De eerste foto trok ik toen we ons middagmaal verorberden in een plaatselijk eethuisje. We hadden veel bekijks.
De tweede foto trok ik toen we van het eethuis naar het werk terugkeerden. Wateroverlast in Nansha. Motorrijder rijdt zich vast in grote plas en raakt er niet meer uit. Toen de reddingsdiensten ter plaatse kwamen was het slachtoffer reeds overleden. Onder hem vond men een nieuwe motor die de arme man aan het testrijden was. Van uw reporter ter plaatse. Kurt "zwanser" Viaene
We zijn net thuis van een leuk ontspannend weekend in Guangzhou. Kathleen boekte een hotel op Shamian Island. Het Victory Hotel bleek een schot in de roos. Zeer mooie kamers, iets minder spannend ontbijt. Maar al bij al een zeer goed hotel. Shamian (Shàà Mièn uitgesproken) is een ideale uitvalsbasis voor het oude GZ. Vrijdag na het werk zijn we onmiddellijk richting hoofdstad getrokken. Onze chauffeur dropte ons aan het hotel. Het inboeken verliep vlot. De kamer was super. Geen foto verdomme. Enfin, na een aperitief in de lobby van het hotel op naar "La Dolce Vita". Er is een verwoede strijd om de titel "Beste Italiaanse restaurant" in GZ, maar La Dolce Vita heeft voor ons de strijd al verloren. De diensters deden hun best, maar verstonden quasi nul Engels. De enige Italiaan in zicht was een mankende piraat (bandana van Calvin Klein). Het eten was ok, maar kon de prijs niet bevestigen. Daarna naar Station One. Een leuke zaak die onlangs door een bijzonder irritante Duitser is overgenomen. Ze hebben wel lekker bier en een super terras, maar de volgende keer laten we deze kelk graag aan ons voorbijgaan. Zaterdagmorgen. Met een frisse kop en een hartig ontbijt gaan we de hort op. We steken één van de bruggetjes die Shamian verbinden met GZ city over en belanden pardoes in het hart van Qingping Markt. Een labyrint van winkeltjes met allerhande gedroogde ingrediënten voor de beroemde en eeuwenoude Chinese geneeskunde. Waarvoor je gedroogde hagedissen nodig hebt, wil ik niet weten. De geuren zijn adembenemend zeker na een rijkelijk ontbijt. We slenteren verder en passeren kraampjes met katten, konijnen, honden, vissen, benodigdheden voor vissen, acquaria, fonteintjes, teveel om op te noemen. Geen andere Yang ren (zoek het op!!!) in zicht . We slenteren verder door bochtige nauwe steegjes en arriveren aan de Hua Lin Tempel. Zeer mooi, authentiek en sinds de dooi van de politiek tegen godsdienst opnieuw een belangrijke plaats voor Zen Boeddhisten. De Jademarkt rondom de tempel is een lust voor het oog. Overal wordt het groene goud verhandeld en bewerkt. Vreemd is: in China heb je niet te maken met de gedachte: "Als mijn buurman hetzelfde verkoopt als ik, dan verlies ik winst en verdelen de klanten zich over ons twee." In China zie je dus straten met alleen maar coiffeurs, alleen maar electronica zaken, alleen maar fietszaken, etc.... Hier zeggen ze:" Als men weet dat àlle coiffeurs in één straat zitten, dan komt iedereen naar onze straat! En dan pikken we wel ons graantje mee." Interessante gedachte. Na de jademarkt volgt de antiekmarkt (zeg: brocante). De kraampjes met Mao memorabilia, fossielen, halfedelstenen, oude stempels, oude munten, etc.. volgen elkaar op. Ik ben eigenlijk op zoek naar oude propaganda affiches van het jonge Chinese communisme. Groot is mijn geluk als een dame me meeneemt naar de zijstraat waar ze een pak affiches bovenhaalt om "u" tegen te zeggen. Ik koop er een 10-tal voo 105 RMB omgerekend zo'n 12 EUR. Hip hip hoera. Via de wijk waar je alles kunt krijgen om ook maar eender welk toestel (electronisch of mechanisch) van nul op te bouwen (voor de liefhebbers: Haizhu Donglu en Huifu Xilu) passeren we de tempel van de 5 onsterfelijken. In deze mooie tempel loopt ook nog een Chinese rond met zwarte nylons die duidelijk te klein zijn voor haar. Ze draagt roze stilletto's en een kort rokje. Het kruis van haar panty komt van onder haar rokje uitpiepen. En zeggen dat je in Italië niet met blote schouders binnen mag in een kerk. Jammer genoeg durfde ik haar niet op mijn gevoelige plaat vast te leggen. Daarna naar Beijing Lu; de winkelstraat bij uitstek. We wandelen richting Parel rivier. Na een 3-tal kilometer gewandeld te hebben, vindt Kathleen het nodig om ons te laten vereeuwigen door een straatfotografe. 8 EUR voor 4 foto's later, doen we ons te goed aan een frisse pint en een cola. Daarna spoeden we ons met gezwinde tred richting hotel, want het is al 18.30 en om 19.30 worden we verwacht bij Sue en Dave voor hun tweede house warming party. Sue was deze week ook jarig, dus reden te meer om nog eens te feesten. Op het feestje zijn de meeste gasten collega's van Dave die bij de British Council werken. Verder zijn ook de leraressen van Kathleen aanwezig. Ann is een zeer lief madameke die mijn vragen omtrent uitspraak graag beantwoordt. Cathrine is de bazige van de twee en is zeker niet op haar mondje gevallen. Ze doet ook aan Thai boxen en toont me met veel plezier een aantal moves. Ik ben het gedweë slachtoffer. Sue toverde een groot assortiment super heerlijke gerechten op tafel. Cathrine maakte dumplings klaar. Daarna werd in 3 talen happy birthday gezongen. Eénmaal in het engels, éénmaal in het Mandarijns en éénmaal in het Cantonees. Men vraagt aan ons om het in het nederlands te doen. Ze begrijpen niet dat wij ook in het engels zingen. Moe maar tevreden nemen we de taxi terug naar het hotel. De volgende morgen wordt er zoals elke morgen ontbeten. Een lekkere omelet vergezeld van een lekkere koffie stoomt ons klaar voor een nieuwe spannende dag. Hip hoi, het happy pilletje heeft gewerkt. (Grapje hoor, moeders.) We nemen de dìtié (zoek het op, verdomme !!!!) naar Yuexiu Park. We bezoeken eerst het Dr. Sun Yat Sen Memorial dat vroeger dienst deed als congreszaal voor de communistische partij en nu volledig in het teken van Budweiser stond. Mooie grote zaal, met Engelstalige uitleg over de verschillende belangrijke data in de geschiedenis van het gebouw. Daarna gaan we eerst nog een tempel bezoeken om dan iets te eten in een typisch Kantonees restaurant. Zeer lekker. De noedels zijn dik, glibberig en niet gesneden en met stokjes valt dat niet mee! Ze zijn echter heerlijk evenals de hete kip en de zoet-zure zalm. Het was van "lek mijn lipke!". Met een volle maag een 300-tal treden nemen valt niet mee, maar het Yuexiu park loont echt de moeite. In het park staat hèt symbool van Guangzhou: een standbeeld met 5 geiten. De Trotter zegt:" De 5 geiten waarvan de geschiedenis aan de oorsprong van de stad zouden liggen. Onder keizer Yi van de Zhou dynastie daalden 5 personages uit de hemel op aarde neer. Ze reden op geiten, deelden rijst uit aan de bevolking en behoedden mensen zo van een hongersnood. Ze verdwenen opnieuw in de lucht, maar zonder geiten dit keer. De dieren versteenden en werden de standbeelden die we vandaag te zien krijgen. Zo begrijpen we ook waarom de stad, stad van de geiten of stad van de rijst wordt genoemd." Een groot schrijver zal de auteur van dit stukje proza nooit worden. Maar dit geheel terzijde. We slenteren verder door het park, zijn al dat groen strontmoe en besluiten naar de uitgang te zoeken. Uiteindelijk arriveren we aan de noorduitgang. Oef. We nemen een taxi terug naar Shamian. Eerst bij Starbucks een Caffé Latté drinken. Heerlijk! We pikken onze bagage op in het hotel en nemen een taxi naar Citic Plaza op Tianhe. In de kelders van dit gigantische gebouw bevindt zich "Corner's Deli". Het ligt wel niet op een hoek en de eigenaar heet ook niet "Corner", maar ze hebben er zaken die je nergens anders vindt. We kopen 4 flessen Nero d'avola, stokbrood en Manchego, Brie, Gouda, Cambozola en Comté. Rara, wat hebben we vanavond gegeten? Nog 45 minuten op de bus en we arriveren volgeladen en platzak in Clifford, het "Marbella" van de Pearl River Delta. Nog vergeten, Kathleen heeft haar grootste doel voor ons verblijf in China dit weekend bereikt. Ze heeft een rode lantaarn gevonden! We vonden dit prachtstuk dat symbool staat voor de gehele Chinese cultuur in een bazaar-achtige markt in hartje Guangzhou. Als er ooit nog iemand van jullie prullen wil om kindjekak in te verpakken, laat iets weten. We know the way. Nu genieten van een glaasje wijn en Paolo Conté.
Gedroogde hagedissen, onmisbaar in elk zichzelf respecterend geneesmiddel Qingping markt Huisdieren Chinezen zijn zot van vissen.
Hua Lin Tempel Binnenplein van Hua Lin tempel idem idem Jade verkopen op straat Dim Sum gallore! Geen auto's beeldje kopen? Zaken doen gaat niet zonder sigaret. Jade markt De steentjes worden ter plaatse bewerkt.
Antiek markt Jong geleerd. Mannen poseren voor blanke vrouw. Antiek?????? Sfeerbeeld op antiekmarkt. Even bijpraten. Economische crisis en zo. Boontjes, eitjes, sinappels !!!!! Nie diere. Hoe transporteer ik met de fiets zo economisch mogelijk? Bucht en nog meer bucht. Dr. Sun Yat Sen Memorial. Idioot op de foto ben ik niet. Ja, ik ben verdikt. Mmmmm lekker !!!!!! Kathleen wijst naar de noedels. Starbucks. Het huis van vertrouwen.
Dit weekend zijn we eens gigantisch actief geweest. Gisteren zijn we met de fiets naar Panyu geweest. Panyu is eigenlijk niet veel soeps. Je hebt een aantal leuke winkels, restaurants en that's it. Toch leuk om de gezichten te zien van de mensen op de bus die aan je voorbij zoeft. Wel even de adem inhouden. Waarop die dingen rijden is me een raadsel, maar de walm die uit de uitlaat komt, niet te doen.
Vandaag, zondag, was ik vroeg wakker. Ik heb naar de Baron Von Munchhausen gekeken terwijl Kathleentje lekker uitsliep. Rond 12 uur zetten we met de fiets aan naar de Clifford store. Niet om inkopen te doen, oh nee. Eerst iets eten bij Andrew's. Ik at een Toast met cheese and bacon, Kathleen een Toast met cheese and cheese. Een blue mountain coffee om door te spoelen voor mij en een Italian espresso voor Kathleen. Kostprijs 48 RMB ofte ongeveer 5 EUR. Vooraleer we de taxi namen naar Lian Hua Shan eerst nog eens pipi in de openbare toiletten. Mijn uitspraak moet verbeterd zijn, want de taxichauffeur wist meteen waar we naartoe wilden. 68 RMB verder staan we aan de voet van de Lotus Berg. (Lianhua = lotus, Shan = berg). Indien sinologen onder ons zijn en het klopt van geen kanten: excuus.
Enfin, we worden afgezet aan de poort. Het eerste verschil dat te merken is, is de kitsch die China rond zijn monumenten spint. Het is een 4 sterren attractie. De fake watervalletjes zeggen hallo. Koppeltjes poseren bij goudkleurige muizen. Luidsprekers braken Chinese r&b in dit oord van rust. We hebben veel bekijks. Iedereen roept: "Hello!". Als je dan antwoordt, dan wordt er gelachen of is het uitgelachen? Mijn rooie kop zal er wel ergens voor tussen zitten. Mijn conditie is niet wat het was. Het loont wel de moeite. De berg was in lang vervlogen tijden een steenmijn, een beetje het Carrara van Zuid China. Overal zie je daar sporen van. De Lotus Pagode, het 44 meter hoge bronzen beeld van de bodhisatva is bedekt met bladgoud. Een informatiebord in een voor ons leesbare taal pocht dat dit het grootste bronzen, met bladgoud bedekte beeld ter wereld is. Heel veel mensen spenderen hier hun enige rustdag. Het boeddhisme is terug. In de straat die naar de hoofdingang loopt, kun je wierook stokjes kopen tot 2 meter hoog. Ook kun je briefjes kopen met "gebeden" op. Deze zijn zeer kunstig geplooid en vormen soms samen een gesloten lotusbloem. De wierook (ik denk eigenlijk gewoon rook) hangt dik rond de basis van het beeld. Dan zijn we eens de lucht van de grootstad ontvlucht.... De Chinees is eigenlijk bijzonder bijgelovig. Je ziet dan ook veel mensen met gigantische exemplaren rondlopen. Je weet maar nooit dat het helpt.
Onderweg naar beneden is er opnieuw een plaspauze ingelast. We stoppen bij een standje waar je allerhande honingproducten kunt kopen. De bijtjes in papier maché doen me onmiddellijk aan de Meli denken. Dat ik dat nog mag meemaken een nieuwe Meli in China. We bestellen een goedje dat zeker water en honing bevat. Wat de rest is? Joost mag het weten. Eénmaal terug aan de ingang beslissen we van een eindje door het stad te lopen. Kathleen wil een rode lantaarn voor op het balkon, maar vindt er geen. Na ongeveer een half uur gelopen te hebben, komen we aan en bushalte. Ik informeer of de bus naar Shi Qiao gaat. Na een aantal keren herhalen knikt de man "Aaah, Shi Qiao", en beaamt dat de bus die kant opgaat. Een lege taxi komt aanrijden. "Nimen qu nali?". "Qi Fu": antwoord ik. Hij begrijpt me onmiddellijk. Eureka, hoera. De ontnuchtering volgt snel als de chauffeur een gesprek wil aangaan en ik "Ti bu dong.", moet antwoorden. Ik begrijp geen snars van wat hij wil.
Aangekomen in Clifford Estates, doen we de obligate inkopen. Fruit, groenten, wijn, sigaretten, kip. Vanavond kook ik wortelpatatjes met kippefilet. De Lambrechten die dit lezen zullen zeggen : "Maar bij wortelpatatten hoort worst !". Da's waar, maar de enige worsten die hier te vinden zijn, zijn verdacht uitziende voorgekookte Poolse worsten. Dus dan maar kip.
Genoeg nu, volgend weekend wordt opnieuw een weekendje Guangzhou. We vertrekken vrijdagavond en komen pas zondagavond laat terug naar Qi Fu. We maken er voor de eerste keer een Cultureel bezoek aan GZ van. Dus tot lezens.
Dit weekend zijn we naar een hondenshow geweest ! Ja, inderdaad we waren ook aangenaam verrast. Wij die dachten dat de chinezen de hond enkel in zoetzure saus of stir fried apprecieerden. Hondenshow van hoog niveau, met professionele keurders zoals wij het kennen...Van de grootste honden tot de kleinste. Vele rassen zien hier wel behoorlijk af van de warmte - we hebben bv zeer veel huskies gezien. De honden zagen er wel zeer verzorgd uit en werden correct behandeld. Ook zie je affiches naar sensibilisering toe om het eten van katten-en hondenvlees aan banden te leggen via de organisatie animalsasia.org.cn. Deze affiches hadden we ook al opgemerkt in Hong Kong. Als bijlage enkele foto's.
Een kleine update hoe het ons op dit moment vergaat. Zeer goed, zouden we zeggen. We halen nu gemiddelde temperaturen als op zomerse dagen in België en kunnen iedere avond genieten op ons terras in ons knal rood terrassalonnetje dat we hier hebben aangekocht. Iedere avond was er ,tot en met maandag ,volop vuurwerk ter ere van het nieuwe jaar. Ook krijgen we er iedere avond gezang en dans gratis bij. 't Wordt pas echt stil rond 23u30 ! Binnen een maand ongeveer zou de regen eraan komen en we hebben al vernomen dat we voorzorgen zullen moeten nemen naar bv onze kleerkast toe, gezien door de vochtigheid je kleren kunnen worden aangetast. Kate, een Amerikaanse dame die hier al 16 jaar woont, gaf ons advies om een waterabsorberend toestel in onze kast te plaatsen. Zullen we maar beter doen, denken we zo. Met de chinese les gaat het vlot en we leren enorm bij de laatste tijd. Goed dat ik me toch al iets verstaanbaarder kan maken. De tijd vliegt hier wel voorbij en ik heb me voorgenomen iedere zaterdagmorgen als Kurt gaat werken me achter mijn PC te zetten om te studeren. Gisteren ben ik met Sue, mijn mede klasgenoot, na de les gaan lunchen en daarna naar de plaatselijke bloemen-en plantenmarkt geweest op zoek naar planten voor op ons terras. Met ons Mandarijn dat we nu al kennen konden we ons behoorlijk verhelpen, maar 2 chinezen wilden een hele conversatie beginnen tegen ons en we moesten toch even passen...'t was zeer leuk om daar rond te lopen - volop activiteit en interessante prijzen. Ikzelf heb enkel een boeket rozen gekocht, gezien ik aankopen steeds moet meesleuren op de bus en dat is niet zo interessant als je enkele planten wenst te kopen van redelijke grootte. We zullen binnenkort teruggaan en beroep doen op de chauffeur en de wagen van Kurt's werk. Praktischer als je grote aankopen wenst te doen. In april plannen we een bezoek aan Beijing - Kurt heeft verlof van 6 tot en met 14/4. Van Sue heb ik al een logeeradres doorgekregen, in het oude stadsgedeelte. We plannen er zeker 5 dagen te verblijven. Vanuit Guangzhou is het ongeveer 2u50 vliegen. Kurt gaat vrijdag 1 dag weg en weer naar Xian, samen met 2 collega's, op prospectie. Binnenkort vliegt hij ook naar Mumbai voor een beurs. Dat was het nieuws totnogtoe. Vele groetjes. Kurkat
Nog even een wijsheid van de dag : Wie dit leven kent, heeft dit leven overwonnen.
Dag Vrienden! In bijlage een aantal foto's van hoe de eerste werkdag na CNY eruit ziet in het mooie China. 2 leeuwen lopen dansend door het bedrijf om boze geesten te verjagen. Vuurwerk wordt afgeschoten. Snoepjes en andere zoetigheden voor het personeel. Ieder personeelslid ontvangt een rode enveloppe met "geluksgeld".
Terug thuis sinds gisteren ! Wat is het hier koud! Enfin niet gezeurd, het was een super reis. Steeds rond de 30°C niet zoals hier in GZ (10°C). Maar daar komt snel verandering in. De koudste maanden zijn bijna achter de rug.
Hoe was onze reis? In één woord, fantastisch. Het schema hieronder geeft weer wat we er uitgevreten hebben.
17/01 Vlucht Guangzhou - Phnom Penh 18/01 Bezoek S21 - Killing Fields en Tonlé Bati 19/01 Wat Phnom - Koninklijk Paleis - Nationaal Museum 20/01 Bus trip Phnom Penh - Siem Reap - sunset vanop Phnom Bakheng 21/01 - 23/01 Bezoek van Angkor tempelsite 24/01 Boottocht van Siem Reap naar Battambang. 10 uur via Tonlé Sap en backwaters. 25/01 - 26/01 Battambang 27/01 Battambang - Phnom Penh 28/01 - 29/01 luizen in PP 30/01 ochtendvlucht naar huis.
17/01
De vlucht verliep vlot. In 2u50min zijn we in Phnom Penh, de hoofstad van Cambodia. Een taxi chauffeur van het hotel wacht ons op. We betalen 20 USD per persoon voor ons visum en 14 USD voor de taxi en om 21 uur checken we in bij Prosper van het Del Gusto Guesthouse. Een koloniaal gebouw dat werd ingericht als hotel. Het eten is lekker evenals de wijn. Op de website ziet het er mooier uit dan in 't echt. Niet enkel papier is gewillig.
18/01
Na een flut ontbijt (inbegrepen in de prijs) gaan we te voet naar S 21 aka Tuol Sleng. Dit voormalig schooltje werd ten tijde van het Pol Pot Regime (1975-1979)een gevangenis. Van hieruit werden gevangen na soms maandenlange opsluiting (inclusief foltering) naar de Killing Fields net buiten de stad gebracht om te worden vermoord. Schrijnende foto's (de Rode Khmer documenteerde alles) tonen mug shots van gevangenen (hier passeerden zo'n 15.000 mensen) die hier of in de Killing fields de dood vonden. Ook hoge functionarissen, die iets te kritisch waren voor het eigen regime kwamen hier aan hun einde. Deze mensen wisten wat hen hier te wachten stond. De gevreesde commandant Duch wacht nog steeds op zijn proces. Omdat het huidig regime nog veel ex Rode Khmers in de rangen heeft, is men hier niet echt geneigd om er snel werk van te maken. Eens de processen starten zullen veel namen aan de oppervlakte komen.
Na de gevangenis met de tuk tuk naar de Killing Fields (Choung Ek). Dit is slechts één van de vele plaatsen waar vijanden van de staat werden geëxecuteerd. Een groot gedenkteken vol schedels werd opgericht ter nagedachtenis. Er is een "killing tree" te zien waartegen kinderen en baby's te pletter werden geslagen. De boomgaard vertoont overal putten die als massagraf hebben gediend. Landmijn slachtoffers staan te bedelen om een beetje geld. Indien je meer wil weten over de Rode Khmer periode kan ik het boek "Cambodia 1975-1979" van Karl D. Jackson bij Princeton Paperbacks aanraden.
Vooraleer we terugkeren naar Phnom Penh (hierachter PP) gaan we naar Ta Prohm en het Tonlé Bati meer. Ta Prohm wordt omschreven als Angkor Wat zonder toeristen maar na Angkor te hebben gezien is dit een beetje overdreven. De omgeving is zeer mooi en het complex is in vrij goede staat. Na het tempeltje gaan we naar het meertje waar we wat fruit eten en Kathleen de kinderen fotografeert die bootje varen spelen.
In PP terug genieten we van een terrasje. Veel toeristen genieten van een biertje of een cocktail op één van de vele leuke terassen aan de oevers van de Mekong. Voor het koninklijk paleis wordt er gedanst op de plaatselijke hits. Het is hier elke avond avondmarkt.
19/01
Vanuit het hotel nemen we een tuk tuk naar het koninklijk paleis. Van daaruit trekken we noordwaarts richting Wat Phnom. De enige heuvel die de stad rijk is. Wat betekent tempel en Phnom betekent heuvel. Mevrouw Penh zou lang geleden 4 beelden uit de Mekong hebben gevist en deze hier in een tempeltje onderbracht. Zo ontstond Phnom Penh, de heuvel van mevrouw Penh (niet heuvels). Voor de luierikken onder ons kun je ook met een olifant naar boven.
We slenteren vervolgens naar het Koninklijk paleis voor een bezoek aan de zilveren pagode. Deze pagode heeft een vloer bestaande uit massief zilveren tegels. Het interieur werd niet 100% vernield door de Rode Khmers en is daardoor voor 40% intact. Zeker de moeite. Er is ook nog een paviljoen te zien dat door Napoleon III werd geschonken. Het stond oorspronkelijk in Frankrijk.
20/01
Om 5u30 uit de veren. We worden om 6u30 werden we opgehaald aan het hotel voor de busreis naar Siem Reap, de uitvalsbasis om Angkor te bezoeken. Prosper van t hotel had ons verzekerd dat we eerst zouden kunnen ontbijten, maar dat bleek het geval niet. Dus eerst naar het dichtstbijzijnde winkeltje om koeken en yoghurtdrankjes.
De busreis verliep voorspoedig en na 5 uur waren we in Siem Reap. Kathleen had haar huiswerk gemaakt en we stuurden de tuk tuk chauffeur resoluut naar La Noria. Dit hotel is duidelijk in trek bij de franse oudere generatie. We waren de snotneuzen. Rond een zwembad staan een aantal cottages. Wij betrekken nummer 15. Gezellig ingericht met een eigen terrasje. s Avonds maken we voor het eerst kennis met de grandeur van Angkor. Bovenop Phnom Bakheng (een tempel aan de westkant van de tempelsite) genieten we van de zonsondergang samen met honderen andere toeristen. Wij vonden het niet echt de moeite, maar ik heb wel de slurf van een olifant gestreeld ! Wat een beest als je er vlak bijstaat! Op de weg daarnaartoe passeerden we voorbij Angkor Wat. Kathleen vond dat al indrukwekkend, maar eigenlijk keken we slechts naar de poort naar de centrale tempel van Angkor Wat.
21/01 23/01
We betaalden op 20/01 40 USD per persoon voor een driedaags ingangsticket. Op dit ticket staat ook je foto, zodat je de pas niet zou doorgeven. Deze pas wordt aan elke tempel gecheckt. Niet vergeten dus!
Met de tuk tuk gaan we eerst naar Angkor Thom. De hooftempel is Bayon, gekend van de vele fotos met de gezichten op van Jayavarman VII. Dit is dus niet Angkor Wat. Het hele tempelgebied van Angkor beslaat vele vierkante kilometers. Angkor Wat en Angkor Thom zijn de bekendste sites. Deze sites waren eigenlijk gigantische steden die tot bloei kwamen in verschillende periodes. Angkor Wat kende zijn bloei in de 12de eeuw. Enkel de verblijven van de goden waren van steen. De andere gebouwen waren van hout en zijn nu niet meer.
De dag erop verkennen we andere tempels met de fiets. We legden ongeveer 30 km af van de éne tempel naar de andere. Mijn zeer gat nam ik erbij. Maar niet zonder zagen.
Een volledige opsomming en uitleg zou ons te ver leiden maar hier onze favorieten lijstjes.
Kathleen:
Bayon (Angkor Thom)
Angkor Wat en alle gates van Angkor Thom
Terrace of the Elephants
Preah Khan
Banteay Kdei
Kurt:
Bayon
Preah Khan
Angkor Wat
Ta Prohm
Banteay Srei
24/01
Met de ferry naar Battambang, de grootste stad na PP. Onze stek in Battambang wordt Spring Park Hotel. Eigenlijk is er niet veel te zien in Battambang. De bootreis ernaartoe is echter niet normaal. 10 uur bootje varen aan een slakkengangetje, over Tonlé Sap meer en via meanderende rivieren is geen pretje. Eigenlijk wel maar de laatste 2 uur waren er teveel aan.
Je ziet wel enorm veel langs het water. Verscheidene dorpen op het water (floating villages) waarbij de kinderen steeds staan te wuiven, geven voldoende kans op leuke fotos te nemen. We krijgen ook een blik op het harde leven van de arme bevolking. De weinig hygiënische omstandigheden waarin ze leven, zijn hard voor onze ogen en neus.
In Battambangs ontspannen sfeer gedijen we goed. We missen wel het groot aantal mogelijkheden van PP. Wat ons bij de keel grijpt zijn de kinderen die vragen om je bord leeg te eten als je klaar bent. Eenjongen schraapt de rest van de rijst in een potje en gaat dat dan opeten gehurkt op de stoeprand.
25/01
In de White Rose bestellen we een broodje met Nutella, een shake van mango, ananas en banaan. Kathleen eet yoghurt met fruit en een broodje met confituur.
Een meisje van 8 jaar komt vragen of ze de rest van de Nutella mag opeten. Smakelijk eet ze het zoete goedje op. Daarna eet ze Kathleen haar yoghurt op met de rest van de confituur erin en wat fruit.
De dag verloopt lekker lui en we slenteren wat rond in het stadje. s Avonds gaan we eten in Riverside Balcony. We laten ons goed gaan en worden niet op onze ziel getrapt door bedelende kinderen.
26/01
Meer niksen en ik lees De Chinese Weg van Rob Gifford uit. Kathleen leest Het beste moet nog komen van Friedl Lesage. Hadden we vooraf geweten dat er zo weinig in Battambang te doen zou zijn, dan hadden we dit stadje waarschijnlijk niet of slechts voor 1 dag als rustpauze ingelast.
27/01
We vertrekken om 07 uur met de bus naar PP. Om 6.30 arriveren we in het station waar we de beste koffie tot nu toe drinken. Busreis verloopt vlot en rond 14 uur zijn we terug in PP. Op de bus heb ik kennis gemaakt met de plaatselijke voor ons vreemde eetgewoontes. Een vrouw naast ons heeft een zakje gefrituurde sprinkhanen mee en knabbel er lustig op los. Eerst verwijdert ze de vleugeltjes en daarna verdwijnt het hele dier knarsend in haar mond.
We nemen onze intrek in Mekong Palace Hotel. Verre van een paleis maar voor 20 USD kunnen we niet klagen. De kamers zijn proper, het personeel is vriendelijk en er zijn geen beestjes.
28/01 29/01
De laatste 2 dagen van de reis verlopen aan een uitermate rustig tempo. We doen enkel waar we zin in hebben en schuimen de plaatselijke markten af naar souvenirs. We passeren toevallig aan het Veiyo Tonle restaurant. Dit restaurant is non profit. Alle winst gaat naar een weeshuis dat deel uitmaakt van de organisatie. 29 weeskinderen die door de organisatie zijn geadopteerd krijgen woonst en onderwijs. Ze krijgen in feite de kans op een beter leven. We zijn onder de indruk en vragen om het weeshuis te bezoeken. Op de 3de en 4de verdieping van een huis om de hoek wonen, spelen en studeren de 29 kinderen. De jongste is 1.5 jaar. De oudste maakt zich op om naar de universiteit te gaan. De kinderen kunnen blijven wonen in het weeshuis tot ze hun studies hebben afgemaakt. De initiatiefnemer is Mr Lay Neth. Deze vriendelijke heer komt zelf uit een zeer pover milieu nadat bijna zijn hele familie werd omgebracht door de Rode Khmers. Zijn vader had gestudeerd en dat maakte hem verdacht.
Wij vonden het alvast een goede zaak en gaven voor ons vertrek een donatie. Het is onze bedoeling om dit op regelmatige basis te blijven doen.
30/01
Opnieuw vroeg uit de veren. Onze vlucht met China Southern Airlines vertrekt om 8 uur. Een taxi wacht ons om 5.40 op en brecht ons gezwind naar de luchthaven.
Alles verloopt vlot. We checken in, betalen de 25 USD per persoon om het land te mogen verlaten en even later zitten we op het vliegtuig naar huis. Het zeer povere Engels van de staf zorgt voor vragen omtrent veiligheid. Om 14 uur zijn we terug thuis.
Nog even melden dat wij afwezig zijn van 17/1 tot en met 30/1 wegens onze Cambodja reis. We vertrekken op 17/1 met een rechtstreekse vlucht vanuit Guangzhou naar Phnom Penh om op plaatselijk uur 20u te arriveren. We hebben in Phnom Penh voor 3 nachten al een logeeradres geboekt - bij interesse check : www.boddhitree.com : wij kozen voor de formule Del Gusto. Daarna gaan we richting Siem Reap om Angkor te bezoeken - we hebben hiervoor een week uitgetrokken, gezien dit toch het hoofddoel is van onze reis. Ter plaatse beslissen we nog wat we verder doen - Kathleen heeft enkele reisgidsen doorworsteld (dank u wel Sandra !), dus we weten de mogelijkheden. Nadien uitvoerig verslag !
Dag vrienden.
Het nieuwe jaar is ingezet en we zijn terug in China. Voor hen die we niet hebben kunnen bezoeken, volgende keer zeker. Ons programma was zo goed gevuld dat we nu aan het uitrusten zijn.
Wij zijn de eerste week na Nieuwjaar allebei een beetje ziekjes. Niets ernstigs hoor, een beetje grieperig en bij Kurt spelen de darmen vandaag wat op. Goed dat we onze huisapotheek in België bijgevuld hebben.
De 10 dagen België kunnen moeilijk in een aantal lijnen worden weergegeven, maar het waren warme, hartelijke dagen met familie, vrienden en buren. We zijn Marcel (hij luistert wel niet meer naar die naam) gaan bezoeken bij zijn nieuwe baasje Tine. Hij zit er echt goed, maar het weerzien was voor ons allebei pijnlijker dan verwacht.
Hoogtepunten van de feestweek waren kerstavond in Diksmuide, Kerstdag in Brugge, Oudejaarsavond en het etentje met de ex collegas.
We konden ook beschikken over een eigen stek in Duinbergen, bedankt Anje & Filip!
Nog 6 keer slapen en we gaan naar Cambodja, maar nu staat nog een spannende werkweek voor de deur.
Dag vrienden.
Vorige week the elementary conversational mandarin course volbracht en diploma mogen ontvangen ! Na nieuwjaar over naar module 2. Groepsfoto : Kathleen,Catherine Laoshi,Stefanie, Sue en Michael.
Zaterdagavond hebben we de 2 dames van de receptie van ons batiment uitgenodigd om te gaan eten bij onze favoriete Italiaan in GZ. Ze hadden het afspraakuur wel misverstaan dus om 18.35 was ik al pretty pissed op hen. Enfin, om 18.45 (en niet 18.15) waren Ever en Maggie aan de bushalte. Vlug de bus op naar Garden Hotel en daarna naar Bongiorno. Super lekker. Super gezellig. Daarna nog eens binnengewipt in de Ierse pub "Paddy Field". Om 1 am de bus op terug naar Clifford. Geen interne bussen meer na 1 am, dus te voet terug naar huis. Sport is gezond. Een half uurtje stappen en we waren terug thuis.
Zaterdag ook 5 dvd's (copy) gekocht voor 10 RMB per stuk (ca 1 EUR). 10 minuten voor het einde van de film, crash, patat, boem. Bye bye CD. Best klote om een film te bekijken en niet te weten hoe het afloopt. Maar allé, geen gezaag.
Gisterenmiddag hadden Christiano en Renée ons uitgenodigd naar een Frans restaurant op Ersha Island. "La Seine" doet zijn naam eer aan, maar het buffet was niet zo speciaal.
Daarna mee met hen naar een barbecue in downtown GZ bij een vriend van Christiano. Very Italian! Een tuin op het 34ste heeft wel iets. Vreemde is dat we hier nog geen dikkenekken ontmoet hebben. Allemaal hardwerkende mensen zonder een greintje capsones.
Voor ik het vergeet, voor iedereen die de blog gevolgd heeft: Merry Xmas and a happy New Year !!!!!!
Kathleen met haar klasgenootje Michael.
Nog een "No copy!"foto.
Laatste werkdag afgesloten in Japans restaurant. Van Links naar rechts: Dirk, Kathleen, Kurt, Ellen, Silke en Chris.
Dag Vrienden.
We zijn bijna terug in la petite Belgique. Voor zover ik kan uitmaken nog steeds met Yves Leterme als premier. 't Jonge jonge, je leest wat op de m.destandaard.be dezer dagen. Wat een gepruts toch!
Enfin, wij trekken er ons weinig van aan. We slaan wel een ongelooflijk mal figuur in het buitenland. Dit haalt dus de media in China.
Om niet te veel te zagen, hieronder een aantal "Hoezo Copy?" foto's en ook ééntje die het adagio "Over kleuren valt niet te twisten" alle eer aandoet. Daarnaast is er nog een kiekje van een hybride vorm half blik half petfles. Let op het drankje achterin: "Orthodox" schijnt niet te versmaden te zijn. Beter dan Kè lè.
Dag vrienden.
Starbucks. Het huis van vertrouwen.
DE MELI !!!!!!!!!
