, vooruitstrevend gevoel. De Kretenzers geven je een menselijk, hartelijk gevoel, een levensvreugde en doen je genieten van elke dag. Dat komt door het filoxeno, letterlijk vertaald vriend-vreemde, de gastvrijheid van deze mensen. Ze leven hier ook nog een beetje met de mentaliteit van : gisteren is voorbij, vandaag leven we, en morgen.... zullen we wel zien.
Kreta in cijfertjes en namen :
Het is het vijfde grootste eiland in de Middellandse Zee, omringd door de Egeïsche zee, rond Kreta ook de Kretenzische zee genoemd, in het noorden en de Libische zee in het zuiden. Het tot Kreta behorende eiland Gavdos is het meest zuidelijke punt van Europa. Kreta ligt op ongeveer 200km van Azië, 300km van Afrika(Libië) en Athene ligt om en bij 320km verwijderd.Vanop het schiereiland Gramvoesa, nabij Chania, naar het uiterst zuidelijk puntje van het vasteland is de afstand slechts 120km.
In lengte is Kreta 260km, de breedte varieert van 60km tot 12km! Kreta heeft een oppervlakte van 8261m² en met de eilandjes Dias, voor Heraklion, en Gavdos in het zuiden komt men tot 8.303m². De totale kustlengte bedraagt 1046km.
Zoals eerder vermeld zijn de bergketens de ruggegraat van het eiland. Gezien de beperkte afstand in de breedte, stijgen de bergen dan ook heel steil omhoog. Als je van de kuststreek vertrekt ga je merken dat je al heel snel omhoog gaat en vlug enkele honderden meters boven de zee uitkijkt. Er zijn drie belangrijke bergketens : De Lefka Ori of witte bergen in het westen met de Pachnes als top op 2453m. Het Ida gebergte of Psiloritis centraal op het eiland met de hoogste top Timios Stavros op 2456m. Het Dikti gebergte meer oostelijk ter hoogte van Chersonissos met als hoogste top de Spathi Madaras op 2148m en waarvan het gekende Lassithiplateau deel uitmaakt op 820m hoogte. Iets verder oostwaarts hebben we nog het veel lagere Thripti gebergte met de top Afendis Christos op 1476m.
Tussen deze grotere bergketens liggen als verbinding verschillende kleinere bergen. Eén ervan is merkwaardig van uitzicht : de Juchtas ten zuiden van Heraklion. Volgens de mythes is de Juchtas(809m)een slapende reus, of de slapende oppergod Zeus als bescherming van Kreta. Als je de berg vanuit de verte bekijkt zie je inderdaad het profiel van een slapend gezicht. Op zijn rug liggend zie je duidelijk een neus en een openstaande mond.
Naast de bergen hebben we de plateau's of hoogvlakten. Deze van Omalos in de Lefka Ori,700m, de hoogvlakte van Nida, 1400m, op de Psiloritis en de meest gekende de Lassithi hoogvlakte op 820m hoogte in het Diktigebergte. Daarnaast hebben we de Messaravlakte tussen het Idigebergte en het zuidelijke Asteroesagebergte met de Kofinas,1230m, als top De messaravlakte en het Lassithiplateau zijn de grote groentetuinen van Kreta. Ook zie je langs de weg, in bepaalde delen van Kreta, nog vele serres staan waarin van bloemen over tomaten tot kiwi's en bananen gekweekt worden.
Kreta heeft 4 provincies: Chania, Rethymnon, Heraklion en Lassithi. De drie grootste steden zijn Heraklion, Rethymnon en Chania, gevolgd door Agios Nikolaos, Ierapetra en Kissamos. Het grootste aantal van de ongeveer 650.000 inwoners leeft in en rond Heraklion(150.000).
Op Kreta zie je langs de weg op de wegwijzers de vermelding "old road". Daarmee wordt de oude weg aangeduid die vroeger het eiland doorkruiste van West naar Oost. Nu ligt er een nieuwe grote, bredere weg, hier de autobaan of highway genoemd, maar het is geen autostrade. Wel een directere verbinding tussen alle steden. Als je veel tijd hebt is het altijd veel mooier deze oude, smalle,kronkelende weg te gebruiken, dicht langs de kust of door de bergen en langs prachtig mooie authentieke,pittoreske dorpjes. Daar ga je al direct het echte Kreta ontdekken. ver weg van het kosmopolitische, toeristische karakter van grote hotels en appartementen kom je in een atmosfeer terecht van vijftig jaar terug : rust, vredige omgeving, prachtige natuur en een leven dat langzaam verder loopt, wars van alle moderne faciliteiten en gewoonten. Intussen geniet je van het prachtige landschap met uitzicht op de majestueuze bergen en uitzichten over de helderblauwe zee. De kuddes schapen en geiten die je de weg versperren, de gieren zwevend in de lucht, de wilde bloemen langs de weg, de geuren van thym, salie, oregano, wilde aardbeien of de sinaasappelbloesem. Hangt ook af van het tijdstip waarop je Kreta bezoekt natuurlijk. Vele wegen zijn afgeboord met witte of roze oleanders. Het wandelen door de enge straatjes van een klein dorpje, met een blik in de openstaande huizen die je zal verbazen over hoe klein sommigen mensen wonen. Vooral het pittoreske van deze straatjes, de kleuren van de huizen, de kruiden en bloemen en de vriendelijkheid van de mensen zal je een fijn gevoel meegeven.
Kreta heeft ook een aantal rivieren, waarvan er een deel gedurende de zomermaanden droog staan. De rivieren worden gevoed met het smeltwater van de sneeuw die in de winter de bergen bedekt. Zo kun je in de buurt van Chersonissos, bij het dorp Potamies, de nieuwe afdamming zien, die gebouwd is als stuwmeer om het smeltwater te verzamelen en zo later te gebruiken voor het gebied van Heraklion tot Agios Nikolaos.
Door de bodem die rijk is aan kalksteen zijn er door de eeuwen heen ook een groot aantal grotten ontstaan op Kreta. Een groot aantal van deze grotten kunnen bezocht worden en sommigen hebben ook een mythische bekendheid of zijn bekend omwille van gruweldaden tijdens de Turkse bezetting.
Naast de grotten zijn er ook enorm veel prachtige kloven op Kreta. Ook hier zijn vele kloven toegangkelijk voor het publiek en talloze wandelaars trekken er dan ook op uit tijdens hun vakantie om enkele kloven te bezoeken. Er bestaan verschillende boeken over de kloven van Kreta, met beschrijving van duur, moeilijkheidsgraad en wat er te bezichtigen is. De meest gekende is de Samaria kloof.
Verder mogen we niet vergeten de vele opgravingen van Minoïsche paleizen zoals Knossos, Festos, Malia, Gournia, Gortys, de romeinse nederzetting, Agia Triada en vele anderen.
Kreta is ook zeer sterk gehecht aan cultureel erfgoed zoals de Kretenzische muziek en de folkloristische dansen. In lokale kleine tavernes hoor je steevast de Kretenzische muziek, gespeeld op lyra, baklama en loutra. Heel typische muziek die verhaalt over het harde leven, soms over de liefde, soms over de strijd die gestreden is voor de vrijheid van Kreta, soms over de natuur. Er worden overal "kretenzische avonden " georganiseerd in het seizoen, probeer er ééntje mee te pikken, het is de moeite waard.
Het meest gekende instrument is natuurlijk de bouzouki. Het instrument waarop de sirtaki wordt gespeeld. Echt Griekse muziek wordt altijd opgeluisterd door de prachtige typische klanken van dit instrument. Bij de vele live optredens in de tavernes, heb je ofwel de folklore muziek of een bouzouki orkestje, ambiance gegarandeerd!
Vergeet ook niet even binnen te lopen in één van de mooie Grieks-Orthodokse kerken of een van de vele kleinere kerjes onderweg.
En tenslotte vergeet niet eens een taverne, restaurant binnen te stappen en een echt lekekre griekse maaltijd te bestellen. best kan je dit doen weg uit de toeristische regio en ergens in het binnenland een taverne te zoeken. Op de Griekse-Kretenzische keuken komen we uitgebreid terug later en mijn echtgenote zal wel een aantal recepten van lekkere gerechten meegeven. Net zoals over de wijnbouw krijgen jullie nog de nodige informatie. ************************************************* Practische tips:
Info over Kreta vinden we allemaal op internet natuurlijk, maar toch zijn er nog mensen die graag een reisgids aankopen voor gerichtere, samengevatte info of als lectuur. Uit mijn ervaringen kan ik het volgende meegeven: Destijds toen wij op vakantie kwamen kocht ik een aantal reisgidsen: Berlitz, Marco Polo, Merian en Dominicus.Allemaal nuttige reisgidsen, met hier en daar wel een foute info erin, maar deze van Dominicus is mij het best bevallen. Iets lijviger en veel meer informatie. Tot ik in Kreta een nederlandstalige reisgids, zeg maar reisboek, vond : "Kriti" van Adam editions. Een prachtig boek, met schitterende foto's, nuttige tips in verband met telefoonnummers per departement, Heraklion, Chania, Rethymnon en Lassithi. De nodige informatie over Kreta, cultuur en tradities en 19 tot in detail uitgewerkte uitstappen.
Bij het huren van een auto krijg je een landkaart mee. Die is goed voor gewone uitstappen op Kreta. Wil je echt een eigen reisroute uitstippelen en kleinere wegen gebruiken dan moet je de kaarten van ANAVASI kopen. Kreta is opgedeeld in 3 kaarten : Xania, Lassithi en Iraklio - Rethimno; kaarten 92-93 en 94. zeer gedetailleerde kaarten in een verwijderbare map en ze zijn waterproof en rip-proof. Deze firma heeft ook speciale kaarten voor wandelaars met gedetailleerde wandelwegen. Op de gewone wegenkaart zijn de wandelwegen gewoon aangegeven. zie link in bijlage onderaan!
De wegwijzers op Kreta zijn opgesteld: meestal eerst één in het Grieks, enkele meters verder eentje in Latijns (ons) schrift. Soms vindt je de twee samen op één bord. Wat de vermelding van de afstand, het aantal aangeduide kilometers betreft : die zijn dikwijls met een goede korrel zout te nemen en dus niet altijd correct!!
Rij altijd voorzichtig, rechts van de rijstrook. Kretenzers snijden graag bochten af en deinzen er niet voor terug de witte middellijn te overschrijden of in te halen in een bocht. Ze hebben ook de gewoonte rechts over de witte boordlijn te rijden als de wagen achter hen sneller is zodat deze vlot kan inhalen. Respect voor verkeersregels en verkeerslichten hebben ze ook niet allemaal! Je moet dan ook iet verbaasd zijn dat hier of daar iemand door een rood licht rijdt, zeker bromfietsen en motoren. Deze laatste halen ook gewoon rechts in, dus altijd goed uitkijken en zeker je spiegels gebruiken! Kretenzers parkeren ook liefst zo dicht mogelijk bij hun doel: links van de straat, dubbele file, alles kan zeker in het centrum van dorp of stad. Ze snijden ook graag de hoeken af bij het indraaien van straten. Hou afstand en rij defensief, dan ga je een leuke rit hebben. Laat je vooral niet meeslepen door de lokale rijstijl.
Waar verblijven op Kreta? Alle mogelijkheden zijn beschikbaar. Van de duurste luxehotels tot kamers, campings en eventueel met uw eigen camper(mobilhome) of caravan.
Er zijn op Kreta campings beschikbaar en daarvoor ga je best op zoek bij Google. Vooral Nederlandse sites geven een overzicht waar je campings kan vinden. Toch één opmerking als je er wilt op uit trekken met de caravan of mobilhome. De meeste wegen zijn goed bereidbaar, maar in het binnenland kun je soms op zeer smalle wegen terechtkomen en dan wordt het kruisen van andere wagens wel eens een moeilijke situatie. Wild kamperen op het strand is in principe niet toegelaten.
Naturisten kunnen vooral in het zuiden terecht, waar hotels gespecialiseerd zijn in deze branche en waar verschillende naaktstranden voorzien zijn.
Wat hotels betreft heb je een uitgebreid aanbod. Toch één opmerking, niet alle hotels beantwoorden aan het aantal sterren die worden toegekend in de reisbrochures. Soms krijgt een hotel een vijfsterren kwotering maar als je dan hier bent komt het overeen met een goed drie tot viersterrenhotel. Dus toch goed informeren bij de boeking.
De hele dure hotels vindt je vooral rond Agios Nikolaos en Elounda. Hotels bezocht door grote namen uit de politiek, sport, muziek- en filmwereld.
Wat wij je kunnen meegeven uit eigen ervaring en contacten met toeristen zijn de volgende hotels. De garantie dat de kwaliteit en het aanbod hetzelfde blijft kunnen wij u niet verzekeren.
De Mitsis hotels zijn degelijk en goed. Zo heb je Rinella Beach in Kokkini Hani, Serita Beach(Belgian favourites van Thomas Cook) en het nieuwe SPA resort Laguna Beach in Analipsis, 5-tal kilometer van Chersonissos. Deze 3 Mitsis hotels genieten een goede naam en faam. Vooral het nieuwe Laguna Beach is een schitterend hotel. Let wel Serita en Laguna liggen aan zee en daar is vervoer wenselijk om ergens naar toe te gaan. De hoofdweg, bushalte, is een 2-tal kilometer bergop te voet!
Ook in Kokkini Hani is het Knossos Beach hotel met het à la carte restaurant Swell met 1 ster van Michelin(!!) goed aangeschreven. Het restaurant is super! Daarover later nog wat meer info in een volgend bericht.
Afgelegen maar ook met een goede faam is Village Heights in de buurt van de golfclub van Kreta.
Ook de hotels van de Aquis groep zijn goed gekwoteerd.
Waar wij wonen, in Amoudara kort bij Heraklion en dus korte reistijden van de luchthaven en de ferry-haven zijn er ook enkele leuke hotels. Creta Beach, Agapi Beach en Santa Marina (nogal gericht op toeristen uit Frankrijk momenteel). Even buiten Amoudara heb je nog het Akti Zeus en Appolonia Hotel, een goede 2km wandelen tot het centrum van Amoudara en in de nabijheid van de electriciteitscentrale, die soms wel voor reukhinder kan zorgen, afhankelijk van de windrichting. Verder het Candia Maris SPA resort, een paar honderd meter buiten van het centrum van amoudara, aan de hoofdstraat en aan de andere zijde aan zee.
Ook in Rethimnon heb je een aantal zeer goede hotels waaronder Pearl beach, Porto Rethimno en tussen Heraklion en Rethimnon heb je nog Rethymna Beach. Rethymnon is ook bekend voor zijn hotelletjes in de binnenstad, gebouwd in venetiaanse stijl en romantisch karakter.
Keuze te over dus, maar een goede raad, als je op hotel wil, goed bevragen en liefst op een naar aantal sterren goed gekwoteerd hotel je keuze laten vallen.
Vooral de locatie van je hotel goed bevragen, zodat je niet voor een verrassing komt te staan en je een prachtig hotel vindt, maar wel ver afgelegen van alles. Zoals bijvoorbeeld Fodele Beach. Een hotel gelegen in de baai bij Fodele maar 23km van Heraklion en een 40tal km van Rethymnon. Er zijn enkele restaurantjes in de buurt en het mooie dorpje Fodele op ongeveer 3km.
Nog even wat informatie over de locaties :
Chania en omgeving is in het uiterste westen van Kreta, zeer mooie oude stad met turkse en ventiaanse invloeden. Geliefd bij de Skandinaven. Chania heeft een eigen luchthaven voor charters. Vanuit Chania richting westwaarts zijn er verblijfsmogelijkheden tot Kissamos.
Tussen Chania en Rethymnon zijn er nog toeristenlocaties in Georgioupolis met het Pilot Beach hotel als één van de toppers en Kavros en ten noorden van Vrisses bij Kalives.
Rethymnon is ook en mooie grote stad met een lange strandboulevard. Vele hotels langs de boulevard en in het centrum. Rethymnon is fel geliefd bij een rustiger publiek. Toch trekt ook nog heel wat jeugd er naar toe. Vanaf Rethymnon richting Heraklion heb je een toeristenzone van ongeveer 15km tot Panormo. Kleine dorpjes uitsluitend gericht op het toerisme met talloze hotels en uitgangsmogelijkheden. Ook hier zijn diverse klasssen van hotels te vinden.
Daarna heb je Bali, een echt toeristenoord in een fantastische baai en met een schitterend uitzicht op de zonsondergang.
Dan komen we in Fodele met het reeds eerder vermelde eenzame hotel.
Verder naar Heraklion komen we Agia Pelagia tegen, eveneens een rustige baai en een druk bezocht toeristenoord.Ook hier liggen sommige hotels een beetje afgezonderd zoals het Sea Side hotel en Blue Bay hotel.
Van daaruit naar Heraklion heb je een prachtig uitzicht op de baai van Heraklion. Een beeld dat je voor immer bijblijft!
Tegen Heraklion aan ligt dus ons Amoudara met een 7km lang zandstrand. Wij hebben voor Amoudara gekozen omdat wij vele jaren van ons verlof vroeger daar hebben verbleven, naast een korter verblijf in de Mitsis hotels. Amoudara heeft het voordeel, zeker voor ons, dat alles wat men nodig heeft relatief kort bij is. Luchthaven 20min met de auto, ferryhaven 10min. Stadscentrum met de bus 20min. Er is een lijnbus van Amoudara naar de luchthaven. Het nummer 1.(Luchthaven - Heraklion centrum op display) De rit duurt wel ongever een uurtje, aangezien deze bus ook door het stadscentrum gaat. Voor de terugreis let je op bus nummer 6 met vermelding " Amoudara" op de dislay. Alle administratieve diensten, ziekenhuizen, Makro, Vassilopolis(Delhaize-keten) zijn dichtbij. Op het einde van de hoofdstraat in Amoudara is er een Carrefour. Wordt waarschijnlijk einde van dit jaar overgenomen door een ander concern, maar het warenhuis blijft. Vlakbij is er eveneens een Lidl.
Daarnaast zijn er natuurlijk nog een aantal kleinere familiehotels of pensions. Daar kan je soms tegen een goede prijs een aangenaam verblijf boeken. Velen zijn terug te vinden via het internet.
Bij ons in Amoudara zijn de familiepensions Minoa(vooral Nederlanders) Eleni Village en bijzonder goed gelegen en goede service bij Troulis Appartments. Troulis is een echt familie pension-hotel gelegen in hartje Amoudara op het strand. Je kan hier boeken met ontbijtbuffet.
zie websites in bijlage
Na Heraklion hebben we langs de kust een toeistenzone tot Malia.Eens voorbij de luchthaven hebben we Karteros, Kokkini Hani, Gouves, Gournes, Anissaras, Analipsi en dan belanden we in het uitgangscentrum van Kreta, voor de toeristen althans : oh,oh cherso of Chersonissos. Het is er in feite een "Hollands bastion". Zeer vele jongeren brengen hun vakantie hier door. Uit alle landen zakken de jongeren af naar Chersonissos. Naast Chersonissos vinden we Stalis en Malia. Malia is vooral geliefd bij jonge Engelse toeristen. Enkele kilometers verder vinden we Sissi en Milatos. Daarna moeten we doorreizen tot Agios Nikolaos en het met luxehotels bezaaide Elounda. Verder naar het Oosten verminderen de toeristische locaties en hebben we nog Sitia en het afgelegen Kato Zakros met 1 tof hotelletje. We moeten dan langs de zuidkust en daar zijn de toeristische locaties nog niet zo uitgebreid als in het Noorden. Rond Ierapetra is er een toeristische zone en dan opnieuw rond de streek van Matala en Agia Galina. Terug verder westwaarts vinden we nog verblijfplaatsen in sommige dorpen zoals Loutro, Chora Sfakion en Paleochora. Massatoerisme vindt je daar helemaal niet. Rustige verblijven voor leuke uitstapjes en vooral wandelingen. Ook in het binnenland vindt je hier en daar wel een hotelletje in b&b als je rondkijkt op het internet.
Kreta is ook de geboorteplaats van heel wat bekende figuren. Naast een aantal geroemde vrijheidsstrijders, bij ons minder bekend, zijn er ook een aantal namen die bij ons toch wel een lichtje doen branden. Kort geven wij een beschrijving van de meest gekende Kretenzers.
De meest bekende is .... Zorba de Griek, of liever de meest gekende fictieve figuur uit het gelijknamig boek en film. De belichaming van de Kretenzische mentaliteit en karakter. Uit deze film werd de populaire sirtaki melodie en dans wereldberoemd.
Als eerste hebben we Nana Mouskouri, zangeres, geboren in Chania 13 oktober 1934 als Ioanna Mouchouri. Ze zong ooit een duet "hemelsblauw" met ons aller Will Tura en zong mee in "once upon a time in the west" van Ennio Morricone uit de gelijknamige film. Miljoenenhit in 1961 met "Weisse Rosen aus Athen", later vertaald in vele talen en nam in 1963 deel voor Luxemburg aan het songfestival met " A force de prier". Een andere wereldhit werd het "slavenkoor van Nabucco"; Momenteel woont ze in Zwitserland en is sinds 1993 Unicef goodwill ambassadrice.
Een andere grote naam is de componist Manos Hadzidakis : geboren in Xanthi, uit Kretenzische ouders uit Myrthios bij Rethymnon op 23 oktober 1925 en overleden op 15 juni 1994 in Athene. Vooral bekend voor zijn werken geschreven voor theaterstukken van onder andere Tennessee Williams (A street car named desire) en Arthur Miller (death of a salsman). Zijn meest wereldberoemde stuk is wel "Ta pedia tou Pirea" of de kinderen van Pireaus. Beter bekend als de film Never on Sunday of Jamais le Dimanche. Het lied werd in het Grieks gezongen door Melina Mercouri, tevens hoofdrolspeelster naast regisseur Jules Dassin. Het toneelstuk over dit verhaal kreeg de naam Ilya Darling naar de naam van het hoofdpersonage in de film, de prostituée Ilya. Verder schreef hij ook nog de filmmuziek voor Topkapi van Jules Dassin en de muziek voor de documentaire van Jacques Costeau: "Op zoek naar Atlantis" als meest bekende filmen.
Nu we toch in de muziekwereld verblijven hebben we nog een grote naam in de hedendaagse popwereld uit Kreta afkomstig : Notis Sfakianakis. Geboren op 2 november 1959 is hij met de verkoop van meer dan 5 miljoen platen één van de grooste namen in de Griekse popwereld.
Ik wil ook nog twee andere namen, geen Kretenzers, vernoemen, maar componisten die een nummer hebben geschreven in verband met een fim en een serie over Kreta. Mikis Theodorakis, auteur van schitterende nummers en schrijver van het nummer Zorba de Griek. De andere is Yannis Markopoulos die de bekende melodie schreef voor de serie "Who pays the ferryman" of "Wie betaalt de veerman". Een engelse tv-serie over het verhaal van een Engelse verzetsstrijder die na jaren terugkeert naar Kreta om zijn liefde van destijds op te zoeken.
De man die in hart van elke Kretenzer leeft is Nikos Xylouris : geboren in Anogia op 7 juli 1936 en overleden op 8 februari 1980 ten gevolge van een hersentumor. Hij wordt omschreven als de aartsengel van Kreta. Zijn volksmuziek belichaamt de Kretenzische psyche en karakter. Daarenboven maakte hij deel uit van een beweging die de Griekse militaire junta ten val bracht. Hij stamde uit een muzikale familie en heden ten dage kan je nog steeds overal de muziek van Xylouris horen en kopen. Op zijn zeventiende speelde hij al in de volkstavernes in Heraklion.
Grappige anekdote: in de bergstreken op Kreta en zeker in het oertraditionele Anogia heeft iedere familie een bijnaam. Zijn bijnaam was "Psaronikos". Deze bijnaam werd verkregen door zijn grootvader Andonis die tijdens de Turkse bezetting deel uitmaakte van een bende die ging stelen van de Turken. Omdat men hem nooit bij de kraag kon vatten kreeg hij eerst de bijnaam van psaroturkous. Deze naam is letterlijk vertaald : "visturk". Men gaf hem deze bijnaam omdat hij "zo glad was als een vis, die de Turken niet konden vatten". Later werd de naam omgevormd naar "Psaroandonis". Van toen kregen alle mannelijke nazaten een bijnaam van Psaro gevolgd door hun werkelijke voornaam.
Een sportieve bekende is zeker Nikos Machlas : geboren in Iraklio op 16 juni 1973. Startte zijn profcarrière in 1991 bij OFI Kreta en speelde later voor Vitesse Arnhem en Ajax. In het seizoen 97/98 wordt hij europees topscorer voor Vitesse met 34 doelpunten in 32 wedstrijden. Na zijn doortocht bij Ajax speelt hij nog even voor Sevilla en keert terug naar zijn eertse club OFI Kreta. Daarna gaat hij nog naar Cyprus bij Apoel Nicosia. In 2008 stopt hij met voetballen en momenteel is hij betrokken bij zijn oude club OFI. Op de tweede foto, ons Greetje met Nikos, ten tijde dat wij nauw betrokken waren bij de oefenkampen van OFI in Nederland en Duitsland. Wij fungeerden toen als de hulp bij organisatie en logistieke problemen.
Eén van de grootste politiekers in de Griekse geschiedenis is ongetwijfeld de op Kreta geboren Eleftherios Venizelos ( 23 augustus 1864, geboren in Mournies). Na een periode advocaat en journalist te zijn geweest stapte hij in de politiek. Hij werd geboren onder de Turkse bezetting(Ottomaanse rijk). Hij speelde een grote rol in de strijd tegen de Turkse overheersing en was de bewerker van de "enosis" - aansluiting van Kreta bij Griekenland. Hij werd de "onafhankelijke president" van Kreta en later in 1910 werd hij de premier van Griekenland tot 1915. Wordt aanzien als de grote hervormer van Griekenland.Hij brengt drastische wijzigingen met betrekking tot het leger en het ministerie van Financiën en hervormt de grondwet. Tijdens zijn latere regeringsperiode moderniseert hij heel wat in Griekenland. Zijn politieke carriere kent een turbulente levensloop.
In 1913 brengt hij een honderdjarig akkoord tot stand tussen Kreta en Griekenland. Vandaar dat zich binnenkort, in 2013, een spannend politiek moment aandient wanneer het contract tussen Griekenland en Kreta ten einde is. Gaat Kreta voor onafhankelijkheid of wordt een nieuw verdrag onderhandeld?
Hij zou nog tweemaal herkozen worden van 1917 -1920 en 1928 - 1932. Hij zorgt voor een uitbreiding van het grondgebied van Kreta en verdubbelt het aantal inwoners tijdens de Balkanoorlog. Later tijdens de eerste wereldoorlog komt hij in aanvaring met het Duitsgezinde koningshuis. Van die periode af kiest de bevolking wisselend voor de monarchie en Venizelos. Beide verliezen om beurt de macht en vertrekken in vrijwillige ballingschap van waaruit zij politiek terugvechten. Toen hij de terugkeer van de monarchie in 1933 niet kon verhinderen trok hij weg uit Griekenland naar Franrijk, waar hij op 71-jarige leeftijd, op 18 maart 1936 overleed in Parijs . Hij werd begraven in Chania.
Als eerbetoon voor zijn enorme verdienste voor Griekenland staat zijn afbeelding op de 50 eurocent van Griekenland. De luchthaven in Athene draagt zijn naam en in practisch alle dorpen en steden op Kreta en ook in Griekenland vindt men pleinen en straten genoemd naar deze politicus.
"Den elpiso tipota, den fovame tipota, eimai lefteros" (ik hoop niets, ik vrees niets, ik ben vrij)
Deze simpele, maar o zoveel betekenende woorden staan op de grafsteen gegrift van Nikos Kazantzakis. Kazantzakis is één van de belangrijkste Griekse schrijvers van de 20ste eeuw. Geboren in Iraklio op 18 februari 1883 en overleden in Freiburg im Breisgau op 26 oktober 1957. Hij ligt wel begraven in Heraklion en zijn graf is een plaats die door vele toeristen bezocht wordt op de vestingsmuur van Heraklion.
Na zijn studies in rechten en filossofie werd hij journalist en betrok al snel een positie in de regering bij het ministerie van sociale zaken. Na de eerste wereldoorlog werd hij verantwoordelijk voor de repatriering van de Griekse vluchtelingen uit Turkije. Had sympathie voor het communisme en richtte zelf een socialistische partij op in Griekenland. Maakte kort deel uit van de regering, maar verdween al spoedig van het politieke toneel en ging werken voor Unesco.
Het grootste gedeelte van zijn leven bracht hij door in het buitenland.Door zijn standpunten in veel van zijn boeken en zijn kritiek op de Grieks-Orthodoxe kerk werd hij een plaats op het kerkhof geweigerd. Als erkenning heeft de stad Heraklion hem dan een begraafplaats toegewezen op Martinengo, de stadsmuur rond Heraklion. Hij ligt begraven op het hoogste punt met mooi uitzicht over de stad. Ook zijn echtgenote ligt op dezelfde plaats begraven. Een simpel houten kruis siert zijn graf en bovenvernoemd citaat uit zijn werk Askitiki(Ascetika - De reddders van God) staat op zijn grafsteen. Het graf ligt op wandelafstand van het centrum.
Zijn meest bekende werk is Zorba De Griek uit 1946. Uit dit boek zijn de meeste citaten die ik gebruik bij mijn berichten. Daarnaast zijn ook "kapitein Michalis", "Christus wordt weer gekruisigd" en "De laatste verzoeking van Christus" veel gelezen boeken. Kazantzakis is een schrijver, naar mijn mening althans, die je meesleurt in het verhaal. Mij is opgevallen in de boeken die ik gelezen heb, op welk een sublieme, prachtige manier hij de karaktertrekken van zijn personages naar buiten brengt. Als ik zijn boeken lees is het alsof ik hier op Kreta rondloop op straat en de figuren dagelijks tegenkom. Ook hij wordt vereerd en herdacht : de luchthaven van Heraklion werd naar hem genoemd.
Ioannis Vlachos, beter bekend als Daskalogiannis afgeleid van Ioannis Daskalos - de leraar. Zijn exacte geboortedatum is niet bekend, maar hij werd geboren tussen 1722 en 1730 in Anapolis in de buurt van Chora Sfakion en overleed 17 juni 1771 in Iraklio. Hij was een zeekoopman, maar vooral aanvoerder van de verzetsstrijders tegen de Turken. Als afstammeling van een rijke familiein de koopvaardij belandt hij al snel in de politiek. door zijn reizen komt hij in contact met de Russische graaaf en admiraal Orlov. die had een opstand tegen de turken georganiseerd en vroeg Daskalogiannis om hetzelfde te doen op Kreta met behulp van zijn leger. De opstand startte in 1770 succesvol met de verovering van enkele streken rond de Lefka Ori, de Witte bergen. De Turken verzamelde echter een enorme strijdmacht van 40.000 mannen en verjoeg de troepen van Daskalogiannis opnieuw. Deze trokken zich terug in het fort van Frangokastello met 70 rebellen na een lange zware winter. Toen Daskalogiannis vernam dat zijn broer en oom werden gevangengenomen en de Turken met een vredesvoorstel kwamen gaf hij zich over om zijn manschappen te redden. Op bevel van de pascha van Handax, het huidge Heraklion werd hij in de buurt van de Koules, de haven van Heraklion, gefolterd, levend gevild en gedood.
Als eerbetoon aan deze held werd in 2000 de luchthaven van Chania naar hem genoemd : Ioannis Daskalogiannis.
Frangokastello is een toeristische trekpleister in het zuiden van Kreta en de Koules bevinden zich nog steeds aan de haven van Heraklion.
Domenicus Theotokopoulos, beter bekend als El Greco. Over zijn geboorteplaats in 1541 bestaat er twijfel : sommigen beweren Heraklion, andere beweren Fodele, het sinaasappeldorpje op 30 km van Heraklion. Dit dorp heeft op zijn kleine marktplaats ook een standbeeld van de man en ongeveer 1 km buiten het dorp na een prachtige wandeling langs appelsienen- en citroenenbomen, kom je bij een plaats die bestempeld wordt als zijn geboortehuis. Er is in het huis een tentoonstelling ingericht over El Greco.
vlak bij dit huis staat een enig mooi, klein Byzantijns kerkje dat het bezoeken waard is. In de zomermaanden is er meestal iemand aanwezig die je wat uitleg verschaft over de geschiedenis van dit kerkje. Fodele is altijd een bezoekje waard : leuke winkeltjes met handwerk, macramé genoemd, je kan er appelsienen kopen en er zijn een paar leuke restaurantjes en een wandelpad dat je langs het riviertje door een groene oase rond het dorp leidt.
In 1566 verhuist hij naar Italië waar hij zijn opleiding krijgt van Titiaan.In 1577 verhuist hij naar het Spaanse Toledo waar hij verblijft tot zijn dood op 7 april 1614. Hij werd een befaamd schilder geliefd aan het Spaanse hof. Zijn werken zijn te bezichtigen in alle grote musea ter wereld.
 "Idea"){kind=icon}
 "Exclamation"){kind=icon}
 "Cool"){kind=icon}
