Een weekje thuis en Monake heeft alweer een pak vorderingen gemaakt. Al een paar dagen dat ze nu terug alleen stapt en ze krijgt er niet genoeg van. Elke dag moeten we wel nog naar het revalidatiecentrum in het UZ maar ook daar zeggen ze dat ze het heel goed doet. Volgende week nog een afspraak met de oogarts en de week erna krijgt ze nog een angiografie waar ze zullen bekijken of er nog verzwakte bloedvaten zijn. Over het algemeen gaat het dus heel goed met Mona en wij zijn momenteel de gelukkigste ouders die er zijn! Zoiets wens je niemand toe!
Eindelijk zijn we terug thuis en is alles een beetje in zijn plooi gevallen. Vrijdag kregen we plots een leuke verrassing nadat we voor de eerste keer naar het revalidatiecentrum waren geweest! De dokters hadden na overleg beslist dat we Mona mochten meenemen naar huis aangezien ze zo goed evolueert.
Het is een grote opluchting dat we weer samen met ons 3'tjes thuis zijn! Natuurlijk zullen we de komende weken elke dag wel naar het revalidatiecentrum moeten gaan maar dat nemen we er met plezier bij! Ons popje doet het echt heel goed en normaal moet alles terug worden zoals het was!
km:guuuuui,i, ivhnycvhcbv vv ,bvvvvvvvvvvvvvvvvvjèv;,k^ggggg j;,fbbvlbvbvlbvlbbvlbvvclvl vvvvhhjHJjjjjjjjjjjHJhj22+ +++++++++++++++++++888. ---> Mona wou ook eens haar zegje doen ;-) Vrij vertaald : Ik ben blij om terug met mama,papa EN Bailey thuis te zijn! Knuffel!
Eindelijk is Mona verlost van het buisje dat instaat voor de drainage! Straks mogen we eindelijk naar een nieuwe kamer dus weg van intensieve zorgen! Voor de rest verloopt alles goed, het eten,slapen, enz... We kijken er enorm naar uit om terug naar huis te gaan met ons drietjes want het zijn vrij zware weken geweest!
Mona heeft gisteren alweer grote vorderingen gemaakt door haar eerste stapjes opnieuw te zetten. Ze mist nog wat kracht in haar beentjes en wat evenwicht maar ze kon er niet genoeg van krijgen. Ook vandaag heeft ze al een wandeling gemaakt en normaal zal het buisje er binnenkort uit mogen. Het is nu al van gisterenmiddag afgesloten en er worden geen hoge drukken gemeten wat een heel goed teken is!
Ook het eten verloopt goed dus Mona zal snel naar een andere kamer mogen waar ze kunnen beginnen met de revalidatie. De dokters vinden dat ze echt snel grote vorderingen maakt en zijn onder de indruk van onze sterke meid!
Deze morgen hebben ze haar maagsonde eruit gehaald en ze heeft heel goed gegeten deze morgen. Ook zijn de laatste 2 draadjes eruit waardoor ook die pleisters er af zijn! Het enige waar we nu nog op wachten is tot ze het buisje uit haar hoofd halen maar ik vermoed dat dit morgen zal zijn. Dan is er normaal niks dat ze op intensieve zorgen houdt en mag ze naar een gewone kamer om te revalideren. Door de snelle vorderingen zou dit zelf zo lang niet duren!
We zijn echt blij hoe onze kleine meid dit heeft doorstaan en we zijn enorm fier op haar!
Alweer een dagje verder en alweer een dagje beter!
Gisteren heeft Mona terug vast voedsel gegeten. Een yoghurtje ging er met veel smaak in en deze morgen een flesje melk. Duidelijk met smaak en alles verloopt goed. De dokters blijven versteld staan van haar snel herstel! Wat een verschil met vorige week. Ik ben blij dat alles zo goed loopt maar we hebben nog een lange weg af te leggen.
Door een smerig virus op mijn pc (hackers die hun uitgeven als "internet" politie en vragen om geld te storten voor het deblokkeren) heb ik gisteren niks kunnen posten. Dit is na paar uurtjes nachtwerk opgelost.
Het goede nieuws van gisteren is dat de draadjes eruit mochten en dat alles heel goed genezen is. Mede door haargroei zal hier niks meer zichtbaar van zijn. Het ventrikelvocht is ook helderder als gisteren dus binnen enkele dagen zou het buisje er ook uit mogen. Wanneer het buisje dan daadwerkelijk verwijderd is zal ze naar een andere afdeling mogen en volgens de verpleegsters zal dit eigenlijk niet zo lang zijn. Hopelijk mag ons popje dan snel met ons naar huis! Ze noemen haar hier het wonderkindje en ik ben echt trots dat mijn kleine meid zo sterk is!
Vandaag zijn we superblij met het nieuws dat we gekregen hebben! De buisjes met haar medicatie worden verwijderd en alles wordt via de maagsonde toegediend. Ook zal het niet lang meer duren vooraleer het ventrikelbuisje uit haar hoofdje mag verwijderd worden! Het vocht dat nu gedraineerd wordt is al heel wat helderder als de voorbije dagen. Dan kunnen de kinesisten en logopedisten haar behandelen en kunnen we beginnen aan de revalidatie! Ze mag nu vandaag ook voor de eerste keer in een stoeltje zitten.
Dit is alweer een dag met grote vorderingen en het is leuk om te zien dat onze kleine meid al met de handjes zit te klappen als we bravo zeggen. Ook de handjes draaien doet ze opnieuw als we bijhorend liedje zingen.
Nadat Mona gisteren naar een ander kamertje is verhuisd met meer licht,maar nog steeds op intensieve zorgen, is er vandaag toch meer reactie dan de voorbije dagen. Toen ik daarjuist aankwam en naar haar bedje ging, keek ze me aan en zag ik toch een klein lachje. Ze reageert op heel wat dingen en als ze sommige zaken hoort komt er een grote glimlach op haar gezichtje. Bij andere onaangename zaken begint ze wat te huilen en het is moeilijk voor te stellen maar ook dan zijn we blij dat onze meid weent. Het zijn zware dagen maar als je zulke vorderingen ziet vergeet je dit.
Stap voor stap evolueert het goed ook al zijn er moeilijke momenten dat er niet veel verschil is te zien. Het hersenvocht dat wordt gedraineerd is elke dag helderder dus hopelijk mogen we zo snel mogelijk naar een gewone kamer want er is nog een lange weg te gaan. Zolang mijn popje maar terug beter wordt!
){kind=link}