soms zit ik met mijn handen in het haar dan kan ik er kop noch staart aan krijgen dan probeer ik , raar maar waar, alleen maar geduldig te zwijgen.
nee, ik schiet best niet meteen een bok, noch bijt ik graag in 't zand. ik krijg het liefst met niemand aan de stok zodat ik mijn vingers verbrand.
misschien trek ik wel aan het kortste eind misschien sla ik de plank ook eens mis. ik wacht best tot die onzekerheid straks verdwijnt en vergissen haast onmogelijk is.
ik blijf geduldig en houd veel moed met tijd en vlijt kom je wijd. dus....op een mooie dag komt alles wel goed en voel ik : 't was toch geen verloren tijd!
Hoe lang een nacht ook kan blijven duren er komt altijd weer een beloftevolle morgen die t zware gewicht afneemt van onze zorgen zijn licht uitstraalt met gouden zonne-uren
Soms heeft ons leven bij verlies lang stil gestaan en wordt het tijd om dieper in onszelf te peilen - we willen nu sneller als met de wind gaan zeilen we vragen ons af welke richting we moeten gaan?
Tussen wit en zwart liggen miljoenen kansen om te evalueren liggen duizenden mogelijkheden om misverstanden op te ruimen liggen honderden toestanden om het ook eens anders te bekijken liggen tientallen momenten om dichter bij elkaar te komen
maar ergens moeten wij daar eenmaal van overtuigd geraken om dat eens en voor altijd duidelijk in te zien dat enkel de liefde de plooien glad strijkt en voorbij het zwart-witte de wereld en de gedachten samen met de gevoelens vrolijk kleurt
Omdat we altijd zoveel en alleen maar met onszelf bezig zijn aan eigen glorie en succes vinden we daarom nog zo zelden de tijd om het op te nemen voor anderen, die ook graag uit de verdomhoek willen kruipen om af en toe even in het zonnetje te mogen staan?
Soms zit ik met mijn handen in het haar dan kan ik er kop noch staart aan krijgen dan probeer ik , raar maar waar, alleen maar geduldig te zwijgen
nee, ik schiet best niet meteen een bok, noch bijt ik graag in 't zand. ik krijg het liefst met niemand aan de stok zodat ik mijn vingers verbrand.
misschien trek ik wel aan het kortste eind misschien sla ik de plank ook eens mis. ik wacht best tot die onzekerheid straks verdwijnt en vergissen haast onmogelijk is.
Ik blijf geduldig en houd veel moed met tijd en vlijt kom je wijd. dus....op een mooie dag komt alles wel goed en voel ik : 't was toch geen verloren tijd!
is dat, degene die de fout buiten zichzelf zoekt nooit tevreden is, terwijl degene die de fout meteen bij zichzelf zoekt en zegt: 'Wat ben ik dom geweest', door zijn ervaring rijker wordt en blijmoedig is.
HET ELFENRIJK Welkom in het Elfenrijk waar sprookjes eeuwig duren Hun leven als een kind gelijk zo vol met avonturen Volg alles in het elfenoord dit kleine vleugelleven zij leven daar zo ongestoord zo vrolijk en bedreven
.
.
.
.
.
.
.
.
.
..
.
.
