verslag van (o.m.) onze pogingen tot een, na vele jaren onderbreking, "comeback"; verslag van een gedeelde passie, naast onze allergrootste passie, onze mannen Aron en Tomas! verslag van pijn, ontgoocheling, slaaptekort, ongeduld maar ook (af en toe) kleine succesjes, plezier, gezelligheid, spanning, nieuwe ervaringen, grenzen verleggen, enz. (een soap...)
vroegere berichten op http://www.blogweb.be/kurtheidi
26-12-2011
Kerstmis-blues
Kerstmis was best gezellig. Alleen was het onvermijdelijke eten/drinken er weer bij, en dat was natuurlijk weer minder (alhoewel keilekker). Tegenwoordig durf ik niet meer op de weegschaal te gaan staan, zo erg is het geworden.
Vandaag dan maar nog eens de loopschoenen aangetrokken voor anderhalf uur getaffel in de lichte regen. Zeer moeizaam in het begin, maar naar het eind beter en beter. Was heel content op het einde, heb er ook echt van kunnen genieten. En onderweg beginnen dan weer allerlei dromen zich een weg naar mijn gek hoofd te banen: toch weer marathons, en misschien zelfs ultralopen. Tja, verstand komt met de jaren zeker?
Feit is dat ik een doel nodig heb om naartoe te kunnen werken. Gewoon zomaar wat sporten voor de fun en de gezondheid is, jammer genoeg, niet aan mij besteed. Daarom dan nog maar eens opnieuw plannen voor de lange afstand. Gilze op 25 maart?
Voorwaarden: de ontsteking in mijn rechterbil die zich jammer genoeg weer komt openbaren, moet opnieuw verdwijnen, de last aan mijn achillespezen moet verminderen, de opbouw/training moet goed zijn, en vooral: die weegschaal moet drastisch terug naar beneden! We gaan er voor!
Heidi is ook na een lange periode van inactiviteit, enorme en langdurige last van de luchtwegen, net op dit moment terug aan het lopen geraakt. Seffens als ze terug thuis komt, gaan we wat taekwondo-oefeningen doen. Want de kerstman heeft voor mij een stoot- en trapkussen gebracht! Fun !
Jammer genoeg geen kerstrun in As dit jaar. De weegschaal zegt nog altijd tussen 82 en 83 kg, ik heb me voorgenomen geen wedstrijden te lopen zolang die niet terug onder 80 staat. Het trainen op zich gaat goed. Vorige weken wat meer gelopen, deze week weer wat minder. Het moet ook altijd praktisch mogelijk zijn, en deze week is dat moeilijk. Ben nog altijd 6 weken per week aan het sporten, en daar ben ik al heel blij mee. Maandag langere tijd thuis op de crosstrainer, dinsdag tempoloop bij Atla (op m'n eentje ), woensdag taekwondo, donderdag een pittig partijtje squash tegen Filip, vandaag ga ik fitnessen (vooral loopband) en morgen taekwondo en misschien ook nog wat lopen, we zullen zien. En dan komen we misschien wel aan 7 deze week. Ikke gene sportman meer ?
Echt goed kende ik hem niet. Ik wist dat hij een drietal jaren geleden zijn vrouw had verloren, en had af en toe met hem een praatje, meestal ter gelegenheid van een wedstrijd. In de Champignonloop vochten we vorig jaar nog een mooi duel uit. Zie foto.
Vorige week heeft Frans besloten om uit het leven te stappen.Dat stelde ik vast zondagmorgen bij het doornemen van de overlijdensberichten in de krant. En schrok enorm. Ik wist wel dat hij ondertussen met lopen was gestopt, ik herinner me iets van een slechte ervaring op de marathon van Chicago (waar hij met Rene Meertens naartoe was gegaan) en dat zijn vrouw hem was voorgegaan, maar het blijft toch verschrikken. En het zet je opnieuw met beide voeten op de grond. Frans heeft op de marathon dingen gepresteerd die ik waarschijnlijk nooit zal presteren. Maar dat is het dan ook. Hij is er niet meer. En that's it. Adieu Frans, hopelijk heb je nu rust gevonden.