Aiai, geen makkelijke dagthema in 'wijvenweek' vandaag: zelfcensuur. Het leuke aan een eigen blog is natuurlijk dat je de vrijheid hebt om net over die dingen te schrijven die je zelf graag kwijt wil of wil delen. En dat je bepaalde onderwerpen ook bewust uit de weg kan gaan. Want sommige dingen deel je nu eenmaal liever niet... Omdat niet iedereen daar zaken mee heeft, omdat je niet weet wie wel of niet meeleest, omdat het te gevoelig ligt, omdat ik er zelf te emotioneel over ben,...

Er zijn wel een aantal onderwerpen die ik (nog) niet kan bespreken in mijn eigen blogstekje:
- mijn gezondheidsproblemen (omdat daar na al die tijd nog steeds geen duidelijkheid rond is en omdat ik ze soms bewust probeer te negeren. Lang leven de struisvogel-politiek...)
- de reden van mijn single-mama-zijn (omdat dat niet mijn keuze was en ik het er soms nog moeilijk mee heb)
- de moeilijke relatie met Lunaatjes papa
- de relatie met andere mannen in mijn leven (en mijn angst om hen in Lunaatjes leven te brengen)
- mijn groot verdriet dat ik mijn lieve kleine schat niet in een warm gezin kan laten opgroeien (al probeer ik héél hard om zelf voldoende warmte te voorzien)

Ooit zal ik er misschien wél uitgebreid over bloggen. Maar nu nog niet. Nu wil ik vooral de positieve zaken noteren. En de negatieve zaken die niet te emotioneel geladen zijn. Want ik wil dat dit blog vooral leuk blijft voor mezelf. Om te lezen, te herlezen en te herbeleven. Het is nu eenmaal fijner om positieve herinneringen te herbeleven...

Zélfs voor 'wijvenweek' lukt het me niet om even de zelfcensuur te doorbreken. Nog niet...