Dag Lena en Eva,
Pas nu lees ik jullie laatste 2 blogjes. Heb een hele poos in ziekenhuis geweest en al had ik mijn iPad wel bij ik had de kracht niet om te lezen.
Wat schrok ik toen ik las dat het een tijdje terug met jou ook minder goed ging Lena. Mijn hart stond eventjes stil : "NEEN, niet opnieuw ! Ze heeft zo gevochten en verdient het volledig te genezen." Gelukkig las ik een paar zinnen verder dat het meeviel. En wat maken de foto's van de werkers in de tuin mij gelukkig . Werken en dan zoals de hond (ben zijn naam vergeten) in het zonnetje een dutje doen; broer en zus dicht bij elkaar. Dan voel ik dat het leven mooi is en dat geeft ook mij kracht verder te vechten.
Hou je taai, vechtertje ! Ik bewonder je...
Knuffel,
Trui
24-04-2013 om 03:38
geschreven door Trui Desmet
|