|
ik word wakker met de anderen, rond een uur of zes, maar heb niet veel zin om te vertrekken,ben niet gehaast. loop wat rond in het dorp en vind nog een albergue, met internet. twee dagen nix geschreven, ik moet mijn ei kwijt. neem ondertussen een beter desayunio, zo noemen ze hier het ontbijt. er is zelfs boter bij, een uitzondering.ik schrijf mijn ding van gisteren,dat valt niet mee:moeilijk om je eigen missers onder ogen te zien.
dan ga ik mijn boeltje inpakken. controleer toch mijn gsm: er is een antwoord binnen gekomen van erika, ze is onderweg! had vanmorgen pas mijn bericht gelezen..
eind goed, al goed, we praten wat bij. en dan vertrekken weweer samen, nog een zware beklimming. zij is een geroutineerde fietser, een echte berggeit. het gaat me gemakkelijker in haar spoor dan alleen te fietsen.
de berg is zwaar natuurlijk, maar mooi. de somport was nog mooier.
we zijn boven aan het "cruz de ferro",een monument in de camino.ieder brengt een steentje mee van thuis of onderweg, het is symbolisch voor de zorgen die je wil achterlaten. het pakt me ontzettend, ik blijf daar een hele tijd alleen rondhangen, plaats mijn steentje onder het kruis,laat mijn gevoelens de vrije loop. het lucht op, maar bevrijdt niet echt. omdertussen regent het, het is bitter koud, ik trek al de kleren aan die ik bijheb, net als anderen. we vertrekken weer, erika was bij een hele groep mensen uit augsburg die met een bus kwamen, ze hielden een gebedsdienst en zongen, ik hoorde het op de achtergrond,was daar niet echt bij.
er volgt een korte afdaling en een klim naar de volgende top, ik moet even van mijn fiets. meer dan tien graden kan ik niet aan, een man die het wel probeert gaat tegen dek. hij had voeger al miserie met zijn versnellingen, goed materiaal is toch belangrijk..
dan volgt een afdaling van een 15 kilometer. de regen en hagel slaat met tijden in mijn gezicht, het belemmert voluit gaan. doorkoud kom ik beneden, en wacht op haar, zij daalt langzamer.
alsof we iets te vieren hebben gaan we -voor pelgrims'doen - uitgebreid eten, verstaan niet wat op de kaart staat en laten de chef zijn gang gaan. het is lekker.
na het eten gaan we niet ver meer door, beiden een beetje bedwelmd door de wijn.
een korte maar mooie dag
na een dutje gaan we even de stad in, heel gezellig. tapa's en zo.
nu is erika naar de gebedsdienst, ik ga bij deze naar bed of zo, er is geen bar in huis..
37 km 13.23 gem.
morgen de laatste lange klim!
|
