Zondag rustdag moeten de chinezen gedacht hebben en dus mogen we eens iets anders uithalen, alhoewel, van werken is er nog niet veel in huis gekomen. Het "team" gaat de hoofdstad van de provincie bezoeken. Jinan, hoofdstad van de provincie Shandong, zegt nu nog eens dat ge er niks van leert. Met de hoge snelheidstrein tegen 320 km/h, onze spiekbrief vol chinese tekens waarvan we hopen dat het waar is, stappen we in een taxi. Schoon , ahum, zoals overal, wat ik al gezien heb, heerst er een bouwwoede, lelijke hoogbouw en nog liefst 10 tegelijk, zodat tegen er nog een paar chinezen bijkomen ze toch al appartementjes voor denieuwbakken mensjes.%%%foto1%%% zicht op het plein Ouan Cheng, daarna bezoek aan de Bao Tu spring park.%%%foto2%%% en Five dragons en Da ming lake, waar ge gedurende 27 seconden kunt meevaren met een speedboot. Laatste stop den berg van de duizend Boedha's, geloof me, het zijn er geen duizend maar wel veel, heel veel. de laagste zijn maar zozo, maar hoe hoger ge geraakt, hoe mooier, bovenaan, de oudste exemplaren, uit de rotsen gehouwen. Lourdes is er niks tegen, een Mariake, pftt
Om een werkvisum/paspoort te kunnen bekomen in China moet je door een medische keuring en je moet een medisch dossier in Belgie laten maken (en ook een interview met een hoge ome, maar dat is voor binnen 2 weken) Wij dus vroeg uit de veren om tijdig op het medisch centrum te zijn. (Denk aan je jeugd bij het medisch onderzoek in de lagere school, maar dan zonder controle in je onderbroekje, zo erg) In een wachtkamer met allemaal buitenlanders met hun Chinese contactpersoon, binnen bij een nukkige dokter, die stempelt, mompelt en naar gelang zijn muts staat een of meerdere onderzoeken laten herdoen, die volgens hem niet voldeden aan de Chinese vereisten. (persoonlijk denk ik dat het eerder is om de kas te spijzen dan iets anders, maar wie zijn wij) soit , na 2 uur zijn we klaar en worden we naar het station gevoerd om naar onze eindbestemming, Thengzou te sporen. Na 90 minuten aanschuiven krijgen we te horen dat de trein volzet is en kunnen we terug met alle bagage richting Shanghai sleuren. Na inchecken in dezelfde kamer waar we enkele uren geleden zijn uitgecheckt kunnen we eindelijk iets gaan eten, oh ja ik was dus vergeten te vermelden dat we nuchter op onderzoek moesten verschijnen. Nadat mijn collegas de nodige pinten hebben gedronken trekken we richting Bund, om de skyline van het financiëel centrum te bewonderen bij zonsondergang. We waren er zeker niet alleen en elk, maar dan ook elk moderne (en niet zo moderne) bruid/bruidegom komt daar, met designteam, make-up team, belichtingsteam en fotograaf zeer originele foto's nemen om de dag onvergetelijk te maken
Na een voorbeeldige vlucht zitten we in Shanghai. De metro over de deur. Is dat te betrouwen, ondergronds?
Direct van profiteren, richting oude stad, of wat ervan overblijft. Op 2 generaties is Shanghai veranderd van een kleine stad tot een der grootste wereldsteden. en we zijn naal de chinees gaan eten, voollopig alles ok, geen diallee
Makkers, maten, vriendinnen en vrouwen, De koffers zijn gepakt, de accus van de motors hangen aan de druppellader en de fiets ligt in de kelder. ik ben er klaar voor, nog even in de douche, scheren en een laatste nacht. Na al het gepalaver met visum, medisch dossier en allerhande verhuisdocumenten is het moment aangebroken. Wel mooie documenten hebben die Chinezen;
Om een werkvisum/paspoort te kunnen bekomen in China moet je door een medische keuring en je moet een medisch dossier in Belgie laten maken (en ook een interview met een hoge ome, maar dat is voor binnen 2 weken)
