Trop is teveel. Worstendraaier en politicus Paul VDB kwam er na zijn ontvoering mee aandraven. En nu ook is het zo: trop is teveel. Waarom?

Het kan me niet meer schelen, ik wil niet meer weten wie nu uiteindelijk verantwoordelijk is. De 'sossen' zoals de huidige regering ons graag wil doen geloven of gewoon deze regering(en) zelf? CD&V, Open-VLD zaten er de voorbije legislaturen toch ook bij? Dat de Walen N-VA niet lusten, weten we al langer. Maar zijn al die stakingen, met helaas bijhorende vernielingen, nu echt nodig?

Tuurlijk, ook ik ben niet blij met al die extra belastingen, welke naam ze ook kregen - Turteltaks en consoorten. Ik kan begrijpen dat mensen daar kwaad, zelf woedend, over zijn. Dat men wil staken voor jobbehoud, voor extra personeel - soms al jaren beloofd (dus van voor deze regering).

Staken is een recht, betogen ook. En dat zou zo moeten blijven. Mits bepaalde regels, vind ik toch. 'Beschadig niets' is er een van, en nog belangrijker in mijn ogen: bezorg uw medeburger geen (of toch zo min mogelijk) last. Want ook zij zijn slachtoffer. Ja toch? Neem nu de cipiers - al jaren zoet gehouden door beloftes, nu zijn ze (zeker in het zuiden des lands (sic) het kotsbeu. Terecht? Wellicht wel. Maar ondertussen mogen we met zijn allen opgelegde boetes van Europa en co betalen omwille van mensonwaardige leefomstandigheden voor de gevangenen, moeten politie en zelf leger de taken, de beveiliging overnemen. Nu al weken. En dan gaan sommigen onder hen het kabinet nog eens kort en klein slaan.... Veel sympathie bij het grote publiek winnen jullie daar niet bij, vrees ik. En is alleen deze regering verantwoordelijk? Ook niet, denk ik.

Maar kom, ik ben aan het zagen. Dinsdag weer een grote vakbondsoptocht in Brussel, tegen de regering. Opnieuw zullen (sommige) mensen die niet anders kunnen dan proberen naar hun werk te gaan slachtoffer zijn, gehinderd, verhinderd worden. Opnieuw zullen ondernemers klagen en zagen, snel uitgerekend hebben hoeveel die dag hun bedrijven gekost heeft. En enkele dagen later zal een of andere minister weer afkomen met een maatregel die extra geld in het laatje moet brengen.....

Met een rood-wit hart - dat dit seizoen helaas te veel gebloed heeft, gelukkig pakte 'mijn' Standard de beker - een welgemeend proficiat naar Brugge, die scone. En ook voor 'onze' vroege succescoach Michel Preud'homme.

Eerlijk? Ik vond het geen mooie kampioenenmatch, vooral omdat de tegenstand nu eens echt niks voorstelde. Twee goede passes naar elkaar bij Anderlecht, dat ging nog net, maar dan???? Zo rond een uur voetbal (sic) lieten ze op tv de verhouding qua kansen zien... 15 of zo voor Brugge, ééntje voor Anderlecht - tussen de palen was de verhouding 8-0.... Dus ja, ik geef toe, Club Brugge is dit seizoen de verdiende kampioen. Niet alleen op basis van deze zondagmiddagmatch - wat kon er eigenlijk nog fout gaan, ik moet er niet aandenken, iedereen was klaar voor het feest, elf jaar later. En de basis werd al langer gelegd, de oogst is er nu echt - na de 'troostprijs' beker vorig seizoen. (Zou dat op Sclessin bepaalde mensen wakker willen maken......)

Een dikke proficiat wil ik bij deze nog geven aan Timmy Simons, de Brugse kapitein. Net als vele andere voetbalwatchers - geef het alsjeblieft toe jongens - stelde ik mij vragen toen hij in 2000 naar Club Brugge trok, vanuit godbetert Lommel - nadat hij daar via KTH Diest beland was. Chapeau Timmy, wat je (daarna) bereikt hebt: titels bij Club Brugge, PSV Eindhoven, sterkhouder bij het Duitse Nürnberg, jaren vaste waarde bij de Rode Duivels. Eind dit jaar word je 40, zeggen de papieren. Op het veld is het niet te merken, al pas je - en nu ben ik aan het zagen - soms wat te veel lepe truckjes toe. Maar dat hoort erbij zeker?

Dus voor al wie blauw-zwart gezind is, support voor Club Brugge, elf jaar gewacht heeft op een nieuwe titel: proficiat. Maak er een leuk feest van - gelukkig hebben die enkele idioten met een 'bommeke' tijdens de match het niet verbrod. Hebben spelers, staff, bestuur mogen vieren op het veld. En ik denk, vermoed dat de binnenstad vanavond en morgen (het is feestdag) op zijn kop zal staan, de toeristen zullen niet begrijpen wat hen overkomt. Maar het is FCB gegund. Dit jaar toch.

Eind september wordt hij 19.... Ondertussen is hij al bezig aan zijn tweede (!) seizoen in de Formule 1, de 'top' van de autosport. En vandaag won hij zijn eerste Grand Prix. Proficiat Max Verstappen, dikke chapeau. Gewoon de 'max'.

Verdomme, deze morgen nog met vriend Otto over die grote kans, die overstap van Max Verstappen gepraat. Beiden hoopten we dat hij dat vertrouwen, zijn vierde plaats op de startgrid, alle eer zou aandoen. Dat hij wat kon met een auto, dat hij lef had, dat hij al bewezen. Maar bij de echte top? En nu.... waaww.

Vader Jos reed in de jaren '90 ook rond in het wereldje, haalde wat ereplaatsen. Moeder Sophie Kumpen was niet vies van een kart, nonkel Anthony staat ook zijn mannetje op het autocircuit. Dan is het dus niet moeilijk dat de appel niet ver van de boom valt. Wordt dan gezegd. En nu in Barcelona, pas overgestapt naar het 'grote' Red Bull: bingo. Eerste zege, met beetje dank aan de botsing van de tenoren van Mercedes. Maar kom, wie maalt daar nu nog over: Max Verstappen stond op het hoogste schavotje. Chapeau. Ja toch???

Op de Nederlandse tv (Studio Sport op NPO1) - waar F1 normaal ook maar een voetnoot waard is - grote euforie. Eerste zege van een landgenoot ooit voor hun. Maar hebben ze wel gelijk? Ja, want Max rijdt met een Nederlandse licentie. Neen, want hij is godverdomme in Hasselt geboren, zijn moeder is een Belgisch-Limburgse, dus???? Laten we Max claimen, meteen zorgen dat hij voor nu en altijd in alle internationale media beschouwd wordt als Belg. In afwachting dat Stoffel Vandoorne zijn verdiend F1-zitje krijgt. Dan hebben we twee Belgen, twee Vlamingen in dat snobistisch wereldje....

Oproep aan al mijn lezers, en anderen: respecteer verkeersregels aub. Eén van de grootste ergernissen in Erembodegem is de verkeerschaos, de overlast aan 'dorpsvreemd' doorgaand verkeer en het gebrek aan parkeerplaatsen. Terecht, maar soms hebben we er zelf ook schuld aan....

Vandaag nog maar eens gezien, door cafébazen op attent gemaakt: het straatje tussen de 'jongensschool' (nu officieel Regenboogschool) en de drie horeca-uitbatingen op de Plesj - normaal enkel voor leveringen (tussen bepaalde uren) en schoolbussen. Vandaag, tussen elf en één, voor sommigen een autostrade, een makkelijke doorsteek tussen kerk en 'Belfius', zelfs vice versa. Niet aan een rustige snelheid, sommige zeker ver boven de 30 per uur. Schoolomgeving???? Ja, normaal gezien staan daar ongeveer halfweg 'amsterdammekes', om dat sluipverkeer onmogelijk te maken. Maar.... school zet die aan de kant voor hun busverkeer en vergeet die paaltjes terug te zetten. Horeca-uitbaters hebben geen 'sleutel', dus..... Veilige schoolomgeving???

Niet enkel dat doorsteken raakt mij. Ook de manier waarop sommigen denken te moeten parkeren, onder andere in dezelfde omgeving. Gehandicaptenplaatsen aan de kerk onterecht innemen, de 'doorsteek' aan school blokkeren, tot voor de deur van 't Soetebekje rijden - als sommigen zouden kunnen, ze rijden binnen..... Als ik de commentaren, de klachten - meestal terecht - lees op Facebook in verband met de ergernissen van de Erembodegemnaars, gaat dat dikwijls over de parkeerproblematiek. Laat ons dan zelf het voorbeeld geven, zorgen dat we zelf geen boete krijgen omdat we met onze wagen verkeerd staan. En wie wel een pv-ke onder zijn ruitenwisser krijgt: eigen schuld, dikke bult. Ja toch?

Mag ik aub vragen aan de sportjournalisten van dienst, of het nu op vrt, vtm of ik weet niet welke zender is, dat ze tenminste weten waarover ze spreken? Dank u wel.

Vandaag eerste 'bergrit' in de Giro, schitterend gewonnen door Tim Wellens. Chapeau, trouwens. Commentaar van Renaat Schotte: "Het is lang geleden dat er een Belg een Giro-etappe won." Hallo? Vorig jaar de slotetappe, verrassend, akkoord: Iljo Keisse. Diezelfde Giro: Philippe Gilbert tot tweemaal toe. Even wou hij zich herpakken, dat een Lotto-renner won. Gisteren, woensdag, snelde de Duitser André Greipel naar de sprintzege. En hij rijdt al enkele jaren in Belgische Lotto-dienst, Renaats euroke viel even later. Ultimo kilometro, dat kan hij tot treurens toe herhalen, maar als kijker, als wielerliefhebber wil ik toch wat meer. Gelukkig is er nog José de Cauwer - eerlijk gezegd ook echt niet mijn favoriete co-commentator, maar wel een kenner - om zaken recht te zetten.

Sorry dat ik nu op de kap zit van de wielerverslaggevers, het is ook niet altijd gemakkelijk live commentaar te geven, om onmiddellijk renner x of y te herkennen. Ook de voetbalverslaggevers kunnen er wat van... Nooit vergeet ik een quote van de betreurde radio-icoon Jan Wauters. Als snotneus zat ik op de perstribune van Sclessin, de thuishaven van Standard Luik, onder hem, terwijl hij live commentaar gaf: " Oei, een schot van x (ik weet niet meer wie) net naast", hoorde ik Jan in de micro zeggen. De bal raakte net niet de hoekschopvlag..... Maar Jan vergaf je dat, omdat hij op de radio het spel levend in de huiskamer bracht, met al de gebreken die erbij hoorden. Doch als je rechtstreeks mee kunt kijken naar koers, voetbal, basket, volley of ik weet niet welke sport, dan verwacht ik toch dat de commentator juiste extra info geeft, de spelers herkent, .............

Ik weet het, ik ben aan het zagen. Noem het gerust afgunst, ik kan daar mee leven. Ik ben opgegroeid in de sportjournalistiek - pa rust in vrede - heb zelf ten velde als op de eindredactie van een krant in het wereldje gezeten. Ook ik maakte fouten, tuurlijk, maar ik denk toch inhoudelijk altijd juist geweest te zijn. En dat mis ik heden ten dage. Niet alleen op tv of radio, ook regelmatig in de geschreven pers.

Stilaan gaat mijn leven opnieuw zijn gewone gang. De verhuis is achter de rug, de deugddoende daagjes in Friesland ook. Nu herbegint de dagelijkse 'sleur', het normale leven.

Maanden verbouwingsstress zijn voorbij. Nee, het is nog niet honderd procent af - is het dat ooit? Er moeten nog 'veel' kleine dingen gebeuren. Maar het ergste is achter de rug. Het wachten op sommige aannemers, het duimen voor het goede weer opdat bepaalde werken zouden kunnen uitgevoerd worden.... Dat is allemaal gedaan. Ook de verhuis is vlot verlopen, waarvoor mijn dank aan alle sterke mannen die geholpen hebben, aan de vrouwen die met stoffer en blik klaarstonden om sporen van vuile schoenen zo snel mogelijk weg te krijgen, om de oude woonst toonbaar aan de verhuurders terug te geven. Dank ook aan mijn vriendin, die in de nieuwe woonst alles een plaatsje heeft gegeven of nog probeert te geven. Daaraan heb ik geen enkele verdienste, shame on me. Ik was meer de taximan, die tussen oud en nieuw pendelde met dozen en andere kleinere dingen die je in de wagen kunt vervoeren. Moet ook gebeuren hé...

Nu begint dus alles weer 'normaal' te worden. Vriendin deze morgen vroeg uit de veren om de trein van kwart voor zes te pakken naar het werk. Het zal gepikt hebben, na die paar weken. Maar ze heeft hare bureau teruggevonden hoor, meldde ze. Zelf heb ik me dus weer aan het schrijven gezet, na mij eerst geërgerd te hebben aan de factuur van Electrabel. Veel minder verbruik van gas en electriciteit, maar toch zo een 350 euro opleggen. Dank u (deze en vorige) regeringen.

Daarnaast op Facebook gezien dat vele medebewoners van Erembodegem meediscussiëren, mee willen denken over de toekomst van onze deelgemeente. Op een oproep van Philip De Smet in de groep Ge zetj van Erembodegem.... wordt veel gereageerd. Zelf werd ik maandag - zoals ik eerder al blogde - aangesproken door Nederlanders van een studiebureau, één van de vier die de stad heeft aangesteld met het oog op een Masterplan voor Erembodegem. En net als ik toen vertelde, blijkt uit die reacties op Facebook dat de meeste mensen het te drukke verkeer - inbegrepen de parkeerproblematiek - in Erembodegem als het grootste probleem beschouwen. Nu zijn er al plannen voor werken aan Hogeweg (najaar 2016?), en later Keppestraat en Rooms-Hofstraat, plannen die die straten smaller moeten maken, met betere en veiligere voetpaden, afgebakende parkeerstroken. Hopen maar dat dat allemaal in dat toekomstig Masterplan gaat passen......

Ik ben terug, op mijn blog. Verhuisperikelen en daarna even bekomen in Friesland, maakt dat ik bijna een maand 'afwezig' was, buiten af en toe op Facebook een melding. Maar vanaf nu vliegen we er terug in.

In het verleden schreef ik al over de mogelijke plannen van de stad Aalst met onze deelgemeente Erembodegem. Vier studiebureaus krijgen de kans, zijn aangeduid om hun ideeën, hun plannen met 'ons dorp' voor te stellen aan het stadsbestuur. Lijkt me geen slecht idee, ik wil het kans op slagen geven. Schreef ik eerder al, met de vrees dat alles weer 'achter onze rug zou geregeld worden'. Maar.....

Deze middag aangesproken door Nederlanders, op een terrasje op de Plesj. Niet alleen, samen met mijn tafelgenoten. Bleek dat zij werken voor één van die kandidaat-bureaus. Gewapend met microfoon en camera - niet voor tv hoor (oef) - vroegen ze onze mening over wat mis is, wat beter kan en wat zeker niet moet veranderen. Ik ben eerlijk geweest, heb herhaald wat ik al eerder op deze blog neerpende. Dat een multifunctionele zaal in Erembodegem - voor de toneelverenigingen, muziekfanfares en -groepen, voor eetfestijnen - zeker welkom zou zijn, maar dat vooral iets moet gedaan worden aan het verkeersprobleem, aan het 'afsnijden'. "De ring rond Aalst is nooit doorgetrokken", merkte die Nederlander (terecht) op. "Dat is van voor mijn tijd hier - ik ben pas in 1992 geland - maar ik vind dat ook spijtig", antwoordde ik eerlijk. "Maar blijkbaar is dat nu onmogelijk om 'groene' redenen." Dat het een oplossing zou kunnen zijn voor de verkeersoverlast in Erembodegem, staat buiten kijf.

Oké, één van de vier adviesbureaus is dus dezer dagen op pad, blijkbaar zijn er mensen (handelaars en anderen) uitgenodigd op een vergadering, wordt er morgen nog gepraat met SK Erembodegem en andere organisaties, als ik het goed begrepen heb. Ik kan dat alleen maar toejuichen, aanmoedigen. Ik hoop dat iedereen vrij zijn mening zegt en mag zeggen en dat er ook rekening mee gehouden wordt, natuurlijk met de nodige compromissen, we zijn in Vlaanderen hé. En als iemand die vaak en graag gaat herbronnen bij onze noorderburen, hoop ik dat deze Nederlanders het goede van in hun steden en dorpen hier kunnen aanpraten aan het stadsbestuur.

Oh ja, wat er zeker niet mag veranderen in Erembodegem volgens mij? De gezelligheid, het thuisgevoel dat ik hier heb. Nu al 24 jaar. Met de groeten van een Limburgse inwijkeling.

Mijn dochter heeft het papiertje al een paar maanden vast - oef. Maar haar generatie-, leeftijdsgenoten, klasmaatjes staan nog voor dezelfde uitdaging: dat rijbewijs halen. Nodig om te solliciteren, om je te verplaatsen, om dagdagelijkse dingen te doen.

Dochter van een goede vriendin - meisje zat samen met mijn dochter jaren in het 'lagere' - moest vandaag de tweede keer 'de baan op', proberen dat rijbewijs binnen te halen. Toevallig vorig weekend elkaar tegengekomen, tevergeefs raad gevraagd aan mij. Want gewoontes, richtlijnen van ????, .... het verschilt. Ook mijn dochter - ze heeft grotendeels met een rijschool gewerkt, papa's auto was om wat extra ervaring (en extra zenuwen, sorry) proberen op te doen - heeft twee pogingen nodig gehad, heeft twee keer de rijproef moeten afleggen. Zoals bijna iedereen, als ik zo een beetje rond hoor in de kennissenkring. Toeval? Of bewust? Maar nu denk ik weer te stout.....

De grote vraag is dan bij zo een (tweede) examen: wie heeft de meeste zenuwen, wie loopt er het meest op de toppen van de tenen? En ook al zullen de meeste ouders, volwassenen het niet echt willen toegeven, zeker niet tegenover zoon of dochter voor de vuurproef, ... het zijn wij. Ons 'kind' zal wel doodnerveus achter het stuur kruipen, de gordel aandoen, de wagen starten enzovoort. Maar ze gaan ervoor, willen het tot een goed einde brengen. Aan de zijkant - als bijrijder of (zeker) 'buitenstaander' - gieren de zenuwen ondertussen door je keel. Echt waar. En dan is het wachten op een sms-ke, een belleke - zeker als je niet de bijrijder van dienst waart. Goed of slecht nieuws? En (figuurlijk) een gat in de lucht springen bij het woord 'geslaagd'.

Ik ben een gelukkige vader, dochter heeft het in twee keer geklaard, haar rijbewijs op zak.... Maar dan toch een bedenking.... Wat ik in mijn vrienden-, kennissen- , familiekring hoor.... haast niemand is er van de eerste keer 'door', welk systeem van rijlessen er ook gevolgd werden.... Een extraatje voor de staatskas? Denk ik dan weer heel stout...................

Oproep: wie heeft een goed contact met de weergoden? En kan er een goed woordje doen? Waarom? Zondag is het topdag in Erembodegem. En zowel handelaars als bezoekers zouden het minstens droog willen houden.

De 24ste keer, schijnt het. Zondag wordt Erembodegem opnieuw overspoeld door 'keverkes', vw-aanverwanten en mini's. Zullen handelaars allerhande hun zaak, hun producten in de schijnwerpers zetten. Wil iedereen van de dekenijen hun klanten, de toevallige passanten verwennen. Eén probleem: het weer. Is het zondag tot en met zonnig, dan zullen we weer over de koppen kunnen lopen. Worden de hemelsluizen opengezet..... Met deze dus een oproep: wie heeft goede contacten met de weergoden, rechtstreeks of onrechtstreeks? Helpen eieren brengen bij de 'Clarissen', de 'Oude Klaren', of hoe noemen ze deze nonnenorde in deze regio? Zo ja, DOEN!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Opdat we zondag nog eens massaal buiten kunnen komen in 'ons' dorp, ons een dagje kunnen amuseren, ons ontspannen, in een - zonder twijfel - toffe sfeer.

Plannen, ideeën zijn er in overvloed. Optredens allerhande - voor ieders smaak durf ik stellen, van 's morgens (het aperitief) tot..... (de slaapmuts?) - naast de traditionele 'keverparade'. Ik hoop echt dat het een overrompeling wordt, dat inwoners en 'buitenstaanders' opnieuw komen tonen, bewijzen dat Erembodegem de grootste, de belangrijkste deelgemeente is van Aalst. En dat er zonder incidenten gefeest wordt.

En dit schrijft dan een inwijkeling, uit Limburg. Maar al 24 jaar echt thuis hier, geloof het of niet. Het is echt gemeend. Ik zie me 'hier' niet meer vertrekken. Ik heb heel mooie dingen meegemaakt - in deze deelgemeente, zelf in Aalst-'stad' - , helaas ook mindere. Maar nu ben ik hier gelukkig, voel ik me goed. En dat wil ik nog vele jaren.............

Terug naar het begin. Ik wil alle handelaars, alle leden van de dekenijnen, iedereen die ik-weet-niet-juist-wat organiseert een mega-toffe Topdag 2016 Erembodegem toewensen. Met een massa volk in ons dorp, onder een stralend zonnetje. Wie bij dat laatste kan helpen....

Raar, het voelt echt raar. Veertien jaar (bijna) - volgens mijn huisbaas, zelf wist ik het exact niet meer - woon ik in de Kortestraat, aan sporthal Denderdal in Erembodegem. Eind april neem ik afscheid, snifsnif.

2002 dus, na scheiding op zoek naar een appartement. Toevallig iets gevonden, bij 'mijn hobby', de sporthal, waar de basket van Erembodegem thuis was - en waarvoor ik mij, toen toch, voor (heel veel) engageerde. In een heel rustige buurt, enkel bij momenten overspoeld door activiteiten in Denderdal. Meer uitzondering dan regel.

Ik woon(de) er graag, ook al is de buurt veranderd. Bijgebouwd, andere, vooral meer buren. Het niet zien van de éénrichtingsstraat is gebleven - helaas. Met veel gevloek en ergernis van mij en anderen tot gevolg. En net nu dat ik de deur ga toetrekken, willen buren een buurtfeest organiseren, in de komende zomerperiode. Succes gewenst, maar normaliter zonder mij.

Want ik ga vertrekken, verhuizen. Huur is opgezegd, eind april moet ik 'weg'. En nu beginnen de zenuwen te spelen, begint de schrik toe te nemen. Gaat alles in de nieuwe woonst - een verbouwing -  op tijd - min of meer - in orde zijn? Het wordt kort dag, een maand is niks. Volgende week keuken leveren en installeren, paar dagen later aansluiting nutsvoorzieningen. Normaal geen probleem, maar gaat alles ook op tijd gekeurd geraken? Ik moet er gerust op zijn, in een goede afloop geloven. Het is niet makkelijk, ik duim.

Maar ik lig er soms van wakker 's nachts. Er wordt gewerkt, geen twijfel. Maar toch.... Geraakt alles op tijd klaar? Het moet niet perfect zijn, maar ons wassen, ons kunnen warmen, elektriciteit en co in orde zijn.... het wordt spannend. En dat voelt raar aan.

Iedereen maakt fouten, toch elke normale mens. Helaas. Maar normaal leren we uit onze fouten, proberen we ze niet nog een keertje te maken. Een levensles die we van onze ouders kregen, die we willen/proberen doorgeven aan onze kinderen. Ja toch?

Na de triestige gebeurtenissen van dinsdag, die onmenselijke drama's, wordt er naar schuldigen gezocht, naar verantwoordelijken. Voor mij zijn enkel die terroristen schuldig, samen met hun handlangers, hun mede-gekken. Want dat dit niks - maar dan ook totaal niks - met een echte godsdienst te maken heeft, wil deze naïeveling (volgens velen) echt waar nog altijd geloven. Ik geef de modale islamiet nog het voordeel van de twijfel. Al verwacht ik een krachtig signaal, hoop ik op samenwerking met de bevoegde diensten, juich ik elke aangifte van ontsporing (naar banditisme of extremisme) toe. Moslims, toon nu eens eindelijk dat jullie willen integreren, dat jullie je willen aanpassen aan onze maatschappij - en daarvoor moeten jullie de koran, jullie profeet Mohammed niet verloochenen, integendeel. Dan heb ik respect voor je en je geloof. Net als ik respect heb voor het christendom, het hindoeïsme, de joden, de boeddhisten.

Maar terug naar de kern, de gemaakte fouten voor deze aanslagen. Die zijn er, zeker en vast. We kunnen de klok helaas niet terugdraaien, de doden en gewonden zijn er, hun families kunnen het leed niet meer uitwissen. Erg, te erg voor woorden. Elke Belg, elke Europeaan, elke mens die naam waardig is het daarmee eens. Maar nu is het tijd voor daden, en vooral om lessen te trekken. Maak er godverdomme geen politiek spelletje van met verwijten over en weer, overlaad een ambtenaar op een ambassade in Turkije niet met alle mogelijke zonden, speel de zwarte piet niet door van federaal naar een of ander gewest - heren en dames politici jullie wilden die opdeling..... - , lul niet over bevoegdheid si en la, enzovoort. Heren ministers, geef gewoon toe dat er fouten gemaakt zijn, dat jullie niet alles kunnen weten, voorspellen. Dat die onmensen - gangsters voor mij, terroristen voor anderen, moordenaars gewoon - de inlichtingendiensten - Belgisch, Europees, wereldwijd - helaas nog altijd een stapje voor zijn. En wil daar eindelijk eens degelijk werk van maken, om dat nu, vandaag, morgen en in de toekomst te voorkomen.

Een geheugensteuntje nodig? 11 september 2001, de aanslagen in de VS. Duizenden doden, immens leed, verontwaardiging (bijna) overal. Ook daar is achteraf gebleken dat verscheidene inlichtingendiensten iets wisten, maar dat nooit aan mekaar doorspeelden. In de USA heeft men er lessen uitgetrokken, wanneer hier in Europa? Bij ons? België is - sorry voor de woordkeuze - een scheet groot, een onbeduidend vlekje op de aardkloot. Bevoegdheden over alles en nog wat worden verdeeld, zodat uiteindelijk een kat zijn jongen er niet meer in terugvindt. En als er dan iets erg gebeurd - helaas - wordt er gezocht naar paraplu's. Ergerlijk.

Ik heb me laten gaan, sorry. Ik hoop alleen uit de grond van mijn hart dat men in 'Brussel', in 'Europa', eigenlijk overal, de nodige lessen trekt, in de hoop dat we nooit meer een 22 maart meemaken, niet in ons land, nergens. Dat de bevoegde diensten de middelen krijgen en de steun om zulk drama in de toekomst te voorkomen. En als ik daarvoor een vingerafdruk op mijn identiteitskaart of paspoort moet zetten, no problem. Het zou misschien die wirwar van gebruikte namen door 'smeerlappen' kunnen stoppen.

Ik heb lang getwijfeld - al heb ik op Facebook al iets laten waaien. Wat moet ik met die verwerpelijke aanslagen - nu bij ons, eerder in Turkije, Frankrijk, ....., morgen in... (hopelijk nergens meer)???? Ik ben er, net zoals bijna iedereen, niet goed van.

Schandalig, onvoorstelbaar. Onmenselijk. Dat laatste gevoel overheerst zeker bij mij, net als niet-te-verwoorden medeleven voor slachtoffers, gewonden, vrienden, familie, kennissen en collega's. Zulke daden zijn NOOIT goed te praten, vanuit geen enkele ideologie, geen enkel geloof. Onschuldige mensen de dood injagen, of door gebruik van spijkerbommen zeer ernstig, tot levensbedreigend verwonden? In naam van? Allah? Zijn profeet Mohammed? Een schaamlapje, want een drogreden.

Deze middag aan een cafétoog een goede babbel gehad met een doorwinterde 'flik', meer dan 40 jaar dienst, voornamelijk in het Brusselse. Nee, hij is niet betrokken bij de recente (of minder actuele) acties, maar heeft wel - volgens mij toch - een klare kijk. Even kort samengevat: 'Het zijn gewoon criminelen. Die zich nu achter dat fundamentalistisch gedoe verstoppen. En die criminaliteit is in sommige families gewoon ingebakken, daar is niks tegen te doen. Die gaan elkaar niet verlinken, wel elkaar helpen....'

Het zijn dus gewoon ordinaire gangsters, moordenaars die een slap excuus zoeken voor hun nooit goed te praten misdaden. Begonnen als een overvallerke, misschien wat drugs gedeald tussendoor, en - eens tegen de lamp gelopen - een beetje in de 'bak' gezeten. En zich nu wreken op de maatschappij - die toch zo oneerlijk is. Op onschuldige mensen, met verschillende geloofsovertuigingen - zelfs hun 'zogenaamde' godsdienst.

Met deze herhaal ik (min of meer) mijn eerder op Facebook geposte bede aan de 'echte' moslims, aan zij die hun geloof oprecht belijden en zich in onze maatschappij willen integreren, onze levensstijl willen respecteren: 'Werk samen met de ordediensten, geef verdachte personen aan, net zoals haatpredikende imams. Stop met onderdak te verlenen aan misdadige zogenaamde geloofsgenoten, help hen niet langer te vluchten. Want zij misbruiken uw geloof.'

Ik hoop echt dat de moslimgemeenschap in ons land, in Europa dat beetje respect heeft. Dan kunnen we misschien tolerant naast elkaar blijven leven. Te naïef? Misschien wel.

Als alles meezit, zijn we over een dik jaar verlost van een eerste Aalsterse stadskanker: de Du Parc-site in de Erembodegemstraat. De nieuwe eigenaar wil er een trampoline- en skatepark vestigen. Nu alleen nog de nodige vergunningen krijgen.

Elke Erembodegemnaar komt er wel eens voorbij. Als hij of zij naar het park trekt, of naar de stad. De kousenfabriek van Du Parc, leegstaand sinds 2001, momenteel paradijs voor krakers, druggebruikers en pyromanen-in-spe. Verkrot, vervallen, geteisterd door verschillende brandjes. Maar dat is weldra voorbij, verleden tijd. Hopelijk. Ondernemer Hans De Neef heeft al een compromis getekend en verwacht dat binnen enkele maanden de koop effectief rond is. En hij heeft plannen voor de site: een trampoline- en skatepark annex speeltuin zou er komen, een deel van de gebouwen - historisch waardevol naar verluidt - zou behouden  blijven. Nu moeten alleen de stadsdiensten nog overeenkomen, de nodige vergunningen afleveren. Als alles goed gaat, heeft de jeugd in september 2017 een nieuwe place-to-be. Niet slecht toch?

De Erembodegemstraat wordt dus straks de recreatiezone van Aalst: met het stadspark, de nieuwe sporthal op Schotte en de opgewaardeerde Du Parc-site. Hopelijk wordt in alle plannen rekening gehouden met parking, voor auto's én fietsen, is er met de nakende aanleg van bewuste straat rekening gehouden met een vermoedelijke toestroom van verkeer - zeker naar die nieuwe, grote sporthal toe. Even wenselijk is dat Erembodegem niet de dupe wordt, lees al dat verkeer zal moeten slikken. Want daar hebben de inwoners al genoeg last van.

Maar dat zijn zorgen voor later zeker? Laat ons vooral blij zijn dat er eindelijk een einde komt aan de verloedering van de Du Parc-site, dat er nog iemand is die de moed heeft - en de middelen... - om van die site nog iets te maken. Ik wens hem alvast succes, ook en vooral bij zijn overleg met de bevoegde stadsdiensten.

Een miljoentje, een miljardje meer of minder in de staatsbegroting. Who cares? Wie van de gewone burger in ons landje trekt zich dat aan? Het begrotingstekort van de federale regering? Pfff. Van de (Vlaamse) deelregering? Tja... Uiteindelijk zal het toch weer op de nek van u en mij terechtkomen, willen of niet. Grrrrrrr.

Ik heb me eventjes de moeite getroost en wat opzoekingen gedaan op het internet. In de Kamer zetelen 150 verkozenen, in de Senaat zijn er (nu) 60 gedropt: 210 in totaal. Vlaams gewest: 124 mensen in dat parlement, het Waals gewest telt er 75, het Brussels hoofdstedelijke liefst 89. In Europa mag ons landje er 21 tussen Brussel en Straatsburg laten pendelen. In totaal dus 519 personen, die voor u en mij beslissen over onze toekomst in Vlaanderen, in België, in Europa. Met of tegen ons gedacht, ze zijn verkozen... Naast die nationale, regionale politici zijn er ook nog een heel pak die gewoon in onze gemeente of provincie mandaten hebben - soms (dikwijls?) dubbellopend.

Tuurlijk heb ik ook nog wat verder proberen zoeken en - volgend cijfer is niet echt up-to-date, ik vond alleen maar een bedrag van 2010 terug, sorry - gemiddeld had een verkozene des volks toen (in België) 5.516 euro netto (!) maandelijks, in totaal bijna 2.9 miljoen per maand in totaal uit de staatskas, voor zijn of haar werk in of voor onze staatsinstellingen, zogezegd voor u en mij. Naast hun inkomen uit hun dagdagelijks werk.... En tel daarbij nog de vergoedingen voor de gekozenen in de gemeente, de provincie, de districtsraden (in Antwerpen). Miljoenen per maand kost u en mij dat, voor alles samen. Enkel voor het 'politiek' werk, mandaten in bijvoorbeeld intercommunales niet meegerekend.

Eventjes iets anders. U hebt het wellicht ook al gezien. Beelden uit één of ander parlement, in ons land, in Europa: met heel veel lege zitjes. Enkele 'idioten', 'gemotiveerden' die hun verhaal, hun standpunt komen vertellen, verdedigen voor de andere verkozenen - op zo goed als lege banken. Chapeau (sic). De wedde, de vergoeding voor de afwezigen zal wel doorlopen.... Schandalig, nee? Als er op het stemknopje moet gedrukt worden, zal iedereen wel present tekenen. Grrrr.

Mijn heel naïef voorstel om een deel van het begrotingstekort dicht te rijden: laat alle verkozenen 1.000 euro per maand inleveren (x 519, x 12 maanden), al goed voor een dikke 6 miljoen euro. Een peulschil, akkoord, het mag eigenlijk het dubbel (of meer) zijn. Maar trek er voor elke (ongewettigde) afwezigheid in het parlement, in een commissie ook nog een paar honderd euro's af en het sommetje loopt al een klein beetje op. Het zal dat begrotingsgat niet dichtrijden, zeker niet, maar misschien een beetje helpen, wat geld opleveren dat u en ik niet meer moeten ophoesten. Naïef, ik weet het.

Levenslang geschorst en 50.000 euro boete, dat eist de aanklager van de UCI - de wereldwijde wielerbond - voor Femke Van den Driessche, dat Aalsters meisje van 19, waar bij het WK in Zolder voor meisjes-beloften in 'haar' box een fiets met een motorke gevonden werd. Een beetje overdreven toch?

Lance Armstrong mocht zeven keer de Tour winnen, vooraleer jaren later bleek dat hij wat (teveel) aan de dopingpot gezeten had. Nog andere renners hebben bekend dat ze in het verleden niet 'zuiver' op hun tweewieler zaten. Laat ons een kat een kat noemen, iedereen weet dat je niet op een boterham met hesp of kaas een klassieker wint, op pure spaghetti win je geen grote ronde. Medisch begeleid worden alle renners, terecht. En soms op het randje. Zo lang men niet over de schreef gaat, geen probleem blijkbaar, anders een paar jaartjes aan de kant.

Maar nu helemaal iets anders: 'mechanische doping', een motorke in de fiets. Mag niet, kan niet, laat daar geen twijfel over bestaan. Wil men frauderen op die manier? Straffen. Zonder twijfel. Maar hoe? Voor de internationale wielerfederatie ook een totaal nieuw gegeven, nooit aan gedacht, nooit verwacht. En dan komen ze af met een - voor mij toch - absurde strafeis: levenslang.... Er zijn moordenaars, erge misdadigers die er met (veel) minder van afkomen.

Noem me naïef, of wat u ook wilt. Ik geloof dat Femke niets wist van die bewerkte fiets, dat het inderdaad een rijwiel van een vriend was, die er een motorke in plaatste om op training te kunnen volgen. En dat hij die bewuste fiets toevallig in de box van ons meisje achterliet. Naïef ja, want hoe kon het dat 'die vriend' op het WK-parcours mocht rondrijden....

Er zijn zaken gebeurd die niet kunnen - bewust of onbewust. En dat moet bestraft worden, helaas voor Femke. Maar laat ons alsjeblieft redelijk blijven. Voor de hele (Vlaamse) wereld is ze al voor de rest van haar leven verbrand, in het wielermilieu lijken mij haar toekomstkansen nihil. Weg hobby, weg dromen. Al erg genoeg, niet? Ontneem haar dus niet andere sportieve dromen - in atletiek, gymnastiek of ik weet niet wat - met een levenslange schorsing - normaliter geldend voor alle sportbonden. En zeker niet met een voor een 19-jarige onbetaalbare boete daarbij. Na een onvergeeflijke, kapitale fout van haar omgeving, zo wil ik nog altijd geloven.

Gisteren ontspannend avondje uit, naar toneel in het Erembodegems parochiehuis. Goed gelachen met die 'Eerste solden' van Onder de Toren. Chapeau voor 'de bende van Miel'. Nu het juist even kalmpjes is......

Dertig jaar bestaat toneelgroep Onder de Toren, de laatste jaren ben ik vaste klant bij hun voorstellingen in maart. Je weet wat je kan verwachten, je hoopt ook op een paar uurtjes lachen. Met - soms letterlijk - onderbroekenhumor, maar mij deert dat niet, de rest van het publiek ook niet. Aan de lachsalvo's te horen. Ik doe echt waar mijn hoed af voor de acteurs en actrices, als amateur moet je het maar durven en vooral doen. Ik wil echt niet weten hoeveel uren, dagen, weken de hele groep gerepeteerd, gevloekt, gesakkerd heeft vooraleer gisteren voor het eerst 'echt' dat nieuwe stuk te spelen. En, geloof me, heren en dames: ik vond het goed, ik heb me kunnen ontspannen, zoals gehoopt en verwacht. Bedankt.

Te veel reclame voor die 'Eerste solden' moet ik niet maken, vermits naar verluidt alle voorstellingen (na vandaag nog vier) al een hele tijd uitverkocht zijn. En net daar ligt het probleem: Erembodegem heeft eigenlijk geen geschikte zaal om drie - jawel u leest het goed 3 (drie) - toneelgroepen (Onder de Toren, Tijl en Nele en Jetie) te huisvesten, hun ding te laten doen. Die stoelen alleen al in het parochiehuis..... Niet leuk voor de rug. Ik had het geluk op de eerste rij te zitten dit jaar, dus beenruimte geen probleem, maar achteraan was dat minder evident.

Misschien een idee voor het nakend 'Masterplan' voor ons dorp: een degelijke multifunctionele zaal waar alle verenigingen onderdak kunnen vinden, met ruimte voor voorstellingen allerhande (toneel, muziek,....) en waar het publiek daar dan ook comfortabel kan van genieten. Op fatsoenlijke zitjes, met de nodige beenruimte. En waar wat meer volk in kan (en mag) dan in de parochiezaal nu. Als het even kalmpjes is, speelt iemand dit idee door aan de bevoegde instanties? 

Meer dan veertig jaar geleden zong Urbanus het al: 'De wereld is om zeep'. En is het omdat ik nu al enkele dagen in een dipje zit, dat ik de toekomst - niet per se voor mij persoonlijk - somber inzie? Ik weet het eigenlijk niet, maar er gebeuren toch rare dingen rondom mij...

Waar gaan we naar toe? Wat bezielt sommige mensen die 'macht' hebben? Politici (in spe), bankiers, bedrijfsleiders, noem maar op. Ik stel er me de laatste tijd meer en meer vragen bij. Zoals ik in mijn inleiding schreef: ik zit blijkbaar in een 'zwarte' periode. Tegen beter weten in, maar toch. En als je de nieuwsuitzendingen op tv, radio volgt, de kranten of websites leest, dan betert het er eigenlijk niet op.

Laten we beginnen met wat het dichtst bij ons ligt, waar we voor gewerkt hebben, gespaard: ons geld. Op een spaarboekje brengt het al nauwelijks iets op - echt een eufemisme - maar toch nog te veel volgens de heren-bankiers. Die zouden zelfs willen dat we betalen om hen ons geld te laten beheren, te beleggen. Even vergeten dat enkele jaren geleden de overheid - u en ik dus eigenlijk - de schulden door de toenmalige 'bankencrisis' heeft helpen lenigen? En nu brengt ons zuurverdiend geld dus niks meer op, zouden we volgens 'die heren' nog moeten betalen om het op een rekening te mogen zetten. Niet logisch toch?

Iets verder weg, de oceaan over. Een hevige strijd om toch maar presidentskandidaat te mogen zijn voor één van de twee grote partijen. Bij de Democraten Hillary Clinton, ex-presidentsvrouw en minister van Buitenlandse Zaken, versus Bernie Sanders, een - met alle respect - opa met, zeker voor de doorsnee-Amerikaan linkse, socialistische ideeën, die (een deel van) de jeugd aanspreekt. Wellicht wint daar het establishment, gaan ze in die partij voor een eerste vrouwelijke president van de USA. Aan de andere kant, bij de Republikeinen, is de strijd een echt moddergevecht aan het worden. Waar momenteel Donald J. Trump de beste kaarten in handen heeft, tot grote ergernis, tot grote schrik van het conservatief establishment. Want Trump zwijgt voor niets of niemand, zegt onomwonden zijn gedacht, schoffeert mensen(groepen), schopt tegen iedereens schenen en verzamelt kiesmannen (stemmen) als zoete broodjes. Extremer dan de doorsnee-Republikein, in se al conservatief tot en met - ja, dat is dus mogelijk. Wat als die man president wordt van de VS? Met in Rusland Poetin, Turkije Erdohan, in China nog altijd 'de' partij, in Noord-Korea een dictator als Kim Jong-un, in de Arabische oliestaten dynastieën met dictatoriale neigingen.... Ik hou mijn hart vast. Echt waar.

Terug dichter bij ons. De vluchtelingencrisis. Tuurlijk begrijp ik dat iedereen het beste wil, zoekt voor zichzelf en zijn familie. Aan de andere kant ben ik overtuigd dat voor vele vluchtelingen hun toekomst niet in Europa ligt, gewoon omdat te veel te veel is. En wie toch besluit om in onze samenleving een toekomst te willen opbouwen, moet zich ook aanpassen aan de hier (al eeuwen) geldende normen, wetten - wat ikzelf trouwens ook moet doen. Respect tonen voor onze samenleving, met alle gebreken. Dan is er een kans dat ik ze welkom heet. Nog zo een probleem, de mede-Europeaan (uit het zuiden, uit voormalig Oost-Europa) die hier komt werken. Op zich niets mis mee. Alleen kloppen arbeidsvoorwaarden niet altijd, en daar kan die man of vrouw zelf niets aandoen. Maar profiteren werkgevers door mindere sociale lasten, andere belastingmodaliteiten in een mede-lidstaat van de EU. Toch niet logisch? We willen toch een eengemaakt Europa? Dan moeten voor iedereen overal dezelfde regels toch tellen. Maar nu ben ik zeker te naïef??

Och, ik heb mijn gal weer eventjes gespuwd, dat lucht een beetje op. Laat me tot besluit ook even naar de goede, leuke dingen des levens kijken. Mijn dochter mag vandaag 19 kaarsjes uitblazen, de oudste dochter van mijn zus is eergisteren moeder geworden. Ik hoop voor hen dat 'onze wereld toch nog niet om zeep is'.

Vorige week vrijdag, in HLN: vijfenvijftigplussers (tevergeefs) op zoek naar een nieuwe baan. Ook al ben ik (maar) een paar jaartjes jonger, herkenbaar. Tot en met. Helaas.

Net als de in het artikel aangehaalde verhalen probeer ik een nieuwe job te zoeken. Stuur ik veelvuldig sollicitatiemails naar allerhande jobaanbiedingen. In de hoop.... Helaas, krijg ik - net als de geïnterviewden in de krant lieten blijken - te dikwijls, zo niet meestal, het antwoord: 'uw profiel voldoet niet' of  'we kozen voor een ander profiel'. Met pijn in het hart lees je dat dan. Maar niet opgeven, zegt dat engeltje op die ene schouder. En dat doe ik ook niet, wil ik ook niet doen. Net zoals die mensen in de krant. Zij willen opnieuw aan de slag, ik ook. Want we kozen er niet voor om 'op straat te staan', om zonder werk te vallen. We zagen het (soms) zelf niet aankomen, het ontslag kwam als een donderslag bij heldere hemel. En we willen terug aan de slag, bewijzen dat we de maatschappij, werkgevers echt nog van dienst kunnen zijn. Geef ons een kans aub !!!

Dezelfde week, op woensdag. Uitgenodigd door de VDAB voor een infosessie voor werkzoekende vijftigplussers. Eens gaan luisteren, niets te verliezen immers. Nuttige uurtjes (echt waar), interessante weetjes opgedaan. Maar als je dan luistert naar de 'medewerkzoekenden' kom je weer hetzelfde (helaas negatief) sollicitatieverhaal tegen. Ook al wordt het niet letterlijk gezegd, wordt het verbloemd met 'we kozen voor een ander profiel' - het lijkt wel een voorgedrukte, onder één of andere computerknop bewaarde standaardantwoordzin bij sollicitaties van 50-plussers - 'we' worden als te oud ervaren. 

En daar word ik soms depressief van, dat maakt me kwaad. Niet zo kwaad als bij (zogenaamde?) jobaanbiedingen, die plots intern ingevuld werden. Ook al heb je dan - eindelijk ! - eens een schriftelijke proef mogen afleggen. Dan pas voel je je echt - sorry voor de woordkeuze - gekloot.

Maar ik blijf proberen, en met mij nog duizenden anderen. In de hoop dat bedrijven 50-plussers niet (blijven) afschrijven, dat we nog een kans krijgen. Want we moeten toch allemaal langer werken, de pensioenleeftijd schuift op. Predikt de overheid - Vlaams, federaal, Europees. Maar in de praktijk zie ik nog niets gebeuren. Echt niet.

Al enkele weken worden we op 'ge zetj van Erembodegem...' verblijd - vind ik toch - met foto's van Erembodegem vroeger en nu. Met deze wil ik de leverancier, Herman Guns, een hart onder de riem steken. En dat hij mag voortdoen.

Ik ben een inwijkeling, zij die me kennen weten dat. In juli 1992 kwam ik aangewaaid - na een tussenstop in Kortenberg - vanuit Limburg. Ik voelde me redelijk snel thuis, legde stilletjes aan contacten, raakte uiteindelijk betrokken bij het basketbal in Erembodegem. In sporthal Denderdal heb ik Herman leren kennen, zo een twintig jaar geleden. Ik gaf toen baskettraining aan zijn jongste zoon, aan de toog van de cafetaria babbelden we veel over sport, over koetjes en kalfjes, over van alles en nog wat. Soms wat te lang....

Tijden veranderen, hobby's ook. We verloren elkaar wat uit het oog, ook omdat hij gezondheidsproblemen heeft gekend. Daarom ben ik zo blij dat ik nu zie wat hij deelt op deze groep: foto's van Erembodegem, ons dorp - ik mag dat toch ook zeggen, denk ik. Tuurlijk herken ik de oude zwart-wit foto's niet, ik woonde hier nog niet, was misschien nog niet geboren. Maar ik vind het tof, fijn, leuk, plezant om te zien hoe alles veranderd is. Ten goede of ten kwade, dat is een andere discussie. En ik ben echt overtuigd dat oudere inwoners, de anciens, discussiëren over wie waar woonde toen. En hoe het vroeger allemaal beter was (of niet).

Herman, doe zo voort. Als ik de likes zie op de pagina ben ik niet alleen met dat gedacht. En hou je fototoestel paraat, want binnen enkele jaren kan ons Erembodegem er weer helemaal anders uitzien....

Opletten. Iedereen die via of vanuit Erembodegem naar Aalst wil, vanaf maandag is de Erembodegemstraat (langs het park) onderbroken. Het begin van een resem werken in de 'dorpskern'.

Tot de zomer, het bouwverlof, moeten we rekening houden met het 'niet-gebruiken' van de Erembodegemstraat, de weg van Schotte naar stad. Voetpaden, fietsstroken, beter wegdek zou er komen. Sinds vandaag staan de borden er, u kent ze wel die oranje misbaksels. Ook De Lijn heeft al maatregelen getroffen, signalisatie gezet met tijdelijke haltes - omdat er andere niet bediend kunnen worden. Voor de lijn 213 bijvoorbeeld - de lijn Aalst-Brussel via Teralfene: die zal station, kerkhof en dergelijke niet meer (kunnen) aandoen. Er is wel een extra tijdelijke halte op de kruising van de Leuvestraat en de Hogeweg. Hoe het met lijn 2 - een 'echte stadslijn' - zit, weet ik op dit moment nog niet, best even raadplegen op websites van De Lijn of andere, sorry.

Die werken 'langs het park' zijn dus de eerste - na de Denderbrug (toch zijn nut gehad, gezien de voorbije regenval, denk ik) - van een (in tijd toch) lange rij. Daarna volgen immers de Hogeweg (vanaf augustus) en de Keppestraat annex Rooms-Hofstraat. Met andere woorden, bereid u voor op zo een dikke twee jaar wegenwerken in Erembodegem, met alle miserie die er bij hoort: omleidingen, extra (zwaar) verkeer, (nog) meer fileleed - in en rond 'ons dorp'. Met een stille hoop: dat het daarna beter is. Zegt de optimist in mij.